พอมู่นวลนวลฟังเขาพูดจบก็รีบผลักเขาออกทันที: ” ไม่ได้ ฉันต้องไป ”
เธอรู้ว่าโม่ถิงเซียวไม่อยากให้เธอไปทำงานนอกสถานที่อีกเเล้ว
โม่ถิงเซียวไม่ได้พูดอะไร เขาจ้องเธออย่างหนักหน่วงอยู่อย่างนั้น ทั้งๆที่ในตาของเขาไม่มีอารมณ์อื่น เเต่ทำไมมู่นวลนวลดูเเล้วก็ยังรู้สึกว่าในสายตาของเขาเหมือนมีความโมโหอยู่เล็กน้อยล่ะ
” เเค่อาทิตย์เดียวเอง…… ” มู่นวลนวลเม้มปาก เธอคิดว่าตัวเองอาจจะเข้าใจความหมายในสายตาของเขาผิดไป
โม่ถิงเซียวไม่ได้เป็นคนที่คดโกงขนาดนั้น ก็เเค่ไปทำงานอาทิตย์เดียวเอง
” อืม ” โม่ถิงเซียวขานรับเล็กน้อย หลังจากนั้นก็จับมือเธอ: ” ไปทานข้าวเถอะ ”
……
ตอนกลางคืน พอกลับห้องมาโม่ถิงเซียวก็โยนมู่นวลนวลลงบนเตียง: ” ให้สิทธิคุณเลือกว่าจะทำในส่วนของอาทิตย์หน้าตอนนี้ หรือค่อยกลับมาชดเชยให้ฉัน? ”
มู่นวลนวล: ” …… ”
เธอไม่อยากเลือกอะไรทั้งนั้น
มู่นวลนวลส่งเสียงฮึ เธอเท้าแขนลุกขึ้นนั่งเเละกำลังจะไปที่ห้องอาบน้ำ
เรื่องที่ไม่ยุติธรรมและไม่สมเหตุสมผลเเบบนี้ เธอจะไม่ตอบรับโม่ถิงเซียวเด็ดขาด
ผลสุดท้าย เธอก็ถูกโม่ถิงเซียวกดที่ห้องอาบน้ำหนึ่งครั้ง กลับมาบนเตียงก็ใช้เวลาสักครู่ เขาถึงจะปล่อยเธอไป
ตอนเช้าวันต่อมา เธอถูกโม่ถิงเซียวปลุก
” ตื่นได้เเล้ว ”
เธอลืมตาขึ้นมาก็เห็นโม่ถิงเซียวเเต่งตัวอย่างเป็นระเบียบเเล้ว ต่างกับคนชั่วในห้องอาบน้ำเมื่อคืน
มู่นวลนวลง่วงมาก คนตื่นเเล้ว เเต่น้ำเสียงยังคงแหบเหมือนตอนเพิ่งตื่น: ” กี่โมงเเล้ว? ”
” หกโมง ” โม่ถิงเซียวล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเเล้ว น้ำเสียงของเขาก็เป็นปกติ
หกโมง ทานข้าวกับล้างหน้าแปรงฟันครึ่งชั่วโมง ไปสนามบินชั่วโมงกว่า โม่ถิงเซียวจัดการเวลาได้ดีมาก
มู่นวลนวลหลับตาลง เธอคำนวณเวลาอย่างเลอะเลือนเเละยังอยากนอนต่อ
โม่ถิงเซียวใช้เสียงทุ้มต่ำเเละไพเราะของเขาไปพูดที่ข้างหูของเธออย่างยั่วยุ: ” ไม่อยากตื่นก็นอนต่อสิ ”
พอเขาพูดแบบนี้ มู่นวลนวลก็รีบตื่นทันที
เมื่อคืนโม่ถิงเซียวทรมานเธอขนาดนั้น ยังมาปลุกเธอตั้งเเต่เช้าอีก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่อยากให้เธอไปทำงานนอกสถานที่
ร้ายกาจ!
