รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 77 ช่ายหนงเกิดเรื่องแล้ว

บทที่ 77 ช่ายหนงเกิดเรื่องแล้ว
กัวย่าหนาน เพิ่งเดินออกจากห้องซ้อมปจงยู่ก็พุ่งไปที่ตัวของฉินหลั่ง กอดเขาไว้แน่นแน่น
จงยู่กระแอมเบาเบา จากนั้นก็ทนไม่ไหวแล้วร้องไห้ออกมา
เมื่อกี้ตอนที่ถูกพวกเย้นนีตบตี จงยู่รู้สึกโดดเดี่ยวมาก ตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของฉินหลั่ง เธอถึงจะรู้สึกอบอุ่น
“ทำไมพวกเธอจะต้องว่าแม่ของฉัน ฉันใช้ชีวิตกับแม่มาตั้งแต่เด็ก ชีวิตของแม่ลำบากขนาดไหนก็มีแต่ฉันรู้คนเดียว ทุกวันจะต้องไปทำงานที่ไร่ บางทีฉันป่วย ฟ้ายังไม่สว่างแม่ก็ตื่นนอนแล้ว ไปหายาสมุนไพรบนดอยมาให้ฉัน แม่ไม่เคยบอกกับฉันเลยว่าแม่ลำบากขนาดไหน…… พวกเธอจะตีฉันว่าฉันฉันก็ไม่ว่าอะไร แต่ทำไมจะต้องด่าแม่ของฉัน……”นึกถึงสีหน้าของเย้นนีตอนที่ด่าแม่ของตัวเองจงยู่ก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ไหว เสียงแหบไปหมดและขย้ำเท้า
เหมือนเธอจะล้มลงไปได้ตลอดเวลา
“โอเค จงยู่ ใจเย็นๆ อย่าใจร้อน ปล่อยตัวให้สบาย……”เห็นจงยู่เป็นแบบนี้ในใจของฉินหลั่งก็ยิ่งเป็นห่วงไปใหญ่ และเกลียดพวกที่ตบตีจงยู่ เขาเอามือไปลูบที่หลังของจงยู่เบาเบา ให้เธอตั้งสติ ถ้ายังเป็นแบบนี้เดี๋ยวก็จะมีโรคอื่นปรากฏอีก
“สบายใจได้ ทุกคนที่ทำร้ายคุณ ฉันจะให้พวกเขาได้รับสิ่งที่ตัวเองควรจะได้รับ…… ต่อไปฉันจะอยู่เคียงข้างคุณไม่ให้มารังแกคุณ…… เป็นยังไงบ้างรู้สึกสบายขึ้นหรือยัง……”ภายใต้การปลอบใจของฉินหลั่งทำให้อารมณ์ของจงยู่นิ่งลง
“ใครตีคุณบอกฉันมา ฉันจะไปแก้แค้นให้……”ฉินหลั่งไปเช็ดน้ำตาให้จงยู่อย่างอ่อนโยนและถามด้วยสายตาที่อ่อนโยนเช่นเดียวกัน
“เป็นเพื่อนในทีมของฉันอีกสามคน……”จงยู่พูดเสียงเบาเบา เธอในตอนนี้ไม่ได้มีอารมณ์ร้อนเหมือนเมื่อกี้แล้ว “ครั้งนี้ช่างเถอะ ถ้าครั้งต่อไปพวกเธอยังตีฉันอีก นายค่อยลงมือ”
จงยู่ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของตัวเองกับพวกของเย้นนีแย่ลงมากกว่านี้ เพราะพวกเธอคือทีมเดียวกัน
“จงยู่นี่คุณ……”ตอนนี้ฉินหลั่งแค่อยากจะไปตีคนพวกนั้นให้แรงๆ
“ครั้งนี้ก็ฟังฉันเถอะ ฉันจะไปคุยกับพวกเธอเอง ถ้าพวกเธอยังทำแบบนี้กับฉันอีก ฉันจะให้นายไปสั่งสอนแทนฉัน”จงยู่มองไปทางฉินหลั่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
