รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 567 นายหน้า

บทที่ 567 นายหน้า
ฉินหลั่งขมวดคิ้ว “เรื่องคงไม่ได้ง่ายขนาดนี้มั่ง ยู่เอ๋อไปไหน ทำไมยังไม่เห็นตัว”
“พวกเราไปตามที่ตระกูลเมิ่งแล้ว ตระกูลเมิ่งปฏิเสธ ขู่ว่าจะฟ้องพวกเราใส่ร้าย ฉันรู้สึกว่า พวกเขาก็เหมือนไม่รู้ว่าเสี่ยวยู่ไปไหน เพราะเมิ่งฮุ่ยเสียนเป็นคนแอบทำคนเดียว” จงเส่นซานกล่าว
“ตอนนี้ดูเหมือนว่า ตระกูลเมิ่งกังวลมากกลัวพวกเราจะแก้แค้น ดังนั้นจึงส่งเมิ่งฮุ่ยเสียนออกไป”
ระหว่างที่สนทนาพวกเขาก็มาถึงที่ถนน เห็นวงล้อมแต่ไกล เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังทำงานอยู่
น่าจะเป็นเรื่องของหม่าเลี่ยง ฉินหลั่งคิดในใจ
สตาร์ทรถ เลี้ยวเข้าถนนเล็ก ๆ ทันที
“ปัง…….”
ณ ขณะนี้ กำแพงปากซอย ทันใดนั้นก็มีร่างคนหลุดร่างลงมา กระแทกกระจกหน้ารถเสียงดังปัง
กระจกถูกกระแทกอย่างแรง แตกหัก มาพร้อมกับเลือดที่กระเด็นไปทั่วจำนวนมาก
เป็นที่น่าสยองขวัญ
ฉินหลั่งใบหน้าเย็นชา ดวงตาคมและคอยระวัง
แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหว หลังจากชนกระจกแล้วขยับตัวสองสามครั้ง อ้าปากกว้างหายใจอย่างแรง
ฉินหลั่งเปิดไฟในรถ จ้องมองอีกฝ่ายด้วยตาโต ต่อมาใบหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงอย่างมาก “เมิ่งฮุ่ยเสียน”
ฉินหลั่งพูดเบาๆ “ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่”
เขาแปลกใจมากที่ได้พบเมิ่งฮุ่ยเสียนที่นี่ และเหมือนได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
ฉินหลั่งไม่ได้ชะล่าใจ กวาดสายตามองไปรอบๆ เกรงว่าจะมีคนโผล่ขึ้นมาและโจมตี
หลังยืนยันว่าไม่มีอันตราย ฉินหลั่งก็เดินเข้าไปดูอาการของเมิ่งฮุ่ยเสียน
โดนพิษ มีแผลจากธนูสองจุด เลือดเต็มร่าง สถานการณ์วิกฤต
ฉินหลั่งหยิบกิ่งไม้มาแหย่ที่ตัวเมิ่งฮุ่ยเสียน
“ฉวบ เสียงที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว………”
ฉินหลั่งสัมผัสร่างกายของเธอ เมิ่งฮุ่ยเสียนก็ส่งเสียงคำรามออกมา
จากนั้นดันกระจกหน้าให้แรงขึ้น ร่างก็กลิ้งลงกับพื้น
เธอเพิ่งตกลงบนพื้น ก็หักกิ่งไม้ด้วยมือซ้าย และแทงไปที่คอฉินหลั่ง
ท่าทางดุเดือด แต่อ่อนแรง สูญเสียความแข็งแรง
สิ้นหวังแล้วยังคงดิ้นรน
“ปัง……” ฉินหลั่งเตะเธอออกไป
เมิ่งฮุ่ยเสียนกรีดร้อง เหมือนว่าวที่เชือกขาดบินลอยออกไป ชนกำแพงแล้วร่วงลงมา
แต่เธออึดมากและหลังจากที่ร่วงลงกับพื้นก็คุกเข่าลงบนพื้นหนึ่งข้าง พุ่งมาหาฉินหลั่งอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ พลังโจมตีของเธอไม่เพียงแต่อ่อนแอมาก ขาก็อ่อนเพลียลื่นลง ล้มลงกับพื้นและไม่สามารถลุกขึ้นได้อีก
ต่อมา เธอก็เป็นลมไป…….
