รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 824 นางฟ้าจื่อเถา

อันที่จริงมีเหตุผลสองประการ ประการแรก ตอนนี้ฉินหลั่งเป็นแดนสมดุลย์แล้ว แดนขั้นสูง ความคิดต่างกัน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความเป็นความตายความแค้นก็ไม่ได้อยากฆ่ามากขนาดนั้นแล้ว
ประการที่สอง โอลิน หรือเบื้องหลังของเขา ไม่รู้ว่าเกี่ยวข้องใดๆกับท่านนักพรตเต้าฝ่า ที่สามารถทำให้นักพรตเต้าฝ่ามาช่วยได้
นี่เป็นสิ่งที่ทำให้เขาระแวง ถ้าหากฆ่าโอลินแล้ว ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรตามมาบ้าง
ฉินหลั่งในตอนนี้ไม่ได้มีพลังมาก ดังนั้นเขาทำได้เพียงสับปรับเท่านั้น แต่ถ้าปล่อยให้โอลินมีชีวิตต่อไปล่ะก็ เขากลับกังวลว่าโอลินจะทำอะไรกับครอบครัวของเขา
ที่เขาฝังมารในใจไว้ให้โอลิน เชื่อว่าในภายภาคหน้า โอลินจะต้องคิดหาทุกวิถีทางแก้มารในใจออก แต่ไม่ใช่มาหาเรื่องเขา
“อ้า!”
ได้ยินฉินหลั่งพูดแบบนี้ โอลินก็ใจแทบสลาย ในสมองของเขามีแต่คำว่า“ไอ้สวะ”คำนี้วนเวียนอย่างไม่หยุด ยังไงก็ลืมไม่ได้
เห็นเพียงตาทั้งสองของเขากลายเป็นสีแดง ราวกับจะเป็นบ้า มีเสียง“หอบหืด”ออกมาจากจมูกของเขาไม่หยุด
เห็นเป้าหมายของตัวเองสำเร็จ ฉินหลั่งก็ไม่พูดอะไรต่อ แม้เขาไม่กลัวโอลิน แต่ก็ไม่หวังที่จะบีบโอลินจนเครียดแล้วสร้างปัญหาอะไรที่ไม่จำเป็นขึ้นมา
เห็นเพียงฉินหลั่งมองไปที่ทุกคน แล้วกล่าว
“ทุกท่าน คิดว่าเหตุผลที่ทุกคนมาที่นี่ล้วนเหมือนกันทั้งหมด ดังนั้น อย่าหาเรื่องฉัน”
“ไม่หาเรื่องฉัน ฉันก็ไม่ทำอะไร หาเรื่องฉัน ก็ต้องจัดการ!”
คำพูดของฉินหลั่งจบลง แต่เขาได้แสดงออกถึงจุดยืนอย่างหนักแน่น แกไม่มาหาเรื่องฉัน ฉันก็ไม่หาเรื่องแก ถ้าแกหาเรื่องฉัน ต่อให้แกจะเก่งกาจขนาดไหนฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!
