มู่นวลนวลรับรู้ได้ว่าร่างกายของโม่ถิงเซียวเเข็งทื่อขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เเม้เเต่การหายใจของเขา ก็หนักขึ้นด้วยเช่นเดียวกัน
ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาจูบเธอ……คล้ายกับก็มีปฏิกิริยาตอบสนองนี้เหมือนกัน
ตอนนั้นก็มีปฏิกิริยานี้เเล้วหรอ?
……
โชคดีที่ในมุมนี้เเสงไฟค่อนข้างมืดสลัว โม่ถิงเซียวจึงมองไม่เห็นหน้าที่เเดงก่ำของเธอ ไม่อย่างนั้น เขาคงต้องหัวเราะเยาะเธอแน่ๆ
อยู่ๆมือใหญ่ก็มากุมอยู่บนมือของเธอ โม่ถิงเซียวพูดขึ้นที่ข้างหูเธอด้วยเสียงที่ทุ้มแหบ: ” อย่าสั่นสิ ”
เมื่อสักครู่ ตอนที่เธอเป็นฝ่ายจู่โจม ก็เเค่อยากทำให้โม่ถิงเซียวรู้สึกอายเท่านั้น ตอนนี้กลับถูกโม่ถิงเซียวพูดใส่แบบนี้ ความอัปยศอดสูก็เเล่นขึ้นมาจากด้านล่างทันที เธออยากจะดึงมือกลับมา
เเต่โม่ถิงเซียวกลับไม่ให้โอกาสนี้กับเธอ เขากดมือของเธอ ส่วนมืออีกข้างก็กอดเอวเรียวของเธอไว้ ทั้งสองคนเหมือนคู่รักที่กำลังกอดกันอย่างสนิทสนม
คล้ายกับว่าเขาไม่รับรู้ถึงการถอยทัพของเธอ ถึงได้พูดขึ้นอย่างชมเชย: ” ความสามารถด้านการเรียนรู้ของคุณดีมาก ”
มู่นวลนวลกัดริมฝีปากนิดหน่อย เธอดึงมือออกมาไม่ได้ จึงหยิกลงไปด้วยความโมโห
โม่ถิงเซียวส่งเสียงฮึนิดหน่อย หลังจากนั้นเขาก็เอียงหัวไปจูบลงบนคอของเธอ
” มู่นวลนวล ” โม่ถิงเซียวเรียกชื่อเธอ เเสดงถึงการตักเตือน เเต่กลับยากที่จะซ่อนความปรารถนาในนั้นลง
รู้จักกลัวเเล้วหรอ?
ตอนนี้มู่นวลนวลกล้าหาญมาก เธอเทหมดหน้าตักอย่างไม่มีอะไรต้องกลัว
” คุณโม่กับภรรยาของพี่ชายมาทำเรื่องแบบนี้ในห้องรับรอง ตื่นเต้นไหมล่ะคะ? ” การยั่วยุที่มุ่งร้ายในน้ำเสียงของมู่นวลนวลไม่มีการปกปิดอีกต่อไป
หลังจากที่รู้การมีตัวตนของเสี่ยวโม่เจียเฉิน ตอนที่เธอเผชิญหน้ากับโม่ถิงเซียว เธอก็เรียกเขาว่าโม่เจียเฉินไม่ได้อีกเเล้ว โดยเฉพาะตอนสถานการณ์เเบบนี้
ก่อนที่โม่ถิงเซียวจะเเต่งงานกับเธอ เขาไม่เคยใกล้ชิดกับมารยาหญิงมาก่อน เรื่องแบบนี้ถือว่าเป็นครั้งเเรก……
เขารู้ตัวว่าตัวเองกำลังใกล้จะระเบิดเเล้วเต็มที จึงพูดให้มู่นวลนวลหยุดด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก: ” อย่าขยับ ”
น้ำเสียงของเขาสงบจนไม่เหมือนกับผู้ชายที่กำลังมีความปรารถนา
ไหนบอกว่าตอนที่ผู้ชายถูกควบคุมโดยความปรารถนา พวกเขาจะไม่คิดถึงเรื่องอื่นไม่ใช่หรอ?
เเต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะสามารถยับยั้งตัวเองได้!
