รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 84 แฟนสาวของน้องชายของเผิงเมิ่ง

บทที่ 84 แฟนสาวของน้องชายของเผิงเมิ่ง
เมื่อเห็นว่าฉินหลั่งนั้นได้ผลักตนเองออก จนกระทั่งมีทั้งความลังเลและการถือโทษมาพร้อมกัน เผิงเมิ่งสติหลุดทันที เธอเกิดความรู้สึกผิดหวังเศร้าสลดอยู่ในใจ
นี่มันเป็นจูบแรกของเธอ เธอเคยคิดจินตนาการตอนจูบแรกของตนเองออกมา แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น เธอถูกปล่อยปละละเลย
คนอื่นๆ ต่างทำหน้าตะลึงพรึงเพริดไปตามๆ กัน จนคงพวกเขาใกล้จะหล่นลงมาอยู่แล้ว เผิงเมิ่งเป็นคนไปจูบฉินหลั่งเอง ปากก็ขยับอยู่ตลอด แต่เวลานี้ พอมีน้ำลายไหลลงออกมาจากมุมปากเขา “จนส่วนล่างเริ่มขยับ”เขาถึงได้ตั้งสติได้
“เมื่อครู่เมิ่งเมิ่งเป็นคนจูบเขาใช่ไหม?” ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังเป็นคนหันไปถามคนที่อยู่ด้านข้าง
ส่วนคนที่ถูกถามนั้นสีหน้ายังคงเบลอๆ อยู่
ถึงแม้ว่าสีหน้าของพวกเขาไม่ได้แสดงออกอะไรออกมา แต่ในใจของคนเหล่านั้นเหมือนกำลังกระอักเลือดอยู่ ในใจของพวกเขายังคงเศร้าโศกเสียอย่างเจ็บปวด
พระเจ้าช่วย เทพธิดาของฉันทำไมถึงให้คนขี้แพ้จูบได้ล่ะ?
มองไปที่คนที่อยู่ด้านข้างที่มองเผิงเมิ่งกับฉินหลั่ง บรรดาชายหนุ่มต่างกัดฟันกันอย่างโกรธเคือง โกรธจนอยากจะถลกหนังฉินหลั่งไปให้หมด
การที่ถูกเทพธิดาจูบแล้ว แต่ไอ้หมอนี่กลับไม่รู้สึกดีใจ แต่ทำท่าเหมือนรังเกียจเช่นนั้น นี่มันเป็นการทำท่าแกล้งหลอกกันใช่ไหม
พวกเขารู้สึกว่าฉินหลั่งกำลังพูดอยู่ “ดูสภาพพวกคุณแต่ละคนแล้วที่ทำท่าเหมือนหมาหงอย พวกคุณตามจีบเทพธิดาของพวกคุณมานานแล้ว อย่าให้พูดเรื่องจับมือถือแขนเลย ขนาดเผิงเมิ่งพูดดีด้วยยังไม่เคยมีสักประโยค แต่ฉันนะสิ เทพธิดาของพวกคุณมาจูบฉัน ฉันยังไม่สนใจเลย แถมฉันยังรังเกียจที่เธอจูบฉันอีก สำหรับฉันคนอย่างฉินหลั่งแล้ว เทพธิดาของพวกแกมันก็ของเล่นเท่านั้นเอง! ยังมีหน้ามาเรียกฉันว่าคนขี้แพ้อีก พวกแกนี่แหละที่เป็นไอ้คนขี้แพ้ตัวจริง ฮ่าๆ”
“ไอ้คนขี้แพ้ แกได้หน้าแล้วใช่ไหม?”
“ใช่สิ แกรู้สึกว่าเมิ่งเมิ่งของพวกเราไม่เหมาะสมกับแกงั้นสิ?”
