รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 531 ลงมือกอบกู้

บทที่ 531 ลงมือกอบกู้
“เหอะ……เกรงว่า……แก……คงจะ……ไม่รู้？”
“จงจิ่วเจิน……ซ่งซื่อหยูน……โดนขังไว้……ในน้ำ……ฮ่าๆๆๆ……”
“คุณชายจั่ว……เอาพวกเขา……ตายแน่……”
สายตาจ้าวฉูฉู่เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น เผยรอยยิ้มแปลกๆออกมา
“จงยู่……ของแก……ก็จะถูกส่ง……ไปยังเตียง……คุณชายจั่ว……”
ก่อนตายจ้าวฉูฉู่อยากเห็นภาพฉินหลั่งเสียใจที่ทำผิดไป เขาเบิกตาโตมองฉินหลั่ง
แต่ฉินหลั่งแค่ยักไหล่เล็กน้อย จากนั้นก็กลับมาเป็นปกติ
“แก……จะต้อง……กลายเป็น……ศัตรู……กับ……พันธมิตรศิลปะการต่อสู้……”จ้าวฉูฉู่กัดฟันกรอด พยายามพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“การกระทำที่ไม่ถูกต้องทั้งหมดของพวกคุณ มันจะล้มเหลวในที่สุด”ฉินหลั่งพูดอย่างเรียบๆ
หลังจากผ่านอุปสรรคมามากมายในยุทธจักร ฉินหลั่งเชื่อว่าจะไม่เกิดเรื่องที่คาดไม่ถึงใดๆกับเพื่อนเก่าของตน เขาเชื่อเช่นนั้น
จ้าวฉูฉู่คอพับลงไป ดวงตาเบิกกว้าง และไม่มีเสียงอะไรดังออกมาอีก ไม่คิดว่าเรื่องจะมีจุดจบเป็นแบบนี้
ตายตาไม่หลับ
“เห้อ จ้าวฉูฉู่ทำเรื่องผิดกฎหมายต่อผู้ใต้บังคับบัญชาจั่วเฉินบิงมานับครั้งไม่ถ้วน สุดท้ายวันนี้จากที่ทำไม่ดีมาทั้งหมดก็ต้องตาย”จงเส่นซานถอนหายใจ ในใจรู้สึกมีความสุขและกังวล
พ่ออายุเยอะแล้ว อยู่ในคุกน้ำเป็นเรื่องที่อันตรายมากๆ
เขารู้ว่าจากอำนาจของบ้านตระกูลจง และตระกูลซ่งที่มีในเมืองเย็นจีน หากแผนกบังคับใช้กฎหมายจะจับตัวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ท่านจงและประธานซ่งซื่อหยูน ต้องกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรมเพื่อรักษาหน้าทุกฝ่าย ไม่อาจต่อต้านได้ เพื่อรักษาความสามัคคีในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ เพียงแต่ว่าศิษย์ที่ทำให้เกิดความขัดแย้งภายในพวกนั้นไม่ยอมง่ายๆแน่
สิ่งที่ป้อมปราการกลัวที่สุด คือถูกทำลายจากภายใน เรื่องในประวัติศาสตร์มีมากมายนับไม่ถ้วน เช่นปีนั้นที่เย่วอู่มู่กวาดล้างทหารศัตรูแต่เมื่อต้องเผชิญกับความสงสัย และการโจมตีจากภายใน จึงต้องเชื่อฟังคำสั่ง สุดท้ายก็ตายกันหมด เหลือไว้แค่ชื่อเสียงตลอดกาล
ซ่งเสี้ยวหยู่ก็เกิดความกังวลเป็นอย่างมาก พ่อของเขาเป็นนักรบพลังภายในระดับสูงที่มีชื่อเสียง ทำไมถึงโดนจับเข้าไปในคุกน้ำได้ง่ายๆแบบนั้น ？
ฉินหลั่งสีหน้าเรียบเฉย แต่สายตาเป็นเปลวไฟลุกโชน
“ใครก็ได้ เตรียมรถ ไปแผนกบังคับใช้กฎหมาย！”
บรื้น—-”รถ3คันมุ่งหน้าไปยังพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีน
บนรถที่กำลังขับด้วยความเร็ว ฉินหลั่งถามเบอร์โทรศัพท์เบอร์หนึ่งจากลูกน้อง แล้วโทรออกด้วยสีหน้าเยือกเย็น
ปลายสายรับทันที มีเสียงดนตรีและเสียงมัวเมาดังลอดออกมา จากนั้นก็มีเสียงแหบๆพูดขึ้น：“ใคร？โทรหาฉันทำไม？”
ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังสนุกอยู่？”
ปลายสายไม่พอใจมาก
“จั่วหู่ ฉันฉินหลั่ง！”
ฉินหลั่งน้ำเสียงเย็นชา：“ที่ฉันโทรมาเพื่อจะบอกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับจงยู่พวกเขา ฉันจะทำให้แกเหมือนตายทั้งเป็น”
“ฉินหลั่ง？”
จั่วหู่ตกใจเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าคนที่โทรมาจะเป็นฉินหลั่ง จากนั้นก็พูดเย้ยหยันออกไป ：“ไอ้ไร้ประโยชน์ ตัวเองแทบเอาตัวไม่รอดยังจะมาพูดฉอดๆๆ？”
ฉินหลั่งพูดอย่างเยือกเย็น：“ฉันจะเตือนอีกครั้ง ถ้าแกกล้าแตะต้องพวกเขาแม้แต่ปลายผม ฉันจะทำให้แกเสียใจที่แกได้เกิดมา”
จั่วหู่พูดอย่างไม่สนใจ：“เหอะๆ ไอ้ขยะฉิน เก่งนะเนี่ย โดนเสี่ยวฉวนอัดซะเละยังจะอวดดี？”
“ถ้าแกมีฝีมือจริง พันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีนจะโดนฉันยึดครองได้ไง？
จงจิ่วเจินพวกเขาจะโดนฉันจับเข้าคุกน้ำได้ยังไง？”
เขาแสยะยิ้มพลางยั่วยุฉินหลั่ง：“ฉันจะบอกแกให้นะ ตอนนี้จงยู่กำลังเดินทาง พอฉันร้องเพลงเสร็จฉันจะดูแลเธอเป็นอย่างดีเลยล่ะ”
เขาไม่รู้ว่าจ้าวฉูฉู่ทำงานที่สั่งสำเร็จไหม แต่สำหรับเขาแล้ว ฉินหลั่งไม่เป็นอะไรเลย อย่างช้าที่สุดก็จะตายในบ่ายวันพรุ่งนี้
ฉินหลั่งพูดอย่างเฉยชา：“แกจะต้องเสียใจ”
“เสียใจเหรอ น่าขำจริงๆ ฉินหลั่งแกยังคิดว่าตอนนี้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีน ยังเป็นพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของแกอยู่งั้นเหรอ？”
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของผู้หญิง จั่วหู่พูดโจมตีฉินหลั่งออกมาอย่างไม่เกรงใจ：“แกคิดผิดแล้วล่ะ！”
“ตอนนี้มันเป็นของฉัน”
“ถ้าฉันว่างฉันจะไปลิ้มรสแฟนแกแน่นอน”
จั่วหู่หัวเราะสะใจ：“ฉันรอแกอยู่นะ มาฆ่าฉันสิ”
“ฉันจะรอแกอยู่ที่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีนห้องบอลรูมห้อง3”
เพื่อนที่อยู่รอบๆก็หัวเราะเยาะเช่นกัน：“ใช่ มาฆ่าพวกเราสิ
ใช่ มาฆ่าพวกเราสิ”
ฉินหลั่งวางสาย ชี้มือสั่ง：“จัดให้พวกมันสมหวังซะ”
“พี่เส่นซาน เดี๋ยวพี่พาคนไปตามหาจงยู่ ไม่ว่าใครขัดขวางฆ่าให้หมด！”
“โอเค”จงเส่นซานหันไปแล้วลงจากรถ รีบไปรวมกำลังคน”
5นาทีต่อมา รถเก๋งสีดำมาถึงหน้าประตูพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีน
เมื่อประตูเปิดออก ฉินหลั่งพวกเขาก็ออกมา
ฉินหลั่งลงจากรถ เห็นลูกศิษย์ล้วนเป็นคนของแผนกบังคับใช้กฎหมาย
ในพริบตาเดียว ฉินหลั่งสกัดคอของผู้พิทักษ์พวกนั้นในพริบตาเดียว อย่างไม่ทันตั้งตัว
เขาพูดอย่างไม่รอช้า：“ใครขวางฉันตายแน่”
พูดจบเขาก็เดินตรงเข้าไปในตึก
ลูกศิษย์หัวล้านของแผนกบังคับใช้กฎหมายคนหนึ่งตกตะลึง เมื่อเห็นชัดเจนว่าเป็นฉินหลั่งก็พูดเย้ยหยันออกมา：“ไอ้ไร้ประโยชน์ ยังจะกล้ามาที่นี่อีกเหรอ？”
