มู่นวลนวลขมวดคิ้วและมองไปที่เขาว่า:“ นายออกไปแล้ว ไม่ใช่เหรอ?”
โม่ถิงเซียว ไม่คาดคิดว่า มู่นวลนวลจะเตรียมอาหารเร็วขนาดนี้ เกือบจะเผยความลับแล้ว
เขาพูดอย่างใจเย็นว่า: “ออกไปแล้วจะกลับมาไม่ได้หรอ?”
มู่นวลนวลยังคงกังวลเกี่ยวกับข่าวบนอินเทอร์เน็ตและเธอไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะโต้เถียงกับ “โม่เจียเฉิน” ใบหน้าของเธอจริงจังมากว่า: “นายออกมา ฉันมีอะไรจะบอกนาย”
น้ำเสียงของเธอดูทุ้มมีพลัง ใบหน้าของเธอดูมีพลัง แต่เมื่อตาแมวขอเธอที่ทั้งโตและสดใสคู่นั้นจ้องมองไปที่โม่ถิงเซียวอย่างตั้งใจ เขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกเมินเฉยของเธอเท่านั้น แต่เขารู้สึกน่าหลงใหล
เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินตามเธอไปอย่างไม่เร่งรีบ
ในเวลานี้ สถานที่ที่ไม่มีใครไป ก็คือร้านอาหาร
มู่นวลนวลพาเขาไปที่ร้านอาหาร พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “โมเจียเฉินเพราคุณ ตอนนี้ฉันตกเป็นเป้าที่ผู้คนต่างเข้าโจมตีของสาธารณชน ตอนนี้คุณพอใจหรือยัง”
เธอไม่เข้าใจจริงๆว่า “โม่เจียเฉิน” กำลังคิดอะไรอยู่
ถ้าเขาสนใจเธอจริง เมื่อมู่หวันฉีคำนวณเธอไปที่คลับจือจินและถูกวางยา เขามาช่วยเธอกลับมา เขาก็ฉวยโอกาสทำร้ายเธอได้
แต่เขาไม่ได้ทำร้ายเธอ
แต่เขามักจะยุยงเธอเสมอในวันธรรมดา
เธอเคยเห็นผู้ชายมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขหลายคนที่มีประสบการณ์ความชำนาญกับผู้หญิง พวกเขาไม่ใช้เวลาและพลังงานกับผู้หญิงมากเกินไป หยอกล้อสักพักแล้วตรงไปที่เรื่อง
เป็นเพราะ “โม่เจียเฉิน” ไม่ได้ทำอะไรกับเธอในคราวนั้น เธอจึงรู้สึกว่า: “โม่เจียเฉิน” ไม่ได้เลวร้ายกับเธอ
แค่เขาเหลาะแหละเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เธอลำบาก
“ผมก็เหมือนกัน ผมก็โดนดุมากไม่ใช่หรอ?” โม่ถิงเซียวเอียงหัวของเขา สีหน้าเฉยเมยของเขาแสดงให้เห็นถึงความไร้เดียงสาเล็กน้อย
หน้าด้านจริงๆ
มู่นวลนวลเหลือบมองเขาอย่างเย็นชาว่า:“ คุณคิดว่าฉันไม่ได้อ่านความคิดเห็นของคนพวกนั้นเหรอ! พวกเขาแค่โอ้อวดเกี่ยวกับสัดส่วนร่างกายของคุณ !”
ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมชาวเน็ตบางส่วนลำเอียงได้ขนาดนี้ ถ้าอยากจะด่าก็ด่าไปทั้งคู่สิ!
มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องถูกด่า “โม่เจียเฉิน”ถูกชม
โม่ถิงเซียวเหล่ตาเล็กน้อยด้วยสีหน้าแปลก ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงใจดีว่า: “ผู้หญิงพวกคุณสามารถเห็นสิ่งนี้ได้เหรอ”
“อย่าประเด็นที่คุยกัน!” มู่นวลนวลพบว่า “โม่เจียเฉิน” กำลังเปลี่ยนประเด็นโดยสิ้นเชิง
“โม่เจียเฉิน” ดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดเธอและเขาก็ยกเท้าสองสามก้าวออกจากร้านอาหารด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านว่า: “ง่วง ผมจะไปนอน”
มู่นวลนวลท้อใจเล็กน้อย
หายใจออหกยาว ๆ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อส่งข้อความถึงโม่ถิงเซียวว่า: ฉันเอาอาหารไปวางที่ห้องหนังสือคุณ
ผ่านไปสิบวินาที ตอบกลับคำว่า “อืม”
อารมณ์ของมู่นวลนวลเคร่งขรึมและไม่ได้กินอะไรมาก เมื่อรู้สึกว่าโม่ถิงเซียวอาจกินเสร็จแล้วเธอก็ขึ้นไปชั้นบน
การเคาะประตูเข้าไป โม่ถิงเซียว ยังคงหันหลังให้เธอเหมือนเดิม
อาหารในถาดบนโต๊ะทำงานถูกกินหมด เธอจำได้ว่าเอาอาหารให้โม่ถิงเซียวก่อนหน้านี้ เขาก็กินเสร็จทั้งหมดด้วย
คิดว่า อาหารที่เธอทำน่าจะถูกปากเขา
มู่นวลนวลถามเขาด้วยความดีใจว่า:“ อยากกินผลไม้ไหมหรือจะดื่มอะไร”
“ไม่เป็นไร” เสียงของเขา ยังคงแหบแห้ง ไม่เหมือนเสียงชายหนุ่มเลย
ยืนอยู่ข้างๆ มู่นวลนวลไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
ทันใดนั้น โม่ถิงเซียวก็ถามเธอว่า : “คุณเป็นคุณนายหญิงของตระกูลโม่ จงปฏิบัติหน้าที่ของคุณเราจะอยู่อย่างสงบ มิฉะนั้น … ”
ประโยคนี้เขาปะปนอารมณ์ส่วนตัวเล็กน้อยเข้าไป ทำให้เสียงแหบของเขาฟังดูมืดทึมน่ากลัวเล็กน้อย โดยเฉพาะคำพูดสุดท้ายที่จงใจไม่พูดออกมา ทำให้คนอื่นรู้สึกขนลุก
มู่นวลนวลกอดแขนของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้และกัดริมฝีปากของเธออธิบายว่า: “ฉันสาบานว่าฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับโม่เจียเฉิน ”
เธอรู้สึกว่าโม่ถิงเซียวจะพูดคำเหล่านี้ คือเพราะเขาได้เห็นข่าวแล้วแน่นอน
“มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจียเฉิน ผมเชื่อเขา” เสียงของโม่ถิงเซียวหนักแน่นอย่างเห็นได้ชัด
จากสิ่งที่เขาพูดคือหมายความว่า เธอมียุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่น?
