บทที่ 75กลัวตกหลุมรัก
เวินจิ้งหลงกล ผู้ชายคนนี้กำลังแกล้งหลับงั้นเหรอ?
“คุณจะตื่นแล้ว….”เวินจิ้งพูดอย่างมึนมึน เหมือนกับว่าตัวของเธอจะไม่ทางออกห่างจากมู่วี่สิงได้
มู่วี่สิงตอบรับแล้วกอดเวินจิ้งไว้ในอ้อมอกไม่ยอมปล่อย คางของเธอแนบกับบ่ากว้างของมู่วี่สิงไม่อยากออกห่าง
ขณะนั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้น เวินจิ้งจึงรีบลุกขึ้นทันที
เธอสั่งอาหารเช้าไว้ เมื่อมู่วี่สิงอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ทั้งสองทานอาหารเช้าเรียบร้อยจึงออกจากห้องพักในโรงแรม และไปที่ห้องประชุมพร้อมกัน
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญมู่วี่สิงมีที่นั่งพิเศษและเวินจิ้งถูกจัดที่นั่งในอีกด้านหนึ่ง
เวินจิ้งได้ทำการบ้านมาก่อนหน้านี้ ไม่ถึงกับว่าฟังไม่เข้าใจทั้งหมด มู่วี่สิงนั่งอยู่แถวหน้า จะมีการถามและตอบเป็นบางครั้ง ตอนที่เขายืนอยู่บนเวทีดูแล้วช่างสดใสเหลือเกิน
สายตาของเวินจิ้งเริ่มหลงใหลในตัวเขา
ตอนนี้ผู้ชายที่นั่งลงมาข้างเธอ มีน้ำเสียงที่คุ้นเคย
“เราเจอกันอีกแล้ว”ดวงตาลูกพีชที่มีสง่าของฉีเซิน
เวินจิ้งชะงักรู้สึกประหลาดใจมาก
“คุณก็มาทำงานที่นี่เหมือนกันเหรอค่ะ?”เวินจิ้งถาม
ฉีเซินพยักหน้า ยิ้มมุมปาก “ดูแล้วเรามีโชคชะตาต่อกันมากนะครับ”
“คุณฉีควรจะนั่งที่นั่งแขกพิเศษไม่ใช่เหรอค่ะ?”
คุณฉีประชดสถานะของเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน เธอจึงจำสถานะของตัวเองขึ้นใจ
สำหรับคนมีชื่อเสียงอย่างเขา นั่งอยู่ตรงมุมเก็บตัวขนาดนี้ถ่อมตนเกินไปรึเปล่า
“ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้และการนั่งในที่นั่งวีไอพีก็รู้สึกน่าละอายเกิน”ฉีเซินหัวเราะ
เหงื่อซึมเต็มหน้าเวินจิ้ง ก็ใช่นะ ฉีเซินควรเป็นนักธุรกิจเต็มตัว เรื่องความรู้มืออาชีพแค่ลูกน้องเข้าใจก็พอแล้ว
เวินจิ้งหันไปตั้งใจฟังการประชุมต่อ ส่วนฉีเซินก็ยังพูดต่อไม่หยุด
“คุณค้างข้าวผมหนึ่งมื้อนะครับ ตอนนี้สามารถชดเชยได้แล้วใช่ไหมครับ”ฉีเซินถาม
“ฉันมีงานต้องทำ เกรงว่าจะไม่มีเวลาว่าง”เวินจิ้งพูดอย่างลำบากใจ
ฉีเซินหยีตาลง สายตามองตรงไปที่มู่วี่สิง ด้วยความไม่เข้าใจ
“คุณเวินต้องทำงานตลอด24ชั่วโมงเหรอครับ?”
“พูดได้ว่าต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลาค่ะ”
เช่นเดียวกับตอนนี้ ถึงแม้ว่ามู่วี่สิงกำลังประชุมอยู่ เธอก็ต้องจดบันทึกเรื่องในที่ประชุม
“ลำบากขนาดนี้ มาติดตามผมไหม อย่างน้อยผมก็ไม่เอาเปรียบพนักงานของผม”
เวินจิ้งหน้าเย็นเฉียบ เธอทำงานมาตั้งหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาดึงตัวเธอไปทำงานด้วย
แต่ถ้าเปลี่ยนงานจริง มู่วี่สิงคงจะโกรธแน่
“คุณฉี ตอนนี้ฉันค่อนข้างพอใจกับงานที่ฉันทำอยู่ค่ะ” เวินจิ้งหัวเราะ
“ใช่หรือครับ?คุณพอใจมู่วี่สิงหรือพอใจบริษัทผลิตยาเทียนอีล่ะ?”
“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ”เวินจิ้งพูดตัดบท
เธอและฉีเซินไม่ถือว่าสนิทกัน เขาเคยช่วยเหลือเธอก็แค่นั้น
ฉีเซินลูบคางตัวเอง นึกไม่ถึงว่าตัวเขาเองจะไม่สามารถอยู่ในสายตาของเวินจิ้งได้
เขาทั้งหล่อ มีเงิน มีอำนาจ อย่างน้อยมู่วี่สิงก็ไม่สามารถจะเทียบเขาได้
แต่สายตาของเวินจิ้งมีแต่มู่วี่สิง
“ดูแล้วคุณคงไม่อยากเป็นเพื่อนกับผม”น้ำเสียงของฉีเซินไม่ชัดเจน
เวินจิ้งหยุดชะงัก แล้วมองไปที่ฉีเซิน
“คุณฉีค่ะ พอดีว่าฉันไม่นิยมเพื่อนต่างเพศ”
“หรือว่า คุณกลัวว่าจะตกหลุมรักผม?”ฉีเซินขยับเข้าใกล้ ระยะห่างไม่ถึงครึ่งเมตร
ขณะนี้ มู่วี่สิงมองจากบนเวที สายตาเปลี่ยนเป็นเย็นชาอย่างรวดเร็ว
ไมโครโฟนยื่นไปข้างตัวเวินจิ้ง เธออึ้งไปชั่วขณะ
“คุณหมอมู่เรียนเชิญให้คุณตอบคำถามของเขาครับ” พิธีกรข้างๆพูด
เวินจิ้งประหลาดใจ เมื่อสักครู่เขามัวแต่คุยกับฉีเซิน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำถามของมู่วี่สิงคืออะไร……
ผู้ชายคนนี้จงใจทำใช่ไหม!
โชคดี ที่พิธีกรกระซิบทวนคำถามให้เธอ แต่….เวินจิ้งไม่เข้าใจ ตอบคำถามไม่ได้