“โดนคุณเสี่ยวฉวนจัดการยังไม่พอเหรอ？
อยากให้คุณชายจั่วสั่งสอนแกอีกคนใช่ไหม？”
เขาเดินเข้าไป：“มาได้เวลาพอดีเลย ไปล้างห้องน้ำให้พวกเราซะ……”พวกลูกน้องก็หัวเราะกันออกมา
“ฟิ้ว—-”
ทว่าเพิ่งพูดไปหยกๆ ทั้ง5คนยังไม่ทันได้มีปฏิกิริยาอะไร ก็รู้สึกเจ็บที่ต้นคอ
วินาทีต่อมา พวกเขาจับคอพลางล้มลงไปกับพื้น
เลือดที่บาดแผล ห้ามยังไงก็ห้ามไม่อยู่
ฉินหลั่งเดินตรงไปข้างหน้าต่ออย่างปกติ
ทันใดนั้น ก็มีคน6คนปรากฏตัวขึ้นไม่ไกลนัก
พวกเขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวตรงนี้ จึงเข้ามาตรวจดูใกล้ๆ แต่ยังไม่สังเกตเห็นรอยเลือด
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว！”
ฉางจื่อชง ลู้เป้า โจวกางหยุง และซ่งเสี้ยวหยู่ที่มากับฉินหลั่งเคลียทางให้ โดยการออกดาบออกไป
เสียงของอาวุธคมดังขึ้น ทั้ง6คนก็ตายไปแล้ว
ทุกคนรุดเข้าไปทันที
เมื่อถึงตัวอาคาร คนมีฝีมือ3คนของแผนกบังคับใช้กฎหมายคิดว่ามีโอกาส จึงเหาะลงมาจากบนตึก
เงาทอดยาวท่ามกลางแสงยามเย็น ใบมีดแหลมคมก็กลายเป็นสองแฉก
“ฟิ้วๆ！”
ท่ามกลางลมหนาว เงาทั้ง3ที่เหาะลงมาก็หยุดชะงักลง จากนั้นก็ร่วงลงบนพื้น เหมือนนกปีกหักอย่างไรอย่างนั้น
ทุกคนเลือดกระเซ็นตายกันหมด
สหายคนอื่นก็ตะโกนให้รีบเข้าไปล้อม แต่ก็ถูกฆ่าอย่างไร้ปราณีเช่นกัน
ไม่สามารถขวางได้
คนของแผนกบังคับใช้กฎหมายตายไปเกินครึ่งแล้ว
แต่ฉินหลั่งก็ยังไม่หยุด เดินเข้าไปห้องโถงอย่างไม่รอช้า
เข้าต้องการเข้าไปรวดเร็วปานสายรุ้ง ต้องการความรู้สึกถึงการจู่โจมฆ่าแบบนี้ ต้องการความรู้สึกที่ทำให้ทุกคนหวาดหวั่นแบบนี้
ใครขวางฉันตาย พอฉินหลั่งเข้าไปในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็บอกแผนกบังคับใช้กฎหมาย
แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครคิดจริงจัง พวกเขาเห็นฉินหลั่งเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ ที่สามารถดูถูกได้ตามอำเภอใจก้เท่านั้น
การฆ่าก่อนหน้านี้ ฉางจื่อชงและคนอื่นๆไม่เคยเห็นการต่อสู้ที่นองเลือดแบบนี้มาก่อน เขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่นานนักตัวของเขาก็เต็มไปด้วยเลือดจากการต่อสู้
พวกเขาเรียนรู้แล้ว จึงกรูกันเข้าไปหาฉินหลั่ง สายตาเต็มไปด้วยรังสีการฆ่าที่ดุเดือด
เมื่อไปถึงอาคารเป้าหมาย พวกเขาก็เข้าไปอย่างไม่ลังเล
ทันใดนั้นก็มีชายชราในชุดดำคนหนึ่งโผล่มา ไม่พูดพร่ำทำเพลง ชูดาบยาวที่อยู่ในมือแล้วฟ้าก็ผ่าลงมา
พลังของดาบดั่งสายฟ้า น่าเกรงขามมาก เหมือนจะตัดโจวกางหยุงออกเป็นสองท่อน
ดาบของชายชราในชุดดำอยู่กลางอากาศ แต่ทันใดนั้นก็มีมือเข้ามาที่คอ ตรึงไม่ขยับไปไหน
จากนั้นชายชราในชุดดำก็อดกลั้นจนหน้าแดง มือก็สั่นจนดาบตกลงไปบนพื้น
เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น ชายชราก็ไม่มีกำลังต่อสู้ ความตั้งใจก็โดนทำลายไป