รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 569 พลาดโดนรถชนอย่างไม่น่าเชื่อ

บทที่ 569 พลาดโดนรถชนอย่างไม่น่าเชื่อ
“ดีมาก ผู้มีพระคุณ เป็นคุณจริงๆด้วย”
บนที่นั่งคนขับ ใบหน้าที่สวยมีรอยยิ้มที่ชาญฉลาด เป็นหลู่เหม่ยเฉินที่ตัวเองเคยช่วยไว้ที่สวนสนุก
“ปัง…….”
หลู่เหม่ยเฉินโบกไม้โบกมือทักทายฉินหลั่ง แต่เผลอหมุนพวงมาลัยแล้วกระแทกฉินหลั่งเหวี่ยงตกลงข้างทาง…..
เพราะเรื่องของจงยู่ฉินหลั่งมีความมึนงงเล็กน้อย จึงเก็บความโกรธไว้ คิดไม่ถึงว่าจะเจอเรื่องปาฏิหาริย์เช่นนี้
ฉินหลั่งที่อยู่ยงคงกระพัน ถูกรถของหลู่เหม่ยเฉินชนและหมดสติ……….
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ฉินหลั่งถึงตื่นขึ้นมา
ลืมตาขึ้น เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคย
ห้องพักสะอาดและโอ่อ่า ขอบหน้าต่างสะอาด มีกระถางต้นไม้สองสามต้น ลมนอกหน้าต่างพัดมา สดชื่นมาก
ฉินหลั่งตะลึงเล็กน้อย นวดหัวแล้วนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ในที่สุดก็นึกได้ว่าเป็นเพราะหลู่เหม่ยเฉิน
เพิ่งช่วยยู่เอ๋อได้ เขาก็”หายตัวไป” คนในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เกือบเป็นบ้าแล้ว……….
เขาเหมือนจะเจอหลู่เหม่ยเฉินที่สี่แยก หลังจากนั้นก็ถูกเธอชนกระเด็นออกไป………
ฉินหลั่งพึมพำ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
“ผู้มีพระคุณ คุณตื่นแล้ว”
ในขณะที่ฉินหลั่งดิ้นรนลุกขึ้นจากเตียง ประตูห้องก็ถูกเปิดออกช้าๆ
หลู่เหม่ยเฉินเดินเข้ามา ในมือถือโจ๊กร้อนๆมาหนึ่งถ้วย
เสื้อเชิ้ตสีชมพู ถุงน่องสีขาว ขาเรียวสวยคู่นั้น ร่างกายเผยให้เห็นลมหายใจอ่อนเยาว์ที่เย้ายวน
“เมื่อคืนต้องขอโทษด้วย ตื่นเต้นมากที่ได้พบคุณ จึงลืมเบรกรถ ไม่ทันระวังชนคุณกระเด็นออกไปเลย”
“โชคดีที่หมอตรวจแล้วบอกว่าไม่เป็นอะไร ไม่เช่นนั้นชาตินี้ฉันคงจะไม่สบายใจ”
เธอนั่งลงข้างๆฉินหลั่ง และจับไหล่ของเขา “อย่าขยับ นั่งเฉยๆก็พอ คุณไม่มีบาดแผล แต่หมอบอกว่าสุขภาพจิตของคุณไม่ค่อยดี ต้องพักผ่อนมากๆ”
ฉันทำโจ๊กเม็ดบัวให้คุณหนึ่งชาม ทั้งหอมและหวาน หลังจากดื่มแล้วอารมณ์จะดีขึ้น” หลู่เหม่ยเฉินกระตือรือร้นมาก ตักโจ๊กขึ้นมาหนึ่งช้อนไปที่มุมปากของฉินหลั่ง “มา ทานโจ๊กหน่อย”
“ไม่เป็นไร……..ฉันทานเองได้”
ฉินหลั่งกับหลู่เหม่ยเฉินเคยพบกันแค่ครั้งเดียว แต่ความกระตือรือร้นของอีกฝ่ายทำให้เขารับไม่ได้เล็กน้อย
ความใกล้ชิดเช่นนี้ ฉินหลั่งรู้สึกปวดหัวมาก
“ร่างกายคุณอ่อนแอมาก แถมยังเคยช่วยชีวิตฉันด้วย แค่ป้อนโจ๊กให้คุณหน่อยก็ไม่ได้หรือ”
หลู่เหม่ยเฉินชำเลืองมองฉินหลั่ง “ฉันเป็นผู้หญิงยังไม่กลัวเลย คุณเป็นผู้ชายจะกลัวทำไม”
ฉินหลั่งทำอะไรไม่ถูก จึงอ้าปาก ฝืนทานโจ๊กถ้วยนี้
เขาเปลี่ยนเรื่อง “ที่นี่คือที่ไหน”
หลู่เหม่ยเฉินยิ้ม “วิลล่าเฟิงเจียนเป็นสถานที่พักผ่อนวันหยุดสุดสัปดาห์ของฉัน เมื่อคืนชนคุณ ก็เลยพาคุณมาที่นี่”
