Chapter 442 : โศกนาฏกรรม
“วิชาลับ ห้องมนตราผลึกน้ำแข็ง!”
ตอนนี้ ฮาคุ แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก ดังนั้นกระจกของเขาจึงมีขนาดใหญ่มากและมีจํานวนมากขึ้น
เกือบจะในทันที ภายในระยะหลาย 10 เมตรรอบ ๆ กระจกก็ปรากฏขึ้นทั่วทุกแห่ง
“คิมิมาโร่ , ฮาคุ…โจมตีประสาน!”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ คาริน ก็ถอนหายใจแล้วปล่อยพลังของเธอ
“ผนึกโซ่จักระ!”
กริ๊ง!!
โซ่ผนึกจํานวนมากโผล่ออกจากร่างของเธอทันที นี้เป็นหนึ่งในผนึกที่ทรงพลังของตระกูลอุซึมากิ มันทรงพลังมากถึงขั้นสามารถตรึง 9 หางได้ระยะหนึ่ง
โซ่เหล่านี้กระจายออกไปในทันที และ โอโรจิมารุ ซึ่งเคลื่อนไหวได้อย่างจํากัดเพราะกระจกน้ำแข็งก็ถูกโซ่เหล่านี้พัน
“วิชานี้”
เมื่อมองไปที่โซ่ที่กัดร่างกายของเขา และได้ยินคําพูดที่ คาริน ตะโกน โอโรจิมารุ ก็หรี่ตาลงและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะกรีดร้องดังแค่ไหน เสียงกรีดร้องอันรุนแรงอีก 2 เสียงก็ดังขึ้นในสนามรบ
“ระบําต้นเฟิร์น!”
“คาถาน้ำแข็ง : ระเบิดสังหาร!”
ตู้ม!!!
ทันใดนั้น น้ำแข็งบนพื้นดินก็ระเบิดออก ในขณะที่กระดูกจํานวนนับไม่ถ้วนเจาะพื้นและชั้นของน้ำแข็งขึ้นมาจนป่าเกือบ 100 เมตรกลายเป็นป่ากระดูก!
ในเวลาเดียวกัน น้ำแข็งก็รวมตัวกันและควบแน่น จากนั้นก็ระเบิดจนทําให้เกิดเสียงดัง
มันเหมือนกับดอกไม้น้ำแข็งและกระดูกที่เบ่งบานอยู่ในป่าแห่งความตาย ทั้งสวยงามและน่าสะพรึงกลัว
“มันจบแล้ว”
กระดูกของ คิมิมาโร่ หดกลับมา จากนั้นเขาก็กระโดดกลับไปที่ด้านข้างของ คาริน ฮาคิ ก็เดินกลับมาหาพวกเขา ขณะที่ดวงตาของเขาฉายแสงสะท้อนบนน้ำแข็ง
“มันยังไม่จบ…”
หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ คาริน ก็แสดงแววตาที่น่าสะพรึงกลัวและพูดว่า “ฉันยังตรวจจับจักระของเขาได้อยู่ ชายคนนี้แข็งแกร่งมาก!”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ คิมิมาโร่ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยทันที แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าเขายังไม่ตาย คราวหน้าเราจะฆ่าเขาให้ตายแน่นอน!”
“การโจมตีแบบนี้ใช้กับฉันไม่ได้เป็นครั้งที่ 2 หรอก”
งูตัวหนึ่งเลื้อยออกมาท่ามกลางเสียงก้องของน้ำแข็งและกระดูก ทันใดนั้นมันก็อ้าปากออกและ โอโรจิมารุ ก็ออกมาจากมัน
แม้ว่าเขาจะดูสงบและผ่อนคลายอย่างยิ่ง แต่ลึก ๆ ในใจของเขาแล้วก็รู้สึกหวั่นใจ แม้ว่า คิมมาโร่ กับ ฮาคุ จะเสียจักระไปเป็นจํานวนมากแล้ว แต่เขาก็ใช้จักระไปมากเช่นกัน
แม้จะไม่มี เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา แต่พลังของ โอโรจิมารุ ก็ยังอยู่ในระดับ คาเงะ อย่างไรก็ตามการที่เขามี เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ก็ไม่ได้ทําให้เขาก้าวไปสู้ระดับ สุดยอดคาเงะ ได้ แต่แน่นอนว่ามันทําให้เขาแข็งแกร่งขึ้น
พลังของนินจาระดับครั้งนี้สามารถทําลาย ป่าแห่งความตาย ทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย ไม่มีทางที่ผู้คุมสอบจะไม่สนใจพวกเขา
“ไม่มีเวลาแล้ว โจนิน ของ โคโนฮะ น่าจะมาถึงที่นี้ในไม่ช้า ฉันต้องรีบเอาเลือดและจักระของพวกเขามาให้ได้เร็วที่สุด”
เมื่อมองไปที่ คิมิมาโร่ , ฮาคุ และ คาริน ใบหน้าที่ชั่วร้ายก่อนหน้านี้ของเขาจึงหายไป และถูกแทนที่ด้วยสีหน้าที่จริงจังและเคร่งขรึม
ทั้ง 4 คนกําลังจะเข้าสู่การต่อสู้ในยุคที่ 2 แต่แล้วพวกเขาก็ต้องหยุดทันที
ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่เมตร
ในขณะนี้พื้นน้ำแข็งระหว่าง โอโรจิมารุ และ คิมิมาโร่ เริ่มร้าวออก
แคร๊ก! แคร๊ก!!
