เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 760 สองครูผู้ฝึกใหญ่

สมญานามเจ้ามังกร

สี่คำนี้ลั่นออกมา ทั้งตระกูลเจียงก็เงียบสงัดทันที

ทุกคนล้วนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง มองถังเฉาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

แม้แต่เจียงหนานซานกับผู้นำของสมาคมการต่อสู้ก็ล้วนแต่ใจเต้นตึกตัก มองถังเฉาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“เจ้ามังกร? แกบอกว่าแกคือเจ้ามังกร?”

ชายกลางคนที่ศักยภาพอ่อนด้อยที่สุดคนนั้นเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ

“ใช่”

ถังเฉาอมยิ้มพยักหน้า

ทุกคนมองหน้ากันไปมา

นาทีต่อมา ทุกคนล้วนแต่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ

“แกพูดอะไรน่ะ แกคือเจ้ามังกร? ถ้าอย่างนั้นฉันก็เป็นหัวหน้าเสือแล้วล่ะ!”

“จะโม้ก็ไม่รู้จักวางโครงเรื่องสักหน่อยนะ!”

“อวดเก่งจนขึ้นไปบนหัวเจ้ามังกรแล้ว”

……

ทุกคนในตระกูลเจียงล้วนแต่มีปฏิกิริยาใหญ่โต ไม่มีใครไม่เหยียดหยามถังเฉา

ชายร่างกำยำหัวล้านของสมาคมการต่อสู้ก็มองถังเฉาด้วยสายตาดุดัน เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนาวเหน็บว่า “ไอ้หนุ่ม แกรู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่?”

ถังเฉามีสีหน้าจนด้วยปัญญา แบไม้แบมือพลางเอ่ยว่า “ผมคือเจ้ามังกรจริง ๆ ที่หนึ่งของประชุมแดนเหนือไม่ใช่ผมหรือไง สมญานามที่ผมตั้งให้ตัวเองก็คือเจ้ามังกรไง”

“…”

ถังเฉาพูดจบบรรยากาศของบ้านก็เปลี่ยนเป็นอึดอัดขัดเขินเป็นอย่างมากในทันที

อย่าว่าแต่เจียงหนานซานเลย แม้แต่ชายหัวล้านร่างกำยำเองกลั้นสีหน้าไว้ไม่ได้ ใบหน้าปรากฏความโมโหอย่างรุนแรงอย่างไม่รู้ตัว

“ไอ้หนุ่ม แกกล้าล้อเล่นกับพวกเราเหรอ?”

ทุกคนในตระกูลเจียงเองก็มองด้วยสายตาโมโห

ถังเฉาถอนหายใจ เอ่ยอย่างจนปัญญาว่า “ผมไม่ได้ล้อเล่นกับพวกคุณนะ ผมก็คือเจ้ามังกรไง เป็นพวกคุณที่คิดเองเออเองก็เท่านั้น”

“…”

ใบหน้าของทุกคนล้วนแต่กระตุกแรง ๆ ทันที

ตอนที่ถังเฉาพูดว่าตนเองคือเจ้ามังกร ทุกคนล้วนแต่ตกอกตกใจ

ถ้าหากเป็นเจ้ามังกรจริง ๆ อย่าว่าแต่ตระกูลเจียงเลย แม้แต่ทั้งสมาคมการต่อสู้นั่นก็ยังไม่กล้ายุแหย่ด้วย

นั่นเป็นตำนานเชียวนะ!

แต่ว่าถังเฉาพูดคำว่าเจ้ามังกรสองคำนั้นอีกก็แฝงไว้ด้วยความหมายแฝง ทันใดนั้นก็เข้าใจได้ในทันที

เจ้ามังกรนี้ ไม่ใช่เจ้ามังกรนั้น!

อันแรกเป็นแค่สมญานาม!

ประชุมแดนเหนือพักก่อนหน้านี้จัดขึ้นที่เมืองเจียงเฉิงอย่างเลื่องลือ จัดขึ้นด้วยตัวของมู่ตงเฟิงผู้พิทักษ์แดนตะวันตกเอง และก็แก้ไขสถานการณ์อึดอัดขัดเขินที่ไม่มีใครพิทักษ์แดนเหนือในตอนนี้

แต่ขั้นตอนของประชุมแดนเหนือก็พลิกผัน ไม่เพียงแต่เลือกผู้แข็งแกร่งออกมาไม่ได้ ทั้งยังถูกจู่โจมด้วยระเบิดจากองค์กรนานาชาติ ปิดล้อมคนหมื่นสองหมื่นคนไว้ในสนามกีฬา คุกคามจนกลายเป็นตัวประกัน!