“แกผลักคนมันหมายความว่ายังไงกัน ที่เมิ่งเมิ่งจูบแกก็เพราะเห็นแก่แก แก่ยังหน้าด้านได้อีก”
บรรดาไฮโซหลายคนต่างรุมด่าฉินหลั่งกันไม่หยุด
“พวกคุณทำอะไร?” เผิงเมิ่งรีบเข้ามาขวางตัวฉินหลั่งเอาไว้
“เมิ่งเมิ่ง เขาจงใจหลอกใช้คุณ คุณยังจะปกป้องมันอีกเหรอ?” เด็กหนุ่มหน้าตาดีชี้มาที่ฉินหลั่งในตอนนั้น พร้อมทั้งพูดกับเผิงเมิ่งด้วยอาการไม่อาจจะเข้าใจได้
“ไม่ว่าเขาจะทำอะไรกับฉันก็ตาม มันเป็นเรื่องของเราสองคน มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกคุณเลย” เผิงเมิ่งจ้องมาที่เด็กหนุ่มหน้าตาดีหลายคนนั้นแล้วพูดขึ้นมา
เธอเองก็เข้าใจดีว่าทำไมฉินหลั่งถึงได้ผลัดตนเองออกมา เขาต้องคิดถึงแฟนเขาแน่นอน เลยรู้สึกเสียใจที่ทำตัวแบบนี้ นี่ก็หมายความว่า ฉินหลั่งเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวคนหนึ่งเลย
ถึงแม้ว่าฉินหลั่งจะทำให้เผิงเมิ่งเสียหน้าก็ตาม แต่เผิงเมิ่งก็ไม่ได้สนใจ เพราะว่าเธอดูออกว่า ฉินหลั่งเป็นคนที่เธอสมควรจะตามจีบคนหนึ่ง
คำพูดของเผิงเมิ่งทำให้คนอื่นๆ หมดคำพูด พวกเขามองไปที่เผิงเมิ่งอย่างงงๆ แล้วมองมาที่ฉินหลั่ง จนอยากจะชกหน้าฉินหลั่งสักหมัด แต่ว่าพวกเขาแทบไม่มีเหตุผลใด เผิงเมิ่งไม่ใส่ใจ พวกเขาจะพูดอะไรได้ล่ะ? พวกเขาได้แต่ยืนตาค้างกันเท่านั้นเอง
ในเวลาเดียวกันในใจของคนบางส่วนกลับมีความรู้สึกนับถือฉินหลั่งขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด พวกเขาอยากจะรู้จริงๆ ว่า ฉินหลั่งใช้ “แผน” ไหน ถึงทำให้เผิงเมิ่งยอมออกตัวปกป้องเขาสุดฤทธิ์ได้ขนาดนี้?
“แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ ……”
ในเวลานั้น กลับมีเสียงปรบมือดังขึ้นมาแทน “ไม่เสียแรงที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับฉันจริงๆ ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนหญิงใดเลย”
ทุกคนต่างหันไปมองทางนั้น ก็เห็นว่ามีชายหนุ่มรูปหล่อหน้าตาดีตัวสูงใหญ่เดินเข้ามาหา ด้านบนร่างกายเปลือยเปล่า ด้านล่างใส่กางเกงขาสั้นลายดอก ใส่รองเท้าแตะสีฟ้า แถมยังโอบร่างเพรียวระหง หน้าตาสะสวยสะโอดสะองงดงาม เสื้อผ้านุ่งน้อยห่มน้อยอีก
ผู้ชายคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องมีศักดิ์เป็นน้องชายของเผิงเมิ่ง—-เผิงหนาน งานเลี้ยงในวันนี้เขาเป็นคนจัดขึ้นมา เพื่อฉลองวันเกิดครบรอบยี่สิบปีให้แก่ตนเอง
“คุณชายเผิง ฉันขอตัวก่อน” เมื่อเดินมาถึงสนาม สาวงามก็ยิ้มให้ผู้ชายด้วยรอยยิ้มกินใจ จากนั้นก็เอ่ยปากขึ้นมา แล้วประทับรอยจูบบนใบหน้าของเผิงหนาน แล้วก็สะพายกระเป๋าของตนเอง แล้วเดินอย่างเฉิดฉายออกไป
