รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 24 สงสัย

ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะเธอรู้สึกไปเองหรือไม่ ทำไมมู่อวี๋เฟยถึงรู้สึกว่าบรรยากาศระหว่างสองคนนี้ดูผิดแปลกไป?
และเหมือนกับว่าท่าทางของมู่ซีซีนั้นกลัวจี้หลิงชวนเป็นอย่างมาก?
แต่ก่อนหน้านี้แม่ก็ไม่เคยพามู่ซีซีไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอะไร เดิมทีมู่ซีซีไม่เคยมีโอกาสได้พบกับจี้หลิงชวนเลย!
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอแต่งงานกับจี้หลิงชวน เกรงว่าในตอนนี้มู่ซีซีก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจี้หลิงชวนคือใคร
ตอนนี้มู่ซีซีและจี้หลิงชวนได้พบหน้ากันเพียงสองครั้งเท่านั้น
เกรงว่าอาจเป็นเธอที่คิดมากไป! เมื่อครู่จี้หลิงชวนก็เตรียมของขวัญให้พ่อและแม่ของเธอ มู่ซีซีเป็นน้องสาวของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาบ้านตระกูลมู่ การที่เขาเตรียมของขวัญมาให้น้องสาวเธอก็คงเป็นเรื่องที่ควรทำ
ภายในใจของเธอได้อธิบายทุกอย่างแล้ว แต่ลึกๆแล้วมู่อวี๋เฟยก็ยังคงรู้สึกเหมือนมีเข็มแหลมปักอยู่ในใจของเธอ อย่างไรเธอก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ
มู่อวี๋เฟยแอบถอนหายใจอย่างเงียบๆ เธอยิ้มสบายๆและมองไปยังมู่ซีซีที่กำลังก้มศีรษะอยู่จากนั้นเธอกล่าว “ซีซี พี่เขยเขาเตรียมไว้ให้เธอ เธอรีบรับไปสิ”
มู่ซีซีคิดไม่ออกเลยว่าจี้หลงชวนต้องการจะทำอะไร เธอจึงทำได้เพียงแค่กัดฟันทนและรับกล่องของขวัญที่งดงามจากเขา
“ขอบคุณ พี่เขย” มู่ซีซีกล่าวขอบคุณด้วยน้ำเสียงที่ราวกับว่าเธอกำลังกระซิบ
“ไม่ต้องขอบคุณหรอก” จี้หลิงชวนกล่าวจบ เขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากนั้นเขาก็หันหน้ากลับไปเล่นหมากล้อมกับพ่ออีกครั้ง
มู่ซีซีรับของขวัญมาและกำลังคิดว่าจะขึ้นไปบนห้อง แต่กลับได้ยินเสียงของมู่อวี๋เฟยที่อยู่ด้านข้าง ไม่รู้ว่าเส้นประสาทพลิกหรือเปล่า เธอกล่าวประโยคหนึ่งออกมาว่า “ซีซี นั่งก่อนสิ พวกเราสองพี่น้องไม่ได้พูดคุยกันเสียนานเลย”
มู่อวี๋เฟยกล่าวเช่นนั้นพร้อมกับลุกขึ้น เธอจับมือและให้มู่ซีซีนั่งลงบนโซฟาข้างๆแม่มู่
มู่ซีซีขมวดคิ้วมองดูท่าทางที่แสนดีเพื่อหวังผลตอบแทนของพี่สาวเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร เธอก็ได้ยินเสียงร่าเริงของมู่อวี๋เฟย “ซีซี วันนี้ที่กลับบ้านช้าเพราะว่าอยู่กับแฟนที่โรงเรียนใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟย ทันใดนั้นมู่ซีซีก็เงยหน้าขึ้นมองมู่อวี๋เฟยด้วยความประหลาดใจ ไร้สาระ มู่อวี๋เฟยยกประเด็นที่น่าเบื่อพวกนี้ขึ้นมาเพื่อ?
