Eight Desolate Sword God – ตอนที่ 16 ค่ำคืนอันเงียบสงบ

ภายใต้ค่ำคืนที่เงียบสงบ หญิงสาวคนนึงได้นั่งจ้องมองบุรุษคนนึงภายใต้เเสงเทียนอันเบาบางสลัว ๆ

 

“นี่มันก็ดึกมากเเล้วถ้าหากเธอไม่รังเกียจจะพักที่นี่ก็ได้ฉันจะออกไปข้างนอกเอง”

 

พวกเขาทั้งสองคนได้นั่งด้วยกันโดยไม่ได้สนทนาอะไรกันต่อเลย เย่เฉินเฟิง จ้องมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบสงบ เเละ เตรียมจะจากไป

 

“เย่เฉินเฟิง ข้าต้องการให้เจ้าช่วยเหลืออีกเรื่องนึง”จี้ฉิงเสวี่ย รีบตะโกนเรียกหา เย่เฉินเฟิง จากนั้นใบหน้าของเธอก็เเดงขึ้นเล็กน้อย

 

“จะให้ข้าช่วยอะไร?”เย่เฉินเฟิง ขมวดคิ้วเล็กน้อยจากนั้นก็กล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นกลาง

 

“ข้าต้องการใช้ศิลาบันทึกความจำ บันทึกบางฉากที่พวกเราหลับนอนด้วยกัน”

 

เเม้ว่า จี้ฉิงเสวี่ย จะไม่ประทับใจ เย่เฉินเฟิง ที่ดูเหมือนจะเป็นคนหน้าเงิน เเต่เธอก็ยังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อต้องพูดคำขอร้องนี้ออกไป

 

“ก็ได้!”

 

เย่เฉินเฟิง รู้ว่า จี้ฉิงเสวี่ยต้องการอะไร ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าตอบรับเล็กน้อย

 

“เย่เฉินเฟิง รอข้าสักครู่ ข้าขอเปลี่ยนชุดก่อน”เพื่อที่จะทำให้ปู่ของเขายอมเเพ้ต่อ เจียงชานซุ่ย,จี้ฉิงเสวี่ย กัดริมฝีปากสีเเดงเเละพูดตอบกลับ

 

หลังจากนั้นไม่นานเสียงที่ไพเราะของ จี้ฉิงเสวี่ย ก็ได้เปล่งออกมาจากห้อง”เข้ามาได้”

 

เมื่อ เย่เฉินเฟิง เข้าไปในห้อง เขาเห็น จี้ฉิงเสวี่ย ในชุดราตรีสีดำที่คับเเน่น นั่งรอขาอยู่บนเตียง บรรยากาศอันเงียบสงบภายใต้เเสงเทียนสลัวตอนนี้ช่างเข้ากับบรรยากาศเสียจริง

 

ชุดรัดรูปที่รัดรูปได้อย่างสมบูรณ์แบบ เรือนร่างที่ละเอียดอ่อนของเธอเพียงพอที่จะทำให้ชายใดที่มองตกหลุมรัก ยิ่งตอนนี้พอเธอนั่งอยู่ภายใต้เเสงเทียนสลัว ๆ นั่น ทำให้ผิวขาวเนียนราวกับหยกเปล่งออกมาได้อย่างเซ็กซี่มากที่สุด สร้างบรรยากาศเเรงดึงดูดเเก่บุรุษผู้พบเห็นจนต้องน้ำลายไหล

 

ใบหน้าที่สวยงามนั่นราวกับเชิญชวนบุรุษเบื้องหน้าให้ถาโถมเข้าหา เเต่ทว่า เย่เฉินเฟิง จำต้องหยุดความคิดลง

 

เเม้ว่าเขาจะหยุดเลิกคิดเกี่ยวกกับ จี้ฉิงเสวี่ยไปเเล้ว เเต่เขาก็อดยอมรับไม่ได้ว่า จี้ฉิงเสวี่ย ในตอนนี้ งดงามจนน่าหลงใหลมากจริง ๆ

 

“เย่เฉินเฟิง ข้าข้อโทษที่ทำให้เจ้ารู้สึกหนักใจ”

 

จี้ฉิงเสวี่ย รู้สึกไม่สบายใจเมื่อเธอจ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง โชคดีที่เธอมั่นใจว่าเธอสามารถควบคุม เย่เฉินเฟิง ได้ทำให้เธอไม่กลัวเขาว่าเขาจะทำอะไรอันตรายกับร่างกายของเธอจริง ๆ

 

“ไม่ต้องสนใจไป ข้าทำทุกอย่างก็เพื่อได้รับเงินของเจ้า”

 

เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่เรือนร่างที่เซ็กซี่ของ จี้ฉิงเสวี่ย เขาเดินเข้าไปนั่งที่ข้าง ๆ เตียง จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นเรือนร่างที่บึกบึนของเขาเล็กน้อย

 

“!”

