บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ – ตอนที่ 46

ตอนที่ 46 ตกตะลึง ฟางเจิ้งอยู่กับหมาป่าบนเขา
ฟางเจิ้งมองต้นโพธิ์ อ่านพุทธคัมภีร์ จิตใจว้าวุ่นมักจะสงบลง นิ่งดั่งบ่อน้ำเก่าไร้คลื่น
ตอนนี้เองหมาป่าเดียวดายกลับมาแล้ว สื่อว่าส่งจดหมายแล้ว
ฟางเจิ้งวางใจกว่าเดิมถึงแกะห่อพัสดุ ข้างในเป็นกล่องมือถือสวยงาม!
“โทรศัพท์สวยมาก! นี่มันมือถือสมาร์ทโฟนเหรอ? เฮอะๆ ได้ยินมานานแล้วว่าโทรศัพท์ที่ผลิตในประเทศเป็นของดี ไม่คิดเลยว่าฉันจะได้ใช้บ้าง เครื่องเก่าฉันตกงานแล้วล่ะนะ” ฟางเจิ้งหัวเราะหึหึ แกะมือถือออกมา ศึกษาอยู่นานถึงเอาซิมมือถือ เครื่องเก่าใส่เข้าไป เมื่อเปิดหน้าจองามแล้วเสียงเปิดเครื่องไพเราะดังขึ้น ฟางเจิ้งรู้สึกเหมือนกำลังฉลองปีใหม่เลย!
เขาคาดหวังมือถือที่ดีกว่านี้มาตลอด น่าเสียดายระบบไม่ให้ หวังคนอื่นเหรอ? ใต้ภูเขา ไม่มีพ่อแม่ บนเขาไม่มีเงิน เขาทำได้แค่ฝัน ไม่คาดคิดจริงๆ ว่าความฝันจะกลายเป็นจริง!
“ฮ่าๆ มีมือถือใหม่แล้ว ไม่เลวๆ! อืม นี่ถือว่าเป็นของที่ค่อนข้างแพงกับฉันเลยนะ เอาแกนี่ล่ะ!” โอ่งพุทธกับจีวรขาวจันทร์กับป้ายวัดของเขาเป็นของล้ำค่ามาก แต่ขายไม่ได้ ดังนั้นมือถือที่ขายได้นี้จึงกลายเป็นของที่มีมูลค่า
ประกอบกับฟางเจิ้งเป็นวัยรุ่น แม้จะได้รอยยิ้มจากระบบ แต่ก็ไม่มีทางเป็นหลวงจีนผู้สง่างามอย่างสงบได้ตลอดจริงๆ เขายังชอบของที่วัยรุ่นในช่วงนี้ชอบอยู่ จึงหยิบ ยันต์ปลุกเสกออกมาแปะบนมือถือสมาร์ทโฟน
ยันต์ปลุกเสกเกิดเสียงดังปัง ระเบิดเป็นแสงสว่างสีเหลืองอร่ามปกคลุมมือถือ ก่อนแสงหุบลงมุดเข้าไปในมือถือ
ฟางเจิ้งรีบลองดูก็พบว่ามือถือเหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
“ระบบ นายมั่นใจนะว่าให้ยันต์ของจริงกับฉัน?” ฟางเจิ้งขยับมือถือไปมาไม่หยุด เขาไม่เคยสัมผัสมือถือระดับสูงแบบนี้มาก่อน รู้สึกแค่ว่าหน้าจอลื่นมาก ซอฟต์แวร์ต่างๆ ภายในก็เปิดในวินาที อีกทั้งแสงหน้าจอยังทำให้เขารู้สึกสบายตา ส่วนอื่นๆ ไม่รู้สึกเลย
น่าเสียดายระบบไม่สนใจฟางเจิ้ง เขาจึงล้มเลิกไป เล่นต่ออีกครู่หนึ่งก็โหลดวอทแอปใหม่มา อ่านข้อความ ฟางอวิ๋นจิ้งฝากข้อความไว้ให้เขาจริงๆ “ไต้ซือ น่าจะได้มือถือแล้วใช่ไหมคะ? ชอบของขวัญพวกเราไหม? มือถือเก่าท่านพวกเราไม่กล้าสรรเสริญเลยจริงๆ ถ่ายรูปมาได้แย่มาก ใช้มือถือนี่ถ่ายรูปสวยๆ ส่งมาให้พวกเรานะคะ คิกๆ”
ฟางเจิ้งตอบกลับ “ขอบคุณของขวัญของพวกโยมมากนะ มีโอกาสก็ขึ้นเขามาเที่ยวล่ะ”
อีกฝ่ายไม่ตอบ น่าจะไม่อยู่
ฟางเจิ้งจึงหยิบมือถือขึ้นมา คิดอยู่ว่าจะถ่ายอะไรดี?
เขายืนอยู่ใต้ต้นโพธิ์ ประนมสองมือเป็นพิธี จากนั้นตั้งเวลาถ่ายภาพ แชะ!
ถ่ายอีกรูปนอกประตู จากนั้นออกจากวัดไปยืนอยู่บนหน้าผาได้มาอีกภาพ… เป็นครั้งแรกเลยที่ใช้มือถือดีๆ แบบนี้ถ่ายภาพ เขาเล่นจนเป็นเอามาก! ตอนแรก หมาป่าเดียวดายไม่เข้าใจว่าฟางเจิ้งกำลังทำอะไร จนเขาอวดให้มันดูแล้ว ที่แท้ก็เป็น รูปภาพเหมือนม้วนภาพวาดที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ภาพแรกข้างหลังฟางเจิ้งเป็นเมฆขาวฟ้าคราม และยังมีต้นสนต้นหนึ่ง ฟางเจิ้งมี สีหน้าอ่อนโยน ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม แชะ!
หัวหมาป่าโผล่มาตอนไหนไม่รู้ ขวางเลนส์กล้องไปมากกว่าครึ่ง!