หัวหน้าจางรีบพาคนมาที่สนามบิน
หัวหน้าจางมองศพของแคลตี้และพวก เขาขมวดคิ้วเป็นปม
“เรื่องใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือ คนพวกนี้น่าจะใช้ปืนยิง ทำไมถึงตายเพราะไขควงและประแจได้ล่ะ แต่ละทีมเข้าไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ เสร็จแล้วนำศพของพวกมันส่งกลับไปด้วย เก็บไว้ในห้องเก็บศพก่อน”
“รับทราบ!”
เหล่าสายตรวจต่างแยกย้าย หัวหน้าจางมองผู้รับผิดชอบสนามบินอย่างปวดหัว “นี่มันเกิดอะไรขึ้น ใครปะทะกับพวกเขา”
“ท่านเทียน เอ่อฉู่จงเทียนกับคุณหลี่ก่อเรื่องนี้ครับ คุณหลี่จับตัวคนต่างชาติที่ชื่อทอมป์สันกลับไปในเมืองแล้ว ท่านเทียนพาคนไปจับหยางเซินพนักงานซ่อมบำรุงที่พักอยู่หมู่บ้านข้างๆ”
“ท่านเทียนบอกว่าถ้าคุณมาถึง ให้ไปที่หมู่บ้านนั่นด้วย เขาบอกว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับคุณหลี่ เรื่องนี้ผมสับสนไปหมดแล้ว ระหว่างทางจะให้ผมเล่าให้คุณฟังอย่างละเอียดไหมครับ”
หัวหน้าจางใจวูบโหวง คิดไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับหลี่โม่
เขาเกาหัวและยิ้มแหยๆ เขาคิดในใจว่าหลี่โม่ใช้ได้เลยทีเดียว ถึงทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้
ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ในเมื่อเลือกแล้วว่าจะอยู่ข้างหลี่โม่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ต้องยืนข้างหลี่โม่
“เสี่ยวหลิว ฝากที่เกิดเหตุด้วย เสี่ยวหวัง พาทีมของนายไปกับฉัน”
“ครับ!”
เหล่าสายตรวจแบ่งเป็นสองทีม ทีมแรกตรวจสอบที่เกิดเหตุ ส่วนอีกทีมตามหัวหน้าจางไปยังหมู่บ้านที่อยู่ละแวกนั้น
ผู้รับผิดชอบสนามบินตามหัวหน้าจางไปด้วย เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้หัวหน้าจางฟังอย่างละเอียด
เมื่อหัวหน้าจางได้ฟัง เขาก็พอคาดเดาอะไรได้ แต่เมื่อเขายิ่งคาดเดา เขาก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัว
หัวหน้าจางตั้งสติและสลัดความคิดอันวุ่นวายออกไป จากนั้นจึงสั่งให้ลูกน้องเร่งความเร็วขึ้น
ระยะทางสองกิโลเมตรนับว่าไม่ไกล ใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น หัวหน้าจางและพวกมาถึงหน้าหมู่บ้าน
หัวหน้าจางลงจากรถ เขามองฉู่จงเทียนที่เดินออกมาจากหมู่บ้านด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขารู้ได้เลยว่ามีเรื่องไม่สู้ดี
“ไอ้ฉู่ นายเจออะไร”
“มาแล้วเหรอหัวหน้าจาง เรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด กลัวว่าจะต้องให้นายสืบต่อไป”
“หืม?” หัวหน้าจางอุทานออกมาอย่างสงสัย “เล่ามาให้ละเอียด นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
ฉู่จงเทียนชี้ไปข้างหลัง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเอามือปิดจมูก และหิ้วกระสอบพลาสติกออกมา มีกลิ่นเหม็นลอยออกมาจากกระสอบพลาสติก
“นี่คือศพของหยางเซินพนักงานซ่อมบำรุง ก่อนหน้านี้ศพของเขาถูกหุ้มด้วยพลาสติกแรปและที่กรองหลายชั้น จึงทำให้ไม่มีกลิ่นอะไรออกมา เมื่อเราเปิดพลาสติกแรปออก ศพเน่าและมีกลิ่นเหม็นลอยออกมาทันที”
“ฉันเจอหน้ากากหนังในที่พักของหยางเซิน น่าจะเป็นของคนที่ใช้ปลอมเป็นหยางเซิน แต่ว่าฉันไม่กล้าแตะต้องหน้ากากหนัง เพราะกลัวว่าจะเป็นการทำลายหลักฐาน”
ฉู่จงเทียนเล่าให้หัวหน้าจางฟังอย่างละเอียด หัวหน้าจางได้ยินก็คิ้วขมวด
มีทั้งคนตาย มีทั้งหน้ากากหนัง นี่มันเหนือกว่าสิ่งที่เขาคิดไว้
หัวหน้าจางคิดว่าหน้ากากหนังอะไรนั่น เป็นของที่อยู่ในนิยายกำลังภายในอะไรทำนองนั้น
สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวไกลแล้ว ถึงจะทำหน้ากากหนัง ก็ต้องใช้พวกซิลิก้าเจลมาทำ
“ฉันเข้าใจแล้ว เสี่ยวหวังนายพาคนไปตรวจสอบหลักฐานในที่เกิดเหตุอย่างละเอียด เก็บของในที่พักของหยางเซินไว้ให้หมด ให้ทีมเทคนิคเข้ามาตรวจสอบอย่างละเอียด”
“รับทราบครับ!”
เสี่ยวหวังพาสายตรวจเข้าไปในที่พักของหยางเซิน หัวหน้าจางดึงฉู่จงเทียนมาอีกด้าน
“ไอ้ฉู่ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ นี่มันเชื่อมโยงกับคนต่างชาติด้วย ถ้าไม่มีเหตุผลที่เหมาะสม ฉันไม่รู้จะพูดกับเบื้องบนยังไง”
“คนต่างชาติพวกนี้ไม่ใช่คนดีอะไร แคลตี้ที่ตายในที่เกิดเหตุคือประธานงานแข่งมวยดำสากล ส่วนทอมป์สันที่โดนคุณหลี่จับตัวกลับไป เขาทำเหมือนตัวเองเป็นคนติดตามแคลตี้ แท้จริงแล้วตำแหน่งของเขาสูงกว่าแคลตี้”
ฉู่จงเทียนเงียบและลอบมองสีหน้าของหัวหน้าจาง
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหัวหน้าจางยังราบเรียบ ฉู่จงเทียนจึงพูดต่อ “พวกมันบุกมาหาคุณหลี่ และจงใจใช้งานแข่งมวยดำสากลมาฆ่าคุณหลี่ แต่พวกมันทำไม่สำเร็จ คุณหลี่ฆ่านักมวยของพวกมันเสียก่อน”
“หลังจากนั้นพวกมันก็หนีไปพร้อมเงินเดิมพัน 32 พันล้านของคุณหลี่ คุณหลี่เลยไล่ตามพวกมัน ตอนที่กำลังไล่ตามพวกมัน พวกมันใช้ปืนก่อน คุณหลี่จึงต้องตอบโต้กลับอย่างจนปัญญา จนเกิดเรื่องขึ้น”
ฉู่จงเทียนเล่าสิ่งที่สามารถพูดออกมาได้ ส่วนสิ่งที่ทอมป์สันพูด ฉู่จงเทียนไม่ได้พูดออกมาแม้แต่คำเดียว
หัวหน้าจางเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าของเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก ถึงฉู่จงเทียนพูดแบบคร่าวๆ แต่ดูจากสถานการณ์ก็พอที่จะเดาอะไรได้แล้ว
การจัดแข่งขันมวยดำสากล ก็เพียงพอที่จะให้หัวหน้าจางเอาไปรายงานเบื้องบนได้แล้ว ถ้าจัดการได้อย่างเรียบร้อย ไม่แน่หัวหน้าจางอาจจะได้เลื่อนขั้นก็เป็นได้
“ไอ้ฉู่ นายต้องกลับไปให้ปากคำกับฉัน นายวางใจได้เลย ฉันจะทำให้นายรอดอย่างแน่นอน รอดแบบใสสะอาด ไม่มีทางให้นายพัวพันกับเรื่องนี้”
“หัวหน้าจาง พรุ่งนี้ฉันจะไปให้ปากคำกับนาย ฉันต้องกลับไปรายงานคุณหลี่ อีกอย่างตัวตนของพนักงานซ่อมบำรุงคนนี้น่าสงสัยมาก พวกเขาเป็นคนสนับสนุนทอมป์สันกับแคลตี้ จำเป็นต้องจับพวกมัน”
ฉู่จงเทียนสั่งหัวหน้าจาง การจับคนที่ปลอมเป็นหยางเซิน ให้หัวหน้าจางเป็นคนจัดการคือทางเลือกที่ดีที่สุด
ถึงฉู่จงเทียนจะเป็นเจ้าพ่อในเมืองฮ่าน แต่อำนาจของเขาก็อยู่แค่ในเมืองฮ่าน เมื่อเรื่องเกิดขึ้นนอกเมืองฮ่าน อำนาจของฉู่จงเทียนก็ไร้ประโยชน์
แต่หัวหน้าจางสามารถใช้สิทธิ์ให้เหล่าสายตรวจไปตรวจสอบ ขอแค่อีกฝ่ายเผยพิรุธ ก็สามารถหาพวกเขาเจอได้ทุกเมื่อ
หัวหน้าจางพยักหน้า จากนั้นจึงยิ้มและพูดว่า “วางใจเถอะ ฉันมีแผนแล้ว ฝากนายบอกคุณหลี่ด้วย ฉันจะพยายามหาตัวคนที่ปลอมเป็นหยางเซินอย่างสุดความสามารถ”
“ได้ งั้นฉันขอตัวก่อน ฝากนายด้วย”
ฉู่จงเทียนบอกหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสนามบินว่าต้องการรถ จากนั้นจึงขับรถมุ่งหน้าเข้าไปในตัวเมือง
เมื่อมาถึงครึ่งทาง ฉู่จงเทียนหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาหลี่โม่
“คุณหลี่ มีคนแอบอ้างเป็นพนักงานซ่อมบำรุงของสนามบินคนนั้น พนักงานตัวจริงตายไปนานแล้ว อีกฝ่ายใช้ตัวตนของหยางเซิน เข้าไปอยู่ในสนามบินอย่างน้อยประมาณครึ่งเดือน”
หลี่โม่เลิกคิ้วขึ้น จากนั้นจึงเอ่ยว่า “เข้าใจแล้ว นายมีสถานที่อะไรที่พอจะขังทอมป์สันได้ไหม”
“มีครับ ใต้ดินชั้นสองของอาคารหงเทียนในตัวเมืองเป็นของผมทั้งหมด ปกติผมจะขังคนไว้ที่นั่น ถ้าคุณต้องการผมจะรีบไป”
“โอเค งั้นเจอกันที่อาคารหงเทียน”
