รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 8 : สวัสดีค่ะพี่เขย !

“นี่! มู่ซีซี เธอเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรึไง?”
เสียงที่แสนคุ้นเคยของมู่อวี๋เฟยดังขึ้นข้างหูของมู่ซีซี และเมื่อมู่ซีซีเงยหน้าขึ้น เธอก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคยของมู่อวี๋เฟยพี่สาวของเธอ
ในตอนนั้นมู่ซีซีเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอจะเดินชนมู่อวี๋เฟย ความตื่นตระหนกแวบเข้ามาในดวงตาของเธอ ก่อนที่เธอจะก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว : “ขอโทษค่ะ……”
เธอพูดขึ้นอย่างเร่งรีบ ตอนที่มู่ซีซีกำลังเตรียมตัวที่จะเดินไปจากมู่อวี๋เฟย มู่อวี๋เฟยที่เห็นว่ามู่ซีซีมีท่าทีที่ตื่นตระหนก เธอก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที เธอไม่ปล่อยให้มู่ซีซีเดินจากไปแต่อย่างใด มู่อวี๋เฟยรีบเดินมาขวางอยู่ข้างหน้าของมู่ซีซีทันที
“มู่ซีซี ดูท่าทางเธอจะลุกลี้ลุกลนนะ เธอไปทำอะไรมา?”
“ไม่นี่คะ ฉันแค่รู้สึกไม่ค่อยสบายค่ะ” มู่ซีซีกัดริมฝีปาก พร้อมกับมองไปที่ดวงตาของมู่อวี๋เฟย
มู่อวี๋เฟยเห็นว่ามู่ซีซีวิ่งออกมาจากทางเดิน แล้วท่าทีของเธอก็ดูลุกลี้ลุกลนแบบนี้ ริมฝีปากของมู่ซีซีก็มีรอยกัดอีกด้วย และแล้วมู่อวี๋เฟยก็ขมวดคิ้วด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีนัก ก่อนที่จะจ้องมาที่มู่ซีซีด้วยความไม่พอใจเท่าไหร่พร้อมกับตักเตือนว่า : “มู่ซีซี ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ย วันนี้เป็นงานแต่งงานของฉัน ถ้าเธอจะมาพันพัวอะไรกับผู้ชายก็ไปที่อื่น อย่ามาทำอะไรน่าอายในงานแต่งของฉัน! รีบไปอยู่กับแม่เดี๋ยวนี้เลยนะ! อย่ามาทำเรื่องน่าอายให้คนอื่นเห็นแบบนี้!”
มู่ซีซีฟังคำตักเตือนของมู่อวี๋เฟยจบ เธอก็ขมวดคิ้วขึ้น มองหน้ามู่อวี๋เฟยที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ในขณะนั้นเธออยากจะเอาเรื่องของเธอกับจี้หลิงชวนบอกพี่สาวของเธอจริงๆ
เพื่อให้มู่อวี๋เฟยรู้ว่าตัวเธอเองนั้นพยายามอย่างดีแล้วที่จะรักนวลสงวนตัว แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ถวายตัวให้สามีของพี่บนเตียง แล้วมู่อวี๋เฟยจะรู้สึกยังไง เกรงว่าถ้าถึงเวลานั้นใบหน้าของมู่อวี๋เฟยจะต้องอึ้งน่าดูเลย!
แต่พอคิดๆดูว่าถ้ามู่อวี๋เฟยรู้ พ่อแม่ของเธอก็จะรู้ กลัวว่าพ่อแม่ของเธอจะคิดว่าตัวเธอเป็นคนอ่อยจี้หลิงชวนนะสิ
เมื่อคิดได้เช่นนั้น มู่ซีซีก็เก็บความคิดนั้นของตัวเองเอาไว้ ดวงตาของเธอที่มีความเย็นชาเล็กน้อยมองไปที่มู่อวี๋เฟย และแล้วก็มีเสียงเท้าที่มั่นคงดังขึ้นจากข้างหลังอย่างต่อเนื่อง
แผ่นหลังเล็กของมู่ซีซีแข็งทื่ออย่างไม่รู้สาเหตุ แม้เธอจะไม่ได้หันกลับไปมองแต่เธอก็สามารถรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังนั้นกำลังมองมาที่เธอ
จี้หลิงชวนกำลังเดินมา!
