ครึ่งปีต่อจากนั้นชลธีก็ไม่เคยกลับบ้านก่อนเวลา ทำโอทีทุกวันจนดึกดื่น เขาต้องการช่วยให้บริษัทฮอนดากรุ๊ปรอดพ้น โดยพื้นฐานแล้วลงมือกับทุกเรื่องด้วยตนเอง ส่วนย่านิ่มก็ได้กลับไปพักที่บ้านแล้ว แต่เธอยังคงไม่ฟื้นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ แค่งุนงง จำใครไม่ค่อยได้
ย่านิ่มกลับมาในบ้าน นีรชาก็มายุ่งกับร้านของตนเอง เธอไม่อยากเจอหน้าสิริกร และเธอก็ไม่อยากเห็นสภาพของย่านิ่ม เธอมักจะนึกถึงสามีของตนเองชุติภาส
ยามราตรีมืดสลัว เมื่อชลธีกลับมาบ้านพร้อมแสงจันทร์ที่ส่องสว่าง ไม่คิดว่าสิริกรยังจะรอเขาอยู่ในห้องรับแขก
“ชล คุณกลับมาแล้ว” สิริกรรีบรินน้ำให้ชลธี
“อืม คุณน้ายังไม่นอนเหรอครับ? คุณย่าเป็นยังไงบ้าง?” ชลธีรับน้ำมาด้วยความเกรงใจ เขาไม่ได้ดื่ม
“ย่าของคุณอาการทรงตัว แต่ไม่มีอะไรดีขึ้นมาก เธอก็เป็นแบบนั้นแหละ จำใครไม่ได้ตลอด เฮ้อ!” สิริกรพูดจบก็ถอนหายใจยาวๆ
“คนแก่ล้ม ไม่เป็นอัมพาตไปก็โชคดีมากแล้ว ตอนนี้คุณย่าสามารถฟื้นคืนกลับมาได้แบบนี้ ยังเป็นผลจากการมีสุขภาพดีตามปกติของคุณย่าอีกด้วย รบกวนด้วยนะครับคุณน้า” ชลธีรู้ว่าย่านิ่มมีสิริกรคอยดูแลอยู่เสมอ เขาไม่รู้ว่าระหว่างย่านิ่มกับสิริกรมีข้อตกลงอะไรร่วมกัน
“ไม่เลย ไม่เลย ฉันเคยชินแล้วล่ะ ดูแลย่าของคุณเป็นสิ่งที่ฉันควรทำ เธอเองก็เป็นย่าของนิตย์กับธวัช แค่สิ่งที่ฉันจะพูดกับคุณก็คือ ชล ฉันกับย่าของคุณอยู่ที่นี่มีแต่จะสร้างความยุ่งยากให้พวกคุณ ฉันลองคิดดูแล้ว ตอนนี้พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีก ฉันจะพาย่าของคุณกลับไปอยู่บ้านนอกต่อดีไหม?” สิริกรเป็นคนอ้วน เห็นแล้วให้ความรู้สึกว่าเป็นคนถ่อมตัวมาก
สายตาของเธอจับจ้องชลธี คล้ายกับคาดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าชลธีจะตอบตกลง อันที่จริงเธอกำลังเดิมพัน เดิมพันว่าชลธีจะไม่ตอบตกลง
“กลับบ้านนอก? จะเป็นไปได้ยังไง อยู่ที่นี่แหละ มีอุปกรณ์ทางการแพทย์ดีๆ และยังมีคนคอยรับใช้พวกคุณ กลับบ้านนอกไม่มีอะไรพวกนี้ พวกคุณต้องใช้ชีวิตเหนื่อยยาก” เป็นอย่างที่คิดชลธีไม่ตกลง
“ชล ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดี แต่ฉันกับย่าของคุณอยู่ที่นี่ มีแต่จะสร้างความยุ่งยากให้พวกคุณมากมาย ฉันรู้สึกผิดจริงๆ” สิริกรแค่ได้ยินชลธีพูดว่าไม่ให้ตนเองกับย่านิ่มไป เธอก็ยิ้มในใจ เธอรู้ว่าชลธีไม่ปล่อยเธอไป ตอนนี้เธอแค่กลัวจะถูกไล่ตะเพิด
“ไม่เป็นไร การดูแลคุณย่าก็เป็นหน้าที่ของผม คุณน้าอาศัยอยู่ที่นี่ให้สบายใจเถอะ คุณน้าครับ ปกติผมยุ่งจนไม่มีเวลาอยู่กับพวกคุณ ทุกเดือนผมจะให้คนโอนเงินไปที่บัญชีของคุณ เป็นค่าครองชีพ ส่วนพ่อบ้านในบ้านนั้น คุณอยากกินอะไรก็บอกพ่อบ้านเขาได้เลย” ชลธีคืนสภาพสิทธิของพ่อบ้านอีกครั้ง
“ได้ ได้ ได้ ชลคุณเป็นคนดีจริงๆ” ในเวลานี้สิริกรโล่งใจถึงที่สุด ตอนนี้เธอต้องฝังรากลึกในตระกูลสุวรรณเลิศ ถึงจะสามารถทำเรื่องของตนเองต่อไปได้
เดาว่าย่านิ่มนั่นคงจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก แค่เธอไม่ตายก็พอ
ได้รับคำตอบที่แน่นอนของชลธี สิริกรเดินจากไปอย่างมีความสุข คืนนี้เธอสามารถนอนหลับได้สนิท ตราบใดที่ชลธีไม่ไล่เธอไป เธอก็สามารถอาศัยอยู่ได้อย่างเหมาะสม
กลับมาที่ห้องของตนเอง ชลธีอาบน้ำเอนกายลงบนเตียงด้วยความอ่อนล้า เตียงนุ่มสบายมาก บวกกับแสงจันทร์สุกสว่างที่หน้าต่าง แต่เขากลับนอนไม่หลับ
นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอลูกชาย เขาคิดถึงเหลือเกิน แต่กลับกลัววรกัญญาจะไม่ให้ตนเองเจอลูกชาย ช่วงนี้เขาเองก็ยุ่งเกินไป ภายใต้ความช่วยเหลือของคุณฟิลลิป ในที่สุดเขาก็ก้าวผ่านความยากลำบาก
“อักลี่ พ่อคิดถึงลูก พ่อคือพ่อของลูกนะ” ชลธีลูบใบหน้าของอักลี่บนหน้าจอมือถือ เจ้าตัวเล็กนั้น ทำให้คนรักสุดหัวใจ
“คุณอาครับ กินอันนี้สิครับ” เสียงเจื้อยแจ้วของอักลี่ดังขึ้นในหูของชลธีอีกครั้ง
ร่างอ่อนนุ่มนั้น กลิ่นนมบนร่างกาย และเสียงที่ทำให้คนหลง ชลธีเจ็บปวดหัวใจ นั่นคือลูกชายของตนเอง แต่ปีนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น กลับไม่สามารถสืบอะไรได้เลย มุก ลำบากคุณแย่ ช่วยผมคลอดลูกที่น่ารักแบบนี้ออกมา
ชลธีคิดฟุ้งซ่านจนฟ้าเกือบสาง ในที่สุดเขาก็สะลึมสะลือหลับไป แต่ผ่านไปไม่นาน เขาก็ถูกเสียงมือถือปลุกขึ้นมา
สายเรียกเข้ามาจากผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัท เมื่อชลธีเห็นเบอร์ของเขาปุ๊บ ก็กังวลเล็กน้อย ครั้งก่อนตอนรับสายเขา นั่นคือตอนที่ชุติภาสยังมีชีวิตอยู่ รับสายแล้วก็โมโหจนล้มป่วย
“มีเรื่องอะไร?” ชลธีพลิกตัวขึ้นมา เขาเตรียมพร้อมกับทุกอย่าง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
“ข่าวดีครับ ข่าวดี ประธานชลธี ครั้งนี้สินค้าของพวกเราได้มาตรฐานทั้งหมด พนักงานตรวจสอบคุณภาพที่คุณนายโรสส่งมาเป็นคนตรวจสอบเองกับมือ คุณวางใจได้” ผู้จัดการฝ่ายผลิตก็ไม่ได้พักผ่อนมานาน เอาแต่เฝ้าสินค้าล็อตนี้ เขาเองก็วางใจ
“โอ้ งั้นก็ดี ผมจะรีบไปที่โรงงาน คุณรอผมด้วย” ได้ยินข่าวนี้ ชลธีมีความสุขมาก เขารีบสวมเสื้อผ้า ล้างหน้าบ้วนปากง่ายๆ และออกจากบ้านไป
เหตุการณ์ครั้งนี้ แม้คุณนายโรสจะไม่ได้ให้ตนเองชดใช้ค่าผิดสัญญาสามเท่า แต่ค่าผิดสัญญาหนึ่งเท่านั้นก็ทำให้ชลธีกลืนไม่เข้าคายไม่ออกมาก เงินทุนส่วนหนึ่งของเขาถูกธีร์ธวัชชิงหนีไป อีกส่วนยังอยู่ในการลงทุนถอนออกมาไม่ได้ คุณฟิลลิปเป็นผู้ให้ตนเองยืมเงินทุนส่วนใหญ่ เขาซาบซึ้งใจต่อคุณฟิลลิปมาก
มองดูสินค้าล็อตนี้แพ็คใส่กล่อง บรรจุขึ้นรถ จากนั้นขนส่งออกไป ชลธีถึงจะถอนหายใจอย่างโล่งอกอย่างแท้จริง
การทำธุรกิจกับคุณนายโรสปีนั้นวรกัญญาเป็นคนไปเจรจาให้ หลายปีที่ผ่านมาความร่วมมือเป็นไปได้ดีมาก และยังมีส่วนร่วมในหลายด้าน ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องครั้งนี้ สัดส่วนความผิดพลาดของสองบริษัทแทบจะเป็นศูนย์
“ประธานชลธี ครั้งนี้วัตถุดิบที่ว่องประเสริฐการกรุ๊ปจัดส่งทันเวลามาก คุณภาพก็ยอดเยี่ยม ดังนั้นสินค้าครั้งนี้ของพวกเราจึงผ่านมาตรฐานได้อย่างง่ายดาย” ผู้จัดการฝ่ายผลิตรายงานชลธี
ครั้งนี้เขากับชลธีตรวจสอบทุกอย่างด้วยตนเอง ทุกขั้นตอนทำด้วยความระมัดระวังมาก บวกกับโบนัสจำนวนมาก บรรดาคนงานก็ทุ่มเทกำลัง ในไม่ช้าก็ผลิตสินค้าล็อตนี้ออกมาอย่างมีคุณภาพ
“ดีมาก คุณกลับไปพักสักสามวัน ผมให้คุณลาสามวัน” อารมณ์ดีแล้ว ชลธีจึงให้ผู้จัดการฝ่ายผลิตลาสามวัน
“ไม่เป็นไรครับ ผมพักแค่วันเดียวก็พอ วันนี้ภรรยาของผมน่าจะใกล้คลอดแล้ว ผมอยากกลับไปเยี่ยม” ผู้จัดการฝ่ายผลิตกินนอนอยู่ในโรงงานตลอด ไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว เมื่อสักครู่แม่เพิ่งโทรหาตน เพื่อบอกข่าวนี้
