จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 492 แค็ตตาล็อก

สือเหวินปิ่งหัวเราะแก้เก้อและพูดว่า “คุณท่านครับ ตระกูลสือของเรากับตระกูลซินของคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนะครับ ถ้าเงินของคุณไม่พอบอกผมได้นะ ผมยืมให้ได้ แต่บอกไว้ก่อนนะ คุณท่านอย่าแย่งของชิ้นเดียวกับผมนะ ไม่อย่างนั้นคงต้องลำบากใจแน่”
“จริงด้วยสิ ผมควรบอกคุณท่านก่อนนะ ว่าผมกำลังมองเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยชุดนั้นอยู่ ผมหวังว่าคุณท่านซินจะไม่แย่งของรักของหวงไปจากผมนะครับ”
เขารู้ดีว่าซินจื่อหมินต้องการอะไร ถึงได้แสร้งทำเป็นผู้ดี ช่างเป็นกลยุทธ์ที่ร้ายกาจจริงๆ
ซินยุ่นพูดอย่างไม่พอใจว่า “สือเหวินปิ่ง ตระกูลสือของพวกคุณเป็นศัลยแพทย์ แล้วคุณจะเอาเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยไปทำไม?”
สือเหวินปิ่งถึงกับหัวเราะออกมา “คุณพูดแบบนี้มันไม่ถูกนะครับ ในฐานะหมอคนหนึ่ง จะไม่ให้ผมสนใจเข็มวิเศษของหมอเทพอย่างเปี่ยนเชวี่ยได้ไงครับ? ทำไม อย่าบอกนะครับว่าพวกคุณก็เล็งเข็มเทพชุดนี้อยู่?”
ซินจื่อหมินทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ “ผมเล็งอยู่ แล้วทำไม?”
สือเหวินปิ่งส่ายหัวอย่างอวดดี “เฮ้อ ไหนเป็นแบบนี้ล่ะ? ถ้างั้นผมต้องขออภัยคุณท่านซินแล้วนะครับ เกรงว่าวันนี้คุณท่านต้องผิดหวังแล้วล่ะ เพราะเข็มเทพชุดนี้ต้องเป็นของตระกูลสืออย่างเดียวครับ!”
สือเหวินปิ่งมองซินจื่อหมินด้วยความมั่นใจ
การประมูลยังไม่ทันได้เริ่มขึ้น แต่เขาก็รีบด่วนสรุปอย่างมั่นใจแล้ว มันช่างดูถูกซินจื่อหมินเลยจริงๆ
แต่มันเป็นเรื่องจริง
ถ้าเทียบกันเรื่องทักษะทางการแพทย์ ต่อให้เป็นสือเหวินปิ่งสิบคนก็ไม่อาจเทียบกับซินจื่อหมินได้ แต่เมื่อพูดถึงเรื่องฐานะการเงินแล้ว ซินจื่อหมินยังด้อยกว่าเขามาก
หลายปีที่ผ่านมานี้ ตำแหน่งผู้นำของอุตสาหกรรมการแพทย์ในเขตเจียงหนานอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลสือมาตลอด พวกเขายังใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการทำเงินมากมายมหาศาล นอกจากนี้ยังทำเรื่องไม่ชอบมาพากลเพื่อหลอกลวงคนมากมาย ส่วนเงินที่ได้ก็นำไปจ่ายอย่างมีความสุข
แม้ตระกูลซินก็เป็นตระกูลที่ร่ำรวยเหมือนกัน แต่พวกเขาเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าหากต้องเทียบกับความร่ำรวยของตระกูลสือแล้ว ตระกูลซินยังไม่ควรค่าแก่การพูดถึง และนี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้สือเหวินปิ่งมั่นใจว่าจะชนะซินจื่อหมินได้
สือเหวินปิ่งหันหน้ากลับไปด้วยความมั่นใจ
ส่วนซินจื่อหมินได้แต่รู้สึกไม่พอใจ
ถ้าสือเหวินปิ่งเข้ามายุ่งด้วย บอกตามตรงเลยว่าเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยนี้เขายากที่จะได้ครอบครองแล้ว
เดิมทีในงานประมูลนี้ คนที่ทำงานเกี่ยวกับทางการแพทย์ก็น้อยอยู่แล้ว ซึ่งน้อยคนที่จะสนใจเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ย ซินจื่อหมินจึงคิดว่าเขาจะได้ของถูกกลับไปแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเจอกับคู่แข่งเก่าอย่างสือเหวินปิ่งคนนี้อีก
เขาได้แต่ขมวดคิ้วแน่นๆ ดูเหมือนว่าครั้งนี้ต้องเสียเที่ยวแล้ว
เมื่อคิดถึงจุดนี้ ซินจื่อหมินก็ยิ่งไม่พอใจ
15 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว พิธีกรหยิบไมโครโฟนขึ้นมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เอาล่ะ เวลาของเรามาถึงแล้วครับ ทุกท่านน่าจะดูแค็ตตาล็อกทั้งหมดกันแล้ว และผมเชื่อว่าทุกท่านต้องมีของที่ต้องการจะประมูลอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้น เราจะไม่เสียเวลาอีก และการประมูลของเรา เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!”
“ก่อนอื่น สินค้าชิ้นแรกในรายการประมูลของเราคือ พัดงาช้าง”
ทันใดนั้น สองสาวสุดฮอตในชุดเดรสสุดเซ็กซี่ก็ผลักรถเข็นเล็ก ๆ ขึ้นไปบนเวที ซึ่งด้านบนของรถเข็นนั้นคือกรอบคริสตัลอันวิจิตรงดงาม
และด้านในกรอบคริสตัลอันวิจิตรงดงามนั้นคือพัดงาช้าง
ด้านหน้าของกระดูกพัดที่แกะสลักจากงาช้างชิ้นนี้ยังมีลายเซ็นของจางต้าเชียน ซึ่งดูแล้วเป็นของที่มีค่ามาก
จากนั้นพิธีกรพูดขึ้นว่า “พัดงาช้าง ราคาเริ่มต้นที่สองแสนครับ ทุกครั้งที่เพิ่มราคาเข้าไปห้ามต่ำกว่าห้าหมื่น และบัดนี้ เริ่มการประมูลได้!”
ทันใดนั้น มีคนเปิดที่ราคาสองแสนห้าทันที และมีอีกคนเปิดที่ราคาสามแสน
บรรยากาศของการประมูลถูกปลุกเร้าขึ้นโดยนักประมูลเหล่านี้ และในที่สุด ราคาของพัดงาช้างชิ้นนี้ก็ถูกปิดที่ห้าแสนห้า
ซึ่งทุกคนรู้ดีว่านี่เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้น และของดียังอยู่ข้างหลัง!