มู่ซีซีกำลังคิดจะอธิบาย แต่ในวินาทีถัดมา มู่อวี๋เฟยกล่าวต่อว่า “แต่ซีซีเองก็โตเป็นสาวแล้ว มีคนมาชมมาชอบมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หากว่าอีกฝ่ายนั้นดีก็ลองคบดู”
เมื่อมู่อวี๋เฟยกล่าวเช่นนี้ สายตาของเธอก็ชำเลืองมองไปยังทิศทางของจี้หลิงชวน ระหว่างนั้นสีหน้าของจี้หลิงชวนเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงให้ความสนใจในการเล่นหมากล้อมกับพ่อมู่
ภายในใจของมู่อวี๋เฟยรู้สึกโล่งใจ ดูเหมือนว่าเธอนั้นอาจคิดมากไปเอง
มู่ซีซีที่อยู่ด้านข้างมองดูการกระทำเล็กๆน้อยๆของมู่อวี๋เฟย หัวใจของเธอเต้นรัวจนหูของเธอนั้นได้ยินเพียงเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจ
ราวกับว่าร่างกายของเธอถูกเหวี่ยงไปยังสวรรค์และร่วงลงสู่นรกอย่างไรอย่างนั้น ถือว่ายังโชคดี โชคดีที่ท้ายที่สุดแล้วมู่ซีซีจ้องมองไปยังมู่อวี๋เฟยที่มีท่าทางโล่งใจ เธออาจจะไม่สงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจี้หลิงชวนแล้ว
มู่ซีซีตื่นตระหนกจนหัวใจแทบกระโดดไปยังลำคอแต่ท้ายที่สุดแล้วก็กลับมายังที่เดิม
หลังจากที่มู่ซีซีได้สติ เธอพบว่าฝ่ามือของเธอนั้นชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“ไอ ฉันแก่แล้ว แก่แล้ว ฉันไม่สามารถเอาชนะเด็กวัยรุ่นอย่างพวกคุณได้อีกแล้ว” หลังจากเล่นหมากล้อมจบ พ่อมู่ติดกับหมากล้อมของจี้หลิงชวนและกล่าวอย่างมีความสุข
หมากล้อมรอบสุดท้ายจี้หลิงชวนเอาชนะพ่อมู่ที่มีความมั่นอกมั่นใจ
มู่อวี๋เฟยยืนข้างกายจี้หลิงชวน เธอยิ้มและเหลือบมองนาฬิกา จากนั้นเธอหันไปทางจี้หลิงชวนและถามด้วยรอยยิ้ม “คุณชายจี้ ตอนนี้ก็ดึกมาแล้ว พวกเรากลับกันไหม?”
แม่มู่ยังคงมีเรื่องที่อยากจะคุยมู่อวี๋เฟย เธอไม่สามารถปล่อยมู่อวี๋เฟยจากไปได้ โดยไม่รู้ตัวเธอมองจี้หลิงชวนและโพล่งออกไปว่า “คุณชายจี้ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้้ว ไม่อย่างนั้นคืนนี้คุณและมู่อวี๋เฟยนอนค้างที่บ้านเราสักคืนสิ”
มู่ซีซีได้ยินคำพูดของแม่มู่ ภายในใจของเธอรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี สายตาของเธอมองไปยังจี้หลิงชวนโดยไม่รู้ตัว
วินาทีถัดมา มู่ซีซีก็ได้ยินเสียงที่นุ่มลึกและรื่นรมย์ของจี้หลิงชวนดังขึ้น “จริงๆมันก็ดึกมากแล้ว งั้นต้องรบกวนคุณป้าแล้ว”
ตั้งแต่ที่จี้หลิงชวนเข้ามาภายในบ้าน เขาเรียกพ่อมู่และแม่มู่ว่าคุณลุงคุณป้าเสมอ สิ่งนั้นยังคงเป็นช่องว่างระหว่างสถานะ ภายในใจของพ่อมู่และแม่มู่รู้สึกอึดอัดแต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงท่าทีอะไรต่อหน้าจี้หลิงชวน
