“อาน อานหว่านชิง?”
ลู่ส้าวหลิงพูดชื่อคนแปลกหน้าคนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความสงสัย สายตาที่เฉียบแหลมของเขามองไปที่ใบหน้าของซูย้าวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขามั่นใจเป็นอย่างมากว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้คือซูย้าว
แต่ทำไมถึงชื่อว่าอานหว่านชิง?
ได้เปลี่ยนชื่ออย่างงั้นเหรอ? !
ทันใดนั้นลู่ส้าวหลิงก็หันไปมองใบหน้าอันหล่อเหลาและมืดมนของลี่เฉินซีที่อยู่ข้างๆ ไม่รอให้เขาได้พูดอะไร ซูย้าวที่อยู่ข้างหน้าก็พูดขึ้นมาว่า “จริงๆแล้ว การเคลื่อนย้ายโปรเจ็กต์กู่อานไม่ได้รีบร้อนขนาดนั้น และวันนี้คุณผู้หญิงลู่ก็พึ่งจะคลอด ประธานลู่ก็ค่อนข้างยุ่ง เราคอยหารือกันวันอื่นก็ได้”
พูดจบ ซูย้าวก็ยิ้มให้กับชายร่างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ห่างเหินเกินไปก็ไม่มีมารยาท เธอจึงเดินผ่านเขาออกไป
ลู่ส้าวหลิงมองลี่เฉินซีด้วยสายตาที่ซับซ้อนผิดปกติ เขาพูดเบาๆว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
ใบหน้าที่เย็นชาของลี่เฉินซีไม่ค่อยดูดีสักเท่าไหร่ เขาพูดแค่ว่า “เดี๋ยวฉันจะบอกนายทีหลัง นายไปอยู่กับภรรยาและลูกของนายก่อนดีกว่า!”
พูดจบ เขาก็เดินผ่านเขาและออกไปจากโรงพยาบาล
ข้างนอก ลี่เฉินซีก้าวขายาวเดินตามซูย้าวไป สีหน้าของเขาเย็นชา ดูแล้วคงจะไม่ได้อารมณ์เสียมากนัก เมื่อเดินเข้ามาอยู่ข้างๆเธอ เขาก็เอื้อมมือออกไปจับข้อมือเธอเอาไว้ ดึงเธอเข้าไปอยู่ในมุมที่ไม่มีผู้คน
ซูย้าวดิ้นและพูดอย่างความหมดความอดทนว่า “คุณลี่ คุณเป็นอะไรกันแน่? ทำแบบนี้กับคนอื่นทุกครั้ง มันไม่เสียมารยาทไปหน่อยเหรอ?”
สายตาที่เย็นชาของลี่เฉินซีเปลี่ยนเป็นสายตาที่เคร่งขรึม เขามองไปที่เธออย่างนิ่งๆ แรงที่จับข้อมือของเธออยู่ก็ไม่ได้เบาลง “สำหรับคุณ มันไม่สำคัญ”
ซูย้าวตกใจ อะไรคือสำหรับเธอมันไม่สำคัญ? !
เธอคือข้อยกเว้นเหรอ? !
ส่วนไหนคือข้อยกเว้น?ส่วนไหน?พูดออกมาเธอจะแก้มัน? !
ลี่เฉินซีไม่ได้มองดูสีหน้าที่ยุ่งเหยิงของเธอ มือใหญ่ๆของเขาจับไปที่ไหล่ของเธอ เดิมทีเธอก็ผอมอยู่แล้ว ถูกเขาโอบแบบนี้เธอขยับไปไหนไม่ได้ เขาหรี่ดวงตาที่สวยงามมองไปที่เธอ “ทำไมคุณถึงอยากได้โปรเจ็กต์กู่อานนี้?”
นี่คือโปรเจ็กต์ที่บริษัทลี่ซื่อและบริษัทLGพัฒนาร่วมกัน ถึงแม้ว่าลู่ส้าวหลิงจะเห็นด้วย เอาโปรเจ็กต์ให้กับเธอ แต่เธอก็มีอำนาจแค่ครึ่งเดียวของโปรเจ็กต์ สุดท้ายก็ต้องมาร่วมมือกับบริษัทลี่ซื่ออยู่ดี
ซูย้าวมองเขาด้วยสายตาที่ชัดเจน เธอพยักหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน “อืม ฉันอยากได้”
ลี่เฉินซียิ้มมุมปาก เขาทำสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มแล้วถามเธอว่า “คุณอยากได้มันไปทำอะไร? ร่วมมือกับบริษัทลี่ซื่อ?”
พึ่งจะพูดจบ ดวงตาที่มืดมนของเขาก็จ้องมาที่เธอ มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ทันใดนั้นเขาก็ได้รับคำตอบทันที จากนั้นเขาจึงพูดต่อว่า “หรือว่า คุณแค่เล็งเป้าไปที่บริษัทLG รอให้เอาโปรเจ็กต์มาได้แล้ว ค่อยเล็งเป้ามาที่บริษัทลี่ซื่อ?”
