บทที่ 216 ใครคือคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่
เมื่อได้ยินคำตอบของโอหยางจงเฉิง คุณปู่กู้และคนอื่นๆ ก็ขมวดคิ้วและสงสัยว่าคุณหลี่ที่ว่านั้นคือใคร
ชื่อแรกที่ทุกคนนึกได้ก็คือหลี่โม่ แต่คนแรกที่ทุกคนคิดว่าไม่มีทางใช่ก็คือหลี่โม่เช่นกัน
เพราะทั้งครอบครัวตระกูลต่างก็เห็นว่าหลี่โม่เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ แม้ว่าเมื่อวานหลี่โม่จะบอกว่าเขาสามารถจัดการกับเรื่องของโอหยางจงเฉิงได้ แต่นั่นเป็นแค่เรื่องตลกในสายตาของทุกคนในครอบครัวตระกูลกู้
ถ้าหลี่โม่สามารถทำให้โอหยางจงเฉิงยอมจำนนได้ คนตระกูลกู้คงไม่มีทางกล้าดูถูกเขาเหมือนที่ผ่านมาอย่างแน่นอน
แต่ถ้าไม่ใช่หลี่โม่ แล้วคุณหลี่ที่ว่านั่นเป็นใครกันแน่?
คุณปู่กู้และคนอื่นๆ ต่างก็นึกถึงเพื่อนที่มีนามสกุลหลี่ แต่คนนามสกุลหลี่ที่พวกเขารู้จักนั้นไม่มีใครสามารถเอาโอหยางจงเฉิงอยู่อย่างแน่นอน
เมื่อเห็นท่าทีของโอหยางจงเฉิงที่เป็นเหมือนสุนัขพันธุ์ปั๊ก พวกเขาก็รู้ว่านั่นไม่ใช่แค่การเอาโอหยางจงเฉิงอยู่ แต่เป็นการบดขยี้ความเป็นคนของเขาไปแล้ว ดังนั้นโอหยางจงเฉิงจึงได้ทำตัวอย่างไม่สนศักดิ์ศรีของตนอีก
ไม่เพียงแต่คนในตระกูลกู้ไม่รู้จักคุณหลี่ ซึ่งตัวของกู้หยุนหลันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน อีกอย่างเธอไม่เคยคิดเลยแม้แต่น้อยว่าหลี่โม่จะเป็นคุณหลี่
กู้ชิงหลินขมวดคิ้วแล้วมองกู้หยุนหลันด้วยแววตาที่เปล่งประกาย ตอนนี้เธอเหมือนนึกถึงเรื่องในตำนานได้เรื่องหนึ่ง
ซึ่งเป็นตำนานของคุณชายที่ร่ำรวยในตระกูลหลี่ ว่ากันว่าเขาใช้เงินมากกว่าสองพันล้านหยวนก่อนตั้งกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฮ่าน ชื่อของบริษัทนั้นคือหยุนจงหลันกรุ๊ป!
หยุนจงหลันกรุ๊ป!
กู้หยุนหลัน คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่
นอกจากนี้ ยาและอุปกรณ์ในการรักษากู้ซีซีที่ถูกส่งไปให้โรงพยาบาลครั้งก่อนก็มีนามสกุลหลี่ด้วย
หลังจากที่กู้ชิงหลินเชื่อมโยงเรื่องเหล่านี้ เธอก็เข้าใจถึงความจริงของเรื่องนี้แล้ว
“เก่งจริงๆ เลยนะกู้หยุนหลัน เธอแสร้งทำตัวเป็นนางเอก ที่แท้ก็มีกิ๊กเป็นคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่สินะ! เธอเคยอายบ้างไหม!”
กู้ชิงหลินพูดด้วยความโกรธ
นั่นเป็นคนหนุ่มที่ร่ำรวยและใช้เงินสองพันล้านหยวนเป็นว่าเล่นเลยนะ เพื่อที่จะก่อตั้งบริษัททางการแพทย์ คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ได้กวาดซื้อพื้นที่ว่างเปล่าในเขตชานเมืองทางใต้
ซึ่งตอนนี้ราคาที่ดินของเมืองฮ่านก็พุ่งสูงขึ้นและพื้นที่ว่างเปล่าของคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ก็มีมูลค่าเพิ่มไปอย่างมหาศาลแล้วด้วย!
ไม่คิดเลยว่าเศรษฐีอย่างเขาจะแอบมาแอบกุ๊กกิ๊กกับกู้หยุนหลันได้ กู้ชิงหลินคิดๆ แล้วรู้สึกโมโหมาก
ฉันไม่ดีเท่ากู้หยุนหลันหรือ?
