รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 2 เธอเป็นใครกันแน่!

เขาก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ วินาทีถัดจากนั้น มู่ซีซีถูกโยนลงไปในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำเย็นเฉียบ
ความเย็นของน้ำเกิดปฏิกิริยาต่อผิวของมู่ซีซี โดยไม่รู้ตัวมู่ซีซีร้องครวญครางอย่างไม่อาจควบคุมได้
เธอรีบร้อนประคองตัวเองไว้กับผนังและพรวดพราดลุกขึ้นจากอ่างน้ำที่เย็นเฉียบ
มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นในทันที เธอจ้องมองชายคนนั้นที่โยนเธอลงไปในอ่างอาบน้ำ
เมื่อครู่ภายในห้องนอนที่ไม่ได้เปิดไฟนั้น ทั้งสองต่างก็มองไม่เห็นหน้าตาของกันและกัน ตอนนี้ภายใต้แสงไฟที่สว่างจ้าภายในห้องน้ำ ทั้งสองต่างก็เห็นหน้าตาของกันและกันได้อย่างชัดเจนจากนั้นพวกเขาต่างก็ตื่นตะลึงไปชั่วขณะ
มู่ซีซีดูเหมือนจะงุนงงไปเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ดูดีเกินไปแล้ว…เขาเป็นดั่งลูกรักของพระเจ้า ใบหน้านั้นงดงามปราณีตเหมือนถูกแกะสลักมาอย่างไรอย่างนั้น งดงามจนไม่อาจละสายตาได้เลย… หากไม่ใช่เพราะว่าเขาทำหน้าตาเย็นชาจนเกินไป ใบหน้านี้ก็คงจะงดงามและสมบูรณ์แบบ!
ยังไม่ทันที่มู่ซีซีจะชมหนุ่มรูปงามคนนี้จนพอใจ ในชั่วพริบตา มู่ซีซีถูกชายหน้าตาหล่อเหลาคนนั้นผลักเข้ากับกำแพงอย่างรุนแรง
“ให้ตาย! เธอเป็นใครกันแน่!”
ชายคนนั้นจ้องมองไปยังใบหน้าที่งดงามละเอียดอ่อนของมู่ซีซี เขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงอีกครา เหมือนกันมาก! เหมือนกันมากจริงๆ บนโลกนี้จะมีคนสองคนที่หน้าตาเหมือนกันขนาดนี้ได้อย่างไร! ถ้าไม่ใช่เพราะนัยน์ตาโตสองชั้นดั่งดอกท้อคู่นี้บนใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ เกรงว่าเมื่อครู่เขาเองก็อาจจำผิดคนได้
ด้วยฤทธิ์ของยาทำให้มู่ซีซีขาดสติสัมปชัญญะไปอย่างสิ้นเชิง เธอไม่ได้ยินในสิ่งที่เขาพูดเลย
เลือดทั้งหมดที่กำลังไหลเวียนอยู่นั้นล้วนแต่เป็นความปรารถนาและความโหยหา ความรู้สึกร้อนรนและทรมานทำให้น้ำตาของเธอรินไหลออกมา
ผิวที่ร้อนระอุของเธอกระทบกับกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งของชายคนนั้นทำให้มู่ซีซีรู้สึกสบายและถอนหายใจอย่างโล่งใจ..
ราวกับว่าการที่ได้สัมผัสเขาทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น มู่ซีซีเอื้อมมือไปโอบเอวของชายผู้นั้นโดยไม่รู้ตัว ร่างกายที่อ่อนแรงของเธอในชั่วขณะนั้นก็กระชับขึ้นมาในทันที
ร่างกายของมู่ซีซีสวมเพียงกระโปรง เสื้อผ้าของเธอถูกตัวเธอนั้นฉีกออกไปแล้วและเมื่อครู่เธอถูกโยนลงไปในอ่างอาบน้ำ ตอนนี้ร่างกายของเธอเปียกโชกไปทั้งตัว กระโปรงของเธอแนบชิดไปกับผิวของเธอเผยให้เห็นส่วนเว้าโค้งอย่างชัดเจน
“ร้อน ร้อนมากจริงๆ ฉันทรมานจนจะตายอยู่แล้ว… คุณช่วยฉันหน่อย… ขอร้อง.. ช่วยฉัน…” เสียงคร่ำครวญของมู่ซีซีดังขึ้นในห้องน้ำที่เงียบสงัด
เป็นเพราะความทรมาน ร่างกายของมู่ซีซีจึงแนบชิดกับร่างของชายคนนั้นและเธอขยับเบาๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว
ให้ตายเถอะ! ชายคนนั้นสูดลมหายใจหนักหน่วงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผู้หญิงคนนี้รนหาที่ตายเสียจริง!