ฉินหลั่งขมวดคิ้วแล้วมองไปทางจงยู่ ถึงแม้ในใจจะไม่ยอมแต่ก็ต้องฟังคำพูดของจงยู่
“ตอนนี้ไปเยี่ยมแม่กับฉันที่จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ได้ไหม？”จงยู่พูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน ตอนนี้คนที่เธออยากพบมากที่สุดก็คือแม่ ได้เห็นหน้าแม่ถึงจะทำให้ใจของเธอนิ่งลง หรือว่าจะได้นั่งอยู่ข้างแม่อยู่เงียบๆก็ดีใจมาก
“โอเค”ฉินหลั่งก็มีหลายความรู้สึกต่อจงยู่ วินาทีนี้เขารู้สึกว่าตัวเองรู้จักจงยู่มากกว่าเดิมอีกนิด ฉินหลั่งไปจับมือของจงยู่“ก่อนที่จะไปหาคุณน้า ก็ควรจะไปล้างหน้าให้ดีก่อน”
ฉินหลั่งยิ้มแล้วเอามือไปสัมผัสหน้าของจงยู่เบาๆ
จงยู่ไปทำความสะอาดที่ห้องน้ำของบริษัท หลังออกจากห้องน้ำ ฉินหลั่งจูงมือของจงยู่เดินไปหน้าบริษัท
ตอนนี้สี่ทุ่มกว่าแล้ว รอบข้างเต็มไปด้วยแสงไฟ มีคนเดินสองสามคนแล้วมีคนนั่งพักอยู่ใต้ต้นไม้
ฉินหลั่งและจงยู่เพิ่งเดินถึงขั้นบันไดของบริษัท โทรศัพท์ของฉินหลั่งก็ดังขึ้น เสิ่นวั่นเชียนโทรมา คงจะโทรมาให้ไปร่วมงานเลี้ยงอีกแล้วนะสิ
“คุณชายใหญ่”เสียงของเสิ่นวั่นเชียนที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายส่งผ่านโทรศัพท์ “สุขภาพของช่ายหนงมีปัญหาหนักมาก ตอนนี้ผมส่งไปที่โรงพยาบาลเมืองจีนหลิงแล้ว คุณจะมาดู……”
พอได้ยินแบบนี้ฉินหลั่งและจงยู่ก็อึ้ง ช่ายหนงเกิดเรื่องแล้วหรอ?ฉินหลั่ง ตกใจ จงยู่เป็นห่วงอาการของแม่อยู่แล้ว ตอนนี้เป็นแบบนี้ยิ่งเป็นห่วงไปใหญ่เลย
“ตกลงเกิดอะไรขึ้น？”ฉินหลั่งถามและเปิดลำโพง เอาโทรศัพท์ไว้ตรงกลางระหว่างเขากับจงยู่
“แม่ฉันเป็นอะไร？”จงยู่ถามอย่างเร่งรีบ
“คือแบบนี้ วันนี้ให้ลูกน้องไปเล่นกับช่ายหนงที่เมืองจีนหลิง ตอนกลางวันยังดีอยู่ แต่ 1ชั่วโมงก่อนหน้านี้ พวกเขาจะพาคุณหญิงไปรับประทานอาหาร แต่คุณหญิงสีหน้าเจ็บปวดจนล้มลงเป็นลม พวกเขาก็เลยส่งไปที่โรงพยาบาล ตอนนี้อยู่ที่ห้องฉุกเฉิน แต่เพราะสาเหตุอะไรยังไม่รู้อย่างแน่ชัด……” เสิ่นวั่นเชียนพูดด้วยความหวัดกลัว
ฟังที่เขาพูดจบขาจงยู่อ่อนไปหมด
“โอเค บอกหมอว่าน้าช่ายหนงจะต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็ไม่ต้องทำงานที่บริษัทแล้ว……”ฉินหลั่งพูดจบก็ตัดสายทิ้ง
“ฉินหลั่งรีบพาฉันไปที่โรงพยาบาล ไป พาฉันไป……”จงยู่กลัวจนเร่งฉินหลั่ง ตอนนี้เธอกลัวมากและกระวนกระวายมาก ในสมองไม่มีอย่างอื่นเลย คิดแต่ว่าจะไปหาแม่ที่โรงพยาบาลให้เร็วที่สุด