“พี่หนาน คุณนี่ใช้ได้เลยนี่ ตั้งแต่ที่ฉันมานี่ คุณก็เอาแต่อยู่ในห้อง อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงแล้วใช่ไหม”
“พี่หนาน ผู้หญิงคนเมื่อครู่นี้เด็ดจริง เอามาจากไหนเหรอ? ขอเบอร์ให้ผมหน่อยได้ไหม”
ทันใดนั้นก็บรรดาชายหนุ่มต่างห้อมล้อมรอบตัวเผิงหนานเอาไว้ แต่เผิงหนานไม่ได้สนใจพวกเขาเลย สายตาหัวเราะให้มองไปที่เผิงเมิ่ง แล้วเดินไปทางด้านหน้าของเผิงเมิ่ง
“พี่สาว พี่สวยขึ้นนะ” แววตาของเผิงหนานฉายแววความหื่นกระหายออกมาเล็กน้อย และยังได้เห็นใบหน้าที่ดูขยะแขยงของเผิงเมิ่งแล้วหันไปอีกทาง เผิงหนานถึงได้เก็บแววตานั่นทันที
“ให้ฉันดูหน่อยสิ ใครกันที่เป็นคนทำให้พี่สาวของฉันบ้าคลั่งได้ขนาดนี้” เผิงหนานหันไปมองทางฉินหลั่ง เขาตกใจก่อนจากนั้นถึงได้เผลอหลุดเสียง “โอ้” ออกมา จากนั้นก็ยิ้มอ่อนๆ พร้อมทั้งพิจารณาฉินหลั่งอีกครั้ง จนอดไม่ได้ถึงกลับหลุดขำออกมา “”
“พี่สาว สายตาของคุณนับวันยิ่งดี “ขึ้น” ขนาด แฟนที่เพอร์เฟคขนาดนี้คุณยังหาเจอจนได้” เผิงหนานยิ้มอย่างร้ายกาจตอนที่พูดออกมา
คนอื่นๆ ต่างก็ฟังออกว่าเผิงหนานกำลังถากถางอยู่ เลยมีคนพูดเสริมให้ตามหลังมาอีก
“เพอร์เฟคยอดเยี่ยม”
“ใช่สิ อีกสักพักคุณชายเหลียงก็มาด้วย หลายวันมานี้คุณชายเหลียงพยายามตามจีบเมิ่งเมิ่งนี่ รอเขามาแล้วเห็นว่าไอ้หมอนี่มันเป็นแฟนของเมิ่งเมิง คงฆ่ามันทิ้งซะ”
“พูดอีกก็ถูกอีก นิสัยของคุณชายเหลียงมันช่างขี้หงุดหงิดมาก ไอ้หมอนี่มันคงซวยสุดๆ ไปเลย”
“เชอะ” เผิงเมิ่งได้แต่หัวเราะออกมาเบาๆ เธอกวาดตามองคนอื่นๆ อยู่แวบหนึ่ง “เกรงว่าคุณชายเหลียงคงไม่มาแล้ว เพราะว่าตอนนี้เขานอนสลบเหมือดอยู่ที่โรงพยาบาล”
ครั้งที่แล้วเหลียงฮุยถูกฉินหลั่งชนไปก็ไม่เบาเลย
เมื่อได้ยินสิ่งที่เผิงเมิ่งพูดออกมา คนอื่นๆ ต่างทำท่าทางไม่เชื่อ
“พี่หนาน คุณชายเหลียงเขาจะมาใช่ป่ะ?” มีคนหันไปถามเผิงหนาน ตำแหน่งของเผิงหนานกับเหลียงฮุยอยู่ท่ามกลางคนพวกนี้ถือว่าเป็นตำแหน่งที่สูงส่งที่สุด เป็นเพื่อนสนิทสนมกันเป็นอย่างดี เผิงหนานต้องเข้าใจเรื่องของเหลียงฮุย
“เขาไม่มาแล้วแหละ” เผิงหนานเอ่ยปากพูดเบาๆ “หลายวันก่อนหน้านี้ เขามาสารภาพรักกับพี่สาว แต่กลับถูกชายหนุ่มคนหนึ่งขับรถชนกระเด็น จนได้รับบาดเจ็บหนักอยู่ไม่น้อย ตอนนี้ยังนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย”
คนอื่นๆ ต่างตกใจกันเป็นแถว ใครช่างกล้าบ้าบิ่น ขับรถมาชนเหลียงฮุย? ต้องรู้ว่าเหลียงฮุยคงเรียกคนในสังคมมาไม่น้อย
“ไอ้สัตว์เอ๋ย พี่หนาน รู้ไหมว่าใครเป็นคนทำ?”
