บทที่ 256 ส่งแกไปนรก
ฮิกาชิโนะ ฮิระเป็นคนที่หลับไม่ลึก ถึงแม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่นอนหลับอุตุ แต่ถ้ามีอะไรผิดปกติเล็กน้อย ก็สามารถทำให้เขาตื่นได้ทันที
นี่คือสิ่งที่เขาเรียนรู้จากครั้งที่ถูกตามฆ่า มิเช่นนั้น ฮิกาชิโนะ ฮิระคงจะตายไปตอนที่ถูกตามฆ่าแล้ว
เขาตื่นขึ้นมาในห้วงนิทราจากการสนทนาระหว่างซูเหวินปินกับหัวหน้าบอดี้การ์ด ฮิกาชิโนะ ฮิระลืมตาขึ้นมาและเห็นภาพที่ปรากฏอยู่บนจอมอนิเตอร์ของกล้องวงจรปิด
ชำเลืองมองแวบหนึ่ง รอยยิ้มเหยียดหยามก็ปรากฏบนใบหน้าของฮิกาชิโนะ ฮิระ
“เจ้านาย เขาเป็นศัตรูของคุณใช่ไหม? บอดี้การ์ดที่คุณเลี้ยงไว้พวกนั้นมันไร้ประโยชน์ คุณเอาเงินที่จ้างพวกมันมาให้ผม ผมจะทำงานให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น”
ซูเหวินปินหัวเราะ แล้วก็โยนบุหรี่ซิการ์ให้ฮิกาชิโนะ ฮิระ
“เงินไม่ใช่ปัญหา ขอแค่คุณสามารถแสดงคุณค่าของตนเอง เจ้าหมอนี่ถือเป็นบททดสอบที่ผมใช้ทดสอบคุณ”
ฮิกาชิโนะ ฮิระพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าวว่า “บททดสอบนี้ช่างง่ายดาย สักครู่เจ้านายรอดูผมจะเตะให้หัวมันระเบิดไปเลย”
ฮิกาชิโนะ ฮิระมีความมั่นใจในตนเองเป็นอย่างมาก และยังดูถูกหลี่โม่
แม้ว่าภาพจากกล้องวงจรปิดจะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของหลี่โม่ แต่ในมุมมองของฮิกาชิโนะ ฮิระ ระดับฝีมือของหลี่โม่ถือรองเท้าให้ตนเองยังไม่คู่ควรเลย ถ้าจะเลียรองเท้าให้ตนเองยังพอได้
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ งั้นฉันจะคอยดูฝีมือคุณ ถ้าคุณสามารถเตะให้หัวมันระเบิดได้ เงินเดือนของคุณเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว”
“ขอบคุณครับเจ้านาย”
เมื่อฮิกาชิโนะ ฮิระพูดจบก็ลุกขึ้นยืน เริ่มจัดเสื้อของตนเอง คาดว่าอีกสักครู่เวลาต่อสู้ต้องหล่อเท่และสง่างาม ซูเหวินปินจะได้เห็นคุณค่าของตนเอง
ภาพในกล้องวงจรปิด หลี่โม่จัดการบอดี้การ์ดทั้งหมดแล้ว ตอนนี้บอดี้การ์ดทั้งหมดนอนแนบนิ่งอยู่บนพื้นเหมือนคนตาย
หลี่โม่เงยศีรษะขึ้นช้า ๆ มองไปที่กล้องวงจรปิด ยิ้มแล้วใช้มือแสดงท่าทางเชือดคอ
ยั่วยุ ยั่วยุอย่างชัดเจน!
สีหน้าของซูเหวินปินกลายเป็นเคร่งขรึม ไม่ว่าจะเป็นความล้มเหลวของเหล่าไป๋ หรือความล้มเหลวของบอดี้การ์ด สิ่งเหล่านี้ก็พิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของหลี่โม่
“ไปเตรียมตัว”
ซูเหวินปินกล่าวกับหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้า ดึงปืนออกมาจากข้างหลังเอว ขึ้นลำกล้องและโหลดปืน
ถือปืนสั่นอยู่ในมือ ในใจของหัวหน้าบอดี้การ์ดรู้สึกภาคภูมิใจ
ถึงฝีมือจะเก่งแค่ไหน ก็ตายได้ด้วยปืนนัดเดียว ถ้าหากฮิกาชิโนะ ฮิระก็ล้มเหลว งั้นก็ให้หัวหน้าบอดี้การ์ดเป็นคนพลิกการแข่งขัน
ซูเหวินปินมองดูปืนในมือของหัวหน้าบอดี้การ์ด ยิ้มด้วยความพึงพอใจ
คนที่ยืนอยู่ทางด้านซ้ายเป็นยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้ และคนที่ยืนอยู่ทางด้านขวาคือยอดฝีมือทางอาวุธปืน แม้ว่าหลี่โม่จะเป็นเทพเจ้า ก็ยากที่จะมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ได้
ปัง!
ประตูห้องถูกถีบออก หลี่โม่เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเย็นชา
ซูเหวินปินนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางสง่าห้าวหาญ มองหลี่โม่ที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง
“ไอ้คนไร้ประโยชน์ถือว่าแกยังมีความสามารถอยู่เล็กน้อย คิดว่าแกบุกเข้ามาที่นี่ ก็จะชนะหรือ? ที่แกบุกเข้ามาคือนรก และฉันคือยมราชที่จะลิขิตความเป็นความตายของแก ถ้าไม่อยากตายก็คุกเข่าลง”
หลี่โม่ยิ้มเยือกเย็น แล้วมองซูเหวินปินด้วยสายตาเหยียดหยาม “ใครให้ความกล้าแก? ”
“ฮ่า ๆ คนหนุ่มมักหุนหันพลันแล่น ไม่ตรวจสอบชัดเจนก็กล้ามา ที่นี่คือเมืองเอก ไม่ใช่ชนบทของแก แกคิดว่าคนที่อยู่ข้างกายฉันเป็นบอดี้การ์ดธรรมดาหรือ? ช่างไร้เดียงสาเสียจริง!”
ซูเหวินปินชี้ไปที่ฮิกาชิโนะ ฮิระ กล่าวอย่างอวดเก่งว่า “คนนี้คือฮิกาชิโนะ ฮิระยอดฝีมือด้านการต่อสู้จากญี่ปุ่น ชนะคู่ต่อสู้มากมายในญี่ปุ่น แกคิดว่าแกจะเก่งกว่าฮิกาชิโนะ ฮิระหรือ? ด้วยความโกรธแค้น ฮิกาชิโนะ ฮิระเคยฆ่าอาจารย์ผู้ถ่ายทอดศิลปะการต่อสู้ 20 คนของประเทศญี่ปุ่นมาแล้ว”
“ฮ่า ๆ เก่งขนาดนั้น แต่มาเป็นสุนัขรับใช้ให้แก?”
หลี่โม่กล่าวอย่างไม่แยแส ไม่เห็นฮิกาชิโนะ ฮิระอยู่ในสายตา
ยอดฝีมือการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่นเป็นแค่ลมตด เพียงแค่ผู้คุมประตูของสำนักหลงเหมินแค่คนเดียว ก็สามารถชนะนิกายศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดในประเทศญี่ปุ่นได้ ยอดฝีมือในประเทศญี่ปุ่นเป็นแค่มดในสายตาหลี่โม่
ไฟโกรธในใจของฮิกาชิโนะ ฮิระลุกโชนขึ้นมาทันที เขาจ้องมองไปที่หลี่โม่ด้วยความโกรธ และกล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า “ไอ้โง่!”
“กล้าดูถูกฉันกับฮิกาชิโนะ ฮิระ ฉันจะให้แกได้ลิ้มรสความเจ็บปวดทั้งหมด! แกรอรับบทเรียนของการดูถูกเหยียดหยามฉัน!”
ฮิกาชิโนะ ฮิระจ้องมองไปที่หลี่โม่ ท่าทางเตรียมพร้อม รอให้ซูเหวินปินออกคำสั่ง เขาก็จะพุ่งออกไปต่อสู้กับหลี่โม่
หลี่โม่ส่ายศีรษะ กล่าวอย่างเหยียดหยาม ”หมาจรจัดก็คือหมาจรจัด แค่ดูหมาจรจัดอย่างแก ฉันก็รู้ว่าแกฝึกวิชาการต่อสู้มาไม่สูง”
“ฮึ่ม!”
ซูเหวินปินฮัมคำหนึ่ง รู้สึกว่าหลี่โม่เย่อหยิ่ง ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับคนที่เย่อหยิ่งเช่นนี้ แค่ทำให้เขาเจ็บและอับอายก็พอแล้ว
“ฮิกาชิโนะ ฮิระ สั่งสอนมัน อย่าลืมคำพูดที่นายพูดไว้เมื่อสักครู่”
ซูเหวินปินกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น
“ไม่ลืมแน่ ผมจะเตะให้หัวมันระเบิด!”