มู่นวลนวลกัดฟันลุกขึ้นนั่งเเละพูดบ่น: ” ร้ายกาจ! ”
สายตาของโม่ถิงเซียวกระตุกนิดหน่อย เเต่เขาไม่ได้พูดอะไร
……
โม่ถิงเซียวขับรถมาส่งมู่นวลนวลที่สนามบินด้วยตัวเอง
ทั้งสองคนเจอกับมู่เจิ้งซิวที่นั่น
หลังจากที่มู่เจิ้งซิวกลับมา นี่ก็เป็นครั้งที่สองที่เขาเจอกับโม่ถิงเซียว
มู่เจิ้งซิวพูดขึ้นมาก่อน: ” ให้คนขับรถมาส่งก็ได้ นายยังตั้งใจมาส่งนวลนวลที่สนามบินด้วยตัวเองอีก ลำบากนายเเย่เลย ”
โม่ถิงเซียวได้ยินดังนั้น ก็มองมู่นวลนวลนิดหน่อย: ” ถึงอย่างไรก็ไม่ได้มีธุระอะไร ”
ใบหน้าของมู่นวลนวลราบเรียบ เเต่ในใจอดไม่ได้ที่จะแขวะโม่ถิงเซียว
ทั้งๆที่ยุ่งมาก กลับยังบอกว่าไม่มีธุระอะไรได้อย่างหน้าตาเฉย
มู่เจิ้งซิวพยักหน้าคล้ายกับเขาไม่อยากพูดอะไรมาก
โม่ถิงเซียวกลับพูดขึ้นอีกครั้งในตอนนี้: ” ไปที่เมืองซี ยังไงก็รบกวนนายท่านมู่ช่วยดูเเลภรรยาของผมด้วยนะครับ ”
ต่อหน้าคนนอก ดูเหมือนว่าเขาจะมีท่าทีเย็นชาแบบนี้ตลอดเวลาราวกับว่าเขาไร้ความรู้สึก แต่ก็ไม่สามารถปกปิดการข่มขู่ที่อยู่ในน้ำเสียงของเขาได้
เเม้เเต่มู่นวลนวลเองก็ยังฟังออก คงไม่ต้องพูดถึงมู่เจิ้งซิวเเล้วล่ะ
สีหน้าของมู่เจิ้งซิวชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็พูดอย่างใจเย็น: ” นวลนวลเป็นหลานของฉัน ฉันต้องดูเเลเธออยู่เเล้ว ”
โม่ถิงเซียวได้ยินดังนั้น ก็ทำเพียงยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย เเต่ไม่ได้ยิ้มออกมา
มู่เจิ้งซิวหันไปพูดกับมู่นวลนวล: ” เราเข้าไปด้านในกันเถอะ ”
มู่นวลนวลผลักกระเป๋าสัมภาระเดินเข้าไปด้านใน เเละไม่ลืมหันกลับมาทำมือเป็นรูปโทรศัพท์ใส่โม่ถิงเซียว
เเสดงให้รู้ว่าถ้าเธอถึงเมืองซีเเล้วจะโทรศัพท์หาเขา
โม่ถิงเซียวใส่ชุดสูทสั่งทำที่หรูหรา บวกกับรูปร่างสูงของเขา พอยืนอยู่ในสนามบินที่มีคนเดินผ่านไปมาก็เหมือนจะเปล่งประกายเเสงอย่างไรอย่างนั้นเเละสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาดูค่อนข้างหยิ่งเเละเงียบเหงาเล็กน้อย
มู่นวลนวลหันไปมองเขาสักครู่ ถึงจะเดินเข้าไปในที่ตรวจสอบความปลอดภัย
เเละตอนนี้ เธอถึงจะสังเกตเห็นว่าสีหน้าของมู่เจิ้งซิวดูเเย่มาก
คงเป็นเพราะเมื่อสักครู่ที่ถูกโม่ถิงเซียวข่มขู่ ใบหน้าแก่ไม่สามารถระงับมันได้ ถึงได้เป็นแบบนี้
ถึงเเม้ว่าโม่ถิงเซียวจะบอกให้มู่เจิ้งซิวดูเเลเธอ เเต่เธอยังรู้จักช่วยมู่เจิ้งซิวผลักกระเป๋าสัมภาระ
มู่เจิ้งซิวไม่ได้พาเลขากับผู้ช่วยมาด้วย มู่นวลนวลจึงทำได้เพียงรับผิดชอบทั้งหมด
เห็นมู่นวลนวลดึงกระเป๋าสัมภาระในมือเขาไปถือ มู่เจิ้งซิวก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเธอ
มู่นวลนวลยิ้มตอบ
เธอเเทบจะไม่เคยอยู่กับมู่เจิ้งซิวตามลำพังเลย ตอนนี้จึงรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย
โชคดีที่มู่เจิ้งซิวก็ไม่ได้อยากจะคุยกับเธอมากมาย พอขึ้นเครื่องบินก็ต่างคนต่างพักผ่อน
……
สองชั่วโมงผ่านไป เครื่องบินก็จอดลงที่สนามบินนานาชาติเมืองซี
ทางโรงเเรมส่งคนมารับพวกเขา
พอมู่นวลนวลเปิดโทรศัพท์ ก็พบว่ามีสายที่ไม่ได้รับสองสายจากโม่ถิงเซียว