“กล้ามาชนคุณชายเหลียง ไอ้เวรนี้มันอยากมีชีวิตอยู่ไหม?”
“หาเวลาไปดูคุณชายเหลียงหน่อย ไปดูว่าเขาต้องการความช่วยเหลือไหม”
“ได้สิ ถึงแม้ว่าช่วงนี้เหลียงฮุยจะนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล แต่ว่าเขาก็หาคนมาตรวจสอบคนคนนั้นแล้วรอให้เขาหาตัวไอ้เวรนั่นเจอก่อน คงต้องเรียกพวกแกไป….” เผิงหนานพูดจบ สายตาของเขาก็หันมาทางฉินหลั่ง แล้วยิ้มให้เล็กน้อย “นี่เพื่อน แกอยากจะจีบพี่สาวฉันเหรอ? เหอะ แกเก็บเอาไปคิดว่าจะมีปัญญาจีบพี่สาวไหม ทางที่ดีที่สุดฉันแนะนำให้แกรีบอยู่ห่างจากพี่สาวฉันซะ ไม่งั้น รอเพื่อนของฉันออกมาจากโรงพยาบาล แกก็รอเรื่องสนุกได้เลย…”
“นี่แกพูดพอหรือยัง…” เผิงเมิ่งผลักเผิงหนานออกไป พร้อมทั้งมองเขาอย่างสะอิดสะเอียน เธอล่ะอยากจะป่าวประกาศกับคนพวกนี้จริงๆ ว่าฉินหลั่งเป็นคนขับรถชนเหลียงฮุยจนกระเด็น แต่ว่าตอนนี้เธอไม่สามารถพูดออกไปได้ ถ้าพูดออกไปก็เหมือนไปสร้างเรื่องยุ่งยากให้ฉินหลั่งอีก
“ได้ ฉันไม่พูดแล้ว…” เผิงหนานยกมือมาไว้ด้านหน้า ทำท่ายอมแพ้เผิงเมิ่ง แต่ว่าแววตาของเขานั้นเอาแต่จับจ้องไปที่ฉินหลั่งอย่างลึกซึ้ง แววตาที่ฉายออกมามีแต่ความรู้สึกเยาะเย้ยเต็มเปี่ยม
เวลานี้เอง เผิงหนานก็รับโทรศัพท์ “อืม ที่รักคุณมาถึงประตูแล้วใช่ไหม… ได้ ผมจะออกไปรับคุณเดี๋ยวนี้”
“ทุกคนสนุกกันต่อ ฉันจะไปรับแฟน” หลังจากวางสาย เผิงหนานก็พูดกับคนอื่นๆ อย่างได้ใจ
“เสวี่ยนลี่ที่เป็นแฟนของพี่หนานสวยหยดย้อยเลย หน้าตาเหมือนอาโออิโซลา ครั้งนี้ได้เจอกับเธออีกครั้ง” ไฮโซคนหนึ่งพูดออกมาอย่างตื่นเต้น
“ยี้ ฉันเขี่ยนังอาโออิโซลาแพศยานั่นทิ้งไปตั้งนานแล้ว เล่นสนุกกับเธอมาตั้งหลายครั้ง มันเบื่อมานานแล้ว” เผิงหนานพูดอย่างดูถูกดูแคลน
“เหี้ย สวยหยดย้อยเหมือนอาโออิโซลา พี่หนานพี่เลี่ยนแล้วเหรอ เก่งสุดๆ!”