ทันทีที่รอยร้าวปรากฏขึ้น มันก็เริ่มแพร่กระจายไปยังบริเวณโดยรอบและร้าวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ มันแผ่กระจายไปทั่วต้นไม้ที่กลายเป็นน้ำแข็ง และไปถึงกระดูกขนาดใหญ่ที่สร้างโดย คิมิมาโร่
เพียงชั่วครู่ รอยร้าวหนาทึบก็ปรากฏขึ้นบนน้ำแข็งและกระดูกทั่วสถานที่
เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งเมื่อ โอโรจิมารุ และอีก 3 คนหยุดเคลื่อนไหวแล้ว
แคร๊ก!
ทันใดนั้นก็มีเสียงคล้ายกระจกแตกก็ดังมาจากทุกทิศทุกทาง
น้ำแข็งทั่วทั้งป่าและแม้แต่กระดูกขนาดใหญ่ก็พังทลายลงในทันที
น้ำแข็งแตกเป็นเสี่ยง ๆ และในที่สุดใบไม้และต้นไม้สีเขียวก็เป็นอิสระจากมันโดยไม่มีความเสียหายใดๆ
ดูเหมือนว่าป่าน้ำแข็งแห่งนี้จะกลับคืนสู่สภาพเดิมในทันที
น้ำแข็งและกระดูกกลายเป็นผงราวกับว่าไม่ได้ปรากฏขึ้นตั้งแต่แรก
เมื่อมองดูภาพนี้ คิมิมาโร่ ไม่ได้ดูตกใจ แต่แสดงท่าทางให้ความเคารพและโค้งคํานับให้กับร่างที่ปรากฏขึ้นเงียบๆ
“ท่านไนโตะ”
คนเดียวที่สามารถแช่แข็งสถานที่ได้ทันทีคือ ฮาคุ และคนเดียวที่สามารถเช็ดทุกอย่างออกไปราวกับว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นก็ไม่ใช่ใครนอกจาก ไนโตะ
“ พวกเธอทําได้ดีมาก”
ไนโตะ พยักหน้าเบา ๆ ให้กับทั้ง 3 พวกเขาสามารถยืนหยัดต่อสู้กับ โอโรจิมารุ ได้และพวกเขาก็เหนือกว่าเล็กน้อย ทําให้ไนโตะค่อนข้างพอใจ
ยิ่งไปกว่านั้น ในมุมมองของไนโตะ หากพวกเขายังคงต่อสู้ต่อไป ความได้เปรียบของการมี คาริน อยู่ในทีมก็คงจะแสดงให้เห็นได้ชัดเจนมากขึ้น ความสามารถในการรักษาและการตรวจับของเธอคงทําให้พวกเขาเฉียบคมกว่า โอโรจิมารุ และ โอโรจิมารุ กูจะพ่ายแพ้ในที่สุด
อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของ โอโรจิมารุ ก็แข็งแกร่งมาก ถ้ายังเล่นต่อไป การทดสอบก็คงจะถูกยกเลิก
“เธอวางมาตรฐานไว้สูงจริง ๆ นะ ไนโตะ”
เมื่อมองไปที่ ไนโตะ ที่ปรากฏตัวในสนาม โอโรจิมารุ ก็ไม่แปลกใจนัก เขารวมรวมพลังทั้งหมด สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ในความคิดของฉัน มันเป็นการแสดงที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่คาดคิดมาก่อนอยู่แล้ว”
คําพูดของ โอโรจิมารุ ไม่ได้ทําให้ทั้ง 3 มีการแสดงออกเปลี่ยนไป การประเมินของ โอโรจิมารุ ไม่สําคัญ และจะไม่ดีเท่ากับการได้ยิน ไนโตะ ประเมินพวกเขาว่า “ทําได้ดีมาก”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น ไนโตะ ก็มองที่ โอโรจิมารุ อย่างจริงจังและพยักหน้า จากนั้นจึงเดินไปหา โอโรจิมารุ และพูดกันว่า “ก็ดี เพื่อความสมบูรณ์แบบ..ถ้าอยากได้ความสมบูรณ์แบบที่คาดก็ควรมองมาที่ผม!”
ทันทีที่เขาพูดคําเหล่านี้ ไนโตะ ก็โบกมือให้ โอโรจิมารุ ผู้ซึ่งอยากจะกรีดร้องอย่างรุนแรง
แม้ว่าทั้ง 2 จะอยู่ห่างกัน แต่เมื่อเขาเห็น ไนโตะ โบกมือให้เขา โอโรจิมารุ ก็ดูหวาดกลัว
โอโรจิมารุ ไม่มีเวลาคิด เขากระอักเลือดทันที จากนั้นเขาก็กระเด็นขึ้นฟ้าไปราวกับดาวตกที่ตกลงมาและหายตัวไป
“ฉันอยากต่อยเขามานานแล้ว”
เมื่อมองไปที่ โอโรจิมารุ ที่ถูกหมัดของเขาแล้วปลิวไปที่ไหนไม่รู้ ไนโตะ ก็ชักกําปั้นของเขากลับแล้วส่ายหัวด้วยความโกรธ
เดิมที ไนโตะ อยากจะต่อยเขาเมื่อเห็นว่า โอโรจิมารุ รังแก ซาสึเกะ และ นารูโตะ แต่เขาก็อดกลั่นเอาไว้ แต่เมื่อเห็นว่า โอโรจิมารุ ต่อสู้กับ คิมิมาโร่ และอีก 2 คนเพื่อต้องการเลือดของพวกเขา ดังนั้น โอโรจิมารุ ก็สมควรได้รับมัน!
