รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 795 เย่จื่อยู่

ฉินหลั่งหันไปปะทะกับจิตวิญญาณเทพของหลี่สวนคง
ระลอกคลื่นสีแดงและสีม่วงปะทะกัน ก่อตัวเป็นคลื่นพลังกลางอากาศ เป็นระลอกจนทำให้อากาศโดยรอบปั่นป่วนเหมือนคลื่น ราวกับว่ามันจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
พลังของคลื่นปะทะกัน ตอนแรกยังรักษาสมดุลได้ แต่ฉินหลั่งใช้พลังเพิ่มมากขึ้น ผลักออกมาเป็นระยะๆ หลี่สวนคงก็ยิ่งถอยห่างออกไปเรื่อยๆ
“นี่มัน……”
หลี่สวนคงที่พยายามมาโดยตลอด ตกใจอย่างมาก ตนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพที่น่าเกรงขาม แต่แค่เข้าไปใกล้อีกฝ่ายยังทำไม่ได้ น่าขายหน้ามากจริงๆ
“พังซะ！”
หลี่สวนคงปล่อยพลังออกมา
ครั้งนี้เหมือนทาร์ซานทับลง ชนกับจิตวิญญาณเทพที่ปะทะกันอยู่ของทั้งคู่อย่างจัง ทำเอาคลื่นจิตวิญญาณเทพสองอันนั้นค่อยๆถดถอย
‘ตูม……’
พื้นดินสั่นสะเทือนเพราะแรงปะทะนี่ พื้นคอนกรีตเริ่มปรากฏร่องรอยการแตกระแหง พื้นถนนก็แตกเป็นชิ้นๆ
เมื่อปล่อยพลังนี้ออกมา จิตวิญญาณเทพของฉินหลั่งก็เก็บกลับไป หลี่สวนคงก็โดนจิตวิญญาณเทพของตัวเองย้อนกลับจนถอยไปหลายสิบเมตร ไม่เพียงยังไม่ได้เข้าใกล้ กลับกันคือยิ่งไกลออกไปอีก
เหรินอู๋ซ่างและเย่จื่อเหยาที่โดนจู่โจมอยู่แล้ว กำลังเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งระดับเทพผู้ยิ่งใหญ่สองคน โดนลูกหลงอีกครั้ง กระเด็นจนไปชนผนังอย่างจัง
เหรินอู๋ซ่างที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพ ร่างกายทะลวงผนังคอนกรีตเสริมเหล็ก จึงทำให้ผนังพังลงหมด
แต่เย่จื่อเหยาโชคร้ายแล้วล่ะ เธอชนเข้ากับผนังอย่างจัง ไม่รู้ว่ากระดูกแตกหักไปกี่ท่อนแล้ว
เป็นเช่นนี้ เย่จื่อเหยาร่วงลงสู่พื้น เลือดกลบปาก แสยะยิ้มมองฉินหลั่ง：“ไอ้พันธุ์ผสม แม่แกมันมั่ว จนมาถึงแก แกก็ยังมั่ว”
ฉินหลั่งหน้าเคร่งขรึม กระบองสวรรค์ระเบิดพลังออกมาทันที กลายเป็นกริชด้ามคริสตัลออกมาจำนวนนับไม่ถ้วน ลอยไปกลางอากาศเพื่อแทงทะลุหัวใจเย่จื่อเหยาทันที
เมื่อหญิงชราผู้ชั่วร้ายคนนี้ถูกกริชคริสตัลแทงที่หว่างคิ้ว ก็ได้ยินเสียงฉินหลั่งกัดฟันพูดอย่างเอือมระอา：“แม่งเอ้ย！”
ฉินหลั่งยิ้มเยาะ แทงกริชคริสตัลไประหว่างคิ้วเย่จื่อเหยาอีกครั้ง หน้าอกเย่จื่อเหยาเป็นช่องโหว่ขนาดใหญ่ น่ากลัวจนทำให้คนรู้สึกกลัว
“แก จะต้องเสียใจที่ฆ่าฉัน！”
เย่จื่อเหยายังคงยิ้มมุมปากอย่างเหี้ยมโหด
“เห้อ！ในที่สุดก็ตายสักที！”
เหรินอู๋ซ่างมองเย่จื่อเหยาที่ตายไปแล้ว พลางส่ายหน้าพูดอะไรไม่ออก
เจี่ยนชิวหลิงส่ายหน้าด้วยสีหน้าเย็นชาเล็กน้อย ：“ช่างเถอะ สุดท้ายก็รับภัยพิบัตินี้ไป！”
เย่จื่อเหยาตายแล้วหลี่สวนคงพึ่งตามมาถึง เมื่อเห็นร่างที่ตายไปแล้วของเย่จื่อเหยา ก็ถอนหายใจออกมายาวๆ：“เคยบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำอะไรตามใจตัวเอง ครั้งนี้ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้วนะ”
จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับฉินหลั่ง：“คุณ เผชิญหายนะครั้งใหญ่แล้ว！”
ฉินหลั่งไม่เข้าใจ แค่ฆ่าเย่จื่อเหยาแค่นั้นไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเผชิญหายนะครั้งใหญ่
เจี่ยนชิวหลิงก็มองฉินหลั่งอย่างเวทนา：“เห้อ โลกนี้มันได้ง่ายอย่างที่คุณคิดหรอกนะ”
ฉินหลั่งดูท่าทางของสามคนตรงหน้า ไม่เข้าใจจริงๆ หลี่สวนคงที่เป็นถึงเทพผู้พิทักษ์ประเทศจีน ทำไมไม่ต้องกลัวผู้หญิงที่อ่อนแอคนนี้ด้วย ส่วนเจี่ยนชิวหลิงที่เป็นยอดฝีมือของโลก ทำไมถึงเย่จื่อเหยาเช่นกัน
“เด็กน้อยนะเด็กน้อย คุณว่าผมไม่รู้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูต่างชาติ อยากฆ่าคุณให้ตายงั้นเหรอ？”
“คิดว่าผมไม่รู้ว่าเธอยโสโอหัง สร้างศัตรูไว้มากมายในหลายปีที่ผ่านมางั้นเหรอ？”
“ผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจมาก ผมเกลียดมาก แต่ก็ไม่เคยแตะต้องเธอ แม้เธอสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูต่างชาติ ให้ร้ายคนอื่นมานับมาไม่ถ้วน แต่ตราบใดที่เธอไม่ทำมากเกินไป ผมก็ไม่เคยยื่นมือออกไปขวาง”
“ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะเธอไม่ได้มีแค่บ้านเดียว！”
ตอนแรกหลี่สวนคงก็ไม่อยากพูดความจริงออกมา แต่เขาในฐานะที่เป็นเทพผู้พิทักษ์ประเทศจีน แน่นอนว่าจีนยิ่งมีกำลัง แข็งแกร่งยิ่งดี ตรงหน้ามีผู้แข็งแกร่งระดับเทพถึง4คนแล้ว แน่นอนว่าเขาไม่อยากสูญเสียกำลังคนไป จึงบอกทุกอย่างที่ตัวเองรู้ให้ฉินหลั่งอย่างตรงไปตรงมา
“ไม่ได้มีแค่บ้านเดียว หมายความว่าไง？”
ฉินหลั่งถามหลี่สวนคง
“เย่จื่อเหยาผู้นี้ เธอเป็นคนของตระกูลเย่โลกบำเพ็ญเซียน！”
หลี่สวนคงพูดอย่างเหนื่อยหน่าย
“โลกบำเพ็ญเซียน พวกคุณรู้จักโลกบำเพ็ญเซียนด้วย！”
ดูเหมือนเกียวโตจะเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยคนเก่งๆ!
เจี่ยนชิวหลิงพูดต่อ：“โลกบำเพ็ญเซียนสามารถปรับปรุงร่างกายได้ แล้วกลายเป็นผู้ฝึกฝน นี่เป็นสิ่งที่คนไม่น้อยใฝ่ฝันถึง”
ยืนคนละจุด ย่อมเห็นเรื่องราวต่างกัน การจะทำอะไรก็เช่นกัน
นี่ไม่ได้หมายความว่าฉินหลั่งยืนในจุดที่ต่ำกว่าเจี่ยนชิวหลิงและหลี่สวนคง เพียงแค่สิ่งที่พวกเขาเห็น และจุดประสงค์มันไม่เหมือนกันก็เท่านั้น
ฉินหลั่งยิ้มเยาะ：“แค่โลกบำเพ็ญเซียน ก็ทำเอาพวกคุณกลัวกันขนาดนี้ เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนักพรตจินตานอันน่าเกรงขามถึงสองคน แม้แต่สมุนรับใช้ตัวเล็กๆของโลกบำเพ็ญเซียนก็ไม่กล้าแตะต้อง ยังจะเรียกตัวเองว่าเทพผู้พิทักษ์อะไรอีก ผมอายแทนพวกคุณจริงๆ ช่างเถอะ อย่าว่าแตระกูลเย่อะไรนั่นเลย ต่อให้มากันทั้งโลกบำเพ็ญเซียน ผมก็จะใช้กระบองจัดการให้เรียบ”
ฉินหลั่งโบกมือพลางพูด：“ผมไม่มีเวลาพูดเล่นกับพวกคุณแล้ว กลับไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่ก่อนนะ”
ท่าทีของฉินหลั่งทำเอาเจี่ยนชิวหลิงกับหลี่สวนคงตกตะลึง
