รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 101 สถานการณ์ที่แท้จริงของเมื่อคืนวาน

บทที่ 101 สถานการณ์ที่แท้จริงของเมื่อคืนวาน
หลังจากที่อธิบายให้หลีหรุ่ยทำตามอย่างละเอียดถี่ถ้วนเสร็จ เย้นนีก็ก้าวเท้าเดินออกจากประตูบ้านไปอย่างไม่เป็นจังหวะเสียเลย เมื่อคืนเกิดศึกบนเตียงอย่างบ้าบิ่น ทำให้แข้งขาของหล่อนรู้สึกปวดเมื่อยเป็นพิเศษ แต่เธอก็ลากสังขารเดินออกจากซอยเล็กๆมาได้ แล้วเรียกแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลเหรินอ้าย
โรงพยาบาลเหรินอ้ายเป็นโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่ชาวจีนหลิงเชื่อถือในศักยภาพทางการแพทย์มากเลยทีเดียว
หลังจากที่เย้นนีให้ข้อมูลแก่แผนกซักประวัติผู้ป่วยไปได้สิบนาทีกว่า หล่อนก็ได้เข้าห้องตรวจของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
“คุณครับ ช่วงล่างถูกฉีกขาด ส่งผลให้เสียเลือดเป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นภาวะที่อันตรายเป็นอย่างสูง คุณน่าจะมาโรงพยาบาลทันทีเมื่อมีอาการนะครับ ตอนนี้มีความเป็นไปได้ว่าจะติดเชื้อครับ เดี๋ยวผมจะออกหนังสือให้คุณไปถ่ายเอ็กซเรย์ดูนะครับ”หมอที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะตรวจน่าจะมีอายุประมาณห้าสิบกว่าปีเห็นจะได้ เป็นเพศชายที่สวมใส่แว่นตา ปลายจมูกมีหูดขึ้นอยู่เม็ดหนึ่ง และบนหูดก็มีขนอยู่เล็กน้อย กำลังพูดกับเย้นนีด้วยท่าทางเลิกคิ้ว
“ขอบคุณค่ะหมอ ฉันรู้แล้ว”เย้นนียิ้มหวานโดยที่ไม่ได้รู้สึกเลยสักนิดว่าสิ่งที่คุณหมอพูดจะรุนแรงแค่ไหน หล่อนจ้องมองคุณหมอพลางถามว่า “คุณหมอค่ะ คุณว่าอาการป่วยของฉันเกิดจากสาเหตุอะไรคะ？”
“เออ……”หมอที่มีหูดคิดแล้วพูดขึ้นว่า“น่าจะเกิดตอนที่คุณกำลังอาบน้ำ หรือว่ายน้ำเล่นอย่างมีความสุขอยู่ แล้วไม่ระวังไปโดนอุปกรณ์เหล็กบางอย่างบาดใส่ครับ”
เย้นนีค่อยๆส่ายหัว“ไม่ถูก หมอลองทายใหม่สิคะ”
“เอ่อ……”หมอที่มีหูดรู้สึกเย้นนีผิดปกติ เขาพูดอย่างอึดอัดใจเล็กน้อย“ อาจจะเป็นเพราะตอนคุณใช้เซ็กส์ทอยบางอย่าง อย่างเช่น‘กระบองหนาม’แล้วเล่นมันจนเกินไป”
“ยังไม่ถูกค่ะ”เย้นนีค่อยๆส่ายหน้าอีกครั้งด้วยแววตาที่เป็นประกาย“คุณหมอค่ะ ฉันขอถามคุณหน่อยค่ะว่าจะเป็นผลจากการร่วมหลับนอนกับแฟนหรือเปล่าค่ะ？”
“คุณเล่นมุขเก่งจังนะครับ มันจะเป็นไปได้อย่างไรครับ การร่วมหลับนอนไม่มีทางเป็นเช่นนี้หรอกครับ ……”หมอที่มีหูดพูด ย่างยิ้มแย้ม