 

จี้ฉิงเสวี่ย สูดลมหายใจเข้าลึกเเละพยายามระงับความกังวลในใจของเธอ เธอหยิบศิลาบันทึกความจำออกมาไว้ล่วงหน้าจากนั้นก็วางไว้ที่ปลายเตียงเพื่อให้เห็นฉากร่วมหลับนอนกับ เย่เฉินเฟิง

 

ก่อนที่จะเปิดศิลาบันทึกความจำ พวกเขาทั้งคู่ ได้ทำการตกลงกันก่อน, จากนั้นพวกเขาก็ดึงผ้าห่มออกจากกันเเละคลุมลงบนร่างของพวกเขาทั้งสองคน

 

เมื่อร่างกายของพวกเขาถูกบีบเข้าหากัน กลิ่นจาง ๆ ของหญิงสาวบริสุทธิ์ ได้ปล่อยออกมาจากร่างกายของ จี้ฉิงเสวี่ย ทำให้ เย่เฉินเฟิง รู้สึกเเปลก ๆ ในใจเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกเเละขยับร่างกายบางส่วน

 

เมื่อเห็นการกระทำของ เย่เฉินเฟิง ทำให้ จี้ฉิงเสวี่ย รู้สึกโกรธที่หัวใจเล็กน้อย เเต่เพื่อให้ประสบความสำเร็จในเเผนการของเธอ จี้ฉิงเสวี่ย จำต้องอดทนเกี่ยวกับการกระทำของ เย่เฉินเฟิง เเละหลับตาลงในที่สุด

 

จากนั้นบรรยากาศภายในห้องก็เงียบสงบมีเพียงเสียงลมหายใจเท่านั้นที่ปล่อยออกมาอย่างเเผ่วเบา

 

ในตอนเเรก จี้ฉิงเสวี่ย รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อต้องมานอนเบียดใกล้ร่างกายของ เย่เฉินเฟิง เเต่เมื่อรับรู้ได้ถึงความร้อนที่ออกมาจากผิวหนังของ เย่เฉินเฟิง อาการไม่สงบของ จี้ฉิงเสวี่ย ก็เริ่มบรรเทาลงเรื่อย ๆ จากนั้นจิตใจของเธอก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก

 

ตั้งเเต่ที่ เจียงชานซุ่ย บังคับให้ เธอต้องเเต่งงานกับเขา จี้ฉิงเสวี่ย ก็ได้เเรงกดดันมหาศาลที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจ ทำให้เธอไม่สามารถทำการบ่มเพาะพลังได้อย่างราบรื่น อย่างไรก็ตาม เเรงกดดันเหล่านั้นทั้งหมดในใจได้หายไปอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อเธอได้ใกล้ชิดกับ เย่เฉินเฟิง

 

เธอค่อย ๆ จมดิ่งลงไปในความรู้สึกสงบเหล่านั้นเเละเริ่มลืมทุกอย่าง ภายใต้ความเงียบสงบเธอได้นอนเบียดไหล่ของ เย่เฉินเฟิง เเละ คล้อยหลับไปในที่สุด

 

เมื่อเห็นว่า จี้ฉิงเสวี่ย หลับไปเเล้ว เย่เฉินเฟิงที่สัมผัสได้ เขาได้ค่อย ๆ จ้องมองไปที่ใบหน้าที่สวยงามของเธออย่างกระหาย ก่อนที่จะสั่นศีรษะจากนั้นก็สวมใส่เสื้อผ้าเเละเดินออกไป

 

ในตอนเช้าตรู่ เเสงอาทิตย์ยามเช้าได้ส่องผ่านหน้าต่างกระจกเข้ากระทบห้องที่มืดสนิท จี้ฉิงเสวี่ย ที่นอนหลับอยู่ได้ถูกปลุกภายใต้เเสงอาทิตย์ยามเช้านี้

 

“ข้าเผลอหลับไปได้ยังไง?”

 

เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นเธอก็เเสดงความไม่เชื่อบนใบหน้าที่สวยงามของตัวเอง

 

เธอนึกภาพไม่ออกว่าเธอสามารถที่จะหลับลงบนไหล่ของคนที่เธอรู้สึกเกลียดชังโดยไม่ระมัดระวังได้อย่างไร จากนั้นเธอก็รู้สึกถึงความกลัวที่ปรากฏขึ้นในจิตใจ

 

“เขาคงไม่ได้ทำอะไรกับข้าใช่หรือไม่?”

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ทำให้ จี้ฉิงเสวี่ย รู้สึกตื่นตัว เธอรีบหยิบศิลาบันทึกความจำที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงมาดูอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อเห็นเปิดศิลาบันทึกความทรงจำดู เธอก็เห็นภาพที่เธอคล้อยหลับลงบนไหล่ของ เย่เฉินเฟิง โชคดีที่เขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเธอ เขาสวมใส่เสื้อผ้าเเละเดินออกไปทันที เมื่อเห็นเช่นนี้ทำให้ จี้ฉิงเสวี่ย รู้สึกเหมือนกับยกภูเขาออกจากจิตใจ เธอถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเเละพึมพัมกับตัวเอง”อย่างน้อยเจ้าก็ยังซื่อสัตย์กับตัวเองถ้าเจ้ากล้าเเตะต้องข้าจริง ๆ ข้าจะไม่ให้อภัยเจ้าอย่างเเน่นอน”