เธอจึงส่งข้อความตอบกลับโม่ถิงเซียว: เพิ่งลงจากเครื่องบิน
คงผ่านไปประมาณสองวินาที เธอก็ได้รับข้อความตอบกลับจากโม่ถิงเซียวด้วยคำว่า ” อืม ” คำเดียว
เธอเพิ่งวางโทรศัพท์ลงก็ได้ยินเสียงมู่เจิ้งซิวพูดขึ้น: ” ตอนกลางคืนต้องไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารเย็น ตอนบ่ายไม่มีงานอะไร ”
พอมู่เจิ้งซิวขึ้นรถ เขาก็หลับตาพักผ่อนทันที ตอนพูดก็หลับตาด้วยเช่นกัน
ถึงโรงเเรม มู่นวลนวลก็ไปอาบน้ำก่อน หลังจากนั้นก็กระโจนลงเตียงเเละหลับทันที
ตอนเธอตื่นขึ้นมาก็ตอนบ่ายเเล้ว
พอเธอโทรศัพท์หาเบอร์ส่งอาหารของทางโรงเเรมเสร็จเเล้ว ถึงจะไปดูโทรศัพท์ของตัวเอง
มีเพียงข้อความที่ยังไม่ได้อ่านหนึ่งข้อความจากโม่ถิงเซียว: ส่งที่อยู่โรงแรมมาให้ฉัน
มู่นวลนวลนึกภาพโม่ถิงเซียวที่กำลังถือโทรศัพท์พิมพ์ข้อความหาเธอด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงอยู่ในห้องทำงาน คิดได้ดังนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
เธอรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองเหมือนลูกสาวที่มาทำงานนอกบ้าน เเละโม่ถิงเซียวเหมือนคุณพ่ออายุเยอะที่ไม่วางใจลูกสาวของตัวเอง นึกไม่ถึงว่าเขาจะให้เธอส่งที่อยู่โรงเเรมให้เขา
แม้ว่าการเปรียบเทียบนี้จะดูตลกไปหน่อย แต่มู่นวลนวลก็ยังคงส่งที่อยู่โรงแรมให้เขา
……
ตอนกลางคืน มู่นวลนวลก็ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารกับมู่เจิ้งซิว
คนที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารล้วนเป็นพวกคนแก่ๆ ดูก็รู้ว่าสนิทสนมกับมู่เจิ้งซิว
อยู่มาได้สักพัก มู่นวลนวลก็เข้าใจเเล้วว่ามู่เจิ้งซิวไม่ได้มาทำงานนอกสถานที่ เห็นได้ชัดว่าเขามาหาเพื่อนเก่าเพื่อติดต่อความสัมพันธ์
ที่เขาพามู่นวลนวลมาเเต่ไม่พามู่หวันฉีมา ก็เพราะเขารู้ว่ามู่หวันฉีไม่เกรงใจเเละหยิ่งเกินไป ถ้าพาเธอมาก็อาจจะก่อเรื่องขึ้นได้ง่าย เขาจึงพามู่นวลนวลมาแทน
ตอนที่มู่เจิ้งซิวพูดแนะนำก็ได้พูดถึงเธอ: ” นี่คือหลานสาวคนเล็กของฉัน ”
หลังจากนั้นก็มีคนพูดล้อเล่นขึ้นมา: ” ที่บ้านของฉันก็มีหลานชายเหมือนกัน ให้เเต่งด้วยกันเลยสิ! ”
มู่เจิ้งซิวส่ายหน้า: ” ไม่ได้หรอก หลานสาวของฉันเเต่งงานเเล้วน่ะ ”
” เจ้าหนุ่มคนไหนมีวาสนาขนาดนี้ ถึงได้เเต่งงานกับหลานสาวที่น่ารักของนายได้ล่ะ? ”
” ตระกูลโม่ ”
พอเป็นแบบนี้ ทุกคนก็รู้ว่ามู่นวลนวลคือคุณหญิงของตระกูลโม่ทันที
มู่นวลนวลรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองนิดหน่อย
มู่เจิ้งซิวไม่ได้มาติดต่อความสัมพันธ์กับเพื่อนเก่าเพียงอย่างเดียว เขายังยืมสถานะ ” คุณหญิงตระกูลโม่ ” ของมู่นวลนวลมาเอาหน้าให้ตัวเองอีกด้วย
ถึงอย่างไร เขาก็ไปอยู่ที่ต่างประเทศมาหลายปี ความสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนเก่าเหล่านี้ก็ได้จืดชืดไปหมดเเล้ว
เเต่ถ้าเขามีหลานสาวที่เเต่งเข้าไปเป็นคุณหญิงตระกูลโม่ ต่อให้ความสัมพันธ์ของเขากับพวกคนเหล่านี้จะจืดชืดขนาดไหน พวกเขาก็ต้องให้หน้าเขาอย่างแน่นอน