ฉินหลั่งเดินเข้าไปดู เพื่อยืนยันว่าเธอสลบไปแล้วจริง ก็โยนเธอไว้ในกระโปรงหลังรถ หลังจากนั้นก็พาเธอกลับไปที่วิลล่าเชียนชิว
ฉินหลั่งย้ายเมิ่งฮุ่ยเสียนลงมาเพื่อรักษา
เขาใช้กำลังภายในไปด้วยและประหลาดใจไปด้วย ผู้หญิงบาดเจ็บสาหัส
บาดแผลลูกศรเกือบทะลุด้านหลัง พิษก็เข้าสู่หัวใจเช่นกัน เหมือนเผชิญกับสุดยอดฝีมือ
สิ่งที่น่าตกใจกว่านั้นคือ สภาพแวดล้อมที่รุนแรงเช่นนี้ เมิ่งฮุ่ยเสียนยังมีชีวิตรอดกลับมาได้ ฉินหลั่งต้องยอมรับในความแข็งแรงของเธอ
เมิ่งฮุ่ยเสียนคนนี้เป็นลูกคุณหนู ทำไมถึงอยู่ในสภาพเช่นนี้ ฉินหลั่งค่อนข้างสับสน
สองชั่วโมงต่อมา ในที่สุดฉินหลั่งก็พาเมิ่งฮุ่ยเสียนกลับมาจากประตูผี จากนั้นต้มชาจีนหนึ่งถ้วยให้เธอค่อยๆดื่มลงไป
“อืม…..” เมื่อดื่มยาจีนหมดแล้ว เมิ่งฮุ่ยเสียนสีหน้าดีขึ้น ลืมตาสวยๆขึ้นอย่างลำบาก
เมื่อเธอเห็นฉินหลั่งก็สะดุ้งเล็กน้อย อยากป้องกันตัวแต่ก็ไม่มีแรง
“อย่าคิดจะลงมือเลย”
ฉินหลั่งเทกากซุปที่เหลือเข้าปาก “ถ้าฉันใช้เข็มเย็บจุดต่างๆของคุณ ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไรเลย จากสภาพของคุณตอนนี้ คุณก็ไม่มีแรงทำอะไรได้”
เขามองผู้หญิงและเตือนสติ “คุณนอนนิ่งๆ อย่าออกแรงโดยไร้ประโยชน์ เสียดายกำลังที่ฉันช่วยคุณ”
เมิ่งฮุ่ยเสียนไอหนึ่งที “คุณช่วยฉัน”
ฉินหลั่งพูดเบาๆ “ถ้าไม่ใช่ฉันช่วยคุณ ตอนนี้คุณก็คงจะตายไปแล้วเพราะพิษแล่นเข้าสู่หัวใจ”
เมิ่งฮุ่ยเสียนมองฉินหลั่งแล้วพูดว่า “พวกเราเป็นศัตรูกัน คุณช่วยฉัน ไม่กลัวว่าจะเป็นการรนหาที่ตายเหรอ”
“อย่าลืมนะ ฉันเป็นคนที่จะฆ่าคุณ ไม่ตายไม่เลิกรา และฉันก็ลักพาตัวผู้หญิงของคุณด้วย เกือบจะระเบิดคุณและซุ่มยิงคุณ”
เธออดไม่ได้ที่จะเตือน “ฉินหลั่ง คุณกำลังเลี้ยงเสือหาเรื่องใส่ตัว นี่ไม่ใช่สไตล์ของคุณ”
“มีเหตุผลสี่ประการ”
ฉินหลั่งวางถ้วยบนโต๊ะ “ประการที่หนึ่ง คุณฆ่าฉันไม่ได้ คุณอยู่ในที่มืด ฉันอยู่ในที่สว่าง คุณไม่มีทางฆ่าฉันได้ และตอนนี้ก็ยิ่งไม่มีทางจะฆ่าฉันได้”
“ประการที่สอง ยังไม่เจอเบาะแสของยู่เอ๋อ ฉันต้องการที่จะขุดร่องรอยจากปากของคุณ”
“ประการที่สาม ฉันอยู่หน้าประตูสวนสนุก มีความเป็นไปได้สูงที่จะถูกระเบิด แต่คุณกลับลังเล ให้ฉันมีชีวิตต่อหนึ่งวินาที”
ฉินหลั่งน้ำเสียงมีความผ่อนคลาย “ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงปล่อยฉัน แต่ทำให้ฉันรู้ว่าคุณยังมีส่วนที่น่าจะช่วยได้”
เมิ่งฮุ่ยเสียนได้ยินว่าลมหายใจหยุดนิ่ง จ้องมองฉินหลั่งอย่างเหลือเชื่อ คาดไม่ถึงว่าเขาจะเดาออกว่า ณ ตอนนั้นตัวเองกำลังใจอ่อน
“แน่นอน สิ่งที่สำคัญที่สุด ประการที่สี่ คุณบาดเจ็บขนาดนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหลังจากโจมตีฉันแล้ว ก็ถูกอีกฝ่ายฆ่า”
“คุณเป็นของตระกูลเมิ่ง สถานะที่โดดเด่น ใครกล้าทำคุณเช่นนี้ คุณไม่ใช่นักฆ่าธรรมดา ขอแค่คุณโบกมือ ไม่รู้จะมีนักฆ่าอีกกี่คนที่ยินดีจะทำตามคำสั่งของคุณ”
“ที่แปลกมาก คุณโจมตีด้วยตัวเอง และยังตกอยู่ในสภาพเช่นนี้”
มีแสงแวววาวอยู่ในดวงตาของฉินหลั่ง “คนที่ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้ จะมีแรงมาจัดการพวกเราได้อย่างไร”
“พักผ่อนมากๆ”
ฉินหลั่งลุกขึ้นเดินตรงไปที่ประตูทางออก “เดี๋ยวฉันค่อยกลับมาคุณกับคุณ”
เพียงแค่เดินไปไม่กี่เมตร ทันใดนั้นเมิ่งฮุ่ยเสียนก็เรียก “ฉินหลั่ง คุณรอก่อน…….”