ฉินหลั่งยิ้มแล้วพูด “ขอบคุณ”
“ขอบคุณอะไรกัน นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรจะทำอยู่แล้ว”
ดื่มโจ๊กหมด หลู่เหม่ยเฉินพอใจกับชามกระเบื้องที่ว่างเปล่ามาก “คุณพักผ่อนก่อน ฉันจะไปเรียกคุณหมอมา”
“ไม่ต้องแล้ว ฉันเป็นหมอ ฉันรู้สถานการณ์ของฉันดี ฉันไม่เป็นไรแล้ว”
ฉินหลั่งลงจากเตียง “ฉันจะกลับแล้ว”
“ทำไมกลับไปเร็วขนาดนี้”
หลู่เหม่ยเฉินดึงเสื้อของฉินหลั่ง เห็นฉินหลั่งตัดสินใจอย่างแน่วแน่ เธอจึงหน้ามุ่ย “ผู้มีพระคุณ คุณยังไม่ให้ข้อมูลติดต่อกับฉันเลย”
ฉินหลั่งกำลังจะพูดว่าไม่จำเป็น หลู่เหม่ยเฉินก็พูดเสริมขึ้นมาว่า “คุณให้เบอร์ติดต่อกับฉันหน่อย เผื่อว่าอาการของฉันกำเริบ จะได้ให้คุณช่วยรักษา”
ฉินหลั่งยิ้มอย่างไม่เต็มใจ จึงทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้เธอหนึ่งเบอร์
หลู่เหม่ยเฉินส่งฉินหลั่งออกมาด้วยตัวเอง
ไม่นาน ปอร์เช่เล่นออกจากวิลล่าอย่างรวดเร็ว ฉินหลั่งตรงไปที่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้เย็นจีน
เมื่อรถวิ่งไปที่ใจกลางเมือง มือถือของหลู่เหม่ยเฉินก็ดังขึ้น เธอไม่ได้ปฏิเสธ เปิดรับทันที
เสียงของชายที่ตื่นตระหนกก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ทันที “ประธานหลู่ ประธานหลู่ แย่แล้ว”
“เหล้ายาของพวกเราเกิดปัญหาอีกแล้ว แขกหลายสิบคนแสดงปฏิกิริยาหลังจากดื่ม ไม่เพียงแดงไปทั่วร่าง ยังมีแผลเน่าเปื่อยด้วย”
“ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยู่ตรงหน้าบริษัท พวกเขาตะโกนให้พวกเราอธิบาย”
“หญิงสาวที่เสียโฉม ถึงกับทุบประตู บริษัท โดยตรง ตำรวจไม่สามารถเกลี้ยกล่อมได้เลย”
เขาถามไปว่า “จะให้พวกเราจับตัวพวกเขาทั้งหมดเลยไหม หรือจะใช้เงินปิดปากพวกเขาดี”
“มีคนเกิดเรื่องอีกแล้ว เป็นไปได้อย่างไร”
ดูเหมือนผู้หญิงที่น่าสงสาร ตอนนี้ลุกขึ้นนั่ง แสดงศักยภาพของประธานสาวออกมา “ยาเหล่านั้นผ่านการทดสอบแล้วทั้งนั้น สำหรับลูกค้าที่มีสุขภาพการปรับตัวที่แตกต่างกัน ก็ไม่น่าจะมีผลกระทบมากนัก แต่ไม่มีผลเสียต่อสุขภาพขนาดนี้”
“มีบางอย่างในเรื่องนี้ ดูพวกเขาไว้ รอฉันไปถึงแล้วค่อยว่ากัน”
มีประกายในดวงตาของเธอ “ถ้าไม่จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย คาดว่าบริษัทอาจจะต้องปิดตัวลง”
ปลายสายอีกข้างตอบรับอย่างรวดเร็ว “เข้าใจ เข้าใจ”
หลังจากวางสาย หลู่เหม่ยเฉินสีหน้ารู้สึกขอโทษ มองไปที่ฉินหลั่งแล้วพูดว่า “ฉินหลั่ง ฉันคาดว่าไปส่งคุณไม่ได้แล้ว………” “ฉันจะไปดูกับคุณ ไม่แน่อาจจะช่วยอะไรได้บ้าง”
ฉินหลั่งฟังออกว่าในสายวิตกกังวลมาก “อย่าลืมสิ ว่าฉันก็เป็นหมอ”
เขาพอจะประทับใจหลู่เหม่ยเฉินอยู่บ้าง ดังนั้นดูว่าจะสามารถช่วยอะไรเธอได้บ้าง
“จริงด้วย คุณเป็นหมอเทวดา โรคที่แม้แต่หมอที่ร้านเมี่ยวโส่วยังรักษาไม่หาย แต่คุณแค่มองก็รู้แล้ว”
