รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 558 จรวดกระดาษ

บทที่ 558 จรวดกระดาษ
เห็นได้ชัดเจนมากว่าทุกคนในคอนเสิร์ตตอนนี้ ได้เริ่มเขียนกันแล้ว
เขาหันไปมองแม่แวบหนึ่ง ท่านเขียนอย่างจริงจังมาก เหมือนกับเขียนบทความอยู่ เขียนจนเต็มหน้ากระดาษ
“ลูกก็เขียนด้วยสิ จะได้สนุกด้วยกัน” หล่อนตบเขาเบาๆ แล้วก็พูดเร่งเร้า
“ก็ได้ ก็ได้” ฉินหลั่งเกาหัวตัวเอง ความปรารถนาของเขาตอนนี้ ขอให้ท่านพ่อกับท่านแม่อายุยืนยาว มีความสุขตลอดไป
ผ่านไปไม่กี่นาที หยูนชิงชิงที่อยู่หน้าเวทีถึงได้จับไมค์พูดขึ้นเบาๆ : “จรวดกระดาษของทุกคน ต้องเขียนเลขที่นั่ง แล้วรอให้ฉันนับถึงสามก่อน ทุกคนค่อยขว้างขึ้นมา ถ้าฉันเก็บจรวดใครได้ ก็จะอ่านเลขที่นั่งคนนั้น หลังจากนั้นก็ให้กล้องแพนไปที่คนนั้น บนจอจะได้แสดงภาพคนที่โชคดีคนนั้นด้วย ทุกคนเข้าใจมั้ย?”
“เข้าใจแล้ว!”
พอได้ยินเสียงตอบรับของทุกคน หยูนชิงชิงก็ยิ้มออกมา : “งั้นฉันจะนับแล้วนะ ให้ทุกคนคว้างขึ้นมาพร้อมกันเลย ตกลงมั้ย?”
“ตกลง!”
ทุกคนต่างร้องตะโกนออกมาอย่างพร้อมเพรียง และก็เตรียมพร้อมมาก!
“หนึ่ง!”
“สอง!”
สีหน้าของเธอดูพอใจมาก พลางยิ้มออกมา แล้วก็พูดเสียงสูงขึ้นเรื่อยๆ : “สาม!”
และเพียงชั่วพริบตา จรวดกระดาษมากมายก็ลอยเข้าไปบนเวที! ภาพบนเวทีนั้นงดงามมาก! เพราะมีแต่จรวดกระดาษเต็มไปหมด ราวกับว่าเป็นฝนดาวตกสีขาว ไม่ต้องสาธยายว่าจะสวยมากขนาดไหน!
แต่ว่ามีบางส่วนที่แรงค่อนข้างน้อย เลยลอยไปไม่ถึงเวที ก็ตกลงมาซะแล้ว
และมีเพียงอันเดียวเท่านั้น ที่ลอยผ่านไปอย่างสวยงาม หลังจากนั้นก็ไปหล่นโดนหัวของหยูนชิงชิง
ไม่ผิดอย่างแน่นอน หยูนชิงชิงที่ยืนตรงนั้นไม่ได้ขยับไปไหนเลย แต่จรวดกระดาษอันนี้กลับลอยพลิ้วมาถูกหัวเธอเอง เธอจึงหยิบขึ้นมาดู
โอ้ว!
พอเห็นว่ามีจรวดถูกหยิบขึ้นมาแล้ว ทุกคนต่างก็ร้องออกมาอย่างตะลึง! นั่นของใคร ทำไมโชคดีจัง!
ทุกคนต่างทำหน้าละห้อยอย่างมีความหวัง!