ฮิกาชิโนะ ฮิระคำราม แล้วพุ่งเข้าไปหาหลี่โม่
ซูเหวินปินยกแก้วเหล้าจากบนโต๊ะขึ้นมา และดื่มเหล้าขณะที่จ้องมองการต่อสู้ระหว่างหลี่โม่และฮิกาชิโนะ ฮิระ
ฮิกาชิโนะ ฮิระพุ่งไปอย่างรวดเร็ว แขนทั้งสองข้างเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว จนทำให้เกิดเสียงดัง
นี่เป็นเพราะพลังที่ระเบิดออกมาของฮิกาชิโนะ ฮิระ แข็งแกร่ง ดังนั้นพลังอันทรงพลังจึงบีบอัดกับอากาศทันที ทำให้เกิดเสียงดังในอากาศ
ไอกิโด(หนทางของการรวมแรงพลังเข้าด้วยกัน)ที่รวมพลังเข้าด้วยกัน คือความสามารถในการระเบิดพลังพิเศษออกมาในพริบตา เพื่อให้อากาศระเบิดออกมาเป็นเสียง
ฟังดูแล้วเหมือนสูงส่ง แต่ที่จริงแล้วแกนกลางของไอกิโด(หนทางของการรวมแรงพลังเข้าด้วยกัน)มีไว้เพื่อฝึกพลังระเบิด
ฮิกาชิโนะ ฮิระสามารถควบคุมพลังระเบิดได้ดีอย่างไม่ต้องสงสัย ขณะที่โจมตีหลี่โม่ ฮิกาชิโนะ ฮิระได้ใช้พลังระเบิดไปเต็มพลัง และทุกครั้งที่ระเบิดก็มีพลังที่ทรงพลัง
ฮิกาชิโนะ ฮิระพุ่งออกไปเขาคิดว่าตนเองสามารถล็อกตัวหลี่โม่ได้ แต่ไม่คาดคิดว่าหลี่โม่จะเร็วกว่า
ขณะที่หมัดของฮิกาชิโนะ ฮิระกำลังจะกระแทกหัวใจของหลี่โม่ เมื่อพลังระเบิดบวกกับวิธีการปล่อยพลังระเบิดกำลังจะจู่โจมถึงตัวหลี่โม่ แต่จู่ ๆร่างของหลี่โม่ก็หายไปจากสายตาของฮิกาชิโนะ ฮิระ
ฮิกาชิโนะ ฮิระตกใจเป็นอย่างมาก อยากจะหยุดฝีเท้าและมองหาร่องรอยของหลี่โม่ แต่หลี่โม่ได้อ้อมไปถึงข้างหลังของฮิกาชิโนะ ฮิระแล้ว
เตะไปที่เอวของฮิกาชิโนะ ฮิระเบา ๆ ฮิกาชิโนะ ฮิระเสียการทรงตัว จึงได้พุ่งไปข้างหน้า พลังหมัดที่รุนแรงไปกระแทกกับผนัง
ปัง!
หมัดของฮิกาชิโนะ ฮิระกระแทกผนัง ทำให้ผนังสั่น แล้วผนังครึ่งหนึ่งก็พังทลายลง ฝุ่นละอองมากมายลอยขึ้นไปข้างบน ทำให้ตัวของ ฮิกาชิโนะ ฮิระถูกปกคลุมด้วยฝุ่นละออง
“แค่ก ๆ”
ฮิกาชิโนะ ฮิระไอเพราะสำลักฝุ่น เขาหันหลังเดินไปหาหลี่โม่ด้วยความยากลำบาก
“ไอ้โง่! คราวนี้ฉันประมาท! แต่ว่าความตายกำลังจะมาเยือนแกในไม่ช้า!”
ในใจของฮิกาชิโนะ ฮิระเต็มไปด้วยความโกรธ ถ้าหากความโกรธสามารถแผ่เผา ความโกรธตอนนี้ของฮิกาชิโนะ ฮิระมีมากพอที่จะสามารถทำให้น้ำทะเลเดือดพล่าน
“ฉันเคยบอกแกแล้วว่าความสามารถของแกไม่พอ แกยังคิดว่าตนเองเก่ง เมื่อแกต้องการรนหาที่ตาย ฉันก็จะสงเคราะห์แกเอง”
หลี่โม่กระดิกนิ้วก้อยไปทางฮิกาชิโนะ ฮิระ แสดงออกถึงการเหยียดหยาม
ฮิกาชิโนะ ฮิระคำรามอย่างบ้าคลั่ง ขยับหมัดและพุ่งเข้าหาหลี่โม่
“ไอ้โง่! แกจะได้รู้ผลของการเหยียดหยามฉัน! ฉันจะใช้ท่าไม้ตายส่งแกไปนรก!”
