“โอ้โห! เมื่อกี้เราพลาดอะไรไป ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้”
“ทำไมถึงตามทัน รถของพี่โปเร็วซะขนาดนั้น จะต้องทิ้งห่างเบนซ์ของหลี่โม่สิถึงจะถูก ทำไมถึงโดนไล่ตามล่ะ”
“นี่มันอะไรกัน หรือเบนซ์จะโดนดัดแปลงมา แต่ถึงจะโดนดัดแปลงมา ก็ไม่น่าจะไล่ตามซูเปอร์คาร์ได้!”
ทุกคนเริ่มสับสน และรู้สึกว่าภาพตรงหน้ามันเกินจริง
คางเหวินซิงหัวเราะอย่างได้ใจ เขารีบมายืนข้างนักพากย์อย่างซื่อๆ และแย่งไมค์มา
นักพากย์ที่ตั้งสติได้ มองคางเหวินซิงอย่างโมโห “มาแย่งไมค์ฉันทำไม เอาไมค์คืนมานะ!”
“แย่งไมค์นายเหรอ อย่ามาโวยวาย ตั้งแต่ตอนนี้ฉันจะพากย์เอง การพากย์ของนายไม่ได้เรื่อง”
คางเหวินซิงผลักนักพากย์ออก จากนั้นก็ยกไมค์ขึ้นมาพูด “สวัสดีทุกท่าน ตอนนี้ผมจะมาพากย์ให้ทุกคนเอง วันนี้ทุกคนจะได้เห็นสิ่งประหลาด ไม่สิเรียกว่าปาฏิหาริย์จะดีกว่า! นี่จะเป็นค่ำคืนที่ทุกคนจะจดจำไม่ลืม!”
เหล่าคุณชายมองคางเหวินซิงด้วยความโมโห แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะตอนนี้เหตุการณ์ค่อยๆ กลับตาลปัตร เมื่อกี้เหล่าคุณชายยังมั่นใจ แต่ตอนนี้พวกเขาเริ่มหวั่นใจแล้ว
“ฉันบอกแล้ว แต่พวกนายไม่เชื่อ อาจารย์จะพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันพูดจริง พวกนายขยี้ตารอได้เลย!”
เมื่อคางเหวินซิงพูดเกริ่นจบ เขาก็มองไปที่จอ ซูเปอร์คาร์แนวคิดไปที่โค้ง Hair Pin ก่อน และปิดองศาการเข้ามาของรถเบนซ์
“การปิดทางของหลงโป เหมือนมาตรฐานในตำรา ปฏิเสธไม่ได้ว่าทักษะพื้นฐานของเขาแข็งแกร่งมาก แต่มาเผชิญหน้ากับอาจารย์! ฉันวิเคราะห์ได้เลยว่าการที่หลงโปชิงเข้าไปก่อน เขาทำได้ไม่เกิน 3 โค้งแน่นอน!”
คุณชายสองสามคนเริ่มพึมพำอย่างไม่พอใจ พวกเขาคิดว่าคางเหวินซิงพูดเกินไป
แม้หลี่โม่จะไล่ตามรถของหลงโปได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าหลงโปจะแพ้
“อย่ามาพูดนั่นพูดนี่ โม้ให้อาจารย์ของนายมีประโยชน์อะไร ตอนนี้อาจารย์ของนายยังแซงพี่โปไม่ได้เลย ไม่แน่พี่โปอาจจะแกล้งอาจารย์นายก็ได้ ก็เลยจงใจให้เขาไล่ตามมาได้”
“ฉันว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น พี่โปคงคิดว่าชนะธรรมดาๆ ก็ไม่สนุก ก็เลยจงใจเล่นกับอาจารย์อะไรนั่น นายคิดว่าจะชนะได้เหรอ ปัญญาอ่อนจริงๆ!”
คางเหวินซิงหัวเราะแล้วมองคุณชายที่พูด เขาไม่ได้เถียงกับพวกนั้น เขารอเอาความจริงไปตบหน้าพวกนั้น
ตอนนี้หลงโปรู้สึกกดดันมาก เขาผ่านการแข่งมาหลายครั้ง หลงโปทั้งแพ้และชนะ แต่เขาไม่เคยรู้สึกกดดันขนาดนี้มาก่อน
ถึงจะฝึกเข้ามาในทีมแข่งรถแม็คลาเรน และเคยแข่งกับเพื่อนในทีมที่เป็นแชมป์ Formula One หลงโปยังไม่เคยรู้สึกกังวลขนาดนี้มาก่อน
เมื่อออกจากโค้ง Hair Pin อย่างราบรื่น หลงโปรีบเปลี่ยนเกียร์ทันที จากนั้นจึงเหยียบคันเร่งจนมิด
เสียงเครื่องยนต์ของซูเปอร์คาร์แนวคิดดังสนั่น และพุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว
เขาเหลือบดูกระจกมองหลัง เห็นว่าเบนซ์ยังคงตามมาติดๆ หลงโปทุบพวงมาลัยอย่างแรง
“ให้ตายเถอะ! นี่ฉันเจอผีอยู่หรือไง! มันแค่ขับเบนซ์ขยะๆ คิดไม่ถึงว่าจะตามฉันทัน! นี่มันเป็นไปไม่ได้!”
หลงโปไม่ใช่แค่นักแข่ง เขายังเป็นคนที่เก่ง สกิลการขับรถของเขา เรียกได้ว่าสุดยอด แค่ด้านแรงต้านลม เบนซ์ไม่มีทางที่จะตามมาได้!
นับประสาอะไรกับซูเปอร์คาร์แนวคิดของหลงโป รถคันนี้ใช้เครื่องยนต์สิบสองสูบ รุ่นใหม่ล่าสุด ซึ่งมีพลังแข็งแกร่งมาก
ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ซูเปอร์คาร์แนวคิดก็เหนือกว่ามาก แต่ความจริงมันช่างแตกต่างกับทฤษฎี
เหงื่อซึมออกมาจากหน้าผากของหลงโป เม็ดเหงื่อไหลลงมาไม่หยุด จนมันไหลเข้าตาหลงโป
ความเค็มของเหงื่อ ทำให้หลงโปรู้สึกแสบตา แต่ถึงเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่มีเวลาไปเช็ดมัน
“เร่งความเร็ว เร่งความเร็ว!”
หลงโปพึมพำไม่หยุด เขาแทบอยากเอาขาเหยียบลงไปในถังน้ำมัน
เบนซ์ที่ตามหลังมา ขับขึ้นมาครึ่งคันแล้ว และกำลังจะแซงไปด้วย
หลงโปรวบรวมสมาธิ และเร่งความเร็วรถให้ทิ้งระยะห่างจากเบนซ์เล็กน้อย
ขณะที่เขากำลังจะเร่งความเร็วต่อ หลงโปเห็นป้ายเลี้ยว เขาจึงทำได้เพียงลดความเร็วลง
ถ้าเลี้ยวด้วยความเร็วสูง รถจะเสียการทรงตัวได้ง่าย เพราะฉะนั้นหลงโปจึงทำได้เพียงลดความเร็ว เพื่อทำการเลี้ยว
หลังจากที่ลดความเร็วลง ตอนที่หลงโปกำลังจะเข้าโค้ง เขาเห็นเงารถกะพริบอยู่ข้างหลัง
เบนซ์แซงซูเปอร์คาร์แนวคิดอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปยังโค้ง Hair Pin โดยที่ไม่คิดจะลดความเร็ว
หลงโปช็อกอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงแสยะยิ้ม “รนหาที่ตาย! เข้าโค้ง Hair Pin แต่ก็ยังไม่ลดความเร็ว ถึงจะเป็นเทวดาแห่งรถก็ไม่มีทางทำได้!”
หลังจากที่พึมพำกับตัวเอง หลงโปหักพวงมาลัยเข้าโค้งก่อน เขาจะเข้าโค้งจากข้างใน เพราะกลัวว่าถ้าเบนซ์ของหลี่โม่คว่ำ จะส่งผลกระทบกับตัวเอง
ใช่แล้ว หลงโปคิดว่ารถของหลี่โม่จะคว่ำอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นเขาจึงทำการป้องกันไว้ก่อน
แต่เมื่อหลงโปเข้ามาข้างโค้ง เขาเห็นเบนซ์เลี้ยวโค้ง ด้วยความเร็วสูงสุด ไม่เพียงแต่จะไม่ลดความเร็ว อีกทั้งเบนซ์ยังเร่งความเร็ว ตอนที่กำลังจะออกจากโค้ง
“โอ้โห! นี่มันอะไรกัน! ทำไมถึงมีเทคนิคการขับรถเช่นนี้!”
หลงโปพูดเสียงดังด้วยความตกใจ
หลังจากที่ตกใจ หลงโปรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ถ้าก่อนหน้านี้โดนหลี่โม่ไล่ตาม ยังพอหาข้ออ้างปลอบใจตัวเอง แต่ทว่าตอนนี้หลี่โม่ใช้เทคนิคที่เกินกว่ามนุษย์ ในการเลี้ยวโค้ง หลงโปไม่รู้จะปลอบใจตัวเองอย่างไร
คนที่ตกใจยิ่งกว่าหลงโป ก็คือพวกคนที่อยู่หน้าจอขนาดใหญ่ ตอนนี้ที่หน้าจอเต็มไปด้วยความเงียบ ทุกคนมองจอด้วยความตกตะลึง
ภาพมุมบนตอนที่หลี่โม่เลี้ยวโค้ง มันน่าตกใจยิ่งกว่ามุมของหลงโปเสียอีก!
ทุกคนยกเว้นคางเหวินซิง รู้สึกสับสนไปหมด พวกเขาไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกในใจออกมาอย่างไร
หลงโปเทวดาแห่งรถที่พวกเขาเลื่อมใส กลับโดนแซงไปแบบนี้!
ไม่ใช่สิ นี่ไม่ใช่การแซงธรรมดา แต่นี่คือการกดหัวชัดๆ หลงโปไม่สามารถสู้ความแข็งแกร่งของหลี่โม่ได้เลย
“เย้!”
คางเหวินซิงตั้งสติได้ก่อน เขาโบกมือและพูดเสียงดัง “พวกนายเห็นหรือยัง เห็นหรือยัง เข้าโค้งได้สุดยอด ส่งเสียงเชียร์สิเพื่อน ปรบมือหน่อยไหม”
“ฮ่าๆๆๆ ฉันรู้ว่าพวกนายอยากเห็น! คงคิดไม่ถึงสินะว่าอาจารย์ฉันจะเก่งแบบนี้! ถึงนักแข่งที่เก่งกว่านี้ สำหรับอาจารย์ฉันก็แค่ขยะ! เพราะอาจารย์ฉันคือเทวดาแห่งรถ”
คางเหวินซิงชูมือขึ้นฟ้า ราวกับว่าหลี่โม่คือเทวดาแห่งรถ ที่มายังโลกมนุษย์