และเห็นเพียงหยูนชิงชิงกำลังค่อยๆ เปิดอ่าน พร้อมกับหลี่ตาดู : “งั้นเดี๋ยวฉันขออ่านความปรารถนาของจรวดกระดาษใบนี้ก่อน”
หยูนชิงชิงมองตัวอักษร แล้วค่อยๆ พูดขึ้น : “ผู้โชคดีคนนี้บอกว่า : สวัสดีชิงชิง การมาดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ของเธอนั้น ฉันมาด้วยกันกับลูกชาย ลูกชายฉันชอบเธอมาก เลยอยากมาดูการแสดงของเธอให้ได้เลย เพราะงั้นฉันเลยพาเขามาด้วย เขานั่งอยู่ด้านขวาของฉัน ความปรารถนาของฉันก็คือ ฉันหวังว่าหยูนชิงชิงจะกอดลูกชายฉันสักครั้ง”
ทุกคนต่างเงียบฟังสิ่งที่เธอพูด
พอหยูนชิงชิงอ่านจบ ก็รู้สึกประทับใจมาก : “ช่างภาพทุกคน หันไปหาผู้โชคดีนครนี้ ทุกคนโปรดมองไปที่จอ ว่าแท้จริงแล้วผู้โชคดีคนนี้คือใคร”
พอพูดถึงตอนนี้ หยูนชิงชิงก็เงียบลง จากนั้นก็พูดขึ้น : “เลขที่นั่งของผู้โชคดีคนนี้คือ หมายเลข 111 แถว 3”
โอ้ว!
และในตอนนั้นเอง ช่างภาพทุกคนก็หันไปหาคนที่นั่งตรงนั้นทันที!
และคนที่นั่งตรงนั้น ก็คือ จ้าวหมิงหมิง! แล้วในจอบนเวทีก็ฉายหน้าของเธอทันที!
พอเห็นแบบนั้น ฉินหลั่งก็ดูมึนงง！ เกิดอะไรขึ้น? คนที่ได้คือท่านแม่เหรอ?
โหว่!
และในตอนนี้ ทุกคนต่างให้ความสนใจอย่างมาก! พร้อมกับสายตาที่รอคอยว่าลูกชายคนนั้นคือใคร
หยูนชิงชิงที่อยู่บนเวที ยิ้มออกมาทันที : “ขอให้ดูที่จอว่าลูกชายของผู้โชคดีคนนี้จะเป็นใคร เพราะในกระดาษของเธอนั้นเขียนว่าเป็นลูกชายเธอ ที่นั่งอยู่ด้านซ้าย”
พอพูดจบ ในจอภาพก็ฉายหน้าของฉินหลั่งออกมา!
ฉินหลั่งคนโง่ ท่านแม่ต้องการอะไรกันแน่?
“โอเค ท่านผู้ชมทุกท่าน” หยูนชิงชิงพูดเบาๆ : “ขออนุญาตให้สองคนแม่ลูกได้ขึ้นมาบนเวทีได้มั้ย ดูสองคนแม่ลูกนี้แล้ว อายุไม่ห่างกันมาก แม่คนนี้ก็ช่างหน้าเด็กเกิน มา ขอเชิญทั้งสองคนเลย!”
และที่ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องที่พวกเขามาพบกันนั้นเป็นความลับ แต่ว่าตอนนี้ท่านแม่ได้ทำให้มันดูยิ่งใหญ่ไปแล้ว?
แบบนี้ไม่ดีแน่?
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!
จ้าวหมิงหมิงยิ้มหน้าบานพลางตบไปที่ฉินหลั่ง : “ไปสิลูก เขาเรียกเราขึ้นไปบนเวทีแล้ว”
“มา ขอเชิญทั้งสองคนเลย” หยูนชิงชิงพูดขึ้นอีกรอบ
สายตาคนนับหมื่นหันมาจ้องที่ฉินหลั่ง จนเขาก็จนปัญญา จึงทำได้แค่เดินตามแม่ขึ้นไป
ตอนนี้สายตาทุกคน ต่างก็มองมาที่เวที ฉินหลั่งกับแม่ก็เดินขึ้นไป และฉินหลั่งก็กลายเป็นเป้าหมายของทุกสายตา
ทุกคนหันไปมองเขา แล้วก็ตะลึง
เพราะว่าฉินหลั่งนั้นหล่อมาก สง่ามาก พอเดินมาอยู่กับหยูนชิงชิงก็ไม่มีดรอปเลย
หยูนชิงชิงยิ้มหยีๆ พลางหันไปมองจ้าวหมิงหมิงครั้งหนึ่ง แล้วมองฉินหลั่ง : “ลูกชายท่านดูสง่ามากเลย”