“เธอไม่ใช่แค่คนของโลกบำเพ็ญเซียนตระกูลเย่ เธอยังมีพี่สาวอีกคนหนึ่ง เคยเป็นเทพผู้พิทักษ์ประเทศจีนเมื่อหลายปีก่อน แต่เธอเข้าไปในทะเลสาบเทพปี้โล่ จนป่านนี้ก็ยังไม่ออกมา แต่ก็ไม่ได้สูญสิ้น ดังเราพวกเราจึงรอมาตลอด พวกเราไม่แตะต้องเย่จื่อเหยา เพราะเห็นแกหน้าพวกเขา”
หลี่สวนคงพูดต่อทันที
“พี่สาว？”
ฉินหลั่งนึกถึงตอนเข้าไปในห้องลับเมื่อครู่ ที่เห็นป้ายสถิตวิญญาณตั้งอยู่
ฉินหลั่งปล่อยจิตวิญญาณเทพออกมา รับรู้อย่างเงียบๆ ทันทีที่ยื่นมืออกไปป้ายหยกอันหนึ่งก็ลอยออกมาจากซากปรักหักพัง แล้วหล่นลงบนมือฉินหลั่ง
“แต่ว่าคนคนนี้？”
ป้ายหยกชื่อเย่จื่อยู่ชื่อส่องแสงเป็นประกายในมือฉินหลั่ง
“ใช่ เย่จื่อยู่ เย่จื่อยู่เคยเป็นถึงสาวปราบไปทั่วหล้า หน้าตาสะสวย อีกทั้งการฝึกฝนพรสวรรค์ของเธอ ก็ฝึกจนถึงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์ เหนือกว่าคนเก่งๆหลายคนในรุ่นเดียวกัน ตอนนั้นที่เธอเข้าไปในทะเลสาบเทพปี้โล่ ได้ให้ป้ายชื่อกับพวกเราไว้ แป๊บเดียวก็ผ่านไป30กว่าปีแล้ว”
หลี่สวนคงยิ้มเจื่อนพลางพูด：“สามารถเห็นได้จากป้ายสถิตวิญญาณของเธอได้ ว่าการบำเพ็ญตบะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่คนยังอยู่ในทะเลสาบเทพปี้โล่ เราสงสัยกันว่าเธออาจเจอเรื่องอะไรเข้า แต่เธอโดนขังอยู่ที่ไหนสักแห่ง จึงทำได้เพียงฝึกฝอยู่ในนั้น”
ฉินหลั่งยิ้มบางๆ：“อาจเป็นไปได้ว่ากำลังเก็บตัวถือศีล！”
หลี่สวนคงอึ้งเล็กน้อย：“เก็บตัวถือศีล30กว่าปีเลยงั้นเหรอ？”
แม้พูดถึงสถานการณ์ของฉินหลั่งพวกเขา ณ จุดๆนี้ เก็บตัวถือศีลเป็นเรื่องปกติ แต่เห็นได้ชัดว่าหลี่สวนคงพวกเขายังผูกพันกับสหพันธ์ จะยอมให้เก็บตัวถือศีล30กว่าปีได้ยังไง
งั้นพอพวกเขาลาศีล เพื่อน คนสนิทก็ล้วนตายกันหมดแล้ว บำเพ็ญตบะได้เยอะๆแล้วมีประโยชน์อะไร
แต่ฉินหลั่งต่างออกไป เขามีวิสัยทัศน์เป็นของตัวเอง ในสายตาฉินหลั่ง ไม่ว่าจะเป็นโลกหรือดวงอาทิตย์ ก็มีขนาดเท่าลูกปิงปองนั่นแหละ ปีนั้นตอนเขากลับมาเกิดใหม่ ทำดวงดาวแบบนี้ล่มสลายไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ไม่เห็นจะแคร์เรื่องพวกนี้เลย
สิ่งเดียวที่เขาละทิ้งไม่ได้ คือความละอายใจในตอนนั้นก็แค่นั้น
ส่วนครอบครัว คนเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมชาติ อดีตก็คืออดีต ฉินหลั่งแค่ต้องอยู่กับปัจจุบัน
จุดประสงค์ของฉินหลั่งในชาตินี้ คือเพื่อชดเชยความเสียใจ แค่มีเขาอยู่ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับโลกใบนี้ และปัญหาของคนในครอบครัว ก็จะได้รับการแก้ไขแล้ว
“ใช่ อาจกำลังเก็บตัวถือศีล ตอนนี้เย่จื่อยู่ผู้นี้คงมีพลังเหนือกว่าพวกคุณสองคนแล้ว ถึงขนาดนำเหนือไปมาก！”
ฉินหลั่งกำป้ายชื่อ รู้สึกเป็นลางอันตรายอยู่ในใจ
คนที่ชื่อเย่จื่อยู่นี้ เกรงว่าพลังจะไม่ต่างกับเขามาก ถ้าอีกฝ่ายออกมาจากทะเลสาบเทพปี้โล่จริงๆ แล้วพบว่าน้องสาวตัวเองโดนคนบีบบังคับจนตาย ต้องมาแก้แค้นกับฉินหลั่งแน่นอน