บทที่ 76 บาร์ดัคและกิเนะ
เซียร์ย่ารู้สึกอย่างเงียบ ๆ ถึงพลังงานอันไร้ขอบเขตและสง่างามที่พลุ่งพล่านภายในร่างกายของเขา แต่ด้วยความตั้งใจเพียงเล็กน้อยพลังงานทั้งหมดเหล่านี้ก็สงบลง
เขาสามารถควบคุมพลังงานตามความต้องการของเขาได้อย่างง่ายดายและความสามารถในการควบคุมของเขาก็สูงขึ้น
“ แม้ว่าฉันจะไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างดี แต่ความแข็งแกร่งของฉันก็ยังคงดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง นี่คือประโยชน์ของการฝึกจำลองภาพลวงตา!” ขณะที่กำหมัดแน่นรอยยิ้มจาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
“ เซียร์ย่าพลังรบของฉันเกือบถึง 120,000 BPแล้ว!”
หลังจากพักผ่อนเล็กน้อยซีหลิงก็ยกศีรษะของเธอขึ้นสูงใบหน้าที่ขาวราวกับหิมะของเธอแดงเล็กน้อยเพราะความตื่นเต้นในที่สุดเธอก็เพิ่มพลังรบขึ้นเป็น 118,000 BP เกือบจะทันเซียร์ย่าอัตราการเติบโตของเธอไม่ได้ช้า แต่ช่องว่างของเธอกับเซียร์ย่าอยู่ห่างกันมาก
“ พลังรบของฉันถึง 145,000 แล้ว!” เซียร์ย่าหัวเราะเบา ๆ
เมื่อซีหลิงได้ยินเธอก็ท้อใจทันที“ วุ้! เห็นได้ชัดว่าฉันฝึกหนักมากทำไมฉันยังตามนายไม่ทัน!”
เซียร์ย่าวางมือบนศีรษะของเธอสัมผัสได้ถึงความละเอียดอ่อนของเส้นผมของเธอก่อนที่จะพูดว่า:“ เธอไม่ควรคิดถึงเรื่องเหล่านี้ตลอดทั้งวันไม่ใช่แค่เหนื่อยเปล่าแต่ยังไร้ความหมายอีกด้วยเธอรู้ดีว่าความเร่งรีบไม่นำมาซึ่งความสำเร็จบางครั้งความกังวลมากเกินไปอาจสร้างปีศาจในหัวใจได้ดังนั้นการคิดถึงเรื่องอื่นจะดีกว่า”
“ คิดถึงอะไรล่ะ”
“ ตัวอย่างเช่นอาหารไง…”
“ เซียร์ย่า!” ซีหลิงสะอื้นขณะที่เธอปัดมือของเขาออกไปและแตะที่หน้าท้องเนียนของเธอ“ ฉันอารมณ์ไม่ดีฉันอยากจัดงานเลี้ยง!”
ทุกครั้งที่เธอจะเปลี่ยนความเศร้าและความขุ่นเคืองให้กลายเป็นความหิว! โชคดีที่ชาวไซย่ามีกระเพาะที่แข็งแกร่ง! ถ้าเป็นคนธรรมดาการกินมาก ๆ จะทำให้พวกเขากลายเป็นคนอ้วนไปแล้ว
“ ได้เลย!”
เซียร์ย่าเปิดช่องว่างมิติของเขาและหยิบอาหารกองโตออกมาจากข้างในจากนั้นก็มองดูด้วยความสนใจขณะที่สาวน้อยกินอาหาร
……
ดาวเบจีต้าศูนย์การค้าใกล้ท่าอากาศยาน
ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตบนที่ราบกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต อีกด้านหนึ่งของเชิงเขาทอดยาวจากทิศตะวันออกไปตะวันตกของที่ราบมีหลังคาสีเรียบง่ายหลาย 10 ผืนตั้งอยู่บนโขดหินที่ยื่นออกมาไปด้านหลัง เป็นเวลาเที่ยงดวงอาทิตย์ที่แผดจ้ากำลังส่องแสงอยู่เหนือศีรษะและความร้อนที่เพิ่มสูงขึ้นทำให้สายตาค่อนข้างพร่ามัว
ด้านหลังเชิงเขามีชาวไซย่าหลายร้อยคนรวมตัวกันอยู่ใต้ร่มเงา พวกเขารวมตัวกันเป็นวงกลมและสนทนาหรือนอนพักผ่อนเงียบ ๆ
รอให้มีคนมาถึง ชาวไซย่าจำนวนมากมาจากทุกทิศทางและในไม่ช้าชาวไซย่าเกือบพันคนก็มารวมตัวกันที่ท่าอากาศยานมีนักรบระดับต่ำและระดับสูงอยู่ในหมู่พวกเขา พวกเขาแต่ละคนมีสีหน้าตื่นเต้นและเตรียมพร้อมที่จะเข้าร่วมในภารกิจขนาดใหญ่ซึ่งจะเกิดขึ้นปีละครั้ง
ในเวลานั้นชาวไซย่ามากกว่า 1,000 คนจะรวมตัวกันเป็นทีมและออกเดินทาง ภารกิจขนาดใหญ่ประเภทนี้ถูกจัดให้เป็นภารกิจระดับพิเศษโดยสำนักงานบริหารภารกิจและต้องส่งนักรบระดับสูงที่มีพลังรบใกล้เคียงกับ 10,000 BP และภารกิจนี้คือการพิชิตดาวคาเนสซ่าอันลึกลับ
“ คุณต้องระวังตัวดีๆหลังจากไปถึงดาวคาเนสซ่าและอย่าเสี่ยงมากเกินไป!”
บาร์ดัคหัวเราะออกมาดัง ๆ ฝ่ามือหนาของเขาตบไหล่ของชาวไซย่าหญิงสาวพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าของเขาซึ่งมีรอยแผลเป็นอยู่ข้างหนึ่ง
“ กิเนะคุณยังไม่รู้ความแข็งแกร่งของฉันเหรอ? สบายใจได้ดาวคาเนสซ่าจะไม่สร้างปัญหาให้ฉัน!”
“ ระวังไว้หน่อยก็ดี!”
ทั้งสองเป็นพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของซุนโกคู, บาร์ดัคและกิเนะภรรยาของเขา 12 ปีผ่านไปนับตั้งแต่ที่เซียร์ย่าได้เห็นบาร์ดัคเป็นครั้งแรกและตอนนี้บาร์ดัค ได้เติบโตเป็นนักรบที่มีวุฒิภาวะและมีรูปร่างที่ดีและได้แต่งงานกับกิเนะจากแผนกโลจิสติกส์
กิเนะเป็นผู้หญิงชาวไซย่าที่ตัวเล็กกระทัดรัดเหมือนอลิซและอยู่ท่ามกลางชาวไซย่าเหล่านี้ดูเหมือนเด็กวัยรุ่น ยังไงก็ตามหญิงชาวไซย่าที่ตัวเล็กคนนี้เป็นแม่ของลูก 2 คนแล้ว ตอนนี้บาร์ดัคกำลังจะออกเดินทางเพื่อเข้าร่วมในภารกิจพิชิตดาวคาเนสซ่าในขณะที่กิเนะรับผิดชอบโลจิสติกส์แปรรูปเนื้อสัตว์อยู่ที่ดาวเบจีต้า
“ ใช่ตอนนี้ราดิซกำลังทำอะไรอยู่” บาร์ดัคจัดกระเป๋าและถามเมื่อลูกชายคนโต
กิเนะก็เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ร่าเริง:“ ราดิซออกไปกับเจ้าชายเบจีต้าเพื่อปฏิบัติภารกิจและน่าจะไปถึงดาวเคราะห์ภารกิจแล้ว!”
บาร์ดัคพยักหน้าราดิซลูกชายคนโตของเขาก็เหมือนกับเขานักรบระดับต่ำ แต่สำนักงานบริหารภารกิจได้จัดให้เขาปฏิบัติภารกิจร่วมกับเจ้าชายเบจีต้าโดยไม่คาดคิด ใครจะรู้ว่าทำไมสำนักงานบริหารภารกิจจึงจัดภารกิจแบบนี้?
บางทีอาจเป็นเพียงการเพิ่มภาระให้กับเจ้าชายเบจีต้าเปล่าๆ!
ยังไงก็ตามบาร์ดัคไม่รู้สึกอับอายที่เป็นนักรบระดับต่ำเพราะเขารู้ดีว่าแม้ว่าใครบางคนจะเกิดมาเป็นนักรบระดับต่ำการต่อสู้และการฝึกฝนก็สามารถเข้าถึงระดับนักรบระดับสูงได้และตัวเขาเองก็เป็นเป็นตัวอย่างที่ดีมาก
เนื่องจากความแข็งแกร่งของเขาเกินกว่านักรบระดับสูงโดยเฉลี่ยแล้วพลังรบเข้าใกล้ 10,000 BP เขาจึงได้รับเลือกให้เป็นผู้บัญชาการของภารกิจนี้และเขาเป็นหนึ่งในนักรบระดับต่ำเพียงไม่กี่คนที่บรรลุความสำเร็จดังกล่าว
…….