ไม่รู้ทำไม พอตอนที่หันไปมองฉินหลั่ง สายตาเขาเป็นประกายทันที
“ถ้าไม่ว่าอะไร คุณชายท่านนี้ รบกวนขอเบอร์ติดต่อหน่อย พวกเราจะมีของขวัญเซอร์ไพรส์ท่านหนึ่งอย่าง”
เสียงของหยูนชิงชิงดังคับฮอลล์ คนที่อยู่ด้านหลังเวทีเองก็อึ้ง : เพราะไม่มีกิจกรรมการขอเบอร์
“ขอโทษด้วย ผมไม่ค่อยสะดวก” พอฉินหลั่งพูดออกไปแบบนั้น จ้าวหมิงหมิงก็โกรธพลางบิดเขาไปทีหนึ่ง
“เอ่อ ลูกชายของฉันค่อนข้างโง่หน่อย นี่คือเบอร์ของเขา ชิงชิงฉันเป็นแฟนคลับตัวยงของเธอเลย ฉันรักเธอ” จ้าวหมิงหมิงพูดออกไปโดยไม่มีปิดบังเลย
สีหน้าของหยูนชิงชิงแดงขึ้นมาทันที และนี่คือสีหน้าที่ดาราไม่ควรจะแสดงออกมาง่ายๆ
ทันใดนั้น ทุกคนต่างรู้สึกว่า เหมือนเป็นการหาคู่
“แฮะแฮะ คุณผู้หญิง งั้นฉันก็จะรับไว้ อีกสักครู่เราจะติดต่อไป”
แล้วสายตาของคนเป็นก็จับมา หยูนชิงชิงยิ้มออกมาอย่างหวาน จนจ้าวหมิงหมิงเคลิ้มเลย
หยูนชิงชิงยืนบนเวที เลยไม่ได้ยินว่าข้างล่างนั้นตะโกนว่าอะไร เลยเดินเข้ามากอดจ้าวหมิงหมิง
พอถูกคนที่ตัวเองชอบกอด จ้าวหมิงหมิงก็ชอบใจมาก
หยูนชิงชิงหันไปมองฉินหลั่งแล้วยิ้มให้ : “คุณชาย ฉันดูออกนะ ว่าแม่คุณรักคุณมากเลย ในจรวดกระดาษนั้น เธอเขียนเกี่ยวกับคุณหมดเลย งั้นคุณควรจะกอดเธอสักครั้งนะ”
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! พอต้องมากอดลูกตัวเองบนเวทีที่ใหญ่ขนาดนี้ หล่อนเองก็รู้สึกยังไงบอกไม่ถูก
ลูกตัวเองมีอะไรที่ให้คนอื่นเห็นไม่ได้ล่ะ ทำไมจะต้องแอบทำแบบโจรด้วย
ถึงจะมีใครเห็นแล้ว กลับไปจะโดนแส้ หล่อนก็ยอม
แต่ว่าหล่อนมีความสุขมาก
“โอเค ความปรารถนาเป็นจริงแล้ว เรากลับลงไปกันเถอะ” ในตอนนี้ จ้าวหมิงหมิงยิ้มแล้วหันมามองฉินหลั่ง
ฉินหลั่งเองก็มองหน้าเธอพลางยิ้มๆ พร้อมกำลังหมุนตัวจะลงจากเวที
และในตอนนี้เอง ท่าทางของฉินหลั่งดูทะมัดทะแมงมาก และดูรู้จักกาลเทศะ จนเอาไปเปรียบกับหยูนชิงชิงที่สามารถควบคุมคนในคอนเสิร์ตได้อย่าง
หยูนชิงชิงหันไปมองฉินหลั่ง เหมือนคิดอะไรอยู่
จนการแสดงคอนเสิร์ตกำลังจะจบลง จ้าวหมิงหมิงเองก็มีความสุขมาก
ในตอนนี้คอนเสิร์ตก็ใกล้จะจบลงแล้ว หยูนชิงชิงเห็นทุกคนกำลังสนุกอยู่ ก็รู้สึกเสียใจ เลยร้องเพลงอีกหนึ่งเพลง ทุกคนในฮอลล์ก็ร้องขึ้นพร้อมๆ กัน และในที่สุดคอนเสิร์ตก็ได้จบลง จบไปนานมาก ทุกคนถึงได้ยอมออกมา
“ลูกรัก นี่คือเบอร์ติดต่อหยูนชิงชิงนะ ลูกเก็บไว้ให้ดีล่ะ” พอเดินออกมา เจ้าวหมิงหมิงก็หันมาพูดกับเขาอย่างจริงจัง
ฉินหลั่งรู้ว่าท่านแม่ต้องการอะไร เลยรีบตอบ : “ได้ ขอบคุณท่านแม่มากๆ เพราะท่านแม่รักผมมาก”