บทที่ 7 อย่างคุณก็คู่ควรเหรอ
เมื่อมองดูใบหน้าที่เศร้าของกู้หยุนหลันหลี่โม่ก็รู้สึกไม่สบายใจและพูดว่า “ใช่ คนที่เหมาโรงแรมข่ายซ่ากงคือ … “
ทันใดนั้นเอง!
เสียงดังคมชัดของชายผู้คนหนึ่งที่อยู่ด้านข้างดังขึ้น ขัดจังหวะหลี่โม่
“ หยุนหลัน คุณอยู่ที่นี่เหรอ ผมตามหาคุณมานานแล้ว”
ชายในชุดสูทสีขาววิ่งขึ้นมา แต่งตัวเรียบร้อยและดูดี ถือกุหลาบแดงพวงใหญ่ไว้ในมือ
ซู๋เทียนไห่ คุณชายของตระกูลซู๋ มีมูลค่าหลายสิบล้าน เป็นคนรวยรุ่นที่สอง เขาเปิด บริษัทเล็กๆ ด้วยตัวเองและได้รับการยกย่องว่าเป็นชายหนุ่มที่มีความสามารถในเมืองฮ่าน
ซู๋เทียนไห่คนนี้ ตามจีบกู้หยุนหลันอย่างบ้าคลั่ง แม้ว่ากู้หยุนหลันจะแต่งงานแล้ว เขาก็จะให้
ของขวัญและของกินแก่กู้หยุนหลันเป็นระยะ ๆ
อย่างไรก็ตาม กู้หยุนหลันก็ปฏิเสธ
“ หยุนหลัน ผมเพิ่งซื้อให้คุณ”
ซู๋เทียนไห่มอบดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้กู้หยุนหลัน เธอเช็ดน้ำตาและยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณ แต่ฉันรับมันไว้ไม่ได้”
ขณะที่พูด สายตาของกู้หยุนหลันก็สบกับหลี่โม่ สี่ปีที่แล้ว เขาเคยส่งมอบดอกไม้ให้ตัวเองบ้างไหม?
ใช่ มันเป็นแค่ช่อดอกไม้ช่อหนึ่ง เขาก็ไม่เคยมอบให้ตัวเธอ
ซู๋เทียนไห่พึ่งสังเกตเห็นหลี่โม่ที่อยู่ข้างๆเขา ทันใดนั้น ใบหน้าของเขาก็จมลงและเขาก็เยาะเย้ย
“แหม ผมคิดว่าเป็นใคร หลี่โม่เองหรอกเหรอ”
ไอ่ขยะไร้ประโยชน์ที่รู้กันทั่วเมืองฮ่าน มีสิทธิ์อะไรถึงได้แต่งงานกับสาวงามราวกับเทพธิดาอย่างกู้
หยุนหลัน?
ในใจซู๋เทียนไห่ที่มีต่อหลี่โม่ เต็มไปด้วยความรู้สึกเกลียดชัง
คิ้วของหลี่โม่สั่นเล็กน้อย เหลือบมองไปที่ ซู๋เทียนไห่และกล่าวว่า “มาส่งมอบดอกไม้ให้ภรรยาของผมอีกแล้วเหรอ?”
ซู๋เทียนไห่ดึงสูทและเน็คไท มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย ตอบอย่างเย่อหยิ่งว่า “คุณต้องการจะพูดอะไร?ต้องมีสักวันหนึ่ง ผมจะทำให้หยุนหลันหวั่นไหวแน่นอน ส่วนคุณ ไม่คู่ควรที่จะอยู่กับเธอ “
หลังจากพูดจบ เขาก็หันกลับมาหยิบกล่องขนาดเล็กระดับไฮเอนด์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เปิดออกและข้างในเป็นสร้อยคอประดับเพชรไว้หนึ่งเส้น
“หยุนหลัน นี่คืองานใหม่จากสวารอฟสกี้ ซีรีส์เพชรดาวสวรรค์ น่าเสียดายที่ผมมีกำลังไม่พอซื้อได้เพียงชิ้นเดียวที่ถูกที่สุดของเขา 600,000 หยวน เมื่อผมหาเงินได้มากกว่านี้ ผมจะซื้อเส้นที่แพงที่สุดให้คุณแน่นอน เป็นมูลค่าสามสิบล้านหยวน”
ซู๋เทียนไห่พูดอย่างจริงใจ หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่หลี่โม่อย่างภาคภูมิใจ
แม้ว่าเขาจะไม่มีความสามารถ แต่เขาก็สามารถซื้อสร้อยเส้นนี้ได้ในราคา 600,000 หยวน!