ที่ภูมิภาคแห่งหนึ่งห่างจากดาวเบจีต้า
ภายในพระราชวังอันหรูหรา
ฟรีสเซอร์กำลังนั่งยานอวกาศขนาดเล็กรูปไข่และบินอยู่ที่ด้านข้างของหน้าต่างโดยหางยาวห้อยลงและแกว่งไปมากลางอากาศ
“ ท่านฟรีสเซอร์นี่คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการใช้ยานอวกาศของชาวไซย่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา!” เจโตเนี่ยนโบกมือไปทางฟรีสเซอร์และรายงาน
ฟรีสเซอร์หันกลับมาดวงตาสีแดงเข้มคู่ของเขาเผยให้เห็นแสงที่ชั่วร้ายขณะที่ริมฝีปากสีม่วงของเขาเปิดขึ้นเล็กน้อยและพูดกับโดโดเรียที่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว:
“ ส่งคำสั่งให้คนจากกองพลฟรีสเซอร์ฆ่าพวกเขาทั้งหมดและเรื่องนี้จะต้องเป็นความลับไม่สามารถให้ชาวไซย่ารู้ได้!
“ รับทราบ!”
ใบหน้าของโดโดเรียดูเคร่งขรึมเมื่อเขาตอบทันทีจากนั้นถามด้วยความลังเลเล็กน้อย:“ ผู้น้อยได้ยินมาว่าลูกชายของราชาเบจีต้าออกไปทำภารกิจใช่มั้ย… .. ”
ฟรีสเซอร์โบกมือและพูดว่า:“ เบจีต้าเขาเป็นของเล่นที่ดีมากปล่อยเขาไว้ก่อน! ยังไงก็ตามโดโดเรียคุณสนใจดูดอกไม้ไฟกับฉันมั้ย”
ทันใดนั้นโดโดเรียก็รู้สึกยินดีและอุทานว่า“ ท่านจะทำลายดาวเบจีต้าแล้วเหรอ?”
โดโดเรียรู้สึกตื่นเต้นในที่สุดเขาก็จะได้เห็นฉากที่งดงามอีกครั้งในที่สุด เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงฉากที่พังพินาศจากครั้งที่แล้วเมื่อเขาเห็นการทำลายล้างของดาวเคราะห์เขาอยากจะเห็นมันอีกครั้ง
“ ใช่นี่เป็นภารกิจที่ท่านบิลส์มอบให้ตอนแรกฉันอยากจะปล่อยให้ชาวไซย่าเหล่านั้นมีเวลามากกว่านี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้แล้ว!”
ฟรีสเซอร์พูดเบา ๆ พ่อของเขาเคยอธิบายให้เขาฟังว่ามีคน 2 คนในจักรวาลที่แม้แต่เผ่าพันธุ์ปีศาจน้ำแข็งก็ไม่กล้าที่จะยั่วยุคนหนึ่งคือจอมมารบูจากสมัยโบราณและอีกคนคือเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ในตำนาน!
เดิมทีฟรีสเซอร์ไม่เชื่อสิ่งเหล่านี้ แต่เมื่อเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ปรากฏตัวต่อหน้าเขาจริงๆเขาก็คิดได้ว่าท่านบิลส์ไม่สามารถยั่วยุได้เลยจริงๆ! เดิมทีเขาต้องการให้ชาวไซย่ามีชีวิตอยู่อีกสักระยะ แต่เนื่องจากเป็นคำสั่งของท่านบิลส์เขาจึงไม่สามารถขัดขืนได้
“ เทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์?”
โดโดเรียจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน แม้แต่ราชาฟรีสเซอร์ก็พูดถึงเขาในฐานะเทพเขาต้องเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมและน่าทึ่งแน่นอน ชาวไซย่าพวกนี้สามารถปลุกปั่นปัญหาได้จริงๆและยังมีบุคคลที่ยิ่งใหญ่ต้องการทำลายพวกเขา!
“ ถ้าซาร์บอนยังอยู่ที่นี่เขาคงได้เห็นดอกไม้ไฟที่สวยงามเหมือนกัน”
ฟรีสเซอร์ถอนหายใจด้วยความเสียใจเนื่องจากเขาขาดคนที่สามารถเพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ที่สวยงามร่วมกับเขาได้น่าเสียใจจริงๆ!
เมื่อพูดถึงซาร์บอนใบหน้าของโดโดเรียก็เศร้าลง ซาร์บอนเป็นคู่หูของเขามาหลายปีแต่กลับเสียชีวิตอย่างลึกลับบนดาวเฟดาย่าและจนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวคนที่ฆ่าเขาไม่เจอ ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อหน่วยรบพิเศษกีนิวไปถึงดาวเฟดาย่าทุกคนก็หายไปนานแล้วเหลือเพียงดาวเคราะห์ที่ลุกไหม้ซึ่งปกคลุมไปด้วยลาวา
