รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 692 เสียงคำรามของสัตว์ป่าดังกึกก้อง

บทที่ 692 เสียงคำรามของสัตว์ป่าดังกึกก้อง
ลูกน้องของเสี้ยงย่าเยว่ไม่มีใครกล้ายกปืนชี้ไปทางฉินหลั่งอีก
“บ้า นี่มันบ้าไปแล้ว บ้าอย่างนึกไม่ถึง……”เสี้ยงย่าเยว่โวยวาย หวาดกลัวมาก
“ปัญญาอ่อน！ปัญญาอ่อน！แกทำร้ายลูกชายฉัน ฉันจะให้แกชดใช้ด้วยชีวิต ฉันจะให้แกชดใช้ด้วยชีวิต！”โยวโจ่ลู่เหย่ตะโกนอย่างเสียสติ
โยวโจ่ลู่เหย่พูด พลางจับดาบดาบซามูไรพุ่งไปหาฉินหลั่ง
“เรื่องทำอะไรไม่ดูกำลังตัวเอง จนต้องขายหน้านี่ต้องยกให้สำนักหมอผีของพวกคุณเลย โยวโจ่ลู่เหย่ คนระดับคุณไม่รู้เรื่องบุญคุณและความแค้นของผมกับสำนักหมอผีงั้นเหรอ？”
“โอ้ คนญี่ปุ่นนี่แปลก แปลกจริงๆ……”ฉินหลั่งส่ายหน้าอย่างเย็นชา พลางหยิบดาบขึ้นมา พูดด้วยความแปลกใหม่“พวกคุณล้วนใช้ดาบ งั้นผมจะลองใช้ด้วย”
ครั้งก่อนที่สู้กับเถี่ยซือที่โรงพยาบาล ฉินหลั่งใช้วิชาดาบของยาวเย่วกง ครั้งนั้นเป็นแค่มีดปอกผลไม้ก็เอาชนะได้แล้ว ครั้งนี้ใช้ดาบปกติ ฉินหลั่งยิ้มเบาๆ พลางควงดาบในมือ
“แกว่าไงนะ？บุญคุณและความแค้น？”โยวโจ่ลู่เหย่ตะโกน‘บุญคุณและความแค้นของพวกเราไม่อาจแก้ไขได้ ปัญญาอ่อน！’
“ตาแก่บ้า ผมคือฉินหลั่ง คุณเคยได้ยินมาก่อนไหม คุณลองใช้สมองคิดดูดีๆ ฉินหลั่ง……”
ฉินหลั่งชูดาบดาบซามูไรขึ้นพลางโบกไปมา ดาบซามูไรมีต้นกำเนิดในราชวงศ์ถัง ดังนั้นตอนคัมภีร์เต่าเย่าจดบันทึกก็พูดถึงอาวุธนี้เช่นกัน เพียงแต่รูปร่างไม่เหมือนกับดาบญี่ปุ่นในปัจจุบัน
“เหอะ ฉินหลั่ง！ต่อให้โดนเผาเป็นเถ้ากระดูกแล้วฉันก็จะรู้จัก ฉินหลั่ง ฉันจะจำไว้！”โยวโจ่ลู่เหย่พูดพลางชูดาบซามูไรขึ้น
“เอาล่ะ ในเมื่อคุณดื้อดึงไม่ยอมรับผิด งั้นผมจะไม่เกรงใจแล้ว ผมให้โอกาสคุณได้แก้แค้น เข้ามาสิ”ฉินหลั่งกระดิกนิ้วซ้ายให้โยวโจ่ลู่เหย่ สีหน้าเย็นชา
“ได้！เราแข่งกันเรื่องความเป็นความตาย ไม่ใช้แพ้หรือชนะ เตรียมตัวตายซะเถอะ！”
โยวโจ่ลู่เหย่กัดฟันกรอด ทันใดนั้นก็ระเบิดพลังออกมาอย่างรุนแรง พลังที่มองไม่เห็นกระจายไปรอบทิศทาง
“ฉันเป็นปรมาจารย์ของสำนักดาบ คิดว่าจะกลัวเด็กน้อยอย่างแกเหรอ？！”
“เอ๋？ปรมาจารย์？ผมฆ่าปรมาจารย์มาทั้งชีวิตซะด้วยสิ ปรมาจารย์ก็มีแบ่งระดับนะ เกรงว่าคุณเป็นแค่ปรมาจารย์กระจอกๆก็แค่นั้น ส่วนปรมาจารย์สำนักดาบคืออะไรกัน ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร”ฉินหลั่งยิ้มเยาะ