หลู่เหม่ยเฉินดวงตาสว่างขึ้น “ครั้งนี้ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเราเกิดเรื่อง คุณช่วยฉันดูหน่อย ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน”
ต่อมาเธอเล่าสถานการณ์คร่าวๆให้ฉินหลั่งฟัง
เธอเป็นเจ้านายของบริษัทไวน์เล็ก ๆ เมื่อเดือนที่แล้วเปิดตัวผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ ไวน์เพื่อสุขภาพ ’ฤดูใบไม้ผลิ’
ไวน์คุณภาพดี เห็นผลดี ราคาเหมาะสม ดังนั้นจึงได้รับความนิยมจากผู้คนมากมาย
แต่คิดไม่ถึง เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เริ่มมีการร้องเรียนจากลูกค้า หลังดื่มไวน์ฤดูใบไม้ผลิแล้ว เกิดอาการแดงและคันทั่วร่างกาย
ทางบริษัทจึงคิดว่ามันน่าจะเป็นเพราะสุขภาพร่างกายที่ไม่ปกติไม่สามารถปรับตัวได้ ดังนั้นจึงชดเชยค่าเสียหายให้
แต่คิดไม่ถึงว่า จากนั้นลูกค้าจำนวนมากก็ประสบปัญหาเช่นกัน เป็นแผลที่ผิวหนัง ทำให้บริษัทตกอยู่ในปัญหาในทันที
โดยเฉพาะในวันนี้มีการชุมนุมเพื่อสร้างปัญหา ถ้าจัดการอย่างไม่ระมัดระวังจะทำให้บริษัทล้มละลายได้
ฉินหลั่งแปลกใจว่าคุณหนูตระกูลหลู่เปิดบริษัท แต่ไม่สืบทอดธุรกิจครอบครัวบริษัทตระกูลหลู่
เขาไปดูให้ได้ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลา
จงยู่ยังอยู่ที่โรงพยาบาล เขาจำเป็นต้องไปดูแล
“คุณหลู่ ฉันจะต้องไปแล้ว มีธุระอีกมากมายที่ต้องจัดการ” ขณะพูดฉินหลั่งก็จะลงจากรถ เขาไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณหลู่มากเกินไป
“คุณช่วยฉันก่อนได้ไหม มีเรื่องด่วนอะไรเหรอ พวกเราจะใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที ฉันจะไม่ทำให้คุณเสียเวลาเลย” คุณหลู่น้ำตาไหล ดูเหมือนไม่อยากให้จากไป
ฉินหลั่งขมวดคิ้ว คิดในใจว่าตอนนี้จงยู่อยู่ที่โรงพยาบาลก็น่าจะยังไม่ได้สติ ความจริงแล้วสุขภาพของยู่เอ๋อก็ไม่มีปัญหาอะไร รอให้ยู่เอ๋อตื่นมาแล้วค่อยไปก็ไม่น่าจะสายไป มีจงเส่นซานพวกเขาอยู่ด้วย การรักษาก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
ในใจฉินหลั่งกังวลมาก พยักหน้าอย่างไม่ค่อยพอใจ
ระหว่างการพูดคุย ปอร์เช่ก็แล่นไปถึงตึกที่สูงเจ็ดชั้นอย่างรวดเร็ว ก่อตั้งขึ้นในปี 1980 ไม่สูง แต่มีสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ
หน้าประตูมีป้าย　’บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน’แขวนอยู่　
ไม่มีร่องรอยของตระกูลหลู่หรือบริษัทตระกูลหลู่เลยแม้แต่นิดเดียว เห็นได้ชัดว่าหลู่เหม่ยเฉินสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง
ตอนนี้ ทางเข้าของอาคารสำนักงานที่เคยเงียบสงบ มีคนรวมตัวกันมากกว่าห้าสิบคน แต่ละคนถือป้ายในมือ
พวกเขาตะโกนว่าองค์กรไวน์ดำ
มีคนปิดกั้นทางเข้าออก มีคนทุบประตูและหน้าต่าง ยังมีคนร้องไห้ถ่ายทอดสด