ลางสังหรณ์ของจงยู่ยิ่งอยู่ยิ่งไม่ดี จนตัวของเธอสั่นไม่หยุด
“ไม่ต้องกลัว เชื่อฉันว่าน่าจะไม่เป็นอะไร”ฉินหลั่งพูดข้างหูของจงยู่เบาๆ จากนั้นก็กอดตัวเธอเดินไปที่ริมถนน
เวลานี้หารถไปยาก ฉินหลั่งรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าตัวเธอสั่นไม่หยุด เขาเดินไปกลางถนนคนเดียวและ บังคับให้รถสีดำคันหนึ่งจอดลง
“อยากตายใช่มั้ย？”เจ้าของรถออดี้ยื่นหัวออกมาจากหน้าต่างแล้วด่า และตอนนี้ฉินหลั่งก็เอามือปืนโยนไปที่หน้าของเขา เรื่องที่ฉินหลั่งถูกห้ามนั้นยกเลิกไปแล้ว นี่เป็นเพียงเงินส่วนน้อยที่เขาเอาออกมาจากเกาะป่ายฮัว
เห็นสิ่งที่ตบหน้าตัวเองคือธนบัตร เจ้าของรถก็รีบยิ้มทันที ดูแล้วมีเงินเป็นหลักหมื่นเลยนะ
“อึ้งอยู่ทำไม มาสิ！”เจ้าของรถถึงจะเห็นชายหนุ่มที่เอาเงินตบหน้าตัวเองเรียกที่ริมถนน จากนั้นรีบขับรถไป
ฉินหลั่งเปิดประตูหลัง อุ้มตัวจงยู่เข้าไปนั่งด้านใน บอกเจ้าของรถว่าไปที่โรงพยาบาล ให้เร็วที่สุด
ฉินหลั่งกอดตัวจงยู่อยู่ด้านหลัง ปลอบใจเธอเบาๆ ว่า “ไม่ต้องกลัว น้าไม่เป็นอะไรแน่ เชี่ยฉันสิ…..”ทันใดนั้น รถก็จอดนิ่ง
“ไปสิ！”ฉินหลั่งตะคอกไปทางคนขับรถ เขาอยากให้จงยู่ได้พบแม่เร็วๆ
“ไอ้หนุ่ม ไม่ใช่ฉันไม่ยอมไป แต่ไปไม่ได้”คนขับรถพูดอย่างน่าสงสาร
ฉินหลั่งมองผ่านกระจก ตรงหน้ามีวัยรุ่นสิบกว่าคน ไม่รู้ทำอะไรอยู่
ฉินหลั่งเปิดกระจก ยื่นหัวตะโกนไปทางวัยรุ่น “ไอ้พวกที่อยู่ด้านหน้า หลีกให้หมด！”
วัยรุ่นสิบกว่าคนที่อยู่ด้านหน้า เป็นคนรวยที่ชื่อเหลียงฮุยเรียกมา ตอนนี้เขากำลังสารภาพรักกับผู้หญิงอยู่ พอฉินหลั่งตะโกนแบบนี้ก็ทำมห้เขาเสียหน้าไปหมด
“ไปแม่มึงสิ ไม่ต้องพูดมากเดี๋ยวโดน” เหลียงฮุยตะโกนพูด
“รีเทิร์น ทางนี้ไปไม่ได้”
“ไสหัวไป อย่าเสียเวลาคุณเหลียงฮุยสารภาพรัก”
มีวัยรุ่นที่ร่างกายสูงใหญ่เดินมาทางฉินหลั่งและพูดคำหยาบไม่หยุด “แม่มึงสิ ยังไม่กลับหัวอีก อยากโดนต่อยใช่ไหม……”
คนขับรถตกใจกำลังจะกลับรถ
“อยู่นิ่งนิ่ง！” ฉินหลั่งตะคอก
“ทางนั้นยังมีถนนอีก พวกเราไปจากทั้งนั้นเถอะ เขาใกล้จะมาแล้ว ทำไม่ไปเดี๋ยวจะโดนต่อย”คนขับรถพูดด้วยความหวาดกลัว
“บอกว่าไม่ต้องขยับก็ไม่ต้องขยับสิ”พูดจบฉินหลั่งก็เปิดประตูรถ และวัยรุ่นก็เดินมาตรงหน้าพอดีเจอหน้าฉินหลั่งก็จะชกเลย