เขาฆ่าลูกชายของฝ่ายตรงข้ามไปทั้งสองคน แถมยังทรมานลูกสาวเขาจนเกือบตาย ประมุขสำนักหมอผีก็โดนฉินหลั่งฆ่าตาย เพียงแต่สำนักหมอผีปกปิดสาเหตุการตายของเสี่ยวฉวนอู่เจิ้ง เป็นความลับไม่ยอมเปิดเผยออกมา ความแค้นมากมายขนาดนี้ ฉินหลั่งก็ไม่รังเกียจที่จะสั่งสอนสำนักหมอผีอีกครั้ง ทางที่ดีที่สุดคือต้องถอนรากถอนโคน ให้พวกเขากลัวจนหัวหดเวลาพูดถึงฉินหลั่ง
“ได้ๆๆ คืนนี้ฉันกับแกต้องตายกันไปข้างนึง”โยวโจ่ลู่เหย่ตะโกนออกมา ทันใดนั้นมือซ้ายก็เอาเข็มออกมานับสิบเล่ม เขาเป็นยอดฝีมือด้านพิษ แน่นอนว่าต้องใช้พิษก่อน
ฉินหลั่งสะบัดมือนิดเดียวพวกเข็มก็กระเด็นออกไปปักปนต้นไม้แก่ต้นหนึ่ง จากนั้นก็ลุกเป็นไฟ
รู้ได้เลยว่าหากโดนตัวจะเป็นยังไง ทว่าฉินหลั่งยังไม่มีสีหน้าหวาดกลัว กลับพูดอย่างไม่พอใจ“เหอะ สำนักหมอผี คุณเป็นถึงคนใหญ่คนโตในสำนักหมอผี แต่กลับใช้ลูกไม้นี้ ที่ผมดูถูกคุณก็ไม่แปลกเลย คุณจะใช้พิษก็ต้องบอกว่าใช้พิษ พวกเราคนจีนคงเป็นบรรพบุรุษของการใช้พิษของคุณแล้วล่ะ”
โยวโจ่ลู่เหย่ตวาดออกมาอีกครั้ง ใช้โอกาสนี้เอาเข็มออกมาอีกนับสิบ แต่ครั้งนี้ไม่ได้แทงไปที่ฉินหลั่งแต่แทงตัวเอง ฉึบๆๆ หลังจากแทงเข็มลงไปแล้ว กระดูกร่างกายโยวโจ่ลู่เหย่เกิดเสียงดัง
จากนั้นร่างกายโยวโจ่ลู่เหย่ก็เห็นได้อย่างชัดเจน เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ ท้ายที่สุดก็กลายเป็นคนยักษ์
ทั้งมือ ไหล่ รอบเอวล้วนไม่ใช่โยวโจ่ลู่เหย่คนเดิมอีกแล้ว เหมือนใช้เวทมนตร์แปลงร่างเป็นคิงคองปีศาจ
นักซามูไรญี่ปุ่นเริ่มส่งเสียงโห่ร้อง สายตาเต็มไปด้วยความหวัง และความเลื่อมใสศรัทธา หวังว่าโยวโจ่ลู่เหย่จะกู้เกียรติของสำนักหมอผีเพื่อคนญี่ปุ่นกลับมาได้ ไม่โดนฉินหลั่งรังแกอีก
ความกดดันตกมาที่ฉินหลั่ง เมื่อเทียบร่างกายของฉินหลั่งกับโยวโจ่ลู่เหย่ เล็กกว่ามากอย่างเห็นได้ชัด
“ทักษะทางการแพทย์งั้นเหรอ？ฮอร์โมน แกใช้ฮอร์โมนกับร่างกายตัวเอง นั่นก็ยิ่งตายเร็วเข้าไปอีก”
“เลิกขู่คนอื่นได้แล้ว หมาแก่”ฉินหลั่งพูดเสียงเยือกเย็น เดือดดาลเจ้าสัตว์ป่าตัวนี้
แต่ฉินหลั่งคิดไม่ถึงจริงๆว่าโยวโจ่ลู่เหย่จะมาไม้นี้ นี่เป็นการใช้ยาจีนโบราณบางตัวมาใช้กับร่างกาย ของเหลวในเข็มไหลเข้าสู่ร่างกายและผสมกับเลือด เกิดการแตกตัวของสสารอย่างมหาศาล ดังนั้นโยวโจ่ลู่เหย่จึงกลายเป็นแบบนี้
ฉินหลั่งไม่ชอบใช้วิธีแบบนี้เลย เขาคิดว่าวิธีผิดๆแบบนี้ ฝ่ายตรงข้ามเรียกตนว่าสำนักดาบไม่ใช่เหรอ ทำไมเป็นแบบนี้
