เวลาในตอนนี้ มันก็เป็นเวลาที่ฉินเฉิงมาหาเซี่ยฝูซานทุกวัน
ส่วนเซี่ยฝูซานเอง เค้าก็ตั้งใจที่จะฆ่าฉินเฉิงมานับครั้งไม่ถ้วน นี่ไม่ใช่ครั้งแรก
คำพูดของฉินเฉิงมันก็จี้จุดเซี่ยฝูซาน
เค้าตะโกนออกมาด้วยความโกรธแล้วใช่โซ่สีดำพันเข้าไปที่หมัดของตัวเองจนแน่น จากนั้นก็ซัดมันเข้าไปที่ฉินเฉิงอย่างดุเดือด!
ในตอนนี้เอง ดูเหมือนลมแรงพัดผ่านหุบเขาเข้ามา เศษหินและทรายทั้งหมดต่างก็กระแทกใส่หุบเขาข้างๆราวกับกระสุนปืน!
“ตูม!”
ครั้งนี้ ฉินเฉิงไม่หลบมัน หมัดของเค้ายังคงเรืองแสงสีเหลือทองจางๆ จากนั้นเค้าก็ยกหมัดขึ้นเพื่อชกเข้าใส่!
เสียงลมยังคงดังไปทั่วทั้งหุบเขา ด้วยหมัดนี้เอง ภูเขาทั้งลูกดูเหมือนจะสั่นสะท้าน มันเรียกได้เลยว่าเป็นการสั่นสะท้านพิภพ!
การปะทะกันของหมัดหยินและหมัดหยาง มันก็สามารถทำลายล้างโลกได้เลย!
โซ่สีดำที่อยู่ในมือของเซี่ยฝูซานมันก็ถูกทำลายไปทั้งหมด ร่างของเค้าก็ค่อยๆถอยร่นออกไป!
ครั้งนี้สีหน้าของเซี่ยฝูซานก็เต็มไปด้วยความตกใจ
เค้ามองลงไปที่หมัดของตัวเองแล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า: “มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน?”
ฉินเฉิงยืนอยู่ตรงหน้าเซี่ยฝูซานแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “เซี่ยฝูซาน ช่วงนี้นายเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการฝึกฝนของฉัน ฉันจะไว้ชีวิตนายก็ได้ แต่การบ่มเพาะพลังของตระกูลเซี่ยมันจะต้องจบลงตั้งแต่วันนี้”
“การฝึก?” ปากของเซี่ยฝูซานก็กระตุกขึ้นมา เค้าพูดด้วยความโกรธว่า: “แกมองฉันเป็นแค่คู่ซ้อมอย่างงั้นเหรอ?”
“ใช่” ฉินเฉิงพยักหน้าขึ้นมา “ดูเหมือนว่าการฝึกที่นายฝึกมามันจะไม่ได้ช่วยให้นายฉลาดขึ้นมาเลยนะ ความคิดของนายมันค่อนข้างหมกมุ่น ในหัวของนายคิดว่าฉันจะมาให้นายจับเล่นทุกวันอย่างงั้นเหรอ?”
สีหน้าของเซี่ยฝูซานก็เปลี่ยนไป มันเปลี่ยนจากสีแดงกลายเป็นดำ ในที่สุดหน้าทั้งหน้าของเค้ามันก็กลายไปเป็นสีเขียว
“ไอ่เด็กจองหอง แกหลอกฉัน!!!” เซี่ยฝูซานเงยหน้าขึ้นมาแล้วตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
การที่เจ้าสำนักไม่มองเค้าอยู่ในสายตาเลย เค้าก็ยังพอมองข้ามได้ แต่การที่เด็กนี่มองว่าตัวเองเป็นแค่คู่สำหรับฝึกซ้อมนั้น เค้าจะไปยอมรับมันได้ยังไงกัน!