แล้วเขาหลี่โม่ล่ะ?
ตลอดชีวิตก็ไม่มีปัญญาซื้อ!
สีหน้าของกู้หยุนหลันดูลำบากใจเล็กน้อยและกล่าวว่า “ซู๋เทียนไห่ขอบคุณสำหรับความกรุณาของ
คุณ แต่ฉันไม่สามารถรับมันไว้ได้ นี่ … มันแพงเกินไป”
กู้หยุนหลันก็เคยได้ยินเกี่ยวกับสร้อยคอเพชรซีรีส์เพชรดาวสวรรค์ใหม่ของสวารอฟสกี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการออกแบบที่หรูหราของสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้ ซึ่งมีเพชร 207 เม็ด เป็นสร้อยคอเพชรแบบหลายชั้น ทั้งหมดทำด้วยเพชรสีขาวที่มีคุณภาพสูง ส่วนใหญ่เป็นเพชรทรงลูกแพร์และเพชรทั้งหมดตั้งอยู่ในทองคำขาวและมีคุณภาพที่สูงโดยไม่ต้องพูดถึง
ผู้หญิง ทุกคนสนใจสิ่งเหล่านี้
สร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้นี้ มีราคาสูงถึง 30 ล้านหยวนและมีจำกัดเพียง 100 ชิ้นต่อปี
คนส่วนใหญ่ที่ซื้อสิ่งนี้ ส่วนใหญ่เป็นเศรษฐี อีกอย่าง ไม่ใช่ว่าทุกคนที่มีเงินก็สามารถซื้อได้ พวกเขาต้องการคุณสมบัติบางอย่าง
นั่นคือ มีบัตรสมาชิกของสวารอฟสกี้
ส่วนบัตรสมาชิกระดับเงินนั้น ต้องใช้จ่ายเงินมากกว่า 5 ล้านในสวารอฟสกี้!
นี่ไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆ
เมื่อเห็นกู้หยุนหลันปฏิเสธ ซู๋เทียนไห่รู้สึกอายเล็กน้อยพร้อมกับตกตะลึง พูดว่า”หยุนหลัน ผม… “
ในขณะนี้ หลี่โม่รีบวิ่งขึ้นมาจากด้านข้าง จับมือของกู้หยุนหลันบังตรงหน้าเธอและพูดกับ ซู๋เทียนไห่ “ขออภัยนะ ภรรยาของผมไม่ต้องการอะไรจากใคร ถ้าเธอชอบสร้อยคอเส้นนี้ ผมสามารถซื้อให้เธอได้.”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซู๋เทียนไห่ก็เหมือนแมวที่โดนเหยียบหาง ร้องตะโกนว่า “คุณกำลังพูดอะไรนะ คุณสามารถซื้อให้เธอได้?หลี่โม่ คุณล้อเล่นอะไรของคุณ ไม่มองดูสิ่งที่คุณเป็น เลย ผมคิดว่าคุณคงจะไม่สามารถจ่ายเงิน 600,000 หยวนสร้อยในมือของผมได้ด้วยซ้ำ! “
หลี่โม่ยิ้มเล็กน้อย หันหน้าไปมองกู้หยุนหลันและถามอย่างอ่อนโยนว่า”คุณชอบสร้อยสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้หรือไม่?”
กู้หยุนหลันผงะ ยกคิ้วและมองไปที่หลี่โม่พร้อมกับหมอกในดวงตาของเธอ ริมฝีปากสีชมพูของเธอสั่นเล็กน้อย เธอส่ายหัวอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ฉันไม่ชอบมัน เราไปกันเถอะ”
อย่างไรก็ตาม แววตาและความลังเลของเธอได้แสดงให้เห็นถึงความคิดภายในของเธอแล้ว
ผู้หญิงคนไหนที่ไม่รักสวยรักงาม และไม่ชอบเพชร?
ได้สร้อยคอเส้นนั้น คุณจะกลายเป็นผู้หญิงที่ดึงดูดความสนใจของคนทั้งเมืองได้
แม้กระทั่ง คุณสามารถเปล่งประกายในงานเลี้ยงอาหารค่ำกลางปีของตระกูลกู้ได้ในอีกสองวันข้างหน้า!
ด้วยวิธีนี้ อาจจะได้รับความโปรดปรานจากคุณปู่อีกครั้ง บ้านพี่รองตระกูลกู้จะไม่ล่มสลาย
ถึงตอนนั้น หลี่โม่ยังสามารถต่อสู้เพื่อขอตำแหน่งได้อีกด้วย
กู้หยุนหลันคิดอย่างนั้น
หลี่โม่ยิ้มและดึงมือเล็กๆที่นุ่มและเย็นของกู้หยุนหลัน จากนั้นออกจากที่นี่
ตรงนั่น ซู๋เทียนไห่มองไปที่ด้านหลังของทั้งสองจากไป โยนดอกกุหลาบในมือของเขาลงพื้นอย่างโมโหและด่าว่า”แม่ง! หลี่โม่ อวดดีห่าอะไรของคุณ สักวันหนึ่ง กูจะได้ตัวกู้หยุนหลันมาให้ได้!”
เมื่อมองไปที่หลี่โม่ กู้หยุนหลันก็สะบัดมือของเขาออกไปและพูดอย่างเย็นชา “เอาล่ะ จะจับมือถึงตอนไหนอีก เขาไปแล้ว”
หลี่โม่ยิ้มโง่ๆและพูดกับกู้หยุนหลันอย่างจริงจัง “หยุนหลัน คุณรอผม ครั้งนี้ ผมจะจัดงานวันเกิดที่น่าจดจำให้แก่คุณและซีซี”
เมื่อกู้หยุนหลันได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของเธอก็สั่นและพูดว่า “คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร เมื่อก่อนคุณปู่ก็ไม่เห็นด้วยกับการคุณที่จะฉลองวันเกิดให้ซีซี ช่างมันเถอะ ฉันไม่ควรโกรธคุณคุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะกลับไปทำงานแล้ว “
หลังจากพูดจบ กู้หยุนหลันก็หันกลับมาและเดินเข้าไปในบริษัทอย่างสง่างาม
หลี่โม่ยืนอยู่ที่ประตู มองไปที่ด้านหลังของกู้หยุนหลันที่จากไป พร้อมกับเอวเล็กสะโพกผาย เป็นเทพธิดาในใจของหลายๆคน
หลังจากนั้น เขาก็หันตัวและขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเพื่อออกเดินทางไปยังจุดหมายปลายทาง สวารอฟสกี้ที่อยู่ใกล้ๆ
เขากำลังจะซื้อสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้ให้กู้หยุนหลัน
เพราะว่า ครั้งหนึ่งเขาเคยสัญญากับเธอ ว่าจะมอบโลกทั้งใบให้เธอ
เนื่องจากเธอชอบ หลี่โม่ก็จะซื้อให้เธอ แม้ว่าจะเป็นดวงจันทร์บนท้องฟ้าก็ตาม หลี่โม่ก็จะซื้อมาให้เขาเช่นกัน!
ไม่นาน หลี่โม่ก็มาที่ร้านสวารอฟสกี้ในถนนการค้าใกล้ ๆ
ทันทีที่เดินเข้าไป หลี่โม่ก็สัมผัสได้ถึงความหรูหราที่นี่
ชุดแหวนเพชร สร้อยข้อมือ สร้อยคอและชุดทองคำขาวมีหมดทุกอย่าง
“ สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย คุณต้องรู้อะไรบ้าง?”