ฉันไม่สวยเท่านางหรือ?
ฉันไม่เก่งเท่านางหรือ?
ฉันปรนนิบัติไม่เก่งเท่านางหรือ?
ทำไมเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดถึงไม่ชอบคนอย่างกู้ชิงหลิน!
คุณปู่กู้และคนอื่นๆ มองไปที่กู้ชิงหลิน กู้เจี้ยนเจียงถามเธอว่า “ชิงหลิน เธอรู้จักคุณหลี่เหรอ?”
กู้ชิงหลินพยักหน้าและมองไปที่กู้หยุนหลันด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม
“ยังคิดจะเสแสร้งอีก ก่อนหน้านี้มีชายในตำนานคนหนึ่งที่เรียกว่าคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ เขาใช้เงินมากกว่าสองพันล้านหยวนในการก่อตั้งหยุนจงหลันกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทอุตสาหกรรมทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฮ่าน”
“คนที่ช่วยเธอครั้งนี้ก็คือคุณหลี่ ครั้งก่อนที่โรงพยาบาลก็คือเขาเช่นกัน แล้วเหตุการณ์แบบนี้มันจะไม่บังเอิญไปหน่อยเหรอ กู้หยุนหลันเธอต้องแอบมีอะไรกับคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่คนนั้นอย่างแน่นอน แต่กลยุทธ์ของเธอก็ร้ายไม่เบาเลยนะ สามารถทำให้ตัวเองมีชื่ออยู่บนบริษัทของคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ด้วย เหอะๆ!”
หลังจากกู้ชิงหลินพูดจบ ทุกคนที่ได้ยินก็เกิดความสงสัยขึ้นมา รวมไปถึงโอหยางจงเฉิงก็ตระหนักขึ้นทันที
แต่ความสงสัยของโอหยางจงเฉิงนั้นแตกต่างจากคนของตระกูลกู้ เขาเดาว่ามีความเป็นไปได้สูงมากที่หลี่โม่ก็คือคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่คนนี้
เมื่อนึกถึงหลี่โม่ที่มีความสามารถขนาดนี้ การที่ใช้เงินสองพันล้านเพื่อสร้างความประทับใจให้กับกู้หยุนหลันนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขาเลย
แต่คุณปู่กู้ไม่ได้คิดเช่นนี้ คุณปู่กู้เหมือนได้เห็นโอกาสทองอยู่ตรงหน้า ถ้าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ขอเพียงกู้หยุนหลันทำให้คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่มีความสุข ครอบครัวตระกูลกู้ของเขาทั้งตระกูลก็จะมีโอกาสได้ดีไปด้วย
มีเพียงกู้หยุนหลันเท่านั้นที่ยังสับสนและสงสัยอยู่ว่าคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่คนนี้คือใคร?
ใครคือหยุนจงหลันกรุ๊ป? เธอไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ
กู้ซิงเว๋ยเหลือบมองไปที่กู้หยุนหลันด้วยสายตารังเกียจแล้วพูดอย่างไม่พอใจ “ที่แท้ก็แลกมาด้วยเรื่องบนเตียงสินะ ถึงได้พูดจาแข็งกร้างขนาดนี้ เป็นยังไงบ้าง ตอนเรียกเขาว่าที่รักคงมีความสุขน่าดูเลยสิ”
“เหอะๆ ก็เพราะสามีไม่เอาไหนไงล่ะ คงเติมเต็มความสุขให้เธอไม่ได้สินะ เธอถึงได้ออกล่าเหยื่อนอกบ้านแบบนี้ แต่กู้หยุนหลันเธอก็เก่งใช่ย่อยเลยนะ ถึงทำให้คนอย่างคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ชอบเธอได้ ว่างๆ พามาให้พวกเราได้รู้จักกันบ้างสิ”
ดวงตาของกู้ชิงหลินเปล่งประกายและมีความคิดแง่ลบมากมายเกิดขึ้นในใจเธอ ถ้าหากเธอสามารถแย่งคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่จากมือของกู้หยุนหลันได้ เธอไม่เพียงแต่จะเอาชนะกู้หยุนหลันและยังสามารถมีชีวิตที่มีความสุขในอนาคตได้
และถ้าหากคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่จะเปิดบริษัทให้เธอเหมือนที่ทำให้กับกู้หยุนหลันได้ มันจะมีความสุขมากเพียงใด