สุดท้ายบริษัทLGและบริษัทลี่ซื่อก็จะถูกแทนที่อย่างสมบูรณ์แบบ และเธอก็จะได้ครอบครองโปรเจ็กต์กู่อาน
ซูย้าวมองไปที่เขา ไม่รีบร้อนที่จะพูดอะไร เธอแค่มองเขาเงียบๆ คิ้วที่อยู่บนใบหน้าที่สวยงามก็ขมวดเล็กน้อย
ลี่เฉินซีถอนหายใจ เมื่อหันไปมองเธออีกครั้ง เขาก็ค่อยๆก้าวไปข้างหน้า รูปร่างที่สูงใหญ่ก็ค่อยๆขยับเข้ามาหาเธอ เห็นว่าใบหน้าอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้ๆ ซูย้าวก็เริ่มตื่นตระหนก เธออยากจะก้าวถอยหลังไปแต่กลับถูกเขาโอบเอาไว้ขยับไปไหนไม่ได้
เขาจงใจโน้มตัวเข้าไปหาเธอ รูปร่างที่สวยงามของเขาค่อยๆขยับเข้าไปใกล้เธอ เขาค่อยๆอ้าปาก ลมหายใจอันแผ่วเบาและอบอุ่นก็พุ่งเข้ามาที่ริมฝีปากของเธอ “อย่าบอกผมนะว่า ที่คุณวางแผนทำทุกอย่างแบบนี้ เป้าหมายสุดท้ายก็คือผม”
ซูย้าวเงยหน้าขึ้น มองมุมปากที่กำลังขยับและดวงตาที่คลุมเครือของเขา เธอมองดูอย่างสงบ จากนั้นก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ”
เธอจงใจถามกลับไปแบบนั้น ไม่อยากตอบตกลงและก็ไม่อยากปฏิเสธ
ลี่เฉินซีมองหน้าเธอ ช่างเป็นผู้หญิงที่ฉลาด
ถึงแม้ว่าอาจจะมีปัญหาด้านความจำเล็กน้อย แต่อย่างน้อยก็ยังมีไอคิวอยู่
เขายิ้มมุมปาก ลากนิ้วมือที่ขาวและเรียวยาวไปตามแก้มของเธอและพูดด้วยเสี่ยงที่แผ่วเบาและมีเสน่ห์ว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากแบบนี้”
ซูย้าวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “หือ?”
เขายิ้มอ่อน ทันใดนั้นก็ยื่นมือออกไปจับที่ใต้คางของเธอ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้น ระยะห่างของพวกเขาสองคนใกล้กันมากขึ้น จนแทบจะรวมร่างเข้าด้วยกัน สายตาที่มืดมนของเขากลายเป็นระลอกคลื่น “มาอยู่กับผมซิ”
พึ่งจะพูดจบ เขาก็ขยับเข้าไปใกล้เธออีก แต่มันไม่รุนแรงเหมือนก่อนหน้านี้ ครั้งนี้มันช่างอ่อนโยน แผ่วเบาและรวดเร็ว เขาแค่จูบเบาๆแล้วก็ปล่อยเธอ
แต่พวกเขาก็ยังอยู่ใกล้กันมาก แววตาของเขาเป็นประกายราวกับว่ามีบางอย่างซ่อนอยู่ แต่ก็ราวกับว่าเขาจงใจที่จะปิดบังความมืดมนในสายตา “อยู่กับผม ทุกความต้องการและความปรารถนาของคุณ ผมตอบสนองได้หมดทุกอย่าง”
หัวใจของซูย้าวสับสนวุ่นวายไปหมด แต่เธอกลับแกล้งทำเป็นไม่สะทกสะท้าน “รวมถึงบริษัทลี่ซื่อ?”
สายตาของเขามืดมนลงอย่างเห็นได้ชัด “คุณอยากได้บริษัทลี่ซื่อ?”
เธอก้มหน้าลงนิ่งๆ “อืม ไม่ได้อยากได้แต่ต้องเอามันมาให้ได้”
ลี่เฉินซีหัวเราะออกมา ไม่ใช่หัวเราะแห้งและก็ไม่ใช่เยาะเย้ย แต่มันคือเสียงหัวเราะอันแผ่วเบาที่ออกมาจากใจ เขามองหน้าเธอด้วยสายตาที่ซับซ้อน “คุณอยากได้บริษัทลี่ซื่อ?”
ซูย้าวมองไปที่เขาอย่างไม่สะทกสะท้าน “ทำไมล่ะ?คุณลี่ให้ไม่ได้?”