ตอนนี้ สถานที่แห่งหนึ่งในเขตชานเมืองเย็นจีน
เหมือนจะเป็นฟาร์ม แต่ในช่วงฤดูหนาวเช่นนี้ตลาดจะซบเซาและปล่อยทิ้งไว้
รถสินค้าขับมาสองสามคัน หยุดอยู่ที่หน้าประตูและเปิดประตูรถ
คนชุดดำสิบกว่าคนเดินออกมาทีละคน
จากนั้นพวกเขาก็อยู่ในคำสั่งของผู้ชายที่มีใบหน้ากลม ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี คนป้องกันก็ป้องกันไป คนค้นหาก็ค้นหาไป
ไม่นาน ชายหน้ากลมก็เดินเข้าไปในสวนหลังไร่ หลังจากค้นหาแล้วก็เปิดประตูเหล็กเข้าไปข้างใน
จากเสียงดังปัง ด้านในมีแสงสว่างขึ้น นอกจากนี้ยังมีเสียงฮึดฮัดอย่างตื่นตระหนก
ต่อมา การมองเห็นของชายหน้ากลมพวกเขาก็ชัดเจนยิ่งขึ้น
จงยู่ที่สวมผ้าปิดตา ถูกล็อกไว้ที่ท่อเหล็ก มือและขาทั้งสองข้างถูกล็อกไว้ แต่ด้านหลังมีเก้าอี้หนึ่งตัวที่สามารถนั่งได้
และที่ข้อมือขอเธอกำลังถูกฉีดกลูโคสขวดใหญ่อยู่
ทรมานไม่น้อย แต่ไม่มีอันตรายถึงชีวิตแต่อย่างไร
ชายหน้ากลมเดินเข้าไปเอาผ้าที่อุดปากเธอออก
จงยู่ใบหน้าปราศจากความกลัว หายใจเข้าลึก ๆ
“พวกคุณต้องการเงินเท่าไหร่บอกมา คุณตาของฉันมีเงินเยอะมาก”
จงยู่อารมณ์นิ่งมาก ทดสอบว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นแค่โจรธรรมดาหรือไม่
ชายหน้ากลมถามตรงๆว่า “คุณคือจงยู่ใช่หรือไม่”
“ใช่ ฉันคือจงยู่” จงยู่ไม่แข็งกร้าวไม่เย่อหยิ่ง และไม่ถ่อมตัวเกินจน จ้องมองไปที่อีกฝ่าย
“ฉันเชื่อว่าแฟนของฉัน และคุณตาของฉัน จะต้องยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อฉัน พันล้าน หมื่นล้านได้หมด” จงยู่หลอกล่อโจรพวกนี้ต่อไป
“ขอถามหน่อย ฉันไม่มีความแค้นกับพวกคุณ แล้วจะมาทำร้ายฉันเพื่อจุดประสงค์อะไร”
“คุณวิเคราะห์ได้ดีมาก การต่อรองของคุณทำให้ฉันเริ่มลังเลใจ”
ชายหน้ากลมน้ำเสียงเฉยเมยมาก น้ำเสียงตอนพูดคุยกับเมิ่งฮุ่ยเสียน “น่าเสียดายคนที่กำหนดความเป็นความตายของคุณนั้นไม่ใช่ตัวคุณ……..
“ให้ฉันจัดการเธออย่างไร”
ชายหน้ากลมหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเดินออกไปนอกห้อง