เรื่องนี้ไม่เพียงแต่เลื่องลือในเมืองเจียงเฉิง ถึงขั้นที่ดึงดูดความสนใจของทั้งประเทศ เพิ่มความกดดันมหาศาลในสังคม ถึงได้แก้ไขได้ด้วยบุคคลนิรนามคนหนึ่งที่มีสมญานามว่า ‘เจ้ามังกร’

งานประชุมแดนเหนือไม่ได้ตัดสินแพ้ชนะอย่างเด็ดขาด แต่ใคร ๆ ก็ล้วนแต่รู้อยู่แก่ใจ ว่าผู้ที่ใช้สมญานามว่าเจ้ามังกรคนนั้นก็คือผู้ชนะ

ถึงว่าแม้ว่าคนที่จะรับหน้าที่พิทักษ์แดนเหนือคนต่อไปจะต้องปล่อยไปก่อน แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อภาพลักษณ์ของเจ้ามังกรที่อยู่ในใจของผู้คน

เจียงหนานซานกับชายหัวล้านร่างกำยำนั้นมีสีหน้าประหลาดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ

“แกก็คือคนที่ขนานนามสมญานามว่า ‘เจ้ามังกร’ ในงานประชุมแดนเหนือในตอนนั้น?”

ถังเฉาพยักหน้าอย่างยินดีปรีดา “ถ้าปลอมยินดีเปลี่ยนให้”

“เป็นไปไม่ได้!”

เจียงหนานซานโบกมืออย่างแรง มืดครึ้มไปทั้งใบหน้า “การประชุมแดนเหนือในครั้งนั้น ถึงแม้ว่าตระกูลเจียงของฉันจะไม่ได้เข้าร่วม แต่ก็รู้สถานการณ์ย่อ ๆ อยู่บ้าง”

“เจ้ามังกรสวมหน้ากากโลหะ แกมีหน้ากากนั้นไหม?”

พอคำนี้ลั่นออกมา สายตาของทุกคนก็ไปรวมกันอยู่บนร่างกายของถังเฉา

ความจริง เจ้ามังกรสวมหน้ากาก ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่าใบหน้าที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นอย่างไร

ขอเพียงถังเฉาเอาหน้ากากออกมาได้ พวกเขาก็จะเชื่อว่าเขาคือเจ้ามังกร

ใครจะไปรู้ว่าถังเฉาจะมองพวกเขาเหมือนกับคนโง่ “พวกคุณบ้าหรือเปล่า? ใครจะพกหน้ากากออกมาข้างนอกโดยไม่มีธุระ?”

“ไม่ใช่ว่าพวกคุณถามสมญานามของผมหรอกหรือ ยังบอกว่าไม่ฆ่าคนที่ไม่มีสมญานาม ผมพูดแล้วพวกคุณก็ไม่เชื่ออีก ยังจะสู้อยู่ไหม?”

ถังเฉามีสีหน้าหงุดหงิด

เจียงไป๋เสว่ที่อยู่ด้านหลังกลับหัวเราะก๊ากออกมา

เขารู้ดีว่าอารมณ์ของเขาไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ จึงตั้งใจจะพูดแบบนี้

“อะแฮ่ม ๆ!”

หลังจากที่หัวเราะเสร็จแล้วเจียงไป๋เสว่ก็เอ่ยว่า “ฉันรับรองได้ ตอนนั้นฉันก็อยู่ด้วย เป็นคนไม่กี่คนที่รู้ฐานะของเขา”

“บังอาจ!”

ชายกำยำหัวล้านฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว ตะคอกเสียงดังครั้งหนึ่ง มองถังเฉาด้วยดวงตาที่ราวกับมีดดาบ “แค่สมญานามเดียว ต่อให้แกเป็นเจ้ามังกรของงานประชุมแดนเหนือแล้วจะอย่างไร “แค่ผ่านงานชุมนุมการต่อสู้ธรรมดามาทุกตระกูลก็เอาตัวเองเป็นสำคัญขนาดนี้แล้ว?”

ถังเฉามองชายกำยำหัวล้านคนนั้นแวบหนึ่งอย่างสนอกสนใจ เอ่ยอย่างเห็นด้วยว่า “ผ่านมาทุกตระกูลจริง ๆ แต่ว่าคุณไม่ได้เข้าร่วมก็มาตำหนิไปเรื่อยแล้ว หรือว่าขาดความเชื่อไปแล้ว?”

“ตลกแล้ว!”

ชายกำยำหัวล้านยังไม่ได้พูดอะไร ผู้แข็งแกร่งที่เป็นลูกน้องหลายคนก็พูดขึ้นก่อน ยิ้มอย่างเย็นชา

“คุณกู่ชิงมีฐานะเช่นไร หัวหน้าของสมาคมเยี่ยนจิง จะไปให้ความสำคัญกับงานประชุมระดับนั้นได้อย่างไร? แค่เล่นการละเล่นเด็ก ๆ จริง ๆ!”