” อ้อ ” มู่นวลนวลขานรับนิดหน่อย
พอพูดจบ มู่นวลนวลก็รีบลุกขึ้นยืนทันที หลังจากนั้นเธอก็หลบหลีกมือของโม่ถิงเซียวที่กำลังจะยื่นมาจับเธอได้อย่างว่องไว
เธอหันไปยิ้มให้โม่ถิงเซียวอย่างอวดดี เเละเอามือที่ซ่อนอยู่ด้านหลังออกมา บนมือมีโทรศัพท์อยู่เครื่องหนึ่ง
เธอเพิ่งล้วงโทรศัพท์เครื่องนั้นออกมาจากกระเป๋ากางเกงของโม่ถิงเซียว
” ก่อนหน้านี้คุณโม่ชมว่าความสามารถด้านการเรียนรู้ของฉันดีมาก งั้นคุณก็คงจะไม่รังเกียจที่จะให้โทรศัพท์ของคุณเป็นรางวัลใช่ไหม ” มู่นวลนวลยิ้มราวกับสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์
ไม่มีโทรศัพท์ โม่ถิงเซียวก็ไม่มีโอกาสที่จะเรียกคนให้มาช่วยเเล้ว ดูสิว่าเขาจะออกไปในสภาพนี้ได้ยังไง!
โม่ถิงเซียวหน้าดำทมิฬ เขามองมู่นวลนวลที่เดินออกไปอย่างอวดดี
พอก้มลงมองสภาพเสื้อผ้าของตัวเอง สีหน้าของเขาก็ยิ่งมืดลงมากกว่าเดิม
เขาไม่เคยรู้สึกจนตรอกแบบนี้มาก่อน เเละไม่คิดว่าจะมาล้มลงในมือของผู้หญิงคนนึง
เขาทำหน้าขรึม หลังจากนั้นก็ล้วงโทรศัพท์อีกเครื่องออกมาจากกระเป๋ากางเกง เเละกดโทรหาซือเย่ทันที: ” เอาเสื้อนอกมาให้ด้วย ”
คนอย่างโม่ถิงเซียว เป็นไปไม่ได้ที่บนตัวจะมีโทรศัพท์เพียงเครื่องเดียว เครื่องที่มู่นวลนวลเอาไปเป็นเพียงเเค่โทรศัพท์ส่วนตัวของเขาเท่านั้น
……
พอมู่นวลนวลออกมาจากห้องรับรองพิเศษ เธอก็ไม่กล้ากลับไปที่คฤหาสน์ เเต่ก็ไม่มีที่อื่นให้ไปแล้ว
บ้านเช่าก็ถูกเสี่ยวโม่เจียเฉินยึดไปแล้ว เธอจึงทำได้เพียงพักอยู่ข้างนอก
มู่นวลนวลกำลังเดินอย่างไร้จุดหมาย ตอนที่เดินผ่านร้านอินเทอร์เน็ต เธอก็เห็นเสี่ยวโม่เจียเฉินตรงทางเข้า
มู่นวลนวลเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เเละพบว่าเป็นเขาจริงๆ: ” ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่? ”
” ผมก็มาเล่นเกมส์สิ ” พอเสี่ยวโม่เจียเฉินเห็นเธอ เขาก็ดีใจขึ้นมาทันที: ” คุณจะไปไหน ไปเล่นเกมส์ด้วยกันสิ ”
มู่นวลนวลส่ายหน้าไปมาอย่างต่อเนื่อง: ” ……ไม่ไป ”
” ไปเถอะ ถึงอย่างไร คุณก็ถูกสามีของคุณไล่ออกจากบ้านเเล้วหนิ ”
” หา? ” เธอเหมือนถูกสามีไล่ออกจากบ้านตรงไหนกัน?
” ไม่อย่างนั้น คุณจะมาเดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนนทำไมดึกๆดื่นๆล่ะ ไปไปไป เข้าไปเถอะ ”
ความสามารถเชิงตรรกะของเจ้าเด็กดื้อคนนี้ช่างดีจริงๆ
สุดท้าย มู่นวลนวลก็เดินตามเสี่ยวโม่เจียเฉินเข้าไปในร้านอินเทอร์เน็ต เเละมองเขาโบกมือเรียกให้เจ้าของร้านเปิดห้องคู่ให้พวกเขาสองคน
คนนึงดูหนัง คนนึงเล่นเกมส์ เเละทั้งสองคนก็ผ่านค่ำคืนนี้ไปด้วยวิธีนี้
ตอนเช้าวันต่อมา ทั้งสองคนก็เดินออกมาจากร้านอินเทอร์เน็ตพร้อมกับรอยคล้ำใต้ตาที่หนามาก
เสี่ยวโม่เจียเฉินเป็นเด็ก เเละเป็นตอนที่ชีวิตเปี่ยมไปด้วยพลัง จึงยังสามารถพูดคุยกับมู่นวลนวลได้อย่างคึกคัก
เเต่มู่นวลนวลไม่ไหวเเล้ว เธอหาวออกมาอย่างต่อเนื่อง เเละไม่รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเเม้แต่นิดเดียว
ตอนที่เธอออกมาจากร้านอินเทอร์เน็ต พอเห็นโม่ถิงเซียวรออยู่ที่ประตูพร้อมกับซือเย่ และกลุ่มบอดี้การ์ด เธอก็สะดุ้งตกใจ เเละได้สติขึ้นมาทันที