เขาเองก็เป็นผู้ชาย ชายที่มีความสามารถทำหน้าที่ได้อย่างปกติในแบบที่ว่าไม่มีอะไรจะปกติเท่านี้อีกแล้ว
“ได้! นี่คือสิ่งที่เธอร้องขอฉัน!” น้ำเสียงเย็นชาและเย้ยหยันดังขึ้นทันใด
หลังจากสิ้นเสียง สายตาของมู่ซีซีก็หมุนวนรอบทิศ เมื่อมู่ซีซีกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง เธอก็ถูกโยนลงบนเตียงขนาดใหญ่แล้ว
ร่างสูงใหญ่กดร่างกายแนบชิดกับเธอในทันที มู่ซีซีไม่มีแม้แต่เวลาที่จะตอบโต้ เธอก็ได้ยินเสียงเสื้อผ้าของเธอฉีกขาด
ร่างกายรู้สึกเย็นขึ้น ฝ่ามือขนาดใหญ่ที่ร้อนระอุวางอยู่บนตัวของเธอ เขาคว้าเอวของเธอไว้อย่างหละหลวม
วินาทีถัดมา ระหว่างขาทั้งสองเกิดอาการเจ็บปวดขึ้นอย่างรุนแรง คิ้วที่ละเอียดอ่อนของเธอก็ขมวดแน่นขึ้น
มู่ซีซีรู้สึกว่าตัวของเธอนั้นถูกม้วนกลมจนคล้ายลูกบอล ในชั่วขณะหนึ่งราวกับถูกย่างบนกองไฟ จากนั้นอีกชั่วขณะหนึ่งก็ถูกโยนลงในน้ำ
ร่างกายของเธอดิ้นรนและกระสับกระส่ายไปมา ความสุขและความเจ็บปวดปะปนกันอยู่เช่นนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระทั่งอาการของมู่ซีซีตกอยู่ในสภาวะที่งุนงงและสะลึมสะลือ
เช้าวันรุ่งขึ้น มู่ซีซีตื่นขึ้นอย่างสะลึมสะลือพร้อมกับความเจ็บปวด เธอพยายามเพ่งสายตาที่พร่ามัว มู่ซีซีเหม่อมองเพดานที่งดงามด้วยสายตาว่างเปล่า เธอรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเธอเพิ่งถูกรถบรรทุกวิ่งทับไปมานับครั้งไม่ถ้วน
ถ้าไม่ใช่เพราะมู่ซีซีได้ลองขยับมือของเธอแล้วยังรู้สึกว่ามือขยับและเคลื่อนไหวได้ ไม่อย่างนั้นมู่ซีซีก็คงคิดว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว
ความทรงจำที่วุ่นวายและบ้าคลั่งถาโถมเข้ามาในหัวของเธอ ร่างกายของมู่ซีซีแข็งทื่อในทันใด เธอเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ…เมื่อคืนนี้ เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น?