“เหอะ เธอก็แค่ตรงไหนใหญ่ก็ใหญ่ หน้าเด็กเท่านั้น เปล่งเสียงครวญครางออกมาได้ไม่ใช่เหรอ มันมีอะไร รอวันที่พวกแกไปหาแฟนได้แบบนั้น แล้วเล่นสนุกอยู่ในบ้านหลายครั้งเข้า ก็จะรู้ว่า ความจริงแล้วมันก็แค่นั้นเอง” เผิงหนานกำลังแกล้งทำสีหน้าที่กำลังฝืนใจ
เมื่อเห็นว่าผู้ชายคนอื่นต่างอ้าปากค้างแล้ว แล้วเห็นว่าในแววตาของเขานั้นมีแต่ความนับถือยกย่อง เผิงรู้สึกพออกพอใจอยู่ในใจอย่างเต็มเปี่ยม
“ครั้งนี้ฉันไปหาเด็กสาว หน้าตาสวยเหมือนดิลราบา ดิลมูรัต ไม่คุยกับพวกแกแล้ว ฉันขอตัวไปรับที่รักของฉันก่อน” เผิงหนานพูดอธิบายออกมาจนจบ ก็หันหลังเดินออกไป
ทุกคนต่างสนใจกับคำพูดนี้ สวยหยดย้อยเหมือนดิลราบา ดิลมูรัต งั้นสวยขนาดไหนกันเชียว?
ผ่านไปหลายนาที ก็ได้ยินเสียงพูดคุยหัวเราะของเผิงหนานและหญิงสาวอยู่คนหนึ่ง
ทุกคนต่างมองไปที่ประตูกันเป็นแถว เพื่อรอคอยแฟนสาวของเผิงหนาน
เมื่อเห็นแล้ว ว่าเด็กสาวที่อยู่เคียงข้างของเผิงหนาน ใส่กระโปรงชุดแซกสีฟ้าอ่อน ชายกระโปรงยาวมาถึงหัวเข่า สองขาเรียวยาวทั้งขาวเนียนดั่งหิมะทั้งกลมกลึง เธอผมตรงยาว ใบหน้าเรียวยาว รูปลักษณ์ช่างงดงาม แต่งหน้าอ่อนๆ ยิ่งทำให้ผู้ชายที่ได้เห็นแล้วต่างเกิดความรู้สึกหื่นกระหายขึ้นมา
ถึงแม้ว่าไม่เหมือนเผิงหนานที่พูดชมเกินเหตุว่าเหมือนกับดิลราบา ดิลมูรัต แต่ว่าก็ไม่เลวทีเดียว ในใจของคนอื่นๆ นั้น ได้แต่อิจฉาเผิงหนานอย่างมาก
แต่ว่าตอนที่ฉินหลั่งเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้ว หัวใจถึงกับอกสั่นขวัญแขวนทันที เพราะว่าเธอไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเส้เหวินจี้ง!
มือของเขากำหมัดแน่นอย่างรู้ตัว
“คุณเป็นอะไรไป?” เผิงเมิ่งจับสัมผัสได้ว่าฉินหลั่งไม่ปกติ เลยได้แต่ถามออกไปอย่างเป็นห่วง ฉินหลั่งได้แต่เอ่ยออกมาเบาๆ “ไม่เป็นไร”
เวลานั้นเอง เผิงหนานก็เดินจูงมือเส้เหวินจี้งมา เมื่อเดินเข้ามาด้านในของสวนดอกไม้แล้ว เส้เหวินจี้งก็ไม่ได้สนใจ ว่าด้านหลังของคนกลุ่มนั้นคือฉินหลั่ง
“พี่หนาน เก่งนี่ พี่สะใภ้สวยจริงๆ!”
“สวัสดีครับพี่สะใภ้!”