ทุกคนเข้าใจความหมายของฉินหลั่ง ทุกคนตัดสินใจแล้ว นอกจากจะจำเป็นเท่านั้น มิเช่นนั้นไม่มีทางไปหาเรื่องไอ้บ้านี่อย่างแน่นอน ต่อให้ถึงยามจำเป็น ก็ต้องเป็นตอนที่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจึงจะไปหาเรื่องฉินหลั่ง แต่พวกเขาไม่อยากให้เกิดขึ้น
ในขณะที่ฉินหลั่งพูดอยู่นั้น พลังที่เขาไม่ได้เก็บได้หายไปมาก เพราะยังไม่ถึงแดน ต่อให้เขาทำทุกวิถีทาง ก็ทำได้เพียงเก็บพลังไว้ส่วนหนึ่งเท่านั้น นอกเหนือจากนี้ก็ทำได้แค่ปล่อยมันไป สลายไปในอากาศ
จากนั้น ฉินหลั่งได้มองไปที่โอลินอีกครั้ง แล้วพูดกับเขาว่า
“โอลิน แกไปเถอะ แต่ครั้งหน้าถ้ายังให้ฉันเจอแกอีก จะไม่มีทางปล่อยแกไปง่ายๆอย่างแน่นอน”
“เจอกันครั้งหน้า จะเป็นวันที่ฉันฆ่าแกเอง!” ที่ฉินหลั่งปล่อยโอลินไป เหตุผลหลักๆเลยก็คือ ไม่รู้ว่าท่านนักพรตเต้าฝ่าเป็นอะไรกันแน่ พลังอันแข็งแกร่ง ความว่องไว ทำให้เขาพิสูจน์จากไหนไม่ได้
และตอนที่เขามาเจอทุกคนพร้อมกับแดนสมดุลย์ใหม่ของเขานั้น ระดับเทพพวกนั้นล้วนมองเขาอ้าปากค้าง
ฉินหลั่งหลับตา มองไปรอบๆ ไม่พบกลิ่นอายของท่านนักพรตเต้าฝ่า ในขณะเดียวกัน ก็เคียดแค้น ถ้าวันหน้าได้เจอกัน เขาจะต้องล้างแค้นให้ได้
โอลินจากไปไกล หลี่สวนคงและเจี่ยนชิวหลิงทั้งสองเดินมาข้างหน้า ยกมือเคารพฉินหลั่ง “นักพรตฉินหลั่ง! ขอแสดงความยินดีกับคุณฉินที่ได้เป็นนักพรตแล้ว!”
แดนนักพรต บนโลกนี้สำหรับยอดฝีมือระดับเทพ จะเรียกว่านักพรต
ฉินหลั่งเป็นยอดฝีมือ ของนักพรตคนที่สองนอกจากท่านนักพรตเต้าฝ่าคนนั้นในตอนนี้ที่พวกเขารู้จัก
ก่อนที่ฉินหลั่งจะปรากฏตัว หลี่สวนคงและคนอื่นๆไม่รู้จักแม้กระทั่งท่านนักพรตเต้าฝ่า ไม่มีใครรู้ว่ายอดฝีมือเต้าฝ่าคือใคร และไม่รู้ใครรู้ว่าเขามาจากที่ไหน แม้แต่ยอดฝีมือระดับเทพของประเทศจีนก็ไม่รู้จัก ทำไมนักพรตเต้าฝ่าถึงได้ช่วยโอลิน
บางที ฉินหลั่งในอนาคตอาจทำให้ทุกคนได้เห็นได้สิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน
ยอดฝีมือทุกคนล้วนมาทักทายฉินหลั่ง แนะนำตัวเอง จากเหตุการณ์เมื่อกี๊ ยอดฝีมือระดับเทพทุกคนได้รู้ฝีมือของฉินหลั่งใหม่อีกครั้ง ถึงแม้มีคนจำนวนไม่น้อยที่คิดไม่เองว่าสู้ฉินหลั่งได้ แต่ไม่มีใครกล้าหาเรื่องยอดฝีมือแบบนี้
แม้กระทั่งปรมาจารย์ มาทักทายกับฉินหลั่ง ให้รู้จักหน้าตากัน ก็รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก
ฉินหลั่งทักทายทุกคนไม่กี่ประโยค โดยเฉพาะหลังจากที่คุยกับหลี่สวนคงและเจี่ยนชิวหลิงแล้ว ก็จากไปทันใด
เขารีบจะไปทบทวนประสบการณ์ต่างๆที่ได้มาจากการต่อสู้ในครั้งนี้
หลายวันจากนั้น เมืองหลิว สะพานชวนจื่อ มีร่างสูงตระหง่านปรากฏกายที่ข้างๆสะพานชวนจื่อ นั่นคือฉินหลั่ง
เขาสวมใส่ชุดฉางผาวที่เขาเคยชอบมันมาก ผมยาว ดูๆแล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน
ยืนเอามือไขว้หลัง มองไปด้านหน้า ด้วยความตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“บางที น่าจะเป็นช่วงใกล้ๆนี้แหละ?”
ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้นมา มองไปบนท้องฟ้า ยิ้มอย่างมีความสุข
ถ้ามาคนผ่านทางนี้แล้วเห็นฉินหลั่งล่ะก็ จะต้องถูกรอยยิ้มของเขาดึงดูดเข้าให้อย่างแน่นอน
ฉินหลั่งกำลังยืนอยู่ จินตานทั้งเจ็ดลูกไหลเวียนไม่หยุด หลังจากที่เก่าไม่ไปใหม่ไม่มาแล้วนั้น พลังจิตมีมากกว่าเมื่อก่อนไม่ใช่แค่หนึ่งเท่าเท่านั้น ดวงจิตของเขา รับรู้ได้ถึงบนท้องฟ้า
หนึ่งวัน สองวัน สามวัน…..
ฉินหลั่งได้ทำสมาธิไปสามวัน บนท้องฟ้า ดวงจิตของเขาได้อยู่ใบรอบๆอาณาเขต ทันใดนั้นได้มีร่างหนึ่งปรากฏกายขึ้น
ยอดฝีมือแดนนักพรตจินตานขั้นท้ายทั้งห้า!
แดนนักพรตจินตาน สามารถเปิดชั้นบรรยากาศได้แล้ว ดึงดูดดวงดาว ท่องเที่ยวในดวงดาว
แต่ฝีมือของแดนนักพรตจินตานไม่แข็งแกร่งเท่าไหร่ ในดวงดาว ยังต้องระวังอยู่บ้าง
หนึ่งในห้าของแดนนักพรตจินตาน เซียนผู้หญิงหนึ่งคน สวมชุดตาข่ายสีม่วง หน้าทรงไข่ ใบหน้าเยือกเย็น ร้อนรน สวยเหมือนในตำนาน เป็นเซียนที่ทำให้คนไม่อยากจากไปไหน
และยอดฝีมือแดนนักพรตจินตานที่อยู่หลังเธอทั้งสี่นั้น คือผู้ชายแดนนักพรตจินตานที่มีชื่อเสียงทั้งสี่คน
ชายทั้งสี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย แม้กำลังติดตามอยู่ แต่ดูมีพลังอย่างมาก ติดตามไป คุยไป
“ฮ่าฮ่าฮ่า คนสวย คุณหนีมาเกือบเดือนแล้วนะ แล้วยังจะหนีอีก คุณคิดว่าจะรอดจากน้ำมือของเราทั้งสี่ไปได้หรอ?”
“คนสวย ผมว่าคุณอย่าหนีอีกเลย กลับไปกลับพวกเราอย่างสงบดีกว่านะ เจ้าเมืองผู้สูงส่งก็ได้พูดไว้แล้ว เพียงแค่คุณตกลงเป็นเมียของเจ้าเมือง คุณก็จะเป็นนายใหญ่ของทุกคนแล้ว แน่นอน ถ้าคุณไม่ยินยอมล่ะก็ เจ้าเมืองก็บอกแล้ว ว่ามอบให้เป็นหน้าที่ของเราทั้งสี่คนเลย อิอิ ถ้าตกมาอยู่ในเมืองของพวกเราล่ะก็ ฮ่าฮ่า”
ยอดฝีมือแดนนักพรตจินตานสองคนที่นำหน้าพูดอย่างยโสโอหัง
สองคนที่อยู่ด้านหลังตาเป็นประกาย คนด้านซ้ายพูดกับคนด้านขวาว่า “พี่เย่ แกดูสิสาวน้อยคนนี้หนีมาเดือนกว่าแล้ว นีสิยดุดันเหมือนกันนะ? ฮ่าฮ่าฮ่า!”
คนที่แซ่เย่ชั่วร้าย ยิ้มให้กับคนด้านซ้ายแล้วกล่าว “พี่อู พี่มีความข้อเสนอแนะอะไรมั้ย?”
ชายลามกที่แซ่อูมองไปที่ชายลามกเหมือนตัวเอง กล่าว “พี่เย่ดูสิว่าสาวน้อยคนนี้จะหนีไปได้นานสักเท่าไหร่?”
ชายแซ่เย่ดูแคลน “ปราณของเธอใกล้หมดแล้ว ไม่นาน ก็จะหมด”
“……ฮ่าฮ่าฮ่า……แต่……”
หยุดหัวเราะลง ชายแซ่เย่เหมือนรับรู้อะไรได้จึงหยุด