เห็นได้ชัดว่า โม่ถิงเซียวเข้าข้างลูกพี่ลูกน้องของเขา! เธอรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้!
โม่ถิงเซียวรัก “โม่เจียเฉิน” มาก ดังนั้นโดยธรรมชาติเขาจะไม่เชื่อว่าลูกพี่ลูกน้องที่รักจะทำอะไรกับภรรยาของเขา เขาก็รู้สึกเป็นปัญหาของเธอตัว
มู่นวลนวล ถามเขาว่า: “แล้วฉันล่ะ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ?”
โม่ถิงเซียว เงียบไปชั่วขณะและพูดว่า “แม้แต่หน้าตาของเธอก็เป็นของปลอมแปลง ทำไมผมถึงเชื่อคุณ?”
มู่นวลนวล: “… ” โต้แย้งไม่ได้
ถ้าเธอเอาแต่ใจตัวเองและหยิ่งผยอง เธอก็สามารถหักล้างเขาว่า” คุณไม่กล้าที่จะเห็นฉันด้วยใบหน้าที่แท้จริง ทำไมฉันปลอมตัวไม่ได้ ”
โม่ถิงเซียว แตกต่างจากตระกูลมู่ ทัศนคติของเขาที่มีต่อเธอนั้นชัดเจนตั้งแต่แรก ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเอาจุดอ่อนของเขามากระตุ้นบาดแผลของเขา
“ไม่มีอะไรแล้ว คุณก็ออกไปเถอะ จากนี้ผมจะไห้ ซิเย่ ส่งคุณไปทำงาน” หลังจากที่โม่ถิงเซียวพูดจบ เขาก็หยุดพูด
มู่นวลนวลเงยหน้าขึ้นมองเขา อารมณ์รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย
เธอรู้สึกว่า โม่ถิงเซียว เป็นเหมือนตบเธอก่อนแล้วให้พุทราหวานทีหลัง?
กิจวัตรนี้คล้ายกับ “โม่เจียเฉิน” มาก
“โม่เจียเฉิน” ทำกับเธอทั้งดีและไม่ดีมาโดยตลอด
อาจเป็นเพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน ดังนั้นทั้งสองคนมีนิสัยใจคอคล้ายกันมาก
หลังจากมู่นวลนวลออกไป โม่ถิงเซียวก็หันกลับมาและนวดขมับของเขา
ตอนนี้เขามีความรู้สึกว่า ขว้างงูไม่พ้นคอ
มู่นวลนวลดูเหมือนจะเกลียด “โม่เจียเฉิน” มากขึ้นไปเรื่อย ๆ ให้เธอเกลียด “โม่เจียเฉิน” อีกหน่อยและมีความรักที่ดีต่อ “โม่ถิงเซียว” เมื่อถึงเวลาที่เธอรู้ตัวจริงของเขา ก็ไม่น่าจะยากที่ยอมรับ
ข่าวบนอินเทอร์เน็ตถูกระงับลงมา
แม้ว่าบางคนจะพูดถึงเรื่องนี้ ก็ไม่สามารถทำให้ยุ่งยากได้
ออนไลน์สงบลง แต่ในชีวิตจริงมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสงบลง
แผนกการตลาดของ มู่นวลนวล มีพนักงานหญิงจำนวนมาก รวมตัวกันทุกวันจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องซุบซิบนินทาและพวกเธอก็พูดคุยเกี่ยวกับมู่นวลนวลโดยธรรมชาติ
วันต่อไป
เมื่อมู่นวลนวลไปทำงานที่ บริษัท พนักงานมองเธอด้วยความแปลกใจ
เธอเดินออกไปไกลก็ยังได้ยิงเสียงกระซิบที่มาจากข้างหลัง
“ไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมาทำงานวันนี้!”
“หัวใจของ โม่ถิงเซียว ใหญ่ขนาดนี้หรอ ภรรยากับลูกพี่ลูกน้องยุ่งเกี่ยวกัน เขาไม่สนใจหรอ”
” อย่าพูดอย่างนั้น เผื่อพวกเขาอาจจะไม่มีอะไรกันจริง!”
“ ก็ใช่นะ ตระกูลโม่จะทนเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มู่นวลนวลจะไม่สามารถอยู่สบายอย่างตอนนี้แน่นอน!”
“พวกคุณโง่กันหมดเลย เรื่องแบบนี้มักจะไม่มีมูลหมาไม่ขี้!”
“……”
พวกเขาพูดไปพูดมา ก็เพียงแค่การคาดเดา