เธอก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติ เพราะบริษัทลี่ซื่อเป็นธุรกิจของตระกูล เป็นน้ำพักน้ำแรงของหลายชั่วอายุคนในตระกูลลี่ และยังเป็นธุรกิจที่ดีแบบนี้ ความแข็งแกร่งและอิทธิพลที่ดูถูกไม่ได้ จะเอามาครอบครองมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
ถึงแม้ว่าลี่เฉินซีจะยอมเอาให้ แต่เกรงว่าเหล่ากรรมการและยังมีญาติพี่น้องของตระกูลลี่คงจะไม่เห็นด้วย
เธอก็แค่พูดออกไปอย่างนั้น
ลี่เฉินซีจับแก้มของเธอด้วยความสนใจ มองหน้าเธอและพูดว่า “ได้มันก็ได้ แต่ต้องเปลี่ยนวิธี”
“อย่างเช่น?” ซูย้าวถามกลับ
เขายิ้มและปล่อยเธอออก ใช้มือใหญ่ๆลูบหัวของเธอเบาๆ “อย่างเช่นคุณแต่งงานกับผม ผมเอาเป็นสินสอดให้คุณเป็นไง?”
คำพูดที่แผ่วเบา ฟังดูเหมือนไม่จริงจัง แต่จริงๆแล้วเขาไม่ได้พูดเล่นเลยแม้แต่น้อย
เขาจริงจังเป็นอย่างมาก
แต่ซูย้าวกลับนิ่งไม่ได้อีกต่อไป เธอก็แค่พูดออกไปอย่างนั้น แต่เขากลับ……
เธอยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ สรุปแล้วมันเคยเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับ’ซูย้าว’คนนี้ พวกเขาเคยผ่านอะไรมาด้วยกัน ทำไมถึงได้ทำให้ลี่เฉินซีที่ไร้ความปรานีและโหดเหี้ยมในเรื่องของธุรกิจมาโดยตลอดเต็มใจยอมถึงขั้นนี้!
ซูย้าวสูดหายใจเข้าลึกๆอย่างมีสติสัมปชัญญะ หลับตาลงแล้วผลักมือของเขาออก เดินถอยหลังออกไปสองก้าว จงใจออกห่างเขา จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “คุณลี่ล้อเล่นเก่งจริงๆ”
เธออยากจะเปลี่ยนเรื่องและไม่อยากคุยเรื่องนี้กับเขาต่อ
แต่ลี่เฉินซีไม่ได้คิดแบบนั้น เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง สอดมือข้างหนึ่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงอย่างสง่างาม และใช้มืออีกข้างหนึ่งหยิบกล่องบุหรี่ออกจากชุดสูท “ล้อเล่นรึเปล่า คุณลองดูเดี๋ยวก็รู้”
ซูย้าวลืมตาขึ้นมองเขาอย่างช่วยไม่ได้ “คุณลี่ขาดแคลนผู้หญิงมากเหรอ?”
หลังจากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ดูเหมือนไม่ได้ขาดแคลนนะ! แล้วทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ?แค่เพราะฉันหน้าตาคล้ายกับอดีตภรรยาของท่านเหรอ? ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆก็ไม่จำเป็น ท่านรออดีตภรรยาของท่านต่อไปก็ได้ไม่ใช่เหรอ?”
ลี่เฉินซีขมวดคิ้ว ได้ยินว่าเธอจงใจใช้น้ำเสียงสุภาพเรียกเขาว่า’ท่าน’ มันกระแทกหูมากกว่าได้ยินเธอเรียกตัวเองว่าคุณลี่เสียอีก
เขาอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือออกไปพยุงผนังข้างหัวของเธอ ให้เธออยู่ระหว่างหน้าอกของเขากับผนัง ก้มหน้าลงไปมอง “ผมรอได้แล้ว แล้วผมก็ไม่อยากสูญเสียไปอีก ถ้าคุณแคร์ผมหรือว่าบริษัทลี่ซื่อจริงๆ งั้นคุณก็แต่งงานกับผม นี่คือวิธีที่ดีที่สุด”
ซูย้าวมองเข้าไปในดวงตาของเขา ดวงตาคู่นั้นดำจนทำให้คนตกใจ ราวกับปกปิดอะไรเอาไว้ “มีวิธีตั้งเยอะแยะ ไม่จำเป็นต้องเสียสละตัวเองเพื่ออะไร แบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับฉันและคุณ คุณลี่ ฉันจะถือว่าที่คุณพูดเมื่อกี้คือเรื่องล้อเล่น คุณไปทำงานเถอะ!”
พูดจบเธอก็จะออกไป ลี่เฉินซียื่นมือออกไปจับข้อมือเล็กๆของเธออีกครั้ง ไม่รอให้เธอได้ดิ้นเขาก็พูดออกมาว่า “ไม่ว่าแต่งงานกับผมหรืออยู่กับผม สำหรับคุณแล้วมันไม่เสียเปรียบอะไรไม่ใช่เหรอ!”
เขาพูดเบาๆ “หรือว่าคุณมีคนในใจอยู่แล้ว?”