แน่นอน ถึงจะผิดแต่ก็ได้ผล พลังเพิ่มขึ้นอย่างมาก ทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกกดดันไม่น้อย เพียงแต่ฉินหลั่งคิดว่ายาจีนไม่ควรเกิดสิ่งอัปมงคลก็แค่นั้น ดังนั้นเขาจึงรีบพูดว่าใช้ฮอร์โมนในการแพทย์แผนตะวันตก
“ฆ่า！”เพียงพริบตา โยวโจ่ลู่เหย่ก็ฆ่าคนข้างหน้าฉินหลั่ง ดาบซามูไรเมื่ออยู่ในมือโยวโจ่ลู่เหย่ เหมือนของเล่นอย่างไรอย่างนั้น มันเล็กมาก
ด้านหลังร่างยักษ์คือนักรบซามูไรที่ร้องตะโกนเสียงดัง คนญี่ปุ่นอย่างพวกเขาชอบร้องตะโกนตอนต่อสู้ ฉินหลั่งชินแล้วกับการร้องตะโกนป่าเถื่อนแบบนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรเลย กลับเปลืองพลังซะด้วยซ้ำ
ตอนนี้ตลบอบอวลไปด้วยการเข่นฆ่าอีกครั้ง เสี้ยงย่าเยว่กำลังจะหนี แต่ทางออกก็โดนปิดกั้นซะแล้ว ทำได้เพียงโทรให้คนด้านนอกมาช่วย
ไม่มีการเคลื่อนไหว มีแต่ความเร็วเท่านั้นที่ไม่อาจถูกทำลายได้ โยวโจ่ลู่เหย่ฟาดดาบลงมาอย่างเร็ว จนมองไม่ทัน เห็นเพียงปลายดาบแหลมพุ่งมาถึงตรงหน้าฉินหลั่งแล้ว
ฉินหลั่งยกอาวุธขึ้น เก็บชี่แท้ ปรับใช้ท่าของมนุษยกดาบขึ้น สกัดการโจมตีของโยวโจ่ลู่เหย่จนเกิดเสียงขึ้น
ดาบทั้งสองเล่มปะทะกัน เสียงอาวุธประทะกันดังก้องในหู ทั้งคู่ล้วนคาดไม่ถึง โยวโจ่ลู่เหย่ส่งเสียงประหลาดใจออกมา
เพราะพลังของฝ่ายตรงข้ามเยอะมาก แต่ฉินหลั่งแค่สั่นเล็กน้อย ส่วนโยวโจ่ลู่เหย่ก็แค่ถอยไปด้านหลังเล็กน้อย แข็งแกร่งไม่สั่นคลอนฉินหลั่งสีหน้าไม่เปลี่ยน ทว่าโยวโจ่ลู่เหย่หน้าถอดสีแล้ว เขาคิดไม่ถึงว่าพลังมหาศาลของตน จะทำอะไรฉินหลั่งไม่ได้แม้แต่นิดเดียว พลังเมื่อครู่เท่ากับแรงชนของรถบรรทุกนับ10คัน แต่ฉินหลั่งไม่เป็นอะไรเลย
ฉินหลั่งส่ายศีรษะเบาๆ“อืม ไม่เลว ที่คุณบอกว่าคุณเป็นปรมาจารย์ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล”ฉินหลั่งไม่เคยชมใครมาก่อน แม้กระทั่งเสี่ยวฉวนอู่เจิ้งเขาก็ยังไม่เคยกล่าวชมสักคำ โยวโจ่ลู่เหย่ได้รับคำชมจากฉินหลั่งแบบนี้ สูงส่งมาก
ทว่าโยวโจ่ลู่เหย่ฟังแล้วกลับเหมือนคำเย้ยหยัน ตนถอยหลังไปครึ่งก้าวก็เป็นความแตกต่างระหว่างชัยชนะและความพ่ายแพ้แล้ว
ขณะพูดฉินหลั่งมองดาบซามูไรในมือ ดาบนั่นหักเหลือครึ่งท่อนเสียงดังโป๊ะ
“คุณภาพไม่ดี ชื่อเสียงของดาบซามูไรก็แค่งั้นๆ”ฉินหลั่งถอนหายใจ แล้วพูด“ผมสามารถขวางคุณได้โยวโจ่ลู่เหย่ แต่ดาบซามูไรของพวกคุณฆ่าตัวตายหักหลังซะแล้ว ”
ที่จนจริงโยวโจ่ลู่เหย่และฉินหลั่งต่างรู้ในใจดี ว่าพลังทั้งหมดบนดาบซามูไรของโยวโจ่ลู่เหย่เมื่อครู่ โดนฉินหลั่งกำจัดได้หมด ดาบซามูไรรับไม่ไหวจึงแตกหัก พลังของโยวโจ่ลู่เหย่เห็นเป็นประจักษ์