รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 315 ทั้งหมดก็เพื่อการแต่งงาน

บทที่ 315 ทั้งหมดก็เพื่อการแต่งงาน
ภายในเวลาไม่กี่วัน ความสัมพันธ์ของเย้นนีกับจงยู่ ก็เป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว จากสิ่งที่จงยู่พูด ความสัมพันธ์ของเย้นนีกับฉินหลั่ง เองก็พัฒนาขึ้นไปเป็นอย่างมาก
แต่ว่า เย้นนียังรู้สึกได้ สำหรับอคติที่ฉินหลั่งมีต่อตัวเอง เธอยังต้องทำเพื่อให้ได้รับความเชื่อใจจากฉินหลั่งอีกด้วย
วันนี้ ฉินหลั่งขอลางานกับหัวหน้าเหยา และเตรียมจะไปโรงพยาบาลหรินซินเพื่อเยี่ยมต้ายเฉียนโป๋
เย้นนีแอบตามฉินหลั่งไป เมื่อฉินหลั่งออกมาจากห้องทำงานของหัวหน้าเหยา เย้นนีก็แอบเดินตามไป
“นักเรียนคนนี้ คุณมาที่นี่ทำอะไร？” เหยาจวี้นเจี๋ยมองเย้นนี ก่อนจะมองไปที่เรือนร่างของเธอ
“ถ้ามองฉันแบบนี้จะควักลูกตาออกมาเลย ฉันคือคนของคุณชายซ่ง” เย้นนีพูดด้วยความโกรธ พูดไป เธอก็พลางเปิดโทรศัพท์ไป ก่อนจะให้เหยาจวี้นเจี๋ยดูรูป ที่เธอถ่ายรูปกับซ่งอวี่ที่โรงแรม
“ขอโทษ ฉันสมควรตาย ฉันสมควรตาย” เหยาจวี้นเจี๋ยขอโทษเย้นนีอย่างหนัก เหมือนกับว่าเขาเป็นกุ้งฝอยตัวน้อยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวเกี่ยวกับการแข่งขันศิลปะการต่อสู้เลย เขารู้เพียงว่า เย็นจีนตระกูลซ่งเป็นตระกูลที่รุ่งเรือง บทบาทเล็กน้อยอย่างเขามันไม่เหมาะที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเลยด้วยซ้ำ！
“ผู้รักษาความปลอดภัยคนนั้นมาที่นี่ทำไม？” เย้นนีถาม
“เขามาลางานกับฉัน จะไปที่โรงพยาบาลหรินซินเพื่อเยี่ยมเพื่อนร่วมงานชื่อต้ายเฉียนโป๋！คุณน่าจะรู้ ว่าต้ายเฉียนโป๋เข้าโรงพยาบาลก็เพราะว่าคุณชายซ่ง” เหยาจวี้นเจี๋ยพูดความจริงออกมา
“อ๋อ…เขาไปเยี่ยมต้ายเฉียนโป๋เหรอ” เย้นนีคิดอยู่ในใจ พลางเดินออกมาจากห้องทำงาน
เย้นนีโทรไปหาซ่งอวี่ เพื่อสืบเสาะว่าเกิดอะไรขึ้นกับต้ายเฉียนโป๋กันแน่ เลยเพิ่งจะรู้ ว่าเป็นคนของซ่งอวี่ ที่ทำร้ายต้ายเฉียนโป๋จนต้องเข้าโรงพยาบาล เหตุผลก็คือต้ายเฉียนโป๋อยู่ที่ด้านหน้าของลานเจียสู่ แล้วไม่เคารพซ่งอวี่
เย้นนีรีบโบกแท็กซี่ ก่อนจะรีบตามไปโรงพยาบาลหรินซิน……
ฉินหลั่งซื้อของขวัญที่หน้าโรงพยาบาลติดมือไป ก่อนจะเดินไปตรงด้านหน้าห้องพักของต้ายเฉียนโป๋ เปิดประตูออกพลางพูดว่า： “พี่ต้าย ฉันมาเยี่ยมคุณ！”
เมื่อเห็นบรรยากาศในห้องพักผู้ป่วย ฉินหลั่งก็ตกใจ เย้นนีเองก็อยู่ในห้องพัก และนั่งอยู่ข้างเตียงของต้ายเฉียนโป๋
“ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้？” ฉินหลั่งถามด้วยความประหลาดใจ
“อ๋อ ฉันได้ยินผู้รักษาความปลอดภัยคนอื่นพูด ว่ามีผู้รักษาความปลอดภัยที่ทำงานกับคุณเข้าโรงพยาบาล เลยมาเยี่ยมเขา คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้คุณเองก็มาด้วย” เย้นนีลุกขึ้นมายิ้มเบาๆ พลางพูด
“ฉินหลั่ง วันนี้ต้องขอบคุณนักเรียนเย้น น้องของฉันไปเรียนแล้ว เลยไม่มีใครดูแลฉัน นักเรียนเย้น ช่วยฉันตักอาหาร แถมยังซื้อผลไม้มาให้ฉัน ช่วยฉันเก็บของ เป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัยเย็นจีน มีนิสัยที่ดีจริงๆ นักเรียนเย้น ขอบคุณนะ！” ต้ายเฉียนโป๋ยิ้มพลางพูด
เขาโสดมากว่า30 จู่ๆ มีผู้หญิงสวยๆ มาดูแลแบบนี้ เขาก็รู้สึกปลื้มใจ
“ฉินหลั่ง คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่ต้ายหรือเปล่า งั้นฉันออกไปก่อนนะ！” เย้นนีพูดไปพลางหยิบกระเป๋าของตัวเองก่อนจะออกไป
“ไม่ต้อง ฉันแค่มาดูการฟื้นตัวของพี่ต้ายเท่านั้นเอง！” ฉินหลั่งขวางเย้นนีเอาไว้ เมื่อเห็นว่าเธอดีกับต้ายเฉียนโป๋ ฉินหลั่งก็รู้สึกซึ้งใจ
“ฉินหลั่ง พวกคุณเป็นคนบ้านเดียวกันใช่ไหม？” ต้ายเฉียนโป๋ถามด้วยความสงสัย
“ไม่ใช่ พวกเราเป็นเพื่อนกัน” ฉินหลั่งพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ
“ดีเลย พี่ต้าย ฉันเป็นเพื่อนกับฉินหลั่ง ฉันกับแฟนสาวของฉินหลั่งที่ชื่อจงยู่ เองก็เป็นเพื่อนกันด้วย！” เย้นนีคิดว่าตอนนี้ฉินหลั่งเห็นตัวเองเป็นเพื่อนแล้ว ถือว่าเป็นการดีเลยล่ะ
“อะไรนะ ฉินหลั่ง คุณจีบจงยู่ติดแล้วเหรอ？ร้ายไม่เบาเลยหนิ！” ต้ายเฉียนโป๋ดีใจแทนฉินหลั่งเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าเขาจะยังคิดว่า ฉินหลั่งมีภรรยาอยู่แล้วก็ตาม
“ไม่หรอก ยังไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย！” ฉินหลั่งพูดพลางยิ้ม เขาพูดด้วยความจริงใจ ฉันคงจะแต่งงานกับจงยู่ไปแล้ว เพียงแต่บ้านตระกูลจงไม่ให้บอกเท่านั้นเอง
ฉินหลั่งกับเย้นนีอยู่ที่ห้องพักผู้ป่วย ก่อนจะคุยกับต้ายเฉียนโป๋อยู่สักพัก จากนั้นทั้งสองคนก็เดินออกมาจากโรงพยาบาลพร้อมกัน ก่อนจะนั่งแท็กซี่กลับไปพร้อมกันที่มหาวิทยาลัยเย็นจีน ระหว่างทางนั้น มีพูดคุยกันบ้าง ฉินหลั่งเริ่มเปิดใจให้กับเย้นนีแล้ว
เมื่อแยกกับฉินหลั่ง กลับไปที่หอพักของตัวเอง เย้นนีก็รีบเอาข่าวดีไปบอกซ่งอวี่ เมื่อซ่งอวี่ได้ฟังดังนั้นก็ดีใจเป็นอย่างมาก จึงนัดเย้นนีไปเจอกันที่โรงแรมฮิลตันตอนกลางคืน
ตอนกลางคืน ในโรงแรมฮิลตัน เย้นนีเจอกับซ่งอวี่ ซ่งอวี่จองโต๊ะดินเนอร์ใต้แสงเทียนเอาไว้เป็นพิเศษ เย้นนีไม่เคยกินอาหารในร้านหรูขนาดนี้มาก่อน เธอคิดว่าตัวเองเหมือนกับเจ้าหญิง
“คุณชายซ่ง ตอนนี้ฉินหลั่งนับฉันเป็นเพื่อนแล้ว และไม่มีอคติต่อฉันเลยแม้แต่น้อย！ต่อไปควรจะทำอย่างไรต่อไปดี？” เย้นนีมองซ่งอวี่ เมื่อคิดถึงงานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นกับผู้ชายสมบูรณ์แบบคนนี้ เธอก็ตื่นเต้นขึ้นมา
“เย้นนี คุณทำได้ดีมากเลย！”
ซ่งอวี่หยิบขวดแก้วสีน้ำตาลทึบเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะพูดว่า： “นี่เป็น ‘น้ำเสียนจิว’ ที่ฉันซื้อมาจากอินเทอร์เน็ต คนที่ดื่ม “น้ำเสียนจิว” จะตายอย่างไร้สาเหตุ คุณเอาไป แล้วหาโอกาสให้ฉินหลั่งดื่ม！”
ใต้เสียงเทียน ใบหน้าของซ่งอวี่นั้นสว่างกึ่งหนึ่ง และมืดกึ่งหนึ่ง มันทำให้ขนลุก
“ห๊ะ–” เย้นนีตกใจ ส้อมที่ถืออยู่ในมือตกลงบนโต๊ะ เธอคิดไม่ถึงเลย ว่าที่ซ่งอวี่บอกว่าจะแก้แค้นฉินหลั่ง คือการฆ่าเขา！
ถึงแม้ว่าเธอจะเอาแต่ใจเผด็จการ แต่ก็ไม่เคยคิดจะฆ่าใคร
“คุณชายซ่ง，ฉัน…ไม่กล้า” เย้นนีคิดท่าทีของคนที่ตาย ในใจก็สั่นครืน
“เย้นนี หรือว่าคุณไม่อยากจะคบกับฉันแล้วเหรอ？ฉินหลั่งทำให้ครอบครัวพวกเราเสียหายไปเป็นพันล้าน ถ้าเขาไม่ตายก็คงจะเป็นเสี้ยนหนามในใจฉันกับฉันพ่อ！” ซ่งอวี่จับมือของเย้นนี เหมือนกับว่ากำลังพยายามจะล้างสมองเลย：
“ถ้าเกิดว่าเขาไม่ตาย พ่อจะไม่ยอมให้ฉันไปแต่งงานกับคุณ เพื่อความสุขของพวกเรา เย้นนี คุณจะไม่ช่วยฉันจริงๆ เหรอ？ฉันรักคุณแบบนี้ ฉันเลือกแหวนที่ร้านเพชรพลอยเอาไว้แล้ว และก็เริ่มเลือกชุดแต่งงานแล้วด้วย เลือกสถานที่ที่พวกเราจะไปฮันนีมูนกัน พวกเราทำขนาดนี้ ก็เพื่อชีวิตที่สมบูรณ์แบบของพวกเรานะ！”
เย้นนีหวั่นไหวแล้ว ถึงแม้ว่าในใจของเธอจะกลัวการฆ่าคน แต่เธอทำถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ใช่เพื่อการได้เข้าพิธีแต่งงานกับซ่งอวี่ให้ได้เร็วที่สุดเหรอ？
“โอเค ฉันสัญญา！” เย้นนีเอาน้ำเสียนจิวมาจากมือของซ่งอวี่
“ดีมากเลย เบบี๋ของฉัน ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าคุณจะต้องช่วยฉันแน่นอน！” ซ่งอวี่หยอกล้อ “จุ๊บ” ไปที่หน้าของเย้นนีหนึ่งที
“แต่ว่าคุณชายซ่ง ฉันวางยาเพื่อฆ่าฉินหลั่ง ฉันจะไม่ถูกตำรวจจับหรอกเหรอ！ฆ่าคนต้องโดยประหารเลยนะ！” เย้นนีถาม
“คุณวางใจเถอะ พ่อของฉันเป็นถึงข้าราชการชั้นสูง เรื่องเล็กๆ แค่นี้ พวกเราตระกูลซ่งจะทำไม่ได้เลยเหรอ？อีกอย่าง น้ำเสียนจิวที่ฉันเอาให้คุณ ถึงแม้ว่าจะเป็นยาพิษที่ตายแน่นอน แต่มันเจือจางไปแล้วหนึ่งร้อยเท่า หลังจากดื่มไป สามวันถึงจะเห็นผล พวกเขาแทบจะไม่มีทางสาวมาถึงคุณได้หรอก” ซ่งอวี่พูดปลอบ
“อือ” เย้นนีพยักหน้าเบาๆ พลางมองไปที่น้ำเสียนจิวขวดเล็กๆ ในมือ แววตาก็มีความร้ายกาจผุดขึ้นมา
“คุณชายซ่ง ฉันทำเรื่องเลวๆ เพื่อคุณมามากขนาดนี้ ต่อจากนี้ไปคุณต้องตอบแทนฉันดีๆ นะ ห้ามทำให้ฉันน้อยใจเด็ดขาด” เย้นนีมองซ่งอวี่ พลางพูดด้วยความจริงจัง
“โอเค ฉันสัญญา ฉันคือซ่งอวี่ที่รักษาสัญญา ต่อไปคุณจะต้องได้เป็นคุณนายส้ง！” ซ่งอวี่ลุกขึ้นมา ก่อนจะเดินไปทางเก้าอี้ด้านหลังของเย้นนี ก่อนจะเอาหน้าแนบกับไหล่ของเธอ จากนั้นจึงพูดเบาๆ ว่า： “เบบี๋ กินเสร็จหรือยัง？ถ้ากินเสร็จแล้วก็ขึ้นไปบนสวรรค์ของเรากันเถอะ！”
เย้นนียิ้มขึ้น ก่อนจะลุกขึ้น ก่อนจะซบไหล่ของซ่งอวี่ และเดินขึ้นไปที่ชั้นสองด้วยกัน……