รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 388 ร้านเถื่อน

บทที่ 388 ร้านเถื่อน
“เธอมีหน้าเด็ก” ฉินหลั่งกล่าว เมื่อเห็นว่าอึ้งย้งขี่ได้แล้ว เขาก็ยิ้มและกระโดดลงจากหลังม้า
“ อย่านะ” อึ้งย้งรีบหยุด สุดท้ายสายตาของฉินหลั่งหยุดนิ่งชั่วขณะ แขนของอึ้งย้งที่แขนเสื้อพับขึ้นมามีบางอย่างแปลก ๆ
แขนข้างนี้มีสีแดงสดเล็กน้อย และฉินหลั่งก็รู้ความหมายของสีแดงสดนี้
หือ?
นี่ … นี่คือโส่วกงซาใช่ไหม
โส่วกงซาเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ทางเพศของผู้หญิงในสมัยโบราณ ว่ากันว่าโส่วกงซานี้อาบน้ำก็ไม่ออก แต่เมื่อมีความสัมพันธ์กับผู้ชายแล้วจะหายไปในทันที
แต่ในสังคมปัจจุบัน หญิงสาวคนนั้นยังคงแต้มโส่วกงซากับตัวเอง
ฉินหลั่งรู้สึกงงงวย และกำลังจะจากไป ดูเหมือนว่าหญิงสาวที่ได้พบนั้นดูแปลกและลึกลับเล็กน้อย
“คุณจะไปแล้วเหรอ” อึ้งย้งเห็นฉินหลั่งยืนนิ่ง รู้สึกอาลัยอาวรณ์ “ฉันยังสนุกไม่พอเลย คุณอยู่ต่อได้ไหม”
“ไม่ล่ะ ฉันจะไปละ” ฉินหลั่งโบกมือ แล้วหันกลับไปหาจงยู่
“เฮ้ พี่ชาย คุณไปจ่ายเงินกับฉันได้ไหม” งั้นฉันก็จะไปไปเหมือนกัน เล่นคนเดียวมันน่าเบื่อ! อึ้งย้งแสดงท่าทางที่น่าสงสาร
ฉินหลั่งขมวดคิ้ว วุ่นวายจัง เขามองไปที่จงยู่ที่อยู่ข้างๆ คิดไม่ถึงว่าจงยู่จะส่งสัญญาณให้เขา ส่งสัญญาณให้ช่วยเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนเด็กมัธยมคนนี้ ฉินหลั่งจับมือของจงยู่และอึ้งย้งที่ขี่ม้าไปที่แคชเชียร์ด้วยกัน
“เถ้าแก่ เช็คบิลด้วย!” อึ้งย้งตะโกนเมื่อเห็นว่ารอบข้างมีคนปกป้องเธอ “เท่าไหร่คะ เราจะไปแล้ว!”
เป็นเรื่องแปลกเหมือนกัน แคชเชียร์ที่นี่ไม่ใช่พนักงานหญิงตัวเล็กและอ่อนโยน แต่เป็นชายหนุ่มหัวทองเดินออกมาทันที
หัวทองยิ้มแหยะๆ “คนสวย เล่นเสร็จแล้วเหรอ”
“ใช่ เช็คบิลเร็ว ฉันจะรีบไป มีธุระอย่างอื่นอีก” อึ้งย้งไม่รู้สึกแปลกใจที่เห็นหัวทองนี้
หัวทองเดินไปที่คอมพิวเตอร์ วุ่นกับมันเป็นเวลานาน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชำนาญเลย แต่เขากดมันหลายครั้ง จ้องมองไปที่อึ้งย้งด้วยรอยยิ้มที่เหล่ๆ:
“คุณผู้หญิง คุณใช้เวลาทั้งหมดหกชั่วโมงตั้งแต่เช่าม้าจนถึงตอนนี้ ม้าตัวนั้นเป็นม้าระดับสูงอันดับต้น ๆ ในแคนาดา ค่าเช่าชั่วโมงละ 38,800 รวมเป็น 232,000 เราทำธุรกิจแบบย้อนกลับ 2พันนั้นไม่คิด คุณจ่าย 230,000 ก็พอ”
“ห๊ะ?” อึ้งย้งตะลึงตาค้าง เธอคิดว่าหูของเธอมีปัญหา
“ใช่ 230,000” หนุ่มหัวทองเน้นค่าใช้จ่ายอีกครั้ง
“ปล้นเงินเหรอ มันเกินไปไหม ฉันว่าคุณไม่ใช่คนดีนะ?!” อึ้งย้งร้องด้วยความโกรธ
ฉินหลั่งและจงยู่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ฟาร์มแห่งนี้ไม่ใช่ร้านเถื่อนนี่ แต่ก็อุกอาจเกินไปจริงๆ
“ทำไมคุณไม่ไปปล้นเงินเลยล่ะ” อึ้งย้งคำราม กำหมัดขาวๆของเธอ และมองไปที่ฉินหลั่งเพื่อขอความช่วยเหลือ
ตลอดมาฉินหลั่งไม่ชอบมีเรื่องวุ่นวาย เขาหันหลังกลับแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย
“อ๋อ! ฉันเข้าใจแล้ว คุณกำลังรังแกผู้หญิงคนหนึ่ง เพื่อต้องการหลอกเงินใช่ไหม คุณอยากโดนต่อยใช่ไหม?!” เมื่อเห็นฉินหลั่งไม่แยแส อึ้งย้งก็ยิ่งโกรธและต้องการต่อสู้กับหนุ่มหัวทอง
“เหอะ เหอะ…” หนุ่มหัวทองยิ้มอย่างเย็นชา จุดบุหรี่เลิกคิ้วและพูดว่า:
“ถ้าคุณไม่อยากจ่าย ก็อย่ามาเรียนขี่ม้าสิ ร้านของเรามีการระบุราคาไว้อย่างชัดเจน ไม่ได้หลอกลวงใคร …” หนุ่มหัวทองชี้ไปที่ผนังและเห็นว่ามีราคาที่ระบุไว้ที่นั้นจริง
“คุณ……”
อึ้งย้งประสบกับการสูญเสียที่โง่เขลา แต่เธอมีความจำที่ดีมาก เมื่อเธอเข้ามาครั้งแรกเธอเหลือบไปที่รายการราคาและดูเหมือนว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น อยู่ๆรายการราคาจะเปลี่ยนไปได้อย่างไร? อึ้งย้งยังรู้สึกสับสนเล็กน้อย เมื่อครู่ที่เขาโกหกเธอ
“เสร็จแล้วเหรอคุณผู้หญิง บริการของเราที่นี่เป็นแบบนี้” หนุ่มหัวทองกลืนควันเต็มปาก ฟันสีเหลืองของเขาดูน่าขยะแขยงมาก
“อย่าเรียกฉันว่าคุณผู้หญิงนะ น่าขยะแขยง!” อึ้งย้งมีความเข้าใจความหมายอีกอย่างของคำว่านางสาว เธอสะบัดหน้าที่อ่อนเยาว์และสวยงามขึ้นด้วยความรังเกียจ
“เอาล่ะ โปรดชำระเงินได้แล้วป้า” หนุ่มหัวทองยิ้มและพ่นควันบนใบหน้าของอึ้งย้ง
“ฉันจะไปร้องเรียนพวกคุณที่สมาคมผู้บริโภค ฉันสงสัยว่าพวกคุณจะเป็นพวกหลอกลวงลูกค้า!” อึ้งย้งไม่ใช่คนโง่และต้องการต่อสู้!
“โอเค คุณไม่จำเป็นต้องจ่าย แต่เรามีวิธีของเรา” ใบหน้าของหนุ่มหัวทองเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาดึงมีดมีดออกจากเสื้อ ใบมีดสว่างไสวเปล่งประกายด้วยแสงเย็น
คราวนี้ตัวตนที่แท้จริงของร้านเถื่อนถูกเปิดเผยอย่างไม่ต้องสงสัย
“จะจ่ายไหม?!” หนุ่มหัวทองฉายมีดในมือของเขา
พูดตามตรง คนส่วนใหญ่เห็นว่าขาของมีดนี้อ่อนนุ่ม แต่ใบหน้าของอึ้งย้งเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย จากนั้นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้โน้มน้าวใจเลยจู่ ๆ ก็พูดอย่างเย็นชา “ถ้าฉันไม่จ่ายล่ะ?” ด้วยจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งและไม่ยอมแพ้
“ไม่? เธอกล้าไม่จ่ายเหรอ?!” หนุ่มหัวทองไม่ได้ปราณีโฉมงาม เขาวางมีดที่คอของอึ้งย้ง ทำให้คนอื่นมองด้วยความสงสาร
“แม่งกูถามว่าจะให้หรือเปล่า?!”
น้ำตาของอึ้งย้งก็ไหลออกมาทันใด หญิงสาวสวยที่มีรูปร่างดีมาก ยุ่งเหยิงถูกเอามีดปาดคอ เธอรีบมองไปที่ฉินหลั่งที่เธอเคยเห็นในทีวี นั่นมันใช่ ปรมาจารย์ในวงการต่อสู้ไหม?
แต่ฉินหลั่งยังคงเฉยเมย ดวงตาของเขาล่องลอยไปที่อื่น ราวกับว่าทั้งหมดนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา
“ฉันกำลังบอกคุณ ฉันจะแสดงตัวตนของฉันแล้วนะ ไอ้หัวทอง! แกต้องขอโทษฉันทันทีที่ได้ยิน!” แม้ว่าอึ้งย้งจะอยู่ภายใต้การควบคุม แต่ปากของเธอก็ไม่เคยหยุด
“ฉันเป็นหลานสาวคนโตของครอบครัวตระกูลหวาง ฉันชื่ออึ้งย้งและอึ้งเอี๊ยะซือพ่อของฉัน แกน่าจะเคยได้ยินเรื่องนี้ วางมีดลง ฉันจะไว้ชีวิตของแก!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า …” ไอ้หัวทองระเบิดเสียงหัวเราะอย่างป่าเถื่อน หัวเราะเอนหน้าทีหลังที จนรู้สึกหายใจไม่ออก:
“อึ้งย้ง อึ้งเอี๊ยะซือเหรอ อูยางเชียว ไม่ๆอูยางเฟิงมาด้วยไหม? แล้วอั้งฉิกกงล่ะ!”
พูดจบ ใบหน้าของไอ้หัวทองก็กลายเป็นคนป่าเถื่อน “กูไม่สนใจว่าพ่อของมึงเป็นใคร หรือเป็นตระกูลห่าเหวอะไร ถ้ามาเล่นที่นี่ มึงต้องจ่ายเงินให้กู กูบอกว่าให้จ่ายเท่าไหร่ก็เท่านั้น!”
จงยู่เป็นคนใจอ่อน เมื่อเห็นท่าทางที่ดุร้ายของไอ้หัวทอง เธอก็ดึงแขนของฉินหลั่งและขอให้ฉินหลั่งขึ้นไปช่วย เด็กหญิงน่ารักเช่นนั้น โดนปฏิบัติอย่างหยาบคาย เห็นแล้วก็รู้สึกสงสาร
คิดไม่ถึงว่าฉินหลั่งจะแค่กุมมือจงยู่ และไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เขาดีกับจงยู่อย่างไม่มีที่ติ ส่วนผู้หญิงคนอื่น ๆ บางครั้งก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ ทั้งนี้เขามักจะรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ผิดปกติเล็กน้อย ไม่ใช่อันธพาลสองสามคนจะจัดการเธอได้
วิ้ว
ชายที่แข็งแรงหลายสิบคนวิ่งเข้ามาข้างนอก ทุกคนมองไปที่พวกเขาทั้งสามคนอย่างโหดเหี้ยม
ฉินหลั่งกอดแขนยืนดูการแสดง แม่มึง ชายผิวดำหลายสิบคนรังแกเสี่ยวอึ้งย้ง นี่มันมากเกินไปหรือเปล่า?
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อดูลักษณะของคนเหล่านี้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกการต่อสู้บางอย่างมา ไม่ใช่พวกอันธพาลธรรมดา