“อ่อ？”เย้นนียิ้มเบาๆอย่างไม่รู้สึกประหลาดใจแต่อย่างใด ในทางกลับกันเธอเอามือไปรูดซิปของกางเกง “เครื่องมืออาจตรวจได้ไม่แม่นยำ หรือคุณช่วยฉันตรวจดูหน่อยนะคะ？”
“หา……คุณเล่นตลกอย่างนี้ไม่ได้นะครับ คุณก็รู้ว่าโรงพยาบาลของพวกเราเข้มงวดมาก……”หมอที่มีหูดโบกมือพูด ส่วนกางเกงของเย้นนีถูกเปิดออกเล็กน้อยแล้ว. หมอที่มีหูดจ้องมองร่างกายของเย้นนีอย่างไม่รู้ตัว เขากลืนน้ำลายลงค่อยเบาๆ
เย้นนีถอดกางเกงยีนส์ลงมาถึงหัวเข่า หุ่นของหล่อนช่างดึงดูดชวนให้หลงใหลยิ่งนัก เขาจึงรู้สึกคอแห้งกระหายน้ำมากๆ
“คุณหมอช่วยฉันตรวจหน่อยนะ？”เย้นนีพูดอย่างมีเสน่ห์
“หา ได้ ได้……”สมองของหมอที่มีหูดได้ถูกกามตัณหาครอบงำเสียแล้ว เขาค่อยๆเอื้อมมือไปหาเย้นนี และวินาทีที่สัมผัสโดนผิวกายนั้น“คะช่า”เกิดเสียงถ่ายรูปดังต่อเนื่องจากมือถือของเย้นนีขึ้นมาทันที
“คุณ……”หมอที่มีหูดอึ้ง เย้นนีคิดจะทำอะไรกันแน่？
“คุณไม่ต้องวิตกกังวล ขอแค่คุณเชื่อฟังฉัน ฉันก็จะไม่เอารูปถ่ายพวกนี้ไปลงบนโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค คุณรู้ดี หากรูปถ่ายพวกนี้เอาไปลงในโซเชียล คุณจะได้รับผลเช่นไรบ้าง……”เย้นนีดึงกางเกงขึ้นมา พลางยิ้มพูดอย่างเย็นชา
หมอที่มีหูดรู้ว่าตนหลงกลเข้าแล้ว บัดนี้เขาจะทำอะไรอย่างอื่นได้อีก？รูปถ่ายพวกนี้เพียงพอที่จะทำให้เขาถูกสังคมประณามได้เลย！
“ได้ จะให้ผมทำอะไร คุณว่ามาเลย”หมอที่มีหูดกัดฟันพูด
“ฟังให้ดี เงื่อนไขของฉันง่ายมาก ถ้ามีคนมาตรวจถามถึงอาการป่วยของฉัน คุณก็บอกพวกเขาว่าร่างกายของฉันบอบช้ำจนเป็นเช่นนี้เพราะฝ่ายผู้ชายที่ใช้ท่ารุนแรงในขณะที่มีเซ็กส์กัน และที่สำคัญต้องบอกว่าลักษณะเช่นนี้มีโอกาสที่จะตั้งครรภ์สูง ฉันเชื่อว่าด้วยทักษะที่เชี่ยวชาญของคุณ จะทำให้คนเชื่อใจได้ไม่ยาก ……”เย้นนีใส่กางเกงเสร็จ พลางพูดกับหมอที่มีหูด หล่อนระแวงว่าฉินหลั่งจะส่งคนมาสืบเรื่องของตน ดังนั้นจึงได้ทำเช่นนี้โดยเฉพาะ
“ได้”หมอที่มีหูดไม่มีทางเลือกจึงได้แต่รับปาก“คุณผู้หญิงเตรียมจะไปหลอกลวงชายหนุ่มเศรษฐีบ้านไหนครับ？และบอกผมได้ไหมครับว่าช่วงล่างของคุณทำไมถึงเป็นแบบนี้？”
“ฉลาดมาก คุณชายบ้านไหมฉันไม่บอกคุณหรอก สำหรับเรื่องสาเหตุที่เป็นแบบนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณแค่ทำตามคำสั่งของฉันดีๆก็พอแล้ว”เรื่องนี้ยิ่งมีคนรู้น้อยมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งดีมากเท่านั้น ส่วนเรื่องเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นนั้นเย้นนีก็ไม่มีหน้าจะเล่าให้ใครฟังทั้งสิ้น
สำหรับความจริงของเมื่อคืน เย้นนีโยนฉินหลั่งให้อยู่บนเสร็จสรรพ จากนั้นหล่อนถอดเสื้อจนทั้งสองเปลือยกายเป็นที่เรียบร้อย
แต่เธอละเลยเรื่องของยาสลบไปว่าสามารถทำให้อีกฝ่ายหมดสติได้เท่านั้น ไม่มีคุณสมบัติกระตุ้นความใคร่ของผู้ชายได้เลย！ซึ่งส่งผลให้หล่อนกับฉินหลั่งมีความสัมพันธ์ทางเพศได้ยากมาก ยิ่งอย่าไปพูดถึงเรื่องการตั้งท้องเลย
หลังจากที่พยายามมากกว่าครึ่งชั่วโมง เย้นนีก็ได้ล้มเลิกความตั้งใจลง แต่หล่อนจำเป็นต้องจำลองเหตุการณ์จอมปลอมว่าตนกับฉินหลั่งได้มีความสัมพันธ์ทางเพศเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เย้นนีไม่ใช่สาวพรหมจรรย์แล้ว เพื่อให้ฉินหลั่งคิดเป็นครั้งแรกสำหรับหล่อน เย้นนีจึงได้เอาแตงกวาที่เปลือกนอกมีหนามเล็กๆออกมาจากตู้เย็น……
สิ่งที่ทำให้หล่อนปลื้มใจก็คือเมื่อฉินหลั่งเห็นเลือดบนผ้าปูที่นอนราวกับเชื่อว่าครั้งแรกของหล่อนถูกเขาแย่งชิงไปจริงๆ
ในเวลาที่เย้นนีมาถึงโรงพยาบาล ฉินหลั่งก็ได้โทรหาโข่งลิ่งเสียนพลางสั่งให้เขาหาตัวจงยู่เจอโดยเร็วที่สุด
เมื่อโข่งลิ่งเสียนได้รับคำสั่งก็รีบใช้พลังความสามารถทั้งหมดในเมืองจีนหลิงเพื่อตามหาตัวจงยู่
ฉินหลั่งที่กำลังกังวลใจอยู่ได้มาถึงจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์แล้ว หลังจากที่เสิ่นวั่นเชียนได้รับข่าวมาจากโข่งลิ่งเสียน เขาก็รีบสั่งให้คนของตนรีบใช้กำลังที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อค้นหาตัวจงยู่ ส่วนเขาก็ได้อยู่เป็นเพื่อนฉินหลั่งที่จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ ซึ่งหากได้รับเบาะแสเมื่อไหร่ เขาจะรายงานให้ฉินหลั่งทราบทันที
บริเวณลานบ้านที่คลาสสิคและหรูหรามากมายของจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ มีต้นไม้ตั๊กแตนสูงตระหง่านขึ้นสูงท้องฟ้าอยู่ต้นหนึ่ง ฉินหลั่งนั่งอยู่บนโต๊ะหินอ่อน เขาวางแขนไว้บนโต๊ะหินอ่อนโดยที่ไม่พูดไม่จาอะไรเลย
เสิ่นวั่นเชียนที่นั่งอยู่ด้านข้างเห็นท่าทางที่โศกเศร้าเสียใจของคุณชาย แต่ไม่สามารถช่วยเจ้านายคลี่คลายปัญหาได้เลย ทำให้ลูกน้อยอย่างเขานั่งไม่เป็นสุขและรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างสูง
ฉินหลั่งนั่งอยู่เช่นนั้นตั้งแต่เช้ายันบ่าย ต้นไม้ตั๊กแตนยังคงยืนสูงตระหง่านอยู่เช่นเดิม เมื่อถูกลมพัดพาก็เกิดเสียง“ซ่าซ่า”ใบไม้และกิ่งก้านที่แตกสาขาออกมาต่างโบยบินไปตามทิศทางของสายลม ผสมผสานลงตัวกับอาคารก่อสร้างโดยรอบที่งดงามทั้งกำแพงสีขาวและหน้าต่างที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้ได้บรรยากาศของอารมณ์สุนทรีย์อีกแบบหนึ่ง
แต่บัดนี้ฉินหลั่งกลับไม่มีอารมณ์ไปชื่นชมความสวยงามที่อยู่รอบตัว เขารู้สึกเคร่งเครียดเพิ่มขึ้นทุกวินาที ซึ่งดูได้จากมือที่วางไว้บนโต๊ะที่เริ่มกำหมัดขึ้นมาแน่นกว่าเดิม
ตอนหกโมงเย็นกว่าฟ้าเริ่มมืดครึ้มมากแล้ว ส่วนเบื้องบนท้องฟ้าก็มีแต่เมฆสีดำโดยที่ไม่หลงเหลือสีฟ้าใสไว้สักนิด บริเวณท้องฟ้าที่ไกลออกไปได้ส่งเสียงฟ้าร้องขึ้นมา
“ไป”ด้านนอกลานบ้านมีเสียงพูดคุยที่เร่งรีบ พร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ก้าวเดินอย่างวุ่นวายและรีบด่วน
ฉินหลั่งรีบส่งสายตาไปมองก็พบว่าโข่งลิ่งเสียนเดินนำหน้ามา ด้านหลังของเขามีชายหนุ่มหลายคนตามมาด้วย และสองคนในกลุ่มนั้นกำลังลากตัวผู้ชายคนหนึ่งมา ซึ่งรู้สึกคุ้นตาผู้ชายคนนั้นเล็กน้อย
“เป็นไงบ้างมีข่าวของจงยู่หรือยัง？”ฉินหลั่งลุกขึ้นยืน พลางถามโข่งลิ่งเสียนด้วยความร้อนรน
“ตอนนี้ยังหาตัวคุณจงยู่ไม่เจอครับ แต่ผมได้ส่งคนทั้งหมดในเมืองจีนหลิงออกไปตามหาแล้ว น่าจะหาเจอในเวลาอันรวดเร็วนี้ครับ……”โข่งลิ่งเสียนก้มหน้าพูด
“ไอ้ขยะไม่ได้เรื่อง！”บัดนี้ฉินหลั่งมีความกดดันเป็นอย่างสูง เขาตวาดใส่โข่งลิ่งเสียนด้วยความโกรธหนึ่งประโยค“หาไม่เจอแล้วนายกลับมาทำไม ไสหัวไป ออกไปตามหาใหม่ ถ้าหาไม่เจอ นาย และก็นาย พวกนายทั้งหมดไสหัวออกไปให้หมด！”
“ครับ”โข่งลิ่งเสียนตอบรับด้วยเสียงต่ำเบา แล้วพูดกับฉินหลั่งต่อว่า“คุณชายครับ ผมมาส่งมอบตัวคนนี้ให้กับคุณครับ เขาชื่อว่าหลีหรุ่ยเป็นคนรับคุณจงยู่ออกจากสนามบินครับ ผมยังไม่ทันได้ไต่สวนก็พาเขามาพบคุณที่นี่เลยครับ”
ฉินหลั่งละสายตามามองหลีหรุ่ย ความเกลียดชังในแววตาชวนให้คนรู้สึกหวาดผวายิ่งนัก
“นาย！”ฉินหลั่งจำเขาได้แล้ว คือคนเมื่อวานที่เตรียมจะก่อเหตุอนาจารที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยจีนหลิง ทันใดนั้นฉินหลั่งรู้สึกว่าสถานการณ์ท่าจะไม่ดีเสียแล้ว เขารีบบีบคอของหลีหรุ่ย “บอกมา！นายส่งจงยู่ไปที่ไหนแล้ว？”