“ตายซะ!” เซี่ยฝูซานตะโกนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง เค้าใช้ความแข็งแกร่งภายในของตัวเองทั้งหมด จากนั้นหุบเขาทั้งหมดนี่มันก็ดูมืดมิดลง
“วู้วววว ว้าบบบบ!”
เซี่ยฝูซานใช้กระบวนท่าเดิม จากนั้นโซ่นับไม่ถ้วนใต้ฝ่าเท้าของเค้ามันก็กลายเป็นเหมือนงูเหลือมที่เข้ามารัดฉินเฉิงไว้
“หมัดของนักปราชญ์!” ฉินเฉิงตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธ แสงสีทองบนหมดของเค้ามันก็ซัดลงไปที่พื้นอย่างดุเดือด
ด้วยเสียง “ปัง” ที่ดังขึ้นมา พื้นดินทั้งหมดมันก็สั่นสะเทือนเป็นเวลานานกว่าหลายสิบนาที โซ่นั่นมันก็โดนทุบจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปในทันที!
ร่างกายที่แข็งแกร่งนี่ มันก็ทำให้เซี่ยฝูซานตกใจ
เค้าพูดขึ้นมาเบาๆว่า: “ทำไมถึงมีร่างกายที่แข็งแกร่งแบบนี้ได้?”
ฉินเฉิงก้าวเข้ามาทีละก้าว เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “ตระกูลเซี่ยสมควรตายจริงๆ แต่ถ้านายยอมกลับใจ ฉันก็จะไว้ชีวิตนาย”
“ไอ่*** ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ฆ่าแก ฉันเซี่ยฝูซาน ฉันจะต้องละอายต่อบรรพบุรุษของตัวเอง!” น้ำเสียงที่เย็นชาของเซี่ยฝูซาน เค้าค่อยๆยกมือขึ้นมาแล้วพลังแผ่นก้อนสีดำมันก็ปรากฎขึ้นมาบนมือของเค้า
แผ่นนี้มันน่ากลัวมาก มันคมมาก ว่ากันว่ามันสามารถตัดวัสดุทุกอย่างบนโลกได้ แม้แต่จอมยุทธ์เองก็ยังไม่สามารถต้านทานพลังนี้ได้เลย
สีหน้าของฉินเฉิงก็ดูเฉยเมย มันดูไม่ออกเลยว่าเค้ารู้สึกอย่างไร เค้าหันมาแล้วมองไปที่เซี่ยฝูซานอย่างเงียบๆ
“ไม่เห็นโรงศพไม่หลังน้ำตา” ฉินเฉิงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา
“หึหึหึ!”
ในตอนนี้เอง หน้าผากของเซี่ยฝูซานก็ระเบิดออกแล้วเลือดมันก็หยดลงไปที่แผ่นนั่น
“ตูม!”
หลังจากที่เลือดตกลงไป บรรยากาศโดยรอบมันก็เปลี่ยนไปอย่างที่คิดไม่ถึงเลย
แผ่นตัดนั่นมันเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ มันค่อยๆกลืนกินหุบเขาทั้งหมด!
“ไอ่*** ฉันจะฆ่าแก” เซี่ยฝูซานดูราวกับว่ากำลังเสียสติ แววตาของเค้ามันมองไม่เห็นอะไรเลย มันแทบจะจมดิ่งลงสู่ความมืด!
แผ่นตัดนั่นมันก็บดบังท้องฟ้าทั้งหมด
“อ๊าาาา!!!” เซี่ยฝูซานตะโกนออกมาอย่างต่อเนื่อง เค้าดูเจ็บปวดมาก
ฉินเฉิงเห็นกับตาของตัวเองเลยว่าพลังแห่งจิตศักดิ์สิทธิ์ถูกถอดออกไป มันดูราวกับว่ากำลังถูกบางสิ่งบางอย่างดูดกลืน!
ความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้เอง มันก็มากกว่าการเป็นตะคิวหลายสิบเท่า!
“เซี่ยฝูซานคนนี้ เกรงว่าเค้าน่าจะตกลงกับบางสิ่งเอาไว้” ