ที่เกาะ เมื่อชายหนุ่มและชายไว้หนวดทั้งสามคนมาถึง ผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่นๆ มารอกันหลายชั่วโมงแล้ว
ทุกคนต่างสงสัย ทำไมครั้งนี้ถึงนานขนาดนี้ หลังจากที่สงสัยกันก็เห็นชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บลงจากเรือ
สังเกตอย่างละเอียด ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ตัวประกันเรียกค่าหรือไง?
ทำไมถึงสลบล่ะ?
เมื่อสังเกตอย่างละเอียดอีกครั้ง ทำไมทั้งตัวหญิงสาวถึงมีเลือดไหลทั้งตัว…
“รีบไปเรียกหมอมา!” ชายหนุ่มรีบออกคำสั่ง
ลูกน้องคนอื่นยื่นมองอย่างงงงวย แต่กลับไม่มีใครขยับ
ชายหนุ่มอุ้มซูย้าวเดินเข้าห้องไป วางเธอลงบนเตียง ดึงผ้าห่มมาห่มไว้ให้ เมื่อลุกขึ้นเห็นคราบเลือดสีแดงสดบนมือตัวเองและร่างกายตัวเอง สีแดงสดผิดปกติ
ตอนอยู่ที่ท่าเรือ เขาฉีดยาระงับการไหลของเลือดให้เธอแล้วแท้ๆ เลือดก็ไม่ได้ออกอย่างนี้…
“พวกแกฟังภาษาคนไม่เข้าใจหรือไง? ฉันบอกให้ไปเรียกหมอมา!” ชายหนุ่มสั่ง
ชายผอมแห้งลุกขึ้นยืนและพูดออกมาตรงๆ ว่า “ลูกพี่ ไม่ได้เข้าใจอะไรใช่ไหม! เธอก็แค่ตัวประกันเท่านั้น ในเมื่อพวกเราได้เงินมาแล้ว จะพาเธอมาด้วยทำไม? รีบจัดการเถอะ!”
อีกด้านคนอื่นยังพากันพูดว่า “ใช่ๆ ลูกพี่ พาผู้หญิงคนนี้หนีไปด้วย มีแต่จะเพิ่มความวุ่นวาย! อดีตสามีของเธอยอมจ่ายเงินมากขนาดนี้ ไม่มีทางยอมจ่ายเพิ่มอีกเพื่อประกันตัวเธอหรอก!”
“รีบจัดการเถอะ โยนลงทะเลและพวกเราไปกัน เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต”
หลายคนต่างแย่งกันพูด ต่างต้องการทำให้ซูย้าวตายเดี๋ยวนี้ ถึงขนาดมีบางคนยกปืนออกมาและเล็งไปที่หัวของซูย้าว “ลูกพี่ อย่าลังเลอีกเลย!”
ชายหนุ่มยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็ว แย่งปืนในมืออีกฝ่ายมาและจ่อปืนไปที่หัวของอีกฝ่ายแทน “ลูกพี่ นี่มัน…”
“ฉันบอกแล้ว ไปเรียกหมอมา!” ชายหนุ่มสั่งอีกครั้ง น้ำเสียงหมดความอดทน และสายตาโหดเหี้ยม
ผู้ชายที่โดนทำร้ายลุกขึ้นมาจากพื้น ยังคิดจะเอื้อมมือไปจับปืนอีก แต่ชายหนุ่มแย่งลงมือก่อน มีดเล่มหนึ่งแทงทะลุฝ่ามือ
ทันใดนั้นเสียงคร่ำครวญก็ดังขึ้นไม่หยุด
“จะบอกพวกแกอีกอย่าง ตั้งแต่วันนี้ไป ผู้คนนี้ไม่ใช่ตัวประกันอีกต่อไป เธอเป็นผู้หญิงของฉัน!” ชายหนุ่มพูดอย่างเด็ดขาด
ทุกคนต่างตกตะลึง พูดกับชายหนุ่มได้ไม่ชัดเจนและไม่เข้าใจเหตุผล ชายผอมแห้งค่อนข้างฉลาด รีบรับปากไปตามหมอทันที จากนั้นลากพวกเขาหลายคนออกจากห้องไป
คนที่ได้รับบาดเจ็บคนนั้นมีคนช่วยพาออกไปทำแผล คนอื่นๆ ต่างถามคนมีหนวดด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ชายไว้หนวดถอนหายใจ “ไม่รู้ว่าลูกพี่เป็นอะไรไป ถึงได้หลงผู้คนนั้นขนาดนั้น ทั้งที่บาดเจ็บขนาดนั้นแล้ว พาไปที่ไหนก็มีแต่จะทำให้เหนื่อย ต่อให้รักษาหาย เธอจะมีความคิดเหมือนพวกเราหรือไง?”
ทุกคนต่างพยักหน้า “พวกเราทุกคนต่างทำเรื่องที่อันตราย กลัวเรื่องเลวร้ายของผู้หญิงที่สุดแล้ว! หลายปีมานี้ พี่ของพวกเราใครช่วยหาผู้หญิงให้ได้บ้าง?”
ทุกครั้งแค่ชั่วคราวเท่านั้น ใช้เงินซื้อความสุขและแก้ปัญหาก็จบไป
ทุกคนต่างไม่เข้าใจ ชายผอมแห้งรีบพูดทันที “อย่างนี้ไหม! พวกเราลองไปดูอีกครั้ง เพราะไม่ว่ายังไงเราก็อยู่ที่นี่ไม่นาน นานสุดก็ถึงตอนค่ำและต้องออกไป!”
“ไอ้พี แกไปเรียกหมอมา! ให้มาดูอาการผู้หญิงคนนั้นก่อน ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็พาไป ยังไงก็ดูสถานการณ์แล้วกัน!”
ชายผอมแห้งสั่งงาน
ผู้ชายที่ชื่อไอ้พีพยักหน้า “แต่สถานที่อย่างนี้ หาหมอได้ไม่ง่ายเลย!”
อย่างที่พูด ทุกคนต่างมองไปรอบๆ ด้าน ถึงที่นี่จะเป็นเกาะ แต่เพราะที่ตั้งค่อนข้างห่างไกล และเป็นเกาะเดี่ยวๆ รอบด้านมีชาวบ้านหลายร้อนคนอาศัยอยู่ ทำอาชีพตกปลา ทำประมงเป็นหลัก แม้แต่ร้านค้าเล็กๆ ก็ไม่มี จะไปหาหมอจากที่ไหนมาให้ได้กัน?
ชายผอมแห้งคิด “ลองดูสิว่ามีที่ไหนขายยาบ้าง ปกติแล้วคนที่ขายยาพอจะดูอาการป่วยได้บ้าง หรือว่าลองไปสืบๆ ดูรอบๆ หน่อย!”
เงียบไปสักพักและพูดขึ้นมาอีกว่า “จำไว้ อย่าบอกว่าบาดเจ็บภายนอก ให้บอกว่า…เรือประมงโดนขาเลือดไหลไม่หยุด”
ไอ้พีพยักหน้าและจำไว้
เมื่อกำลังจะออกไป ก็โดนชายไว้หนวดเรียกไว้ “รอก่อน”
ทุกคนมองไปที่เขา “มีอะไร?”
“ไม่จำเป็นต้องไปตามหาหมออีกแล้ว วุ่นวายเกินไป!ผู้หญิงคนนั้นมีชีวิตอีกไม่นาน!” ชายไว้หนวดพูดตัดบท
ชายผอมแห้งพูด “ตายตอนนี้เลยก็ดีสิ! แต่ดูท่าทางพี่ใหญ่ คุณเองก็เห็น ถ้าไม่หาคนที่รักษาได้กลับมา เขาจะปล่อยพวกเราไปไหม?”
“แกไม่รู้ ก่อนหน้านี้ลูกพี่ให้ฉันไปซื้อยาลดไข้ให้ผู้หญิงคนนั้น แต่ฉันแอบเปลี่ยนยา! ผู้คนนั้นต้องทนได้ไม่นานแน่นอน!” ชายไว้หนวดบอกความจริง
หลายคนตกใจ “เปลี่ยนยา? ถ้าลูกพี่รู้เรื่องนี้เข้า…”
“ฉันไม่ได้ทำร้ายพี่น้องตัวเองสักหน่อย จะกลัวอะไร? ที่ฉันทำอย่างนี้ เพราะหวังดีกับลูกพี่! ผู้หญิงคนนั้นไปด้วย ไม่กลัวเสียเรื่องหรือไง? ถ้าอาการป่วยเธอหายดี แล้วแจ้งความจับพวกเราล่ะ?” ชายไว้หนวดถามกลับ
หลายคนพูดไม่ออกอีกครั้ง
“ครั้งนี้ทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ หลังจากนี้พวกเราก็ไม่ต้องเหนื่อยทำงานแล้ว วันดีๆ รออยู่ข้างหน้า อย่างลูกพี่ อยากได้ผู้หญิงแบบไหนก็ได้ไม่ใช่หรือไง? ทำไมต้องเป็นคนนี้ในตอนนี้ด้วย!”
อย่างที่พูด คนอื่นๆ แอบเห็นด้วยในใจเงียบๆ ความจริงแล้ว ในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้ อยู่เป็นอย่างนี้อันตรายมาก
“ยาที่ลูกพี่ให้อดีตสามีของผู้หญิงคนนี้ไป ไม่ใช่ยาถอนพิษจริงเสียหน่อย ถ้าผู้หญิงคนนี้รู้ จะปล่อยพวกเราไปไหม?”
ชายไว้หนวดพูดรวบรัด ทำให้ทุกคนต่างเห็นด้วย แค่ชายผอมแห้งยังคงกังวลเล็กน้อย ชายไว้หนวดกลับพูดว่า “ไม่เป็นไร ไอ้พี แกหลบไปก่อน รอจนใกล้จะค่ำ คาดว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะตายแล้ว ค่อยหาที่ฝัง แค่นี้ก็กำจัดได้อย่างสมบูรณ์แล้ว!”
“ได้!”
ในห้อง สถานการณ์ของซูย้าวยังคงแย่ผิดปกติ
อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นเรื่อยๆ อุณหภูมิร่างกายร้อนถึงขนาดลวดมือได้แล้ว ชายหนุ่มจับมือเธอไว้ สายตาลึกซึ้ง
ทั้งที่ให้ทานยาลดไข้แล้ว ทำไมถึงไม่เป็นเลยแม้แต่นิด?
ยังมีแผลที่ท้ายทอยอีก ชายหนุ่มปิดแผลไว้ให้เธอตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้ กลับมีเลือดออกมากอีก มองรอยเลือดสีแดงสดเหล่านั้น ชายหนุ่มถอนหายใจ ปล่อยและลุกขึ้นยืน
หายาลดไข้และยาแก้ปวดจากในกระเป๋าที่ให้เธอกินก่อนหน้านี้ อยากจะเอาออกมาให้เธอกินอีกหน่อย แต่กลับเห็นตัวอักษรบนแคปซูลโดยไม่ตั้งใจ…
บนเกาะ ตำรวจบนเกาะได้ล้อมรอบเกาะไว้หมดแล้ว รอบด้านก็มีตรวจนอกเครื่องแบบอยู่ ทุกที่ทุกเวลา แค่พวกโจรเรียกค่าไถ่โผล่หัวออกมา จะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว
ลี่เฉินซีมาถึงโดยเรือสปีดโบ้ท เขามองเวลาครั้งหนึ่ง “ถึงเวลานี้แล้ว ทั้งเกาะยังไม่มีการเคลื่อนไหวอีกหรือไง?”
ผู้ช่วยส่ายหน้า “ทางฝั่งตำรวจ ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย…”
ลี่เฉินซีคิด รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง รีบก้าวขายาวเดินตรงไปที่ตำรวจ
เดินตรงไปตรงหน้าหัวหน้าผู้รับผิดการปฏิบัติการครั้งนี้ ลี่เฉินซีสายตาจริงจัง “รอบๆ นี้มีเกาะเท่าไหร่?”
“เกาะน้อยใหญ่มีประมาณสิบกว่าเกาะ แต่เมื่อแยกเกาะท่องเที่ยวและเกาะเล็กๆ ที่ไม่มีคนอยู่ออกไปแล้ว เกาะที่คนสามารถใช้ชีวิตเลี้ยงชีพอยู่ได้ มีแค่สามเกาะ”
“นอกจากที่นี่ อีกสองเกาะได้จัดคนไปไหม?” เขาถาม
ผู้รับผิดชอบตอบ “เกาะเล็กๆ อีกเกาะหนึ่งก็ส่งไปแล้ว ส่วนเกาะไห่ลานที่เหลือห่างจากที่นี่ไกลเกินไป โจรเรียกค่าไถ่พวกนั้นน่าจะไม่ไปที่ไกลขนาดนั้น…”
เพิ่งจะพูดจบ ลี่เฉินซีมองเขาด้วยสายตาโหดเหี้ยม “ไม่ไปที่ไกลขนาดนั้น? คุณเป็นเรียกค่าไถ่หรือไง?”
ไม่แปลกใจเลยที่ถึงขนาดนี้แล้วยังไม่มีความเคลื่อนไหวของโจรเรียกค่าไถ่พวกนั้น พวกเราก็คงเดาเดาออก ไม่มีทางมาซ่อนตัวที่นี่แน่นอน!
ถ้ายังชักช้าอีกต่อไป ซูย้าวอาจจะเป็นอันตรายมากยิ่งขึ้น!
ลี่เฉินซีไม่กล้าคิดต่อ รับสั่งการผู้ช่วยทันที “รวบรวมทุกคน ฉันจะไปที่เกาะไห่ลานตอนนี้!”