เหมือนกับว่าตรงหน้าของเธอมีภาพที่ไม่เหมาะสมแก่เด็กน้อยฉายขึ้นซ้ำไปซ้ำมา หลังจากที่สติของเธอฟื้นคืน มู่ซีซีจับผ้าปูที่นอนไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว เธอรีบหันศีรษะไปมาด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นเธอก็ได้พบกับนัยน์ตาที่เยือกเย็นและลึกราวกับขุมนรกซึ่งเหมือนกับดวงตาในความทรงจำเมื่อคืนนี้
“เอ๊ะ!” มู่ซีซีตื่นตกใจ เธอกรีดร้องออกมาโดยไม่รู้ตัวจากนั้นเธอก็รีบถอยร่างของเธอออกห่างจากเขา มือทั้งสองของเธอดึงผ้าห่มและห่อพันตัวเองไว้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้มู่ซีซีสามารถยืนยันได้ว่าเรื่องบ้าๆที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่ความฝันโดยที่ไม่ต้องหยิกตัวเองเลยแม้แต่น้อย เรื่องราวทั้งหมดได้เกิดขึ้นกับเธอแล้วจริงๆ
ดวงตาของมู่ซีซีแดงระเรื่อในทันที ครั้งแรกของเธอ…
“พูด เธอเป็นใครกันแน่? ใครให้เธอมาที่นี่?” โดยไม่ต้องรอให้มู่ซีซีได้ครุ่นคิด จู่ๆข้อมือของเธอก็ถูกชายหน้าตาหล่อเหลาคนนั้นคว้าเอาไว้
มู่ซีซีขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด เมื่อเห็นท่าทางที่ดุร้ายและเย็นชาของชายผู้นี้ หัวใจของเธอก็เต้นระรัวด้วยความกลัว เธอไม่รู้ว่าความกล้าหาญนั้นโผล่มาจากที่ไหน เธอรีบพุ่งตัวไปด้านหน้าและกัดแขนของชายคนนั้นอย่างเต็มแรง
ทันใดนั้นชายคนนั้นก็สูดลมหายใจด้วยความเจ็บปวด โดยไม่รู้ตัวเขาปล่อยข้อมือมู่ซีซีทันที มู่ซีซีกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดบริเวณขาของเธอ ในขณะที่เจ็บปวด เธอลุกจากเตียงอย่างรวดเร็วและหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นด้วยมือข้างหนึ่ง เธอพลางเดินและสวมใส่ชุดของเธอ
ภายในใจของเธอคิดเพียงแค่สิ่งเดียว! หนีให้เร็วที่สุด!
กระโปรงที่เธอใส่เมื่อคืนนี้ขาดและมีสภาพเละเทะเป็นอย่างมาก มู่ซีซีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหยิบเสื้อสูทของชายคนนั้นที่ตกอยู่บนพื้นสวมใส่ให้กับตนเอง จากนั้นเธอรีบวิ่งออกจากห้องพักของโรงแรม
จี้หลิงชวนที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง เขาจึงรีบสวมเสื้อผ้าและไล่ตามเธอไปให้ทัน แต่ทว่าหญิงสาวคนนั้นวิ่งไวกว่ากระต่ายตัวน้อย เมื่อออกมาเขาก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอแล้ว
เมื่อมองดูความยุ่งเหยิงบนเตียงแล้วก็พบกับรอยสีแดงสดบนผ้าปูที่นอนสีขาวราวกับหิมะ จี้หลิงชวนหรี่สายตาลงในทันที ให้ตายเถอะ!
เขาสบถเล็กน้อย จี้หลิงชวนยกมือขึ้นและขมวดคิ้วแน่น เมื่อคืนนี้เขาได้ทำลายกฎเกณฑ์ไปแล้ว!
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จี้หลิงชวนได้พบเห็นหญิงสาวที่นอนเปลือยกายมามากมายนับครั้งไม่ถ้วน
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอีกฝ่ายจะงดงามหรือรูปร่างดีขนาดไหน จี้หลิงชวนก็ไม่เหลียวมองพวกเธอเลยแม้แต่น้อย เขาแสดงออกเพียงสีหน้าที่เย็นชาและบึ้งตึงจนทำให้ผู้คนต้องสวมเสื้อผ้าและหนีจากไป
จนตอนนี้มีข่าวลือไปทั่วว่าคุณชายอันดับหนึ่งแห่งเมืองหรง คุณชายจี้อาจจะชอบผู้ชาย
แต่เมื่อคืนที่ผ่านมา จี้หลิงชวนเพิ่งถูกผู้หญิงที่ไม่เลือกปฏิบัติยั่วยวนเพียงไม่กี่ครั้ง เขาก็ตอบสนองทันที!
และทันทีที่สัมผัสผู้หญิงคนนั้น เขาก็ดูบ้าคลั่งและควบคุมตัวเองไม่ได้
นั่นต้องเป็นเพราะว่าผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าเหมือนกับชูเหยา! ดังนั้นนั่นเป็นเหตุผลที่เขาสูญเสียการควบคุม! ใช่ มันต้องเป็นเพราะเหตุนี้อย่างแน่นอน