บทที่ 541 ใจเกิดความอิจฉา
คิดอยู่ จากนั้นก็หยิบกล่องบุหรี่กับไฟแช็กของตนเองออกมาจากลิ้นชักชั้นที่สองของตู้หัวเตียงโดยตรง
หลังจากจุดบุหรี่เสร็จแล้ว เฟิงยี่ดูดเข้าไปหนึ่งทีอย่างรุนแรง
กลิ่นต้นใบยาสูบที่ไม่ได้พบกันแบบนี้นานแล้ว ทำให้เขามีความใฝ่หาเล็กน้อย
เดิมที่เลิกบุหรี่เพราะว่าถังลั่วเหยา ตอนนี้ก็ล้วนเพราะถังลั่วเหยาจึงได้สูบบุหรี่อีกครั้ง
แต่ว่าเดิมทีเฟิงยี่ก็เป็นคนที่ดื้อรั้นมากคนหนึ่ง
บนโลกใบนี้ยังไม่เคยเห็นว่าสิ่งไหนที่เขาจะเอามาไม่ได้
ตั้งแต่ต้นจนจบเขาก็คิดว่าถังลั่วเหยาในตอนนี้ได้มีความสัมพันธ์กับเขาไปแล้ว งั้นอธิบายได้ว่าแท้ที่จริงในใจของเธอมีความรู้สึกกับตนเองอยู่
อีกทั้งเขาก็ได้พบเห็นความรักความผูกพันช่วงนี้อยู่นัยน์ตาของถังลั่วเหยาอย่างแท้จริง แท้ที่จริงพวกเขาทั้งสองคนอยากอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องที่ง่ายมากจริงๆ
แต่เพราะอะไรก็อยู่ในเรื่องนี้ ถังลั่วเหยามักเลือกที่จะหลบหลีกครั้งแล้วครั้งเล่าล่ะ
อีกทั้งทันทีที่นึกถึงวันนี้ที่ตนเองเพราะอารมณ์ไม่ดีไปดื่มเหล้าที่บาร์ พบเจอกับผู้หญิงที่น่ารังเกียจขนาดนั้นคนหนึ่ง ในทันทีนี้เฟิงยี่ยิ่งมีความวุ่นวายใจเล็กน้อยแล้ว
เดิมทีวันนี้ตนเองหวังให้ผู้หญิงคนนั้นบอกอะไรกับตนเองสักหน่อยจริงๆ
แต่ว่านึกไม่ถึงจริงๆผู้หญิงคนนั้นก็เพียงแค่อยากจะคลานขึ้นเตียงของตนเองเท่านั้น
สูบบุหรี่ไปเร็วมาก
ยังไม่นานเท่าไหร่ก็หมดม้วนหนึ่งแล้ว
แต่ว่าเฟิงยี่ไม่ได้หยุดการกระทำของตนเองสักนิด
จากนั้นก็หยิบบุหรี่ม้วนหนึ่งจากกล่องบุหรี่อีก
คาบไว้ เปิดไฟแช็กจุดเลย
การกระทำทั้งหมดนี้เป็นความช่ำชองขนาดนั้น
นิ้วที่เรียวยาวคีบบุหรี่ไว้
ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะสูบบุหรี่ล้วนทำให้คนรู้สึกหล่อกล้าหาญเหลือเกิน
แต่ทำไมทั้งๆที่เป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้คนหนึ่งยังต้องประสบพบเจอเรื่องที่งงงวยด้วยความรักแบบนี้ล่ะ?
เป็นสิ่งที่ทำให้คนคิดไปร้อยรอบก็แก้ไม่ออกเล็กน้อยจริงๆ
หลังจากเฟิงยี่สูบหรี่เสร็จแล้วก็เอนอยู่บนเตียงทั้งตัวโดยตรง
ในใจยิ่งมายิ่งโมโหจริงๆ
ทำไมเป็นเรื่องที่ดีๆเรื่องหนึ่งคิดไม่ถึงว่าวันนี้จะพัฒนาถึงขั้นนี้ล่ะ?
เขาเฟิงยี่ก็ไม่เคยมองคนผิดเลย
ในวันนี้ตอนที่ถังลั่วเหยาจ้องมองตนเองอยู่ นัยน์ตาแฝงไว้ด้วยความรู้สึกรักแบบนั้นไม่ผิดอย่างเด็ดขาด
แต่เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมก่อนหน้านั้นปรากฏความรักความผูกพันแบบนี้ให้กับตนเอง จากนั้นมาก็อยู่ด้วยกันกับฉู่ยี่อีกโดยตรงแล้วล่ะ?