เส้เหวินจี้งมองมายังบรรดาเพื่อนของเผิงหนานอย่างได้ใจ แล้วก็ยิ้มหน้าบานตอบรับพวกเขา
“คนพวกนี้เป็นเพื่อนที่สนิทของฉัน อันดับแรกพวกเขาต่างก็เป็นลูกเจ้าของกิจการที่มีทรัพย์สินหลายล้าน….” เผิงหนานแนะนำให้เส้เหวินจี้งได้รู้จัก มือของเขาลูบไล้ไปบนก้นของเส้เหวินจี้ง
“แล้วทำไมไม่เห็นคุณชายเหลียง?” เส้เหวินจี้งอยู่กับเผิงหนานมาสิบกว่าวันแล้ว เธอยังไม่เจอหน้าเจอตาเหลียงฮุยเลย
“เขามาสารภาพรักกับพี่สาวฉันเอง แต่กลับมาถูกไอ้เวรนั่นมันขับรถชน ตอนนี้นอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล” ตอนที่เผิงหนานพูดออกมานั้น ก็อยู่ใกล้กับเส้เหวินจี้งมาก สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากของเส้เหวินจี้ง จนหัวใจตุ้มๆ ต่อมๆ
“อ้อ แบบนี้เอง พี่สาวของคุณมาแล้วเหรอ?” เส้เหวินจี้งรู้ว่าฐานะทางบ้านของเผิงหนานมีเงิน เลยจงใจที่จะสร้างสายสัมพันธ์ที่ดีกับทางบ้านของพวกเขาให้เร็วไว
“พี่สาว มาดูน้องสะใภ้ทางนี้หน่อย” เผิงหนานเดินพรวดเข้ามาในกลุ่มคนเพื่อนมาพูดกับเผิงเมิ่ง
“พี่สาว…” เส้เหวินจี้งมองไปทางตัวของเผิงหนาน รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าของเธอนิ่งทันที สายตาของเธอนั่นจับจ้องไปที่ใบหน้าของฉินหลั่งที่ยืนอยู่ด้านข้างเผิงเมิ่ง
ระยะนี้ เส้เหวินจี้งไม่ได้ไปเรียน หลังจากที่เธอลาออกจากCHIU•SHUIด้วยตนเองตั้งแต่ครั้งนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เจอฉินหลั่ง
เธอไม่สามารถควบคุมอารมณ์ไว้ได้เลย
“ที่รัก คุณเป็นอะไรไป?” เผิงหนานเห็นสายตาของเส้เหวินจี้งที่จับจ้องมาที่ใบหน้าของฉินหลั่ง เลยต้องยิ้มให้แล้วเอ่ยปากถาม “อ้อ คุณรู้สึกว่าในงานเลี้ยงมีคนที่แต่งตัวจนรู้สึกแปลกประหลาดอยู่คนหนึ่งใช่ไหม ฉันไม่ได้เชิญเขามา แต่ว่าคุณอยากไปดูถูกการแต่งกายของเขาแบบนั้นของเขานะ เขาเป็นถึงแฟนของพี่สาวผมเลย ฮ่าๆ คุณว่ามันตลกไหม?”
เส้เหวินจี้งใจเต้นรัว สายตาที่เธอมองฉินหลั่งอยู่นั้น มันมีทั้งความเกลียดแค้น ทั้งแววตาคาดโทษ มาถึงตอนนี้ เส้เหวินจี้งยังคิดเองเออเองว่า ฉินหลังดีกับเธอ ก่อนหน้านี้ฉินหลั่งไปหาจงยู่แล้วหักหลังเธออีก พอมาถึงตอนนี้ก็มาสร้างสานสัมพันธ์กับผู้หญิงอีกคน ในวลานี้เส้เหวินจี้งรู้สึกว่า เหมือนว่าเธอถูกฉินหลั่งหักหลังอีกครั้ง
“ฉันของตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน” เส้เหวินจี้งยิ้มให้เผิงหนานอย่างหวานหยดย้อย แล้วลุกขึ้นยืนจากนั้นก็เดินเข้าไปทางวิลล่า ตอนที่หันกลับมานั้น สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปจนดูไม่ได้