เวินหนิงตื่นตระหนกตกใจ ทำได้เพียงตาเบิกกว้างจ้องดูลู่จิ้นยวนที่แย่งมือถือจากเธอไปเสียอย่างนั้น
ฝ่ายชายใช้นิ้วที่เรียวยาวเลื่อนปัดไปมาบนหน้าจอมือถือ แต่กลับไม่เจอบันทึกการโทรเมื่อสักครู่นี้ของเธอ พอคิดๆ ดู ก็คิดว่าคงถูกกำจัดลบทิ้งออกไปแล้ว
ชั่วขณะนั้นเองเขาก็มั่นใจได้ว่าเวินหนิงกำลังคิดจะกระทำการบางอย่าง
“ไม่มีอะไร แล้วทำไมถึงลบทิ้งไปล่ะ”
ลู่จิ้นยวนเขยิบเข้าไปใกล้ๆ ใบหูของเธออย่างอันตราย ลมหายใจอันร้อนรุ่มของเขาทำให้ร่างกายของเธอแข็งเกร็งไปทั้งตัว
เพียงทว่า เธอยังคงอดทนฝืนปากแข็งต่อไป “ฉันก็แค่…….มือลื่นเผลอไปกดลบเท่านั้นเอง”
เพียงแค่ว่าประโยคที่เธอพูดออกมานั้นไม่มีความมั่นใจเลยแม้แต่น้อย แม้แต่ตัวเองยังรู้สึกโน้มน้าวไม่ขึ้นเลย
ลู่จิ้นยวนดูท่าทางที่ดื้อรั้นของเธอออก ค่อยๆ วางมือลงบนคางของเวินหนิง ขยับมืออย่างมีเลศนัย และค่อยๆ เคลื่อนลงไปข้างล่าง
ที่นี่คือริมระเบียงนะ!
เวินหนิงมองไปด้วยใบหน้าที่สุกแดงก่ำ กดเสียงต่ำด่าออกไปอย่างกรุ่นโกรธ “คุณบ้าไปแล้วเหรอ ตรงนี้เดี๋ยวก็มีคนเห็นหรอก”
“ฉันก็แค่มือลื่นไปเท่านั้น”
ลู่จิ้นยวนที่ใบหน้าไม่แดงหัวใจไม่เต้นแรง เลียนแบบวิธีการพูดเมื่อครู่ของเวินหนิง ไม่มีความกระอักกระอ่วนเลยแม้แต่น้อย
มองดูใบหน้าที่นิ่งสงบราวกับรูปปั้นเทพเจ้าของฝ่ายชายแล้ว เวินหนิงกลับรู้สึกว่าหน้าของตัวเองนั้นร้อนจนจะระเบิดออกมาแล้วให้ได้ เพียงทว่า เธอจะหนีก็หนีไม่ได้ จะดิ้นขัดขืนก็ไม่อาจหลุดออกไปได้ ทำได้เพียงถูกลู่จิ้นยวนควบคุมเอาไว้แบบนี้อย่างสมบูรณ์แบบ
“เอายังไง จะพูด หรือว่า………ไม่พูด”
ลู่จิ้นยวนมองดูเวินหนิงในอ้อมกอดที่มีใบหน้าแดงก่ำราวกับกุ้งที่ถูกต้มจนสุกแบบนั้น เธอไม่รู้เลยว่าท่าทางที่โกรธและเขินอายของตนแบบนี้ไม่แพียงแต่จะไม่สามารถหยุดยั้งชายคนนี้ได้ แต่กลับกลายเป็นเพิ่มความสนุกขบขันให้มากขึ้นเสียมากกว่า
“คนสารเลว! ”
เวินหนิงรีบวิ่งกลับเข้าไปในห้องนอนตนเอง ปิดผ้าม่านหน้าต่างให้สนิทมิดชิด หัวใจยังคงเต้นโครมครามอย่างสับสนวุ่นวายไปหมด
ยังดี ยังดีที่ลู่จิ้นยวนยังไม่ได้ลงไม้ลงมือจริง ไม่เช่นนั้นล่ะก็……..
เพียงแค่คิดที่ว่าตนเคยถูกใส่ร้ายให้มีราคีกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายที่ไม่รู้จักระมัดระวังตัว เวินหนิงก็รู้สึกว่าไม่ได้รับความยุติธรรมอยู่เล็กๆ เธอไม่ใช่คนอย่างนั้นจริงๆ ซะหน่อย
เพียงแค่ว่าเคยได้รับข้อกล่าวหานั้น ไม่ว่าเธอจะกล่าวอธิบายอย่างไร ก็ไม่มีคนยอมเชื่อเธอเลย
ลู่จิ้นยวนเปิดประตูออก ก็เห็นผู้หญิงที่กำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ในดวงตามีหยาดน้ำตารื้นออกมา เดิมทีแล้วเธอก็มีรูปร่างที่ตัวเล็กผอมบาง แล้วยิ่งขดตัวแบบนี้ก็ยิ่งทำให้ดูน่าสงสารขึ้นไปอีก