หัวใจของมู่ซีซีเต้นรัวจนจุกขึ้นมาอยู่ตรงคอ
วินาทีต่อมา เมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยที่อยู่ตรงหน้าของเธอ สังเกตเห็นว่าจี้หลิงชวนกำลังเดินมา ใบหน้าอันวิจิตรงดงามของมู่อวี๋เฟยก็ปรากฏรอยยิ้มที่สวยงามน่าหลงใหลออกมา ก่อนจะยกกระโปรงแล้วเดินตรงไปหาจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว น้ำเสียงของเธอไม่ได้แหลมคมเหมือนตอนที่พูดกับมู่ซีซีเลย แต่กลับพูดอย่างระมัดระวังว่า : “หลิงชวนคะ~ เราควรจะไปดื่มแสดงความเคารพต่อแขกกันแล้วนะคะ”
มู่ซีซีที่ยังคงยื่นอยู่ที่เดิมนั้นเมื่อเห็นว่าทั้งมู่อวี๋เฟยและจี้หลิงชวนไม่ได้สนใจเธอแล้ว เธอก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที ก่อนที่จะรีบสาวเท้าตรงไปทางห้องโถงที่จัดงาน
แต่มู่ซีซีเดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าว เสียงที่เย็นชาและทุ้มต่ำของคนที่อยู่ข้างหลังของเธอก็ดังขึ้นในทันใด : “อวี๋เฟย ผู้หญิงคนนั้นคือใครเหรอ?”
เพียงเขาพูดจบ มู่ซีซีก็รับรู้ได้เลยว่าคนที่จี้หลิงชวนพูดถึงนั้นคือเธอ และเขาก็กำลังมองมาที่แผ่นหลังของเธอด้วย
ผู้หญิงที่อยู่แถวนี้ ที่นอกเหนือจากมู่อวี๋เฟยแล้วก็มีแค่เธอคนเดียว มันชัดเจนมากอยู่แล้ว ว่าประโยคนั้นของจี้หลิงชวนนั้นหมายถึงเธอ
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินชื่อเล่นของเธอจากปากของจี้หลิงชวน คิ้วที่ขมวดของเธอก็คลายออกราวกับดอกไม้ แต่พอได้ยินประโยคต่อจากนั้นรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของมู่อวี๋เฟยก็นิ่งไปทันที
เธอรู้อยู่แล้วว่าคนที่จี้หลิงชวนถามถึงเมื่อกี้คือมู่ซีซี มู่ซีซีเป็นคนสวยแล้วก็มีเสน่ห์ มู่อวี๋เฟยไม่อยากให้จี้หลิงชวนเจอกับมู่ซีซีเลย แต่ว่ามู่ซีซีคือน้องสาวของเธอ ในอนาคตทั้งสองก็ต้องได้เจอหน้ากันอยู่แล้ว อีกอย่างตอนนี้จี้หลิงชวนก็ถามออกมาแล้ว ถ้าเธอไม่ตอบ กลัวว่าจะทำให้จี้หลิงชวนรู้สึกไม่ดี
เมื่อนึกถึงความรู้สึกของจี้หลิงชวนที่อาจจะรู้สึกไม่ดี เธอก็ต้องแสดงท่าทางที่สนิทสนมกับน้องให้มากที่สุด ก่อนที่เธอจะเดินมาหามู่ซีซีสองสามก้าว แล้วก็คว้าแขนของมู่ซีซีด้วยท่าทีที่สนิทสนมกัน เธอดึงร่างของน้องสาวมาทางจี้หลิงชวน ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดว่า : “หลิงชวนคะ นี่น้องสาวของฉันค่ะ ชื่อมู่ซีซี”
จี้หลิงชวนมองมู่ซีซีที่เอาแต่ก้มหน้า ก่อนที่จะยกยิ้มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
มู่อวี๋เฟยพูดมาทั้งวันแล้ว แต่เธอกลับไม่เห็นมู่ซีซีทักทายจี้หลิงชวน เธอขมวดคิ้วอยู่สักพัก ก่อนที่จะผละมู่ซีซีออกอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่
มู่ซีซีกัดริมฝีปาก เธอทำได้เพียงเงยหน้าขึ้นมามองดวงตาที่ไม่สามารถคาดเดาได้ของจี้หลิงชวน ก่อนจะพ่นคำออกมาจากปากของเธอว่า : “สวัสดีค่ะพี่เขย”
เธอรู้สึกไม่ชอบจี้หลิงชวนเอาซะเลย จี้หลิงชวนคนนี้นี่ช่างแสดงละครเก่งจริงๆ ถ้าไม่ไปแคสเป็นนักแสดงคงน่าเสียดายแย่เลยนะ!
เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินมู่ซีซีเรียกเขาว่าพี่เขยรอยยิ้มของเขาก็ลุ่มลึกมากขึ้นกว่าเดิม
ไม่รีรอให้จี้หลิงชวนพูดต่อ เธอรู้สึกทนไม่ไหวกับสายตาที่จี้หลิงชวนมองมาที่เธอ เธอจึงพูดกับทั้งสองคนว่า : “พี่คะ พี่เขยคะ เมื่อกี้แม่เรียกฉันน่ะค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
เมื่อพูดจบ เธอก็ไม่รีรอให้ทั้งสองคนตอบอะไร มู่ซีซีก็รีบสาวเท้าแล้วเดินผ่านมู่อวี๋เฟยตรงไปในห้องจัดงานทันที
มู่อวี๋เฟยไม่อยากให้มู่ซีซีมาพบจี้หลิงชวนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่ามู่ซีซีเดินจากไปแล้ว รอยยิ้มที่สวยงามของเธอก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอทันที ก่อนที่เธอจะเดินไปอยู่ข้างๆของจี้หลิงชวน พร้อมกับยกมือขึ้นมาและเตรียมที่จะควงแขนของจี้หลิงชวน แต่วินาทีต่อมา เธอกลับเห็นว่าจี้หลิงชวนขยับออกห่างจากเธอแล้วก็เลี่ยงมือของเธอที่กำลังจะควงเขา
เป็นครั้งที่สองของวันแล้วนะ! มู่อวี๋เฟยอดไม่ได้ที่จะไม่กัดฟันของตัวเอง เธอมองจี้หลิงชวนที่มองเธอราวกับว่าเธอเป็นงูพิษ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็เจื่อนลงทันที ก่อนที่เธอจะมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง : “หลิงชวนคะ…..เป็นอะไรไป……”
เขาไม่รีรอให้มู่อวี๋เฟยพูดจบ จี้หลิงชวนก็ใช้สายตาที่เยือกเย็นของเขาตัดคำพูดของมู่อวี๋เฟยทันที : “ต่อไปอย่าเรียกชื่อฉันอีก!”
ผู้หญิงคนนี่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเรียกชื่อของเขา!
มู่อวี๋เฟยถึงกับอึ้ง เมื่อเธอได้สติกลับมา ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความละอาย เธอเป็นภรรยาของเขา วันนี้เป็นงานแต่งงานของทั้งสองคนด้วย แต่เธอกลับไม่สามารถเรียกได้แม้แต่ชื่อของสามีเลย…….
“แล้วก็ห้ามแตะต้องตัวฉัน ต่อไปก็อยู่ห่างจากฉันอย่างน้อยหนึ่งเมตร!” จี้หลิงชวนพูดไปพร้อมกับจ้องหน้าของมู่อวี๋เฟยอย่างไม่ลังเล
หัวใจของมู่อวี๋เฟยเย็นเยียบขึ้นมาทันใด ก่อนที่เธอจะกัดริมฝีปากของตัวเองอย่างไม่พอใจนัก แต่พอเธอเงยหน้าขึ้นมามองตาทั้งคู่ของจี้หลิงชวนที่เย็นชาจนน่ากลัว คำพูดที่เธอกำลังจะพูดออกมานั้นก็ถูกกลืนหายไปในท้องของเธอทันที