ตนเองโตขนาดนี้แล้วคนหนึ่ง เนื่องเพราะว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอดังนั้นจึงออกไปหาด้วยตนเอง
จากนั้น เธอเกิดเรื่องสุดวิสัยร้ายแรงขนาดนั้น
ก็มีเพียงแค่ตนเองเช่นกันที่สุดท้ายเลือกจะไปช่วยเธอ ทั้งๆที่เธอล้วนได้สัมผัสกับทั้งหมดนี้แล้ว อีกทั้งนี่ล้วนเป็นสิ่งที่เธอประสบพบเจอด้วยตัวเองคนเดียว
แต่ว่าทำไมมาถึงเธอที่นี่ แค่พริบตาเดียวก็สามารถบุกเข้าสู่อ้อมอกของผู้ชายอีกคนหนึ่งโดยตรงล่ะ
นี่ทำให้คนเหลือเชื่อเกินไปแล้วจริงๆ
แต่ว่าตอนนี้เฟิงยี่รู้สึกว่า ปัญหาที่อยู่ในใจไม่ใช่เรื่องเหลือเชื่อเลย เขากลับยิ่งโมโหมากขึ้น
ในตอนนี้เขาอยากจะไปซักถามถังลั่วเหยาเดี๋ยวนี้ทันที
อยากจะถามเธอดูตกลงว่ากับตนเองเป็นความรักความผูกพันแบบไหน ทำไมต้องทำให้เฟิงยี่ครุ่นคิดกับตนเองไม่ออกครั้งแล้วครั้งเล่าอีกล่ะ
เพราะเดิมทีวันนี้ตอนกลางวันตนเองอยากจะถามเธอให้ดีๆ แต่ว่าเธอกลับแสดงลักษณะอารมณ์ที่รุนแรงให้เห็น อีกทั้งอยากจะหลบหนีตัวเขาเองมาโดยตลอด
พอดีก็อยู่ในเวลานั้นฉู่ยี่วิ่งเข้ามาแล้วเช่นกัน
ทันทีนั้นทำให้เขารู้สึกว่าตนเองเป็นส่วนเกินเล็กน้อย ในใจหึงหวง ดังนั้นจึงออกไปโดยตรงเลย
“คุณชาย นี่ท่านยังไม่นอนหรือ?”
อยู่ดีๆในเวลานี้ พ่อบ้านเคาะประตูห้องของเฟิงยี่เคาะแล้วเคาะอีก
“อืม”
จากนั้นพ่อบ้านก็เลยผลักประตูเข้าไปโดยตรง
“คุณชาย พอดีวันนี้ท่านดื่มเหล้าแล้ว มากน้อยก็จะมีความไม่สบายเล็กน้อย ผมกลัวว่าท่านจะนอนไม่หลับ ก็เลยเตรียมน้ำซุปสงบประสาทถ้วยหนึ่งให้กับท่าน ท่านดื่มเสร็จแล้วก็ค่อยไปนอนเถอะ ถ้าไม่ละก็วันรุ่งขึ้นตื่นขึ้นมาจะทรมานมากนะ”
ในมือของพ่อบ้านถือน้ำซุปถ้วยหนึ่ง ทั้งพูดอยู่ทั้งเดินไปยังข้างเตียงของเฟิงยี่
พ่อบ้านมาตอนนี้เป็นการพอดีมากจริงๆ
ตอนนี้เฟิงยี่กำลังเป็นทุกข์จากเรื่องนี้อยู่
แต่ว่าน้ำซุปสงบประสาทที่พ่อบ้านทำแบบนี้ สำหรับเฟิงยี่มากล่าวแล้วตั้งแต่เล็กจนโตล้วนมีผลอย่างมาก ดูแล้ววันนี้ตนเองน่าจะสามารถนอนหลับได้ดีๆแล้ว
“ได้ คุณลงไปเถอะ”
หลังจากพ่อบ้านได้ยินเฟิงยี่พูดแบบนี้ตนเองก็เลยถอยออกจากห้องนั้นตัวคนเดียว ช่วยเขาปิดประตูไว้
“ผมก็ไม่เชื่อว่าตอนนี้ผมก็ยังนอนไม่หลับอีก”
เฟิงยี่ถือน้ำซุปสงบประสาทที่อยู่ข้างเตียงของตนเองขึ้นมา ดื่มหมดในทันที
จากนั้นก็โยนมันไว้ข้างๆโดยตรง ตนเองนอนลงไปหมดเลยทั้งตัว ใช้ผ้าห่มห่มตนเองไว้
ตอนนี้เฟิงยี่หลับตาไว้พยายามบีบบังคับตนเองรีบนอน
ก็หวังว่าตนเองจะไม่คิดถึงถังลั่วเหยาได้อีก ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้จะทำให้เขาปวดหัวพอสมควร
แต่ว่าฟ้ามักจะชอบล้อเล่นกับเขา
วันนี้ถึงแม้ว่าดื่มน้ำซุปสงบประสาทไปแล้ว ในสมองของเขาปรากฏภาพที่ถังลั่วเหยากับฉู่ยี่ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
ก่อนหน้านั้นเพียงแค่นึกถึงถังลั่วเหยาที่ปฏิเสธตนเอง ก็วุ่นวายใจเหลือเกินแล้ว ตอนนี้ในสมองกลับล้วนปรากฏเป็นถังลั่วเหยากับฉู่ยี่
คราวนี้ทำให้เฟิงยี่ใจล้วนเกิดความอิจฉาไปทั้งตัว
ทำไมกับตนเองถังลั่วเหยามักจะปฏิเสธคนไว้ให้ห่างออกไปหมื่นลี้คิดไม่ถึงจะเชื่อฟังคำพูดของฉู่ยี่ได้ง่ายดายขนาดนี้ อีกทั้งอยู่ข้างกายของเขาอย่างเชื่อฟังล่ะ?