“ใช่ ถ้าหากคุณกู่ชิงไปแล้ว ยังจะต้องลุ้นอีกหรือ ประกาศว่าเป็นที่หนึ่งไปได้เลย!”

“คนที่ไม่ได้ถูกเข้าร่วมคัดเลือกการแข่งขันเป็นอันดับที่หนึ่ง มีคุณสมบัติอะไรมาเทียบกับคุณกู่ชิงได้?”

ชายกำยำที่ชื่อว่ากู่ชิงได้รับการเทิดทูนจากในสมาคมเยี่ยนจิง

ได้ยินถังเฉาสงสัยกู่ชิง ก็พากันตอบโต้กลับ

พวกของเจียงหนานซานยิ้มเยือกเย็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาเอาไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดที่ใหญ่ที่สุดออกมาแล้ว เรียกคนของสมาคมการต่อสู้มาที่นี่แล้ว จะต้องหยุดถังเฉากับเจียงไป๋เสว่ให้อยู่ที่นี่ตลอดไปให้ได้

ไม่ว่าจะเป็นถังเฉาหรือว่าเจียงไป๋เสว่ ก็ล้วนแต่ทำให้เจียงหนานซานรู้สึกหวาดกลัว

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจตำแหน่งผู้นำคนต่อไป ให้พวกรุ่นต่อไปเขาแย่งชิงกันเอง แต่ถ้าจะให้คนคนหนึ่งที่วางแผนจะแก้แค้นตระกูลเจียงมาเป็นผู้นำ เขาเองก็ไม่มีความมั่นใจ!”

ถังเฉายิ้มเย็น “เข้าทำเนียบหรือไม่ พวกคุณลองดูก็ได้แล้ว”

“อวดดี!”

ผู้แข็งแกร่งที่อ่อนด้วยที่สุดเกิดความขุ่นเคือง กำลังจะลงมือ

หวิวววว…

ทันใดนั้นด้านหลังก็มีเสียงลมพายุขึ้นทันที

ทันใดนั้นผู้แข็งแกร่งคนนั้นก็ขนลุกซู่ในทันที พอสำนึกได้ก็รีบหลบในทันที

เห็นเพียง

เห็นเพียงด้านหน้าปรากฏเป็นขายาวชะลูดข้างหนึ่ง เตะขึ้นมาสูง ๆ ราวกับขวานยักษ์สับตั้งแต่บนลงล่าง

เป็นท่าฉีกขา 180 องศาที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ ทุกคนในตระกูลเจียงมองจนตาค้าง

ผู้แข็งแกร่งคนนั้นพอรู้สึกตัวได้ก็หลบไปทางด้านหลัง อากาศที่อยู่ด้านหน้าโดนเตะขาดในชั่วพริบตา

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดนเตะถูกตัว แต่พลังปราณที่ดุดันนั่นก็เรียกเหงื่อเย็น ๆ ของเขาออกมาทั้งตัวถ้าหากว่าโดนเตะเข้าจริง ๆ จะต้องจบด้วยการสลบไปแน่ ๆ

แต่ด้วยความรวดเร็ว ใจของเขาก็เกิดความขุ่นเคือง มองไปยังเจียงไป๋เสว่ที่อยู่ข้าง ๆ

“นึกไม่ถึงว่าจะลอบโจมตี?”

เจียงไป๋เสว่ยิ้มเย็นชาพลางเอ่ยว่า “ไม่ใช่ว่าพวกคุณพูดว่าจะกวาดล้างพวกเราให้สิ้นหรอกหรือ? ตอนนี้ก็ส่งคุณมาอีกคนหนึ่งอีก อย่างนั้นก็ต้องเตรียมตัวหนึ่งคนสู้กับสองคนให้ดี ๆ ล่ะ!”

“เธอ…”

ผู้แข็งแกร่งชะงักไป ความเดือดดาลในดวงตายิ่งล้ำลึกขึ้น

ถังเฉากลับถอยหลังไปหนึ่งก้าว มองเขาอย่างสงบ “วางใจเถอะ ผมจะไม่ลงมือ ให้เธอปะทะกับพวกคุณคนเดียว”

นิ่งไปพักหนึ่ง เขาก็มองไปที่เจียงไป๋เสว่อีก “คุณบอกว่าคุณมีอุปสรรคที่สำคัญ จะนับอย่างนั้นไม่ได้แล้ว คนพวกนี้มอบให้คุณจัดการเองทั้งหมด”

“ครูผู้ฝึกเจียง”

ถังเฉาพูดจบแล้วก็ไม่สนใจเจียงไป๋เสว่แล้วจริง ๆ ไปนั่งสูบบุหรี่ชมนกชมไม้อยู่ในศาลา

เจียงไป๋เสว่ผุดรอยยิ้มขึ้นมา “ค่ะ ครูผู้ฝึกถัง”