บทที่ 249 ทำแท้งเถอะ
“เพิ่งได้ข่าวเมื่อสักครู่ครับ ได้ยินมาว่าฆ่าตัวตายด้วยการกรีดข้อมือตัวเองในห้องนอน โชคดีที่คุณมาพบทัน ดังนั้น…..”
หวางอี้ยังไม่ทันพูดจบ ลี่เฉินซีก็ได้คว้ากุญแจรถที่อยู่บนโต๊ะ แล้วก้าวเท้ายาวออกไปจากห้องทำงานทันที
ทันทีที่เข้าไปในบ้านตระกูลหาน กลิ่นคาวเลือดก็คละคลุ้งโชยมาแตะจมูก เสียงร้องไห้ฟูมฟายของแม่บ้านดังลอยมา “ท่านลี่ ท่านมาแล้วเหรอ คุณหนูกับคุณท่านอยู่ชั้นบนค่ะ”
ลี่เฉินซีสาวก้าวเดินขึ้นไปชั้นบน ประตูห้องเปิดอ้าไว้ ในนั้นมีคุณหมอที่ถูกเชิญมาหยอดน้ำเกลือให้กับหานฉ่ายหลิง ข้างๆมีคุณพ่อหานนั่งจับกุมมือของลูกสาวไว้ด้วยสีหน้าที่ซีดเผือด “ทำไมหนูโง่แบบนี้ ทำไมต้องทำแบบนี้! มีเรื่องอะไรที่ไม่สามารถบอกกับพ่อได้เหรอ”
หานฉ่ายหลิงนอนอยู่บนเตียง ยังมีสติสัมปชัญญะเล็กน้อย เพียงแต่สีหน้าขาวซีดที่ดูค่อนข้างแย่ อ่อนแอ ไร้ชีวิตชีวา ราวกับฟองสบู่ ที่ดูคล้ายกับว่าจะหายวับไปได้ตลอดเวลา
ลี่เฉินซีได้เดินเข้ามา หางตาของเธอสังเกตเห็นรูปร่างสูงใหญ่ของเขา จึงได้ยื่นมือเอื้อมออกไป
“เฉินซี……”
เขาเดินเข้าไปจับมือของเธอไว้
คุณพ่อหานรีบลุกขึ้นขยับหลบให้กับลี่เฉินซี แล้วทอดถอนใจพร้อมกับกำชับลี่เฉินซีให้ช่วยเตือนสติเธอหน่อย จากนั้นหันหลังแล้วเดินออกไปพร้อมกับคุณหมอ
“คุณมาแล้วเหรอ” หานฉ่ายหลิงอ่อนแอจนเสียงแหบพร่า ไร้เรี่ยวแรง
ลี่เฉินซีมองเธอ “ทำไมถึงโง่เช่นนี้ ทำไมต้องฆ่าตัวตาย ถ้าหากตายขึ้นมาจริงๆ แล้วจะทำอย่างไร”
“ฉัน ……”
หานฉ่ายหลิงยังไม่ทันได้พูด น้ำตาอุ่นๆก็ไหลออกมาก่อน ไหลมาชโลมอาบแก้ม มองดูชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยท่าทางที่โศกเศร้าเป็นอย่างมาก
ลี่เฉินซีเห็นเธอร้องไห้ จึงได้รีบปลอบประโลมทันที “ทำไมต้องร้องไห้”
ใช้นิ้วมือเช็ดน้ำตาบนใบหน้าให้กับเธอเบาๆ กุมมือของเธอแล้วพูดปลอบโยนขึ้น “เกิดอะไรขึ้น คุณบอกผมได้ไหม”
“ฉัน……” หานฉ่ายหลิงพูดอ้ำๆอึ้งๆ กระอึกกระอักอยู่หลายครั้ง
แบบนี้ก็ยิ่งทำให้ลี่เฉินซีรู้สึกร้อนรน
“หรือว่าคุณไปได้ยินอะไรมา บอกกับผมนะ ไม่เป็นไร” เขาถามขึ้นอีกครั้ง
แต่เธอกลับส่ายหน้า แล้วจ้องมองเขาที่ดวงตานองไปด้วยน้ำตา “ฉันแค่ลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนั้นไม่ได้จริงๆ เพียงแค่หลับตาลง ก็เห็นภาพของสองคนร้ายปรากฏตัวต่อหน้าฉัน และกระทำชำเรามิดีมิร้ายลายกับฉัน ……”
เมื่อพูดออกมาเช่นนี้ ใบหน้ารูปงามของลี่เฉินซีก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น แล้วก็สูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นได้พูดขึ้น “วางใจเถิด คนร้ายเหล่านั้นได้ถูกจับกุมแล้ว จะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก และจะต้องให้ความเป็นธรรมกับคุณอย่างแน่นอน ไม่ต้องกลัวนะ เรื่องแบบนั้นจะไม่มีวันเกิดกับคุณได้อีก!”
“แต่ว่า แต่……” หานฉ่ายหลิงสะอื้นเบาๆ ราวกับว่ามีความเสียใจอย่างมากที่สุดที่ไม่สามารถจะพูดออกมาได้
ลี่เฉินซียิ่งขมวดคิ้วแน่น “ แต่ว่าอะไรอีก ยังมีเรื่องอื่นอีกหรือ”
“เฉินซี……” หานฉ่ายหลิงเงยหน้าขึ้น ค่อยๆลุกขึ้นนั่งเราซบที่ทรวงอกของเขา “ฉันขอโทษ จะทำอย่างไรดี ฉันอยากจะตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย!”
ลี่เฉินซีโอบหลังเธอเบาๆ และพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เรื่องราวผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว ยังพูดถึงเรื่องที่ไม่มีประโยชน์เหล่านี้อีกทำไม อีกอย่าง คุณก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องขอโทษผมด้วยล่ะ”
หานฉ่ายหลิงรู้สึกแปลกใจกับคำพูดที่ลุ่มลึกของเขา ทันใดนั้นทำให้เธอยิ่งรู้สึกโศกเศร้า แล้วก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ซบอยู่ที่อ้อมกอดของเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “อย่างนั้นคุณไม่รังเกียจฉันหรอคะ ฉันถูกสองเดรัจฉานนั่น……”
คำพูดท้ายประโยคไม่ได้พูดออกมา แต่ก็พอจะเข้าใจว่าจะสื่อความหมายอะไร ลี่เฉินซีรับรู้อยู่แก่ใจ
“ไม่เลย คุณคิดมากไปแล้ว!” เขาคลายตัวเธอออก แล้วยิ้มขึ้นเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลาสดใสราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ความไม่แยแสเช่นนี้ ยิ่งทำให้หานฉ่ายหลิงรู้สึกชาไปทั้งตัว
ทันใดนั้นเธอก็สะอื้นขึ้นอีกครั้ง และน้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุด “แต่ว่าคุณรู้อะไรไหม ฉัน … “
ลี่เฉินซีขมวดคิ้วแน่น “เกิดอะไรขึ้นอีก”
“ฉัน……ฉันเหมือนกับว่ากำลังจะตั้งครรภ์!”
เพียงประโยคเดียว แต่เหมือนว่าเธอแทบไม่มีความกล้า น้ำเสียงที่เธอพูดออกมานั้นจึงเบาและต่ำมาก เหมือนกับเสียงยุงบิน แต่ทุกคำพูดกลับเข้าใบหูของเขาได้อย่างชัดเจน
ลี่เฉินซีมองไปที่เธอ “คุณแน่ใจเหรอ คุณหมอได้มาตรวจหรือยัง”
หานฉ่ายหลิงพยายามสูดลมหายใจเข้าทางจมูก บังคับตัวเองไม่ให้หลั่งน้ำตา แล้วพยักหน้าอย่างจนปัญญา เรื่องการตั้งครรภ์นั้น เธอก็อยากให้เป็นแค่เพียงเรื่องเข้าใจผิด เช่นนี้แล้ว เธอจะได้ไม่ต้องทุ่มเททุ่มแรงให้กับเรื่องราวทั้งหมดขนาดนี้!
แต่ว่าตอนนี้เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ทั้งเหตุผลและข้อแก้ตัวเธอได้เตรียมไว้หมดแล้ว รอเพียงแค่พูดออกมาดีๆ——
“ประจำเดือนของฉันเดือนนี้ยังไม่มาเลย อีกอย่างช่วงนี้รู้สึกไม่ค่อยสบาย ทางตำรวจก็เคยบอกว่า อาจจะตั้งครรภ์ได้ ฉันก็เลยเอาที่ตรวจครรภ์มาตรวจ และผลปรากฏว่า……ตั้งครรภ์จริงๆ!”
เมื่อพูดจบ หานฉ่ายหลิงก็ก้มหน้าลง เครียดจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเขา ราวกับเด็กน้อยที่ทำเรื่องผิด รู้สึกต้อยต่ำราวกับหนูที่มีชีวิตในท่อระบายน้ำ กลั้นลมหายใจแล้วตั้งสมาธิ เพราะกลัวว่าจะทำให้โกรธขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ
เพียงแต่เกินความคาดหมายของหานฉ่ายหลิงจริงๆ ลี่เฉินซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ อีกทั้งยังไม่สงสัยไม่ตำหนิแม้แต่น้อย พิงซบอยู่สักพัก แล้วตบที่ไหล่ของเธอเบาๆ จากนั้นยิ้มเล็กน้อย “ที่คุณฆ่าตัวตายเพราะเรื่องนี้เหรอ”
น้ำเสียงนั้นราบเรียบเหมือนกับเป็นการคุยสนทนาสภาพอากาศของวันนี้
ทันใดนั้น หานฉ่ายหลิงก็เงยหน้าขึ้น แล้วสบตากับเขา ดวงตาของชายหนุ่มลุ่มลึกซับซ้อน ทำให้เธอยากที่จะเข้าใจ “ทำไมโง่เขลาเช่นนี้ล่ะ ไม่เห็นต้องทำอย่างนี้เลย เขามองเธอ ริมฝีปากบางเบาขยับขึ้น
หานฉ่ายหลิงก้มศีรษะลงอีกครั้งโดยไม่รู้ควรทำอย่างไร “คุณรู้ไหมว่าเรื่องแบบนี้มันสำคัญกับผู้หญิงมากแค่ไหน ฉันยังไม่ได้แต่งงาน! แล้วจู่ๆมาตั้งครรภ์กลางคันแบบนี้ ฉัน….ฉันต่อไปจะพบหน้าผู้คนได้อย่างไร”
เธอพูดความลำบากใจของเธอออกมา ด้วยแววตาที่น่าเวทนาสงสาร ราวกับแมวน้อยที่ได้รับบาดเจ็บ รอความช่วยเหลือจากคนใจดี
อ่อนแอ ไร้หนทาง ดวงตากลมโตที่สั่นระริก ทำให้คนไม่อาจปฏิเสธได้ลง
ลี่เฉินซีจ้องมองเธอ แล้วยิ้มให้ จากนั้นจับมือเธอเบาๆ “ไม่เป็นไรนะ ผมจะช่วยคุณหาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในการทำแท้ง ทำแท้งแล้วทุกอย่างก็จะดี และก็ไม่มีใครรู้ด้วย ไม่ส่งผลกระทบใดๆกับคุณด้วย”
ทำแท้งเหรอ!
หานฉ่ายหลิงตกใจชะงัก!
ถ้าหากทำแท้งแล้วทุกอย่างจะสามารถแก้ไขได้ เธอจะลงทุนทำเรื่องเหล่านี้ไปทำไม
โดยทั่วไปแล้วผู้ชายที่รักผู้หญิงคนหนึ่งอย่างสุดซึ้งหัวใจ หากคนรักประสบกับสถานการณ์เช่นนี้ ก็จะยื่นตัวออกมาพูดอย่างไม่ลังเลว่า ‘ผมจะแต่งงานกับคุณเอง’ไม่ใช่หรือ แต่ทำไมเมื่อเป็นลี่เฉินซีแล้ว ทุกอย่างถึงได้เปลี่ยนไป!
“วางใจนะ ตอนที่ทำแท้งผมจะคอยอยู่ข้างๆคุณ ไม่ต้องกลัว!” ลี่เฉินซีพูดด้วยน้ำเสียงเบา นุ่มนวล
“……”
หานฉ่ายหลิงตกใจช็อก และก็ไม่สามารถที่จะยอมรับได้
ประจวบเหมาะกับที่คุณพ่อหานส่งคุณหมอกลับพอดี แล้วขึ้นมาชั้นบนตึกพอดี แล้วได้ยินบทสนทนาที่อยู่ด้านใน จึงได้ก้าวเดินเข้ามา
“ไม่สามารถทำแท้งได้!”
ทั้งสองคนต่างตกใจ คุณพ่อหานรีบเข้ามาพูดอธิบาย “เมื่อสักครู่คุณหมอได้บอกกับพ่อหมดแล้ว คุณหมอได้ตรวจร่างกายให้กับฉ่ายหลิง ก็รู้ว่าเธอตั้งครรภ์ แต่ว่าร่างกายของฉ่ายหลิงไม่ค่อยจะสมบูรณ์ ถ้าหากว่าทำแท้งแล้ว ต่อไปก็อาจจะไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก!”
ช่างเป็นพ่อที่ประเสริฐรักลูกสาวมากจริงๆ
หานฉ่ายหลิงแอบกดไลค์ในใจให้กับคำพูดของคุณพ่อ สีหน้าก็รีบเปลี่ยนทันใด น้ำตาเริ่มเอ่อล้น “ถ้าอย่างนั้นจะทำอย่างไรดี หรือว่าฉันต้องถูกการทำร้ายครั้งนี้ ทำให้ไม่สามารถที่จะมีโอกาสเป็นแม่ได้อีกต่อไปอย่างนั้นหรือ เฉินซี ฉันทำผิดอะไร ทำไมสวรรค์ถึงต้องลงโทษฉันเช่นนี้”
เธอร้องไห้ฟูมฟายอย่างหนัก ซบอยู่ที่ทรวงอกของเขา ร่างน้อยๆสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา “ให้ฉันตายเสียจะดีกว่า! ฉันไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้วจริงๆ…..”
มองหญิงสาวที่อยู่ในทรวงอกร้องห่มร้องไห้ใจแทบขาด ลี่เฉินซีลูบหลังเธอเบาๆ ค่อยๆผ่อนคลายอารมณ์ของเธอ รอให้ใจเย็นขึ้นก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที “ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นก็เก็บเด็กไว้แล้วกัน!”
“ผมจะให้หวางอี้จัดการเรื่องให้คุณไปสหรัฐอเมริกา อีกสองเดือนคุณก็ไปอยู่ที่นั่น รอจนกว่าคลอดลูกแล้วค่อยกลับมา คนในประเทศย่อมไม่มีใครรู้ ชื่อเสียงของคุณก็ย่อมไม่เสียหายอย่างแน่นอน” เขาได้อธิบายเพิ่มเติม
ทันใดนั้น หัวใจของหานฉ่ายหลิงกระตุกขึ้น แล้วก็ตกลงไปสู่ก้นเหวลึก
ให้เธอไปคลอดที่สหรัฐอเมริกาคนเดียวอย่างนั้นเหรอ!
พูดไปพูดมาท้ายที่สุดก็ไม่ยอมขอเธอแต่งงาน!
