ตอนที่ 24 โอ่งดีน้ำดี
“คิดวิธีอื่น? ฉันยังคิดอะไรได้อีก? เอาเถอะ ขึ้นเขาไปรอหิวตายก็ได้” ฟางเจิ้งพูดด้วยความคับแค้นใจ ปากพูดแบบนี้ แต่ความคิดกลับหมุนวนอย่างรวดเร็ว คิดหาวิธี ผ่านฤดูหนาว ข้าวสองถุงร้อยจิน หากเขากินประหยัดๆ จะกินได้สามเดือนหรือเปล่านะ เกิดคำถามแล้ว ในวัดก็ไม่ได้มีเขาคนเดียว ยังมีหมาป่าเดียวดายจอมตะกละ รวมมันแล้ว ข้าวจะต้องไม่พอแน่
ฟางเจิ้งกลัดกลุ้ม คิดหาวิธีไม่ได้เลย
เมื่อขึ้นเขามาแล้วก็เทถังน้ำสองถังกับถังน้ำเล็กอีกสองถังของหมาป่าเดียวดายเข้าไปในโอ่ง สรุปคือ เติมไปได้หนึ่งส่วนสิบ!
ฟางเจิ้งอยากจะร้องไห้ จึงกล่าวขึ้น “ระบบ นายจงใจใช่ไหม! จงใจให้โอ่งใหญ่แบบนี้ เพื่อแกล้งฉันใช่ไหม!”
“ขอแนะนำอย่างเป็นมิตร นายจะไม่เติมให้เต็มโอ่งก็ได้ แต่หากเติมเต็ม จะมีข้อดี”
“ข้อดี? ข้อดีอะไร?” หลังฟางเจิ้งสัมผัสถึงข้อดีของข้าวผลึกแล้ว จึงเชื่อคำว่าข้อดีของระบบมาก ทั้งยังอยากรู้
“ความลับ”
“นาย…” ฟางเจิ้งด่าทอในใจ ‘ไอ้แก่!’ จากนั้นก็ลงเขาไปตักน้ำอย่างว่าง่าย ดีที่ฟางเจิ้งร่างกายแข็งแรง มีวิทยายุทธ์ปกป้องตัวเอง กินข้าวผลึกปนกับข้าวธรรมดาทุกวัน แต่กลับส่งผลต่อทางเดินเลือดลมและเลือดเนื้อในร่างกายที่แน่นอน ร่างกายแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้แม้จะตักถังน้ำใหญ่สองถังก็ยังฝีเท้าเร็วราวกับเหาะเหิน ขั้นบันไดสูงชันประหนึ่งพื้นราบใต้เท้า ห้อวิ่งขึ้นลงตลอดทาง เขาพลันพบว่ารู้สึกคล่องแคล่วมาก!
วิ่งไปๆ มาๆ สิบรอบในที่สุดก็เติมน้ำเต็มโอ่ง
ทว่าฟางเจิ้งกำลังนอนหมอบอยู่บนโอ่งมองไปข้างใน มองอยู่นานก็ไม่เห็นว่าโอ่งพุทธมีความพิเศษอะไร จึงถามขึ้นด้วยความแปลกใจ “ระบบ นี่มันอะไรกัน? ไหนนายบอกว่าจะต้องตกใจไง?”
“วิ่งสิบรอบเติมน้ำเต็มโอ่งใหญ่ขนาดนี้ ไม่ตกใจรึไง?” ระบบตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา
“ไอ้เวร!” ฟางเจิ้งอ้าปากด่าทอ
เปรี้ยง!
สายฟ้าสายหนึ่งผ่าเข้ามาจากนอกหน้าต่าง ผ่าลงตรงหน้าฟางเจิ้ง!
ก่อนมีอีกสายระเบิดตรงหน้า!
ฟางเจิ้งอ้าปาก “นาย…”
ครืน…
เมฆดำข้างนอกกำลังรวมสายฟ้า…
“พูดได้ดี วันนึงทำผิดได้สามครั้ง อมิตพุทธ ประเสริฐๆ ไม่เล่นละ” ฟางเจิ้งสะบัดแขนเสื้อเตรียมเดินหนีไป
เมฆดำข้างนอกพลันหายไป ตอนนี้เองขากางเกงฟางเจิ้งถูกดึงลงไป พอก้มหน้ามองก็เห็นหมาป่าเดียวดายแลบลิ้น เห่าไม่หยุด
บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ – ตอนที่ 24
Posted by ? Views, Released on October 27, 2021
, บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์
บนภูเขาเอกดรรชนีในเขตภูเขาอันไกลโพ้นทางตะวันออกเฉียงเหนือ
มีวัดเล็กแห่งหนึ่งนามว่าเอกดรรชนี แต่กลับประหลาดอย่างยิ่ง
ในวัดมีข้าว ส่งกลิ่นหอมโชยสิบลี้
ในวัดมีน้ำ หวานสดชื่นอย่างยิ่ง เลิศล้ำกว่าสุราชั้นดี
ในวัดมีพระพุทธ หากจริงใจจะสัมฤทธิ์ผล
วัดไม่ใหญ่แต่กลับมีทุกสิ่ง วัดไม่ใหญ่แต่ความคึกคักของเพลิงเทียนกลับเหนือกว่าวัดทุกแห่งหน
และดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนจากภายนอกให้อดหลับอดนอนเรียงหน้ากันเข้ามา…
ในวัดนี้มีหลวงจีนรูปหนึ่ง แม้ใจอยากสึก แต่กลับถูกระบบพุทธองค์ชั่วช้าจับตัวไว้
จำต้องอยู่ต่อไปเพื่อบรรลุอรหันต์ ได้แต่คอยพูดงึมงำอยู่ทุกวันว่า
“อาตมาจะสึก จะหาภรรยาที่ไม่ต้องสวยมาก มีลูกน้อยด้วยกัน แล้วใช้ชีวิตอย่างสงบสุข!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment