ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2142

บทที่ 2142
เมื่อซูจือเฟยมองดูรถยนต์ขับออกไปจากลานหน้าบ้านของคฤหาสน์ เขารู้สึกจิตใจหดหู่มากๆ
เขารู้สึกว่าคืนนี้ มันเป็นค่ำคืนที่ผ่านไปอย่างยากลำบากมากกว่าคืนที่เขาและซูจือหยูโดนลักพาตัว
ตอนนั้นเขากับซูจือหยูแค่เผชิญกับภัยอันตรายต่อชีวิตเท่านั้น
แต่คืนนี้ เขาต้องเผชิญกับเรื่องที่พ่อของตั๋วเองมีลูกสาวนอกสมรส ความส้มพันธ์ของพ่อแม่ที่เปลี่ยนไป และพ่อก็สูญเสียอำนาจและถูก
ส่งตัวไปที่ออสเตรเลีย
ในใจของเขาไม่เพียงกังวลเรื่องความสัมพันธ์ของพ่อกับแม่ ยังกังวลเรื่องอนาคตของพ่อ และกังวลเรื่องอนาคตของตัวเองด้วย
ก่อนคืนนี้ พ่อของเขาเป็นทายาทผู้สืบทอดคนต่อไปของตระกูลซู
และตัวเอง ก็จะไปคนสืบทอดตระกูลคนต่อไปต่อจากพ่อ
แต่การเปลี่ยนแปลงในคืนนี้ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
คุณท่านไม่โปรดปรานและไว้วางใจคุณพ่ออีกแล้ว
ถ้าหากคุณพ่อหมดอำนาจและไม่สามารถกลับมามีอำนาจอีกครั้ง อนาคตของตัวเองก็คงจะมีดมนอย่างแน่นอน
ถ้าหากซูโสว่เต๋อที่เป็นอารองเป็นทายาทผู้สืบทอดตระกูล ตัวเองคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว!
ซูจือเฟยที่รู้สึกโศกเศร้าและกังลใจมากๆ เดินมาที่ห้องหนังสือของน้องสาวด้วยความสิ้นหวัง ซูจือหยูในเวลานี้ กำลังนั่งอยู่หน้าจอ
คอมพิวเตอร์และตรวจดูรูปถ่ายของผู้โดยสารชายที่เดินทางเข้าออกในสนามบินญี่ปุ่น
เมื่อเห็นซูจือเฟยกลับมา ซูจือหยูก็มองหน้าเขาครั้งหนึ่งและถามด้วยความไม่พอใจ:”คุณพ่อเรียกคุณมีธุระอะไรเหรอ? เขาเรียกคุณไป
เพื่อให้คุณช่วยหาข้อแก้ตัวให้เขาใช่ไหม?”
“ไม่ใช่…”ซูจือเฟยถอนหายใจ:”เฮ้อ! พ่อถูกคุณปู่ส่งตัวไปที่ออสเตรเลียแล้ว!”
“อะไรนะ?!”ซูจือหยูถามออกมาด้วยความตกใจ”คุณพ่อถูกส่งตัวไปที่ออสเตรเลียเหรอ? เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่?”
“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสักครูเอง” ซูจือเฟยพูดด้วยความโศกเศร้า:”คุณพ่อจัดกระเป๋าเสร็จและออกเดินทางไปแล้ว อารองเป็นคนส่งคุณพ่อไป
ที่สนามบิน”
ซูจือหยูถามด้วยความแปลกใจ”ทำไมคุณปูต้องส่งพอไปที่ออสเตรเลีย?! เรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบและเกี่ยวข้องกับคุณฟอก็คงเป็น
เรื่องของซูรั่วหลี เรื่องที่พ่อของตัวเองมีลูกสาวนอกสมรสและถูกเปิดเผยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทำไมคุณปูต้องทำอย่างนี้ด้วย?”
ซูจือเฟยพูด”คุณพ่อพูดว่า คุณปู่ต้องการให้เขาเป็นแพะรับบาป
หัวใจของซูจือหยูเต้นแรงอย่างกะท้นหันและพูดออกมาทันที”ซวยแล้วๆ ต้องซวยแน่ๆ…เมื่อคุณพ่อจากไป คุณปู่จะโยนความผิดทุกอย่าง
ให้พ่ออย่างแน่นอน…”
เมื่อพูดจบ ซูจือหยูพูดด้วยความประหม่ว่า:”ฉันคิดว่าคุณปู่อาจจะประกาศออกไป เรื่องที่ทรยศและหลักหลังต่อชูรั่วหลีเป็นฝีมือของพ่อ!
ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาก็จะสามารถกำจัดชื่อเสียงไม่ดีที่เขาทรยศหลานสาวตัวเองได้ และคุณพ่อก็จะกลายเป็นแพะรับบาปและกลายเป็นคนที่หัก
หลังและทรยศลูกสาวแท้ๆของตัวเอง!”
ซูจือเฟยพูดอย่างจำใจ:”เรื่องนี้ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว….คุณปู่ส่งคุณพ่อไปคืนนี้เลย และคุณพ่อก็ขัดคำสั่งไม่ได้…”
ซูจือหยูมองซูจือเฟยและพูดอย่างจริงจัง:”พี่ชาย…ตระกูลซูต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อย่างแน่นอน….
ซูจือเฟยถาม:”คุณก็สัมผัสได้ใช่ไหม?”
ซูจือหยูพยักหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม:”พี่ชาย ฉันไม่สนใจเรื่องเงินและอำนาจ เพราะฉันเป็นผู้หญิง ทำให้ฉันได้รับมรดกจากตระกูลไม่
มาก แต่พี่ไม่เหมือนกับฉัน ถ้าคุณพ่อของเราไม่สามารถกลับมามีอำนาจอีกครั้ง อนาคตของพี่ก็คงมืดมนอย่างแน่นอน…!
ซูจือเฟยใช้มือปิดหน้าตัวเองและพูดด้วยความโศกเศร้า:”แล้วฉันจะทำยั่งไงละ? เห็นได้ชัดว่าคุณปู่กำลังกระตือรือร้นในการหาแพะรับ
บาป และคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นแพะรับบาปก็คือคุณพ่อของพวกเรา….
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดอีกว่า:”นอกจากนี้ การเป็นแพะร้บปากเรื่องทรยศลูกสาวแท้ๆของตั๋วเองมันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมากๆ ถ้าทุกคนเชื่อว่า
พ่อห้กหลังและทรยศลูกสาวตัวเอง ภาพพจน์ของคุณพ่อก็จะเสียหายมากๆ และคุณพ่อก็จะกลายเป็นคนที่โหดเหี้ยมและแล้งน้ำใจมากๆ และมัน
ส่งผลกระทบต่อคุณพ่อมากๆ เพียงแค่เรื่องนี้ คุณปู่ก็ไม่มีวันยกตำแหน่งผู้นำตระกูลซูให้คุณพ่อย่างแน่นอน…
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูจือเฟยก็ถอนหายใจ:”เฮ้อ…ครอบครัวของเรา ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คงไม่มีทางกลับมามีอำนาจอีกแล้ว….
คิ้วอันสวยงามของซูจือหยูขมวดขึ้นมาทันที เธอกัดฟันที่ขาวสะอาดของตัวเอง และพูดอย่างเด็ดเดี่ยว:”ไม่ได้! พวกเราจะต้องช่วยคุณพ่อ
แย่งตำแหน่งทายาทสืบทอดของตระกูลซูกลับมาให้ได้!”
ซูจือเฟยถามทันที:” จะแย่งกลับมายังไง?!”
ซูจือหยูพูดอย่างเย็นชา”เรื่องนี้คุณอย่าถามเลย พรุ่งนี้พวกเราไปจินหลิงพร้อมกับคุณแม่ และออกไปจากที่นี่ชั่วคราวก่อน เรื่องที่จะช่วย
คุณพ่อแย่งทุกอย่างกลับคืนมา ฉันมีวิธีอยู่แล้ว!”