หรือว่าตนเองแย่กว่าฉู่ยี่คนนั้นหน่อยหนึ่งหรือ?
เดิมทีเฟิงยี่นอนตะแคงอยู่
ตอนนี้นอนหงายไปหมดแล้ว เตรียมพร้อมที่จะคิดเรื่องนี้คิดแล้วคิดอีกให้ดีๆ
เขาลืมไปหมดแล้ว เจตนาแรกของตนเองก็คืออยากจะนอนและลืมถังลั่วเหยา
สาเหตุที่แท้จริงที่เขานอนไม่หลับมาโดยตลอด ทั้งหมดล้วนเป็นเนื่องเพราะความดื้อรั้นที่อยู่ในสมองนั้น
แท้ที่จริงแล้วก็คือใจเขายากจะสงบ
ก็แค่อยากจะทำความเข้าใจให้ชัดเจน ทำไมถังลั่วเหยาต่อกับตัวเขาเองแบบนี้กลับดีต่อผู้ชายคนอื่นมากขนาดนั้น
ที่จริงแล้วทุกคนล้วนเป็นคนเหมือนกัน แต่อาจจะมากกว่าอีกสักหน่อย สำหรับคนข้างในเหล่านี้เฟิงยี่ก็เป็นคนระดับสูง
โดยพื้นฐานแล้วอยากจะจับผิดเฟิงยี่น่าจะไม่มีให้จับ เฟิงยี่ก็คือผู้ชายคนหนึ่งที่เกือบจะดีเลิศสมบูรณ์แบบ
ดังนั้นนี่ก็เป็นเรื่องที่เขาคิดแล้วไม่เข้าใจมาแต่ไหนแต่ไร ผู้หญิงที่อยู่ข้างนอกก็คือแทบอยากจะเบียดกันจนหัวแตก อยากจะทะลวงเข้าไปบนเตียงของตนเอง
แต่ถึงที่สุดก็มีเพียงแค่ถังลั่วเหยาเคยขึ้นเตียงของเฟิงยี่ แต่ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้กลับไม่อยากประกาศความสัมพันธ์กับตนเอง อีกทั้งยังจะปกปิดเรื่องเหล่านี้อีก
ถ้าหากว่าเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่นละก็ ที่จริงแล้วเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แม้แต่น้อย
พูดตามตรงก็คือพวกเขาแทบอยากจะให้คนใต้หล้าทั้งหมดล้วนรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอนใจจะขาด
แต่ว่าถังลั่วเหยาก็กลับเป็นผู้หญิงที่ปฏิเสธคนนั้น
เฟิงยี่ที่นอนอยู่บนเตียงในตอนนี้อยู่ดีๆลืมตาของตนเองขึ้นมาอย่างกะทันหัน
เขารู้สึกว่าตนเองดื้อรั้นเกินไปแล้ว ถึงตอนนี้เขายังไม่สามารถจัดการเรื่องที่เขาคิดอยู่ในใจตอนนี้
เขายังจำเป็นต้องถามถังลั่วเหยาด้วยตนเองให้ดีๆสักหน่อย
ไม่อย่างนั้นละก็การนอนของตนเองในวันนี้ย่อมไม่สำเร็จอย่างแน่นอน อีกทั้งจะต้องก่อกวนเขาโดยตลอดอย่างแน่นอน
ในตอนนี้เฟิงยี่จ้องมองนอกหน้าต่างจ้องมองแล้วจ้องมองอีก หากว่าเขาดูไม่ผิดละก็ ตอนนี้ใกล้จะถึงตอนดึกแล้ว