เดิมทีแม่มู่เองก็พูดไปอย่างนั้น เธอไม่คิดว่าจี้หลิงชวนจะตอบตกลง ในเวลานี้เมื่อได้ยินคำตกลงของจี้หลิงชวน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็เบ่งบานราวกับดอกไม้ เธอรีบกล่าวด้วยความดีอกดีใจว่า “ดี ดีเลย ฉันให้คนใช้ขึ้นไปทำความสะอาดห้องของอวี๋เฟย”
แม้แต่มู่อวี๋เฟยที่อยู่ข้างกาย เธอเองก็มองจี้หลิงชวนด้วยความประหลาดใจ
หากว่าคืนนี้จี้หลิงชวนพักค้างที่นี่ ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของจี้หลิงชวน เธอและเขาก็จะต้องนอนห้องเดียวกัน
ชายและหญิงอยู่ร่วมห้องเดียวกัน เธอไม่เชื่อว่าในเวลานั้นจี้หลิงชวนจะสามารถควบคุมตนเองได้
ในขณะที่คิด มู่อวี๋เฟยก็แอบวางแผนลับภายในใจ
เมื่อมู่ซีซีได้ยินจี้หลิงชวนตอบตกลง สีหน้าของเธอในตอนนั้นก็ซีดขาวในทันที โชคดีที่แม่มู่และมู่อวี๋เฟยต่างให้ความสนใจกับจี้หลิงชวนและไม่ได้สังเกตถึงความแปลกประหลาดของมู่ซีซี
มู่ซีซีบีบกล่องของขวัญในมืออย่างไม่สบายใจ คืนนี้จี้หลิงชวนคิดจะทำอะไร!
ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร มู่ซีซีก็ยิ่งรู้สึกผิดและไม่สบายใจมากขึ้นเท่านั้น เธอก้มหน้าและรีบเดินขึ้นไปชั้นบน
จี้หลิงชวนมองร่างของมู่ซีซีที่กำลังวิ่งหนีขึ้นชั้นบน มุมปากของเขาขยับเบาๆ เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและหันหน้าไปมองแม่มู่ “คุณป้า หากไม่ถือสาช่วยพาผมขึ้นไปดูห้องของมู่อวี๋เฟยที่บนชั้นหน่อยได้ไหม”
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน ไม่ต้องรอให้แม่ของเธอตอบ มู่อวี๋เฟยอดไม่ได้ที่จะมองจี้หลิงชวนด้วยความสุขและรีบกล่าว “แน่นอนว่าได้ คุณชายจี้ ฉันจะพาคุณขึ้นไปชั้นบนเอง”
เมื่อมู่อวี๋เฟยกล่าว เธอก็รีบเดินนำทางไป เธอไม่ลืมที่จะแอบขยิบตาให้กับแม่ของเธอ
แม่มู่เข้าใจในทันทีและรีบหาเหตุผลเดินจากไป
จี้หลิงชวนเดินตามมู่อวี๋เฟยขึ้นไปชั้นบน ทันทีที่เดินมาถึงชั้นบนเขาก็เห็นร่างของมู่ซีซีที่กำลังเปิดประตูห้องและรีบเข้าไป
จี้หลิงชวนจำห้องของมู่ซีซีด้วยสีหน้าที่สงบนิ่ง เขาค่อยๆละสายตาออกมาอย่างใจเย็น จากนั้นเขาก็เดินตามมู่อวี๋เฟยที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลยเข้าไปในห้องนอนของมู่อวี๋เฟย
จี้หลิงชวนไม่ได้สนใจห้องนอนของมู่อวี๋เฟยเลยแม้แต่น้อย เขาเดินไปรอบห้องอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องนอนของมู่อวี๋เฟย
ระหว่างห้องของมู่อวี๋เฟยและห้องของมู่ซีซีมีห้องคั่นตรงกลางอยู่สองห้อง
จี้หลิงชวนยืนอยู่ที่ประตูห้องที่ใกล้กับห้องนอนของมู่ซีซี เขามองมู่อวี๋เฟยและกล่าวออกไปว่า “คืนนี้ ผมจะนอนห้องนี้”