ด้านหน้า มีพนักงานหญิงที่สวมชุดอาชีพสีดำเดินขึ้นมา เธอสูงและบุคลิกดี เมื่อเธอพูดเธอมักจะมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเธอ
หลี่โม่เหลือบมองและพูดว่า “ผมแค่ดูๆไว้”
“ได้ค่ะคุณผู้ชาย”
หลังจากพูดจบ พนักงานขายหญิงคนนั้นก็ได้ติดตามหลี่โม่ ทุกครั้งที่เขาดูหนึ่งแบบ เธอก็จะอธิบาย
หลังจากดูสิ่งนี้มานานกว่าสิบนาที หลี่โม่ก็ไม่พูดว่าจะซื้ออะไร
ด้านข้าง พนักงานขายหญิงคนอื่นๆหลายคนเริ่มขมวดคิ้ว เริ่มพูดคุยด้วยเสียงเบา
หนึ่งในพนักงานหญิงคนหนึ่ง มีนิสัยหยิ่งผยอง เดินมาหาหลี่โม่โดยเอามือกอดอก พูดด้วยสีหน้าไร้ความปรานี “คุณผู้ชายท่านนี้ คุณดูมาเกือบ 20 นาทีแล้ว จะซื้อหรือไม่ซื้อ? อย่าเอาน้องซินอี๋ไปเล่นสนุก”
ขณะพูด ก็ดึงพนักงานหญิงที่อยู่ข้างๆหลี่โม่มา ที่เฝ้าดูเขามานานกว่าสิบกว่านาทีและตำหนิพร้อมกับคำสอนสองสามคำ”คุณนะคุณ จริงจังเกินไปแล้ว คุณไม่ดูเลยว่าผู้ชายแบบนี้มีเงินซื้อสินค้าของเราไหม “
จากนั้น พนักงานหญิงที่หยิ่งผยองก็มองไปที่หลี่โม่จากหัวจรดเท้า แสดงความเห็นว่า “ดูสิ เสื้อและกางเกงบนตัวของเขา ล้วนเป็นของในตลาดนัด รองเท้าก็เป็นของปลอม ทั้งตัวไม่เกิน 300 หยวน คนแบบนี้ มีเงินซื้อเหรอ?ต่อไปคุณควรเรียนรู้เพิ่มเติมกับพวกเธอ ตรวจดูให้ดี เข้าใจไหม ?”
พนักงานหญิงที่ชื่อโจวซินอี๋ กัดริมฝีปากสีแดงของเธอและมองไปที่หลี่โม่ ราวกับว่าเธอต้องการจะอธิบายอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเธอก็พยักหน้าและพูดว่า”เหมยลี่ ฉันรู้แล้ว”
หลี่โม่เหลือบมองดูการแต่งกายของตนเอง จริงด้วย มันไม่เข้ากันกับร้านหรูขนาดนี้
เขายิ้มและพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ขอโทษนะ ผมอยากดูสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้”
ตุ๊บๆ！
เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่โม่ พนักงานขายหญิงทั้งหกในร้านต่างก็ตกตะลึง!
“ฮ่าฮ่า คุณกำลังพูดอะไร คุณอยากดูสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้? คุณผู้ชายคนนี้ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้สร้อยคอนั้นราคาเท่าไหร่?อย่างคุณเนี่ยนะ มีเงินซื้อมันหรือ?” เหมยลี่คนนั้นขมวดคิ้ว กล่าวพร้อมกับเต็มไปด้วยการดูถูก
เขาต้องการดูสร้อยคอเพชรนางฟ้าดอกไม้ ช่างเป็นเรื่องที่ตลกจริงๆ!
แต่นั่นเป็นสร้อยคอระดับท็อปที่ราคามากกว่า 30 ล้าน!
ในเมืองฮ่าน ยังขายไม่ออกสักเส้นเลย!
อย่างไอ้หนุ่มจนๆคนนี้ คู่ควรเหรอ?
หลี่โม่ยิ้มและถามว่า “ทุกคนที่เข้ามาในประตูล้วนเป็นแขก หรือว่า พวกคุณไม่ยอมให้ผมดู?”
เหมยลี่คนนั้นขมวดคิ้ว สวารอฟสกี้ได้ตั้งเงื่อนไขว่า ห้ามขับไล่แขก ห้ามวิพากษ์วิจารณ์กับเสื้อผ้าและสภาพทรัพย์สินของแขก
วันนี้ เหมยลี่ละเมิดกฎอย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตาม ในร้านนี้ จะไม่มีใครกล้าไปแอบฟ้อง
แต่ทันใดนั้น คำพูดเยาะเย้ยก็มาจากประตู
“แหม หลี่โม่ คุณกล้ามาที่นี่”
ตามเสียงที่ส่งมา หลี่โม่เห็นซ็เทียนไห่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าหยิ่งผยองและได้ใจ