ฉินหลั่ง ไม่รอให้วัยรุ่นชกใส่ เขาก็ไปจากที่ผมของวัยรุ่นและกดลงแรงแรง พร้อมยกขาขึ้นมา ปั้ง ไปชนกับศีรษะของเขาจนวัยรุ่นรู้สึกบุญหัวทันที ฉินหลั่ง กระชากที่หัวของเขา จากนั้นก็ชกไปอย่างรุนแรงจนวัยรุ่นล้มลงบนพื้น
ที่ฉินหลั่งชกวัยรุ่นได้ เพราะวัยรุ่นใจร้อนและประมาทเกินไป ก็เลยทำให้เกิดสภาพที่เห็นอยู่ในตอนนี้
คนขับรถจะทิ้งเขาแล้ววิ่งหนีไปแต่ไม่คิดว่าเขาจะสู้วัยรุ่นได้
คนขับรถได้ยินเสียงร้องกะทันหันจากนั้นก็เห็นว่ารุ่น 10กว่าคนพุ่งมาทางฉินหลั่ง
เหลียงฮุย ให้คนที่เหลือไปสั่งสอนฉินหลั่ง ส่วนตัวเขานั้นอยู่กับผู้หญิง
คนขับรถกลัวและคิดว่าตัวเองจะโดนต่อยแน่แน่
อย่างแรกที่เขานึกได้คือหนีกำลังจะหมุนพวงมาลัยรถ แต่เห็นฉินหลั่ง ด่าพึมพำและเปิดประตูรถ “ลงมา”กระชากคนขับรถลงมา
“โอ้ย นายทำอะไร……”คนขับรถตกใจ
“ขึ้นรถ！”ฉินหลั่ง “ปั้ง”ดังขึ้น ประตูถูกปิด เขานั่งอยู่ที่นั่งคนขับรถ มองไปทางวัยรุ่นที่พุ่งมา 10กว่าคน จากนั้นตะคอกให้คนขับรถ คนขับรถก็เลยรีบเข้ามา
มองผ่านกระจกหน้าฉินหลั่งเห็นจงยู่ที่กำลังเศร้าอยู่ จากนั้นก็มองไปตรงหน้า พูดแกอยากจะขวางทางฉันเอง อย่ามาว่าฉันทีหลัง
ฉินหลั่งเหยียบคันเร่งช้าๆ ไปตรงหน้า
“เฮ้ยจะทำอะไร？เดี๋ยวชนคนตายนะ！”คนขับรถพูดอย่างหวาดกลัว
“หุบปาก！”ฉินหลั่งตะโกน
เห็นรถของฉินหลั่งพุ่งมา พวกวัยรุ่นก็ตกใจ
“ไม่ต้องกลัว！เขาไม่กล้าชน มาตามฉัน.. เดี๋ยวจะต่อยให้เละเลย！”วัยรุ่นที่อยู่ในนั้นพูด
คนอื่นก็ไม่เชื่อว่าเขาจะกล้าขับรถชนมา เพราะพวกเขามี 10คนน่ะ ถ้าชนมาไม่ใช่เรื่องเล็กแน่
พวกเขาก็เดินมาทางฉินหลั่ง
รถของฉินหลั่งยิ่งอยู่ยิ่งเร็วไม่มีท่าทีที่จอดรถเลย！
แล้วหน่อยตอนนี้รถล้อและพื้นก็มีเสียงดังสนั่น เหมือนเป็นปีศาจที่ผู้ไปทางวัยรุ่น
พวกวัยรุ่นถึงจะรู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่นจากนั้นก็วิ่งกระจัดกระจาย
“ปั้ง”เขาชนให้วัยรุ่นล้มลงจนพวกเขาร้องและกลิ้งไปข้างๆ
เหลียงฮุย กำลังตามตื๊อผู้หญิงที่สารภาพรักอยู่ รถของฉินหลั่งพุ่งมาตรงๆ
เหลียงฮุย ตกใจจนรีบวิ่งหนีแต่ก็ถูกรถเฉี่ยว และกลิ้งไปที่พุ่งหญ้า
ผู้หญิงที่ถูกสารภาพรักอยู่ข้างๆของเหลียงฮุย ตอนที่รถขับมาทางนี้เธองงไปหมดเลย รู้แต่เพียงเอามือปิดหู หลับตาแล้วร้องดัง จนกระทั่งรถผ่านไปหลายวินาทีเธอถึงจะกล้าลืม
เห็นท้ายรถที่ขับไป ในสมองของผู้หญิงมีแต่ภาพวินาทีที่เธอเห็นหน้าของฉินหลั่ง ในตาของเธอเต็มไปด้วยแสงกะพริบ “คนนั้นหล่อมากเลย……”