 

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จี้ฉิงเสวี่ย ได้เผยรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เมื่อเธอนึกถึงเรื่องของ เย่เฉินเฟิง

 

เธอไม่เข้าใจว่าทำไม เย่เฉินเฟิง ถึงทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากขนาดนี้มันทำให้เธอรู้สึกเเปลกมากจริง ๆ

 

 

“ฮ่าฮ่า,ดูเหมือนรากฐานการบ่มเพาะพลังของข้าจะมั่นคงอย่างสมบูรณ์”

 

หลังจากทำการฝึกฝนที่ห้องด้านข้างตลอดทั้งคืน เย่เฉินเฟิง ก็ได้ตรวจสอบรากฐานการบ่มเพาะพลังของเขา ตอนนี้เขาเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับเบื้องต้นขั้น 3 เเละสามารถสร้างรากฐานที่มั่นคงได้อย่างสมบูรณ์ ตอนนี้ พลังวิญญาณจำนวนมากได้ไหลออกมาจากไข่โลหิตทำให้ร่างกายของเขาเเข็งเเกร่งขึ้นอย่างมาก

 

หลังจากฝึกฝนเสร็จ เย่เฉินเฟิง ก็ตื่นเเต่เช้า เเละออกจากชานเมืองเพื่อมุ่งหน้าไปที่สำนักต่อสู้เมืองจักรพรรดิขาว ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของเมืองจักรพรรดิขาว เขาต้องการไปหา เย่จือหลิง เพื่อจ่ายหนี้คืนเธอ

 

“ในที่สุดข้าก็หาตัวเจ้าจนเจอ ข้ามองหาเจ้ามาตลอดช่วงสองสามวันมานี้”เมื่อ เย่เฉินเฟิง เดินเข้าไปในสำนักต่อสู้เมืองจักพรรดิขาว เขาก็ถูกพบโดย ตี้หว่านซือ โดยบังเอิญ ดวงตาของ ตี้หว่านสือ เต็มไปด้วยประกายสีดำมืด เมื่อเขาคิดถึงฉากที่เขาต้องเจ็บตัวเพราะ เย่เฉินเฟิง ทำให้เขารู้สึกเกลียดชังอีกฝ่ายอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

“เย่จือหลิง เจ้าตื่นเเล้วหรือไม่?”

 

ขณะที่ เย่เฉินเฟิง เดินทางมาถึงสนามหญ้าหน้าบ้านที่พักของ เย่จือหลิง เขาก็เคาะประตูเบา ๆ

 

“ทำไมเจ้าถึงยังมองหาข้าอยู่อีก?”

 

เมื่อได้ยินเสียง เย่เฉินเฟิง เย่จือหลิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะลังเลอยู่ชั่วครู่เเละสวมใส่เสื้อผ้าเดินออกมาเปิดประตู

 

“อย่าเข้าใจผิด ข้ามาที่นี่เพื่อที่จะชดใช้หนี้คืนเเก่เจ้า”

 

เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ เย่จือหลิง ที่สวมใส่กระโปรงสั้น เขาหยิบธนบัตรเงิน 30,000 เหรียญเทล ยัดคืนไปที่มือของเธอ

 

“ข้าบอกเจ้าไปเเล้วว่าเจ้าไม่จำเป็นจะต้องจ่ายคืนข้า”มองดูจำนวนเงิน 30,000 เหรียญเทลในมือ เย่จือหลิงขมวดคิ้วพูดเสียงต่ำ

 

“ตอนนี้ข้าพอมีเงินเเล้ว ข้าไม่ต้องการเป็นหนี้เจ้า โดยเฉพาะ คนจากตระกูลเย่”

 

หลังจากทำธุระเสร็จ เย่เฉินเฟิง ก็หันหลังกลับไปโดยไม่ลังเล

 

ขณะเดียวกัน เย่จือหลิง ก็จ้องมอง เย่เฉินเฟิง เดินจากไป เธอจ้องมองไปที่ธนบัตรเงิน 30,000 เหรียญเทลในมืออีกครั้งเเละจมดิ่งลงสู่ห้วงความคิด ตอนนี้เธอรู้สึกว่า เย่เฉินเฟิง ได้เเตกต่างไปจากเดิมอย่างบอกไม่ถูก

 

Eight Desolate Sword God

Eight Desolate Sword God

ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนเมื่ออายุครบ 13 ปี จิตอสูร ของพวกเขาจะตื่นขึ้น อย่างไรก็ตาม เย่เฉินเฟิง จิตอสูรของเขาไม่ได้ตื่น เขาถูกขับไล่เเละเนรเทศในเวลาต่อมา จากนั้นไม่นาน เย่เฉินเฟิง ก็ได้รับความโปรดปรานจากสวรรค์ หลังจากพานพบเผชิญหน้ากับหลายปีเเห่งความอัปยศ ด้วยของขวัญที่สวรรค์ประทานเขาสามารถเลือกเดินไปยังเส้นทางของผู้ฝึกยุทธ์ที่เเข็งเเกร่งที่สุดได้ ฝากกดไลค์ฝากติดตามด้วยนะครับ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset