ทันทีที่เสียงหายไป หลายคนก็มองไปที่ฉินเฉิงพร้อมกัน
เฟิงกวนซูพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา: “ไอ่เด็กนี่มันพูดบ้าอะไรกัน!”
ที่ด้านข้าง จี้หงเซิงเองก็สงสัย แม้ว่าเค้าจะไม่รู้ถึงทักษะของฉินเฉิง แต่ในเรื่องของหินหยกนี่ ฉินเฉิงเองก็มีส่วนแบ่งด้วย เค้าคงจะไม่ได้พูดโกหกใช่ไหม?
“คุณฉิน คุณคิดว่ายังไงเหรอครับ?” จี้หงเซิงเดินไปที่ฉินเฉิงแล้วถาม
ขณะที่ฉินเฉิงกำลังจะพูด ในตอนนี้เอง เค้าก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่เข้ามา
“หือ?” ฉินเฉิงกวาดสายตามองไปแล้วพบว่าเจ้าของพลังภายในที่อยู่ถัดจากประธานชากำลังกดดันตัวเองอยู่
“น่าสนใจ” ฉินเฉิงเยาะเย้ย เค้าสั่นเล็กน้อยแล้วแรงกดดันนั่นมันก็หายไป
คนที่มีความแข็งแกร่งของพลังปราณระดับปรมาจารณ์นั่นก็หน้าซีดลง ทันใดนั้นร่างของเค้าก็เริ่มไม่มันคง เค้าถอยหลังออกไปสองสามก้าวติด
“ประธานชา ถ้าคุณไม่เชื่อผม ผมก็จะกลับเลย คุณก็น่าจะรู้ถึงผลที่จะตามมาดีนะ” เฟิงกวนซูพูดขึ้นทันที
คำพูดของเค้ามันเต็มไปด้วยการข่มขู่ มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเค้ากำลังใช้ตัวเองเพื่อกดดันจี้หงเซิง
“นี่…” จี้หงเซิงไม่รู้จะทำยังไงเลย “คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมนี้ แน่นอนผมต้องเชื่อคุณ แต่หินก้อนนี้มันแตกต่างจากที่เห็นในทีวีจริงๆ…”
“ในทีวีมันเป็นของปลอม คุณคิดว่าเรื่องในทีวีมันเป็นเรื่องจริงอย่างงั้นเหรอ” เฟิงกวนซูเยาะเย้ย “ไร้การศึกษาจริงๆ”
จี้หงเซิงรู้สึกอับอายอย่างมาก ดังนั้นเค้าจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า “เอาล่ะ ท่านประธานชา เรามาเซ็นสัญญากันเถอะแล้วฉันจะโอนเงินให้คุณในทันที…”
“ก็ได้” ประธานชาพยักหน้า
ในตอนนี้เอง ฉินเฉิงก็ยื่นมือออกไปขวางทางประธานชาเอาไว้
บอดี้การ์ดของประธานชาหลายคนก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “แกจะทำอะไร?”
ฉินเฉิงยิ้มแล้วพูดว่า: “อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันแค่คิดว่ามันน่าดีกว่าสำหรับเราที่จะผ่าหินก้อนออกมาดูก่อน”
“ผ่าดูเลยเหรอ?” เฟิงกวนซูโกรธมาก “เจ้าเด็กปากเหลือขอ ไม่เข้าใจเรื่องของหินหยกเลยสินะ! หินหยกมันมีแค่นิดเดียวก็เท่านั้น ถ้าทุกชิ้นสามารถตัดออกแล้วกลายเป็นหินหยกได้ มันจะเรียกว่าการเดิมพันอย่างงั้นเหรอ?”
“สิ่งที่คนนี้พูดเป็นความจริงอย่างยิ่ง” ประธานชาพยักหน้าเล็กน้อย
“งั้นเราตัดห้าชิ้น ถ้าในห้าชิ้นไม่มี แสดงว่าหินพวกน้ีมันมีปัญหา” จี้เชียงก็บ่นขึ้นมา
เฟิงกวนซูขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ถ้าคุณโชคไม่ดี ก็จะบอกว่ามันไม่ใช่ นี่กำลังพยายามโกงคนอื่นอยู่เหรอ?”
จี้เชียงหดคอแล้วไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย
ฉินเฉิงมองไปที่เฟิงกวนซูแล้วพูดว่า “แล้วถ้าหินพวกนี้มันไม่มีของมีค่าอะไรเลยหละ?”
“ถ้ามันไม่มีของมีค่าอะไรออกมา ฉันจะกินมันเอง!” เฟิงกวนซูอ้าปากค้างและจ้องเขม็ง
อันที่จริง เค้ารู้ว่าหินเหล่านี้เป็นของปลอมทั้งหมด แต่เค้ากับประธานชาก็กำลังร่วมมือกัน จุดประสงค์ก็คือเพื่อที่จะเอาเปรียบจี้หงเซิง
แต่หินตรงหน้าฉันมันไม่ถึงร้อยชิ้นหรอกเหรอ? ที่ต้องตัดให้ถึงพรุ่งนี้!
“คุณพูดเองนะ” ฉินเฉิงพยักหน้าขึ้นมา
“ถ้ามันมีหละ นายจะชดใช้ค่าเสียหายอย่างงั้นเหรอ?” เฟิงกวนซูถามด้วยสายตาที่จ้องเขม็ง
ฉินเฉิงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้ามันมี ฉันจะซื้อหินเหล่านี้เอง”
เมื่อเห็นสีหน้าที่จริงจังของฉินเฉิง เฟิงกวนซูก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย
“พ่อหนุ่ม อย่าเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เลย การตัดหินต้องใช้เครื่องมือระดับมืออาชีพ ที่นี่มันมีเรื่องมือแบบนั้นอย่างงั้นเหรอ” เฟิงกวนซูถามด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป
จี้หงเซิงเกาหัวแล้วพูดว่า “ผมไม่มีเวลาเตรียมตัวจริงๆ … ประธานชา คุณหละครับ มีไหม?”
“ไม่มี” ประธานชาส่ายโดยไม่ต้องคิดอะไรเลย
“งั้นก็คงทำอะไรไม่ได้” เฟิงกวนซูกล่าวด้วยรอยยิ้มในใจ
ฉินเฉิงเหลือบมองเค้าแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องมือหรอก”
ทันทีที่เสียงหายไป ฉินเฉิงก็กระทืบพื้นแล้วก้อนหินเหล่านั้นมันก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันที
หลังจากนั้นฉินเฉิงก็ค่อยๆปัดนิ้วไปข้างหน้าแล้วหินนับร้อยมันก็แตกและกลายเป็นก้อนกรวดในทันที!
“ห๊าา…”
ก้องกรวดจำนวนนับไม่ถ้วนตกลงบนพื้น มันก่อให้เกิดฝุ่นคุ้งกระจายไปทั่ว
สีหน้าของประธานชาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ในใจเค้าก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมา
ก่อนที่เค้าจะมา เค้าได้ตรวจสอบจี้หงเซิงแล้วและก็รู้ว่าเค้าไม่มีคนที่มีฝีมืออยู่ข้างกายเลย คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือปี้เสี่ยวเหยาที่มีพลังปราณระดับปรมาจารย์
ดังนั้นเค้าก็เลยเอาคนที่มีฝีมือระดับเดียวกันสี่คนมาเพื่อกันเผื่อว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้อมูลที่เค้ารู้มามันจะผิดพลาด
ก้องกรวดตกลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว มันเป็นไปตามที่คิดเอาไว้เลย มันไม่มีหยกอะไรอยู่ข้างในหินพวกนี้เลย
สีหน้าของเฟิงกวงซูก็ดูไม่ได้เลย เค้ารีบพูดขึ้นมาว่า: “ฮะ? ไม่สิ หรือว่าฉันจะดูผิด?”
“ไม่ใช่ว่าคุณดูผิดหรอก” ฉินเฉิงเยาะเย้ย “คุณก็แค่คิดว่าจี้หงเซิงเป็นคนโง่ก็เท่านั้น คิดว่าจะทำเงินจากการโกงเค้าได้ง่ายๆอย่างงั้นสินะ?”
เมื่อเฟิงกวนซูได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของเค้าก็แดงขึ้นมาในทันที เค้าพูดอย่างโกรธเคืองขึ้นมาว่า: “แก…แกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรของแก! ถ้าแกยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะฟ้องแกในข้อหาหมิ่มประมาท!”
“ไร้สาระ?” ฉินเฉิงเยาะเย้ย “มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าหินเหล่านี้เป็นก้อนกรวดริมแม่น้ำ ในฐานะผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมแบบนี้ คุณจะดูไม่ออกได้ยังไงกัน?”
“แก…ฉัน…” จู่ๆเฟิงกวนซูก็ไม่รู้จะพูดอะไร
“จะต้องให้ฉันบอกนายอีกเหรอ ไม่รู้เหรอว่าเบื้องหลังของจี้หงเซิงไม่ได้ใสสะอาดอะไร การที่นายทำแบบนี้ ไม่ว่านายจะโกงอะไรเค้า นายก็คิดว่าเค้าจะไม่กล้าทำอะไรใช่ไหม?” ฉินเฉิงก็เยาะเย้ยขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยแล้ว เฟิงกวนซูก็เยาะเย้ยขึ้นมา: “แล้วยังไง? โลกมันก็เป็นแบบนี้แหละ อีกคนก็เต็มใจที่จะโกง ส่วนอีกคนก็เต็มใจที่จะเป็นทุกข์!”
“ใช่ ไม่ว่าจี้หงเซิงจะเสียเปรียบหรือไม่ มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน” ฉินเฉิงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “แต่ฉันก็เป็นหนึ่งในเจ้านายของที่นี่ นายโกงเงินของฉัน นั่นมันไม่ดีเลยนะ”
ทันทีที่เสียงหายไป ฉินเฉิงก็มาถึงที่ด้านตรงข้ามของเฟิงกวนซูในทันที
“แก… แกจะทำอะไร!” เฟิงกวนซูพูดขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“แกไม่ได้บอกแล้วเหรอว่าถ้ามันไม่มีของมีค่าอะไรออกมา เแกจะกินหินพวกนี้เข้าไป?” ฉินเฉิงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา
“ไม่รู้เว้ย ฉันมีธุระ ฉันไม่มีเวลาที่จะมาพูดเรื่องไร้สาระกับแกที่นี่นะ” เมื่อเฟิงกวนซูเห็นว่าสถานการณ์มันเริ่มจะไม่ดีแล้ว เค้าก็เตรียมที่จะออกไปในทันที
ในตอนนี้เอง ฉินเฉิงก็ชี้หน้าเค้า นี่มันก็ทำให้เฟิงกวนซูเข่าอ่อนและคุกเข่าลงกับพื้น
“กิน ถ้ากินไม่หมดก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น” ฉินเฉิงพูดอย่างเย็นชา
เฟิงกวนซูดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง แต่เค้าก็ไม่สามารถหนีไปไหนได้เลย
“แก… แกปล่อยฉันไปนะ ไม่อย่างงั้นฉันจะให้พี่ชายฉันจับแกแน่!” เฟิงกวนซูพูดอย่างโกรธจัด
“หึหึ นั่นมันลูกแงอย่างงั้นเหรอ” ฉินเฉิงส่ายหัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ “ต่อให้พี่ชายแกจะอยู่ที่นี่ เค้าก็ไม่กล้าพูดแบบนี้! กินมันซะ!”
ด้วยคลื่นลูกใหญ่จากมือของฉินเฉิง หินจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกยัดเข้าไปในปากของเฟิงกวนซู
ประธานชาก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย เค้าหันแล้วเตรียมที่จะหนีไป
“ฉันปล่อยพวกแกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ” เสียงของฉินเฉิงดูเย็นชา มันทำให้ประธานชาตกใจขึ้นมาในทันที
“ทำไม แกยังมีอะไรอีก?” บอดี้การ์ดทั้งสี่ของเค้าก็เดินออกมาพร้อมๆกันหนึ่งในนั้นก็ชูคอทำท่าทีอย่างหยิ่งผยอง
ฉินเฉิงถอนหายใจออกมาอย่างเย็นชา จู่ๆร่างของเค้าก็หายไปแล้วมาอยู่ที่ตรงหน้าของทั้งสี่คนในทันที
ด้วยเสียงที่กดังชัด คอของชายคนที่เย่อหยิ่งนั่นก็หักในแล้วตายทันที!
จู่ๆสีหน้าของประธานชาก็ดูไม่ได้เลย เค้าถอยหลังไปสองก้าวแล้วพูดด้วยความหวาดกลัวว่า: “ฉัน… ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกงคุณ ได้… ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย…”
หลังจากที่เค้าพูดจบ มันก็มีน้ำสีเหลืองที่ไหนออกมาจากเป้ากางเกงของเค้า
ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นแล้วพูดด้วยความรังเกียจว่า: “ไสหัวไปซะ ภายในสามวันก็เอาหินจริงๆมาซะ ไม่อย่างงั้นฉันจะเอาชีวิตของแก”
ประธานชาพยักหน้าทันทีแล้วพูดว่า “ได้ครับ ผมจะส่งมันให้ตรงเวลา!”
เฟิงกวนซูกัดฟันแล้วพูดว่า “รอกูได้เลย ฉันจะโทรหาพี่ชายของฉันเดี๋ยวนี้!”
“ได้ ฉันจะรอ” ฉินเฉิงโบกมือชึ้นมาแล้วจี้หงเซิงรีบเดินไปเอาเก้าอี้มา
ฉินเฉิงนั่งบนเก้าอี้ดูมองดูเฟิงกวนซูที่กำลังกินหินในขณะที่รอพี่ชายของเค้ามา