“นามสกุลหลี่เหมือนกัน คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่เก่งขนาดนี้ แต่ไอ้คนแซ่หลี่ในบ้านเธอช่างไม่เอาไหนซะเลย หยุนหลัน เราว่าเธอไปเลิกกับไอ้กระจอกแซ่หลี่ในบ้านแล้วไปรับใช้คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ให้ดีน่าจะดีกว่า”
“ไหน ๆ เธอก็แอบลับหลังไอ้กระจอกแซ่หลี่ที่บ้านอยู่แล้ว ถ้าหากมันรู้เข้ามันอาจจะใช้มีดมาแทงเธอตายก็ได้นะ ยิ่งคนอย่างมันเก่งแต่เรื่องใช้กำลังอยู่แล้ว เพื่อชีวิตที่เหลืออยู่ เธอรีบไปหย่ากับมันให้เร็วที่สุดจะดีกว่า”
กู้ซิงเว๋ยแอบหวังในใจ ถ้ากู้หยุนหลันอยู่กับคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ ตระกูลกู้ของเขาก็จะมีญาติที่ร่ำรวยในเมืองนี้และอนาคตของพวกเขาก็จะราบรื่นอย่างแน่นอน
โอหยางจงเฉิงกับคุณเฉียนมองตากัน แต่ไม่กล้าพูดอะไร
เพราะนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของตระกูลกู้ โอหยางจงเฉิงและคนอื่นๆ ที่มาด้วยกันต่างก็รู้ดีถึงจุดยืนของตน ขอเพียงกู้หยุนหลันไม่เอาเรื่องพวกเขาก็ดีแค่ไหนแล้ว
กู้หยุนหลันพูดด้วยความโกรธ “พวกคุณพูดจาระวังกันด้วยนะ ฉันไม่รู้จักคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ ไม่รู้จักหยุนจงหลันกรุ๊ปด้วย พวกเขาไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน และอีกอย่างหลี่โม่ก็ไม่ใช่คนไร้ค่าอย่างที่พวกคุณพูด! ต่อไปอย่ามาว่าเขาแบบนี้อีก”
“แหม เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้วเธอยังคิดจะปกป้องไอ้สามีกระจอกของเธออีก คงคิดว่าปกป้องมันแล้วเธอจะปิดบังความลับของเธอและทำให้เธอดูบริสุทธิ์ได้สินะ อย่าคิดตื้นไปเลย”
กู้ซิงเว๋ยยิ้มพูดอย่างเหยียดหยาม
“อะแฮ่ม”
โอหยางจงเฉิงไอเบาๆ แล้วพูดอย่างมีมารยาท “คุณหยุนหลันครับ คุณพึงพอใจกับพวกเราแล้วหรือยังครับ ถ้าคุณยังรู้สึกไม่ดีตรงไหนช่วยบอกพวกผมทีนะครับ”
“ไม่มีอะไรไม่พอใจแล้วล่ะ พวกคุณกลับไปเถอะ”
กู้หยุนหลันได้แต่กุมศีรษะและไม่มีเรี่ยวแรงจะพูดต่อ ในขณะนี้สมองของเธอเต็มไปด้วยคำพูดเสียดสีของกู้ซิงเว๋ยกับกู้ชิงหลิน
ส่วนโอหยางจงเฉิงรู้สึกดีใจมาก “เรื่องที่ผ่านมาผมจะแก้ไขนะครับ ส่วนเรื่องการร่วมมือทางธุรกิจก็อยู่ที่ความต้องการของคุณหยุนหลันครับ คุณหยุนหลันต้องการอย่างไรก็แจ้งผมได้ทันทีนะครับ ถ้าอย่างนั้นพวกผมจะไม่ขอรบกวนเวลาและขอตัวกลับก่อนนะครับ”
โอหยางจงเฉิงและคนอื่นๆ จากไปในท่ามกลางสายตาอันประหลาดใจของตระกูลกู้
เรื่องมันจบลงแล้วหรือ อุตส่าห์กังวลมาขนาดนี้ คุณปู่กู้และคนอื่นๆ ต่างก็คิดเหมือนกันหมด แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“หยุนหลัน เธอมีความสัมพันธ์กับคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่คนนั้นจริงๆ ใช่ไหม?”
คุณปู่กู้ถามขึ้น
“ไม่ค่ะ หนูไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ”
กู้หยุนหลันตอบ
คุณปู่กู้ยิ้มจางๆ และคิดว่ากู้หยุนหลันคงจะเขินมากกว่า แต่ไม่ว่าเธอจะยอมรับหรือไม่ นั่นไม่ใช่ประเด็น สิ่งสำคัญที่สุดคือตระกูลกู้ของเขาจะได้รู้จักคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่แล้ว
“อย่าบอกว่าไม่รู้จักเลย แต่เธอต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่มากกว่า”
คุณปู่กู้พูดด้วยรอยยิ้ม