“คุณผู้ชาย พวกคุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าครับ ไม่ใช่ผมจริงๆ ผมไม่รู้ว่าพวกคุณกำลังพูดอะไรกันอยู่”หลีหรุ่ยรู้สึกตกใจกลัวจะตายอยู่แล้ว ที่นี่มีคนอยู่มากมาย เขาจะไปจำคำสั่งของเย้นนีได้อย่างไรกัน？
“ยังปากแข็งใช่ไหม！”โข่งลิ่งเสียนตบหน้าผู้ชายคนนี้ด้วยตัวเอง“ถ้ายังไม่พูดความจริงอีก ผมรับรองจะให้คุณกับคนในครอบครัวต้องเสียใจที่เกิดมาเป็นคนเลยทีเดียว”
“ครับ ผมพูดความจริงแล้วครับ ผมพูดความจริง……”ท่าทางข่มขู่ของโข่งลิ่งเสียนทำให้หลีหรุ่ยตกใจกลัวมาก ปากของเขาได้เปล่งเสียงออกมา และในขณะเดียวกันสมองของเขาก็กำลังครุ่นคิดด้วยความเร็วสูงไปด้วย หากมองจากสีหน้าของฉินหลั่งในตอนนี้แล้ว ตัวเองต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ตอนนี้จึงมีเพียงทำตามแผนการที่เย้นนีได้บอกตนเอาไว้ โดยการรับผิดแต่เพียงผู้เดียว จากนั้นก็ให้เย้นนีมาประกันตัวตน
“ครับ เมื่อกี้ผมพูดปดครับ”หลีหรุ่ยก้มหน้าพูดด้วยความระมัดระวัง“เมื่อวานผมขับรถไปที่สนามบิน แล้วเห็นคุณจงยู่มีหน้าตาสะสวยก็เกิดความคิดสกปรกขึ้นมา ได้ยินพวกเธอบอกว่าแฟนหนุ่มของเธอชื่อฉินหลั่ง ดังนั้นจึงแอบอ้างเป็นเพื่อนของฉินหลั่ง แล้วหลอกให้คุณจงยู่ขึ้นรถของผม……”
ก่อนหน้านี้เฉินจิ้งอี๋เคยบอกว่าจงยู่ได้ข่าวว่าตนให้เพื่อนไปรับเธอ เพียงแต่ตอนนี้ฉินหลั่งไม่มีเวลาไม่สนใจจุดนี้ สิ่งที่เขาอยากรู้ที่สุดในขณะนี้คือจงยู่อยู่ที่ไหน และเมื่อวานหลีหรุ่ยทำอะไรเธอบ้าง
บัดนี้ ลานบ้านด้านนอกได้ส่งเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบเข้ามาอีกครั้ง ซึ่งเป็นลูกน้องของโข่งลิ่งเสียนกำลังถือกระเป๋าเดินทางสีชมพูเข้ามา และด้านหลังยังมีลูกน้องอีกสองคนที่กำลังลากตัวผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา และผู้หญิงคนนี้ก็คือภรรยาของหลีหรุ่ยนั้นเอง
ฉินหลั่งเบิกตากว้าง เขารีบเดินไปหาลูกน้องที่ถือกระเป๋าเดินทางเข้ามา มองแค่แวบเดียวเขาก็รู้ว่าเป็นกระเป๋าเดินทางของจงยู่ ด้านหน้ากระเป๋าเดินทางยังติดสติกเกอร์หมีแพนด้าที่จงยู่ชื่นชอบที่สุดเอาไว้ด้วย
“คุณชายครับ กระเป๋าเดินทางนี้หาเจอในตู้เสื้อผ้าของห้องนอนหลีหรุ่ยครับ พวกเราสังเกตเห็นภรรยาของเขามีสีหน้าที่ตื่นตกใจมาก จึงได้นำตัวเธอมาด้วยครับ”ลูกน้องคนนี้พูดจบ
“บอกมาสิ หลังจากที่นายพาเธอไปได้แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อ？ตอนนี้เธออยู่ไหน？”ฉินหลั่งอารมณ์ขึ้น เขาค่อยๆรูดซิปกระเป๋าเดินทางที่อยู่ด้านหน้าสุด จากนั้นก็เห็นสมุดสีดำเล่มหนึ่ง เขาเอามันขึ้นมาดูพบว่าสมุดสีดำมีปุ่มล็อคอยู่ด้านบนด้วย และอาจเป็นเพราะถูกกดทับตอนที่เก็บอยู่ในตู้เสื้อผ้า ทำให้ฉินหลั่งแค่สัมผัสเบาๆก็เกิดเสียง“โบ”ปุ่มล็อคก็ได้คลายออก
“ครับ……ผมพูด ผมขับรถ…แล้วพาคุณจงยู่ไปที่…โรงแรมชุนลี่……”หลีหรุ่ยพูดตัวสั่น
ฉินหลั่งฟังไปด้วย พลางเปิดสมุดออกมาดู เขาพบว่านี่เป็นไดอารี่ของจงยู่
“2 เมษายน วันนี้ฉันกระโดดเข้าไปในทะเลสาบยุ่นซี ตอนแรกคิดว่าคงต้องตายอยู่ที่นี่แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่ามีผู้ชายคนหนึ่งติดตามฉันมาตลอดทาง แล้วเขาได้ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ อีกทั้งยังได้พูดกล่าวตักเตือนด้วยความหวังดีกับฉันด้วย……สุดท้ายฉันกับเขาก็ไปกินข้าวผัดทะเลด้วยกัน มันทำให้รู้สึกว่ามีคนอยู่ข้างกายช่างอบอุ่นใจเหลือเกิน……”
“13 เมษายน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมฉินหลั่งต้องไปขโมยเงินของอาจารย์ซูด้วย ฉันก็เกลียดเขา แต่หัวใจของฉันตัดเขาออกไปไม่ได้ ฉันจึงเตรียมตัวลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อไปทำงานชดใช้เงินแทนเขา เหนือสิ่งอื่นใดสำหรับฉันแล้วการที่เขาอยู่ดีมีสุข มันสำคัญกว่าการศึกษาของตัวเอง……”
“25เมษายน บนเกาะป่ายฮัว ตอนนี้ฉันถึงได้รู้ว่าฉินหลั่งไม่เคยโกหกฉันเลย บ้านของพวกเรามีเงินทองมากมายเกินกว่าฉันจะจินตนาการได้ จู่ๆฉันก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับฉินหลั่งเลยสักนิดเดียว ต่อไปนี้ฉันจะต้องพยายามให้มากขึ้นกว่าเดิม เพื่อให้ตนมีสถานะทางการเงินที่พึ่งพาตัวเองได้ จะไม่ยอมให้ฉินหลั่งรู้สึกว่าฉันเป็นตัวถ่วงความเจริญของเขาเด็ดขาด
……”
……
จงยู่ได้บันทึกทุกฉากทุกตอนในอดีตไว้ในไดอารี่ จากที่ฉินหลั่งคิดว่าตนรู้จักความคิดของจงยู่ดีแล้ว แต่ตอนนี้เมื่อได้อ่านไดอารี่ของจงยู่ เขาถึงได้รู้ว่าจงยู่มีความคิดที่ละเอียดอ่อน สำหรับความรักของทั้งสองคน เธอมักจะคิดถึงตัวเองเป็นลำดับสุดท้ายเสมอมา
“ยัยโง่เอ่ย ทำไมถึงคิดอย่างนี้ล่ะ……”ฉินหลั่งรู้สึกปวดใจ เขาข้ามบันทึกไปดูหน้าที่จงยู่ใช้ชีวิตอยู่ที่เซี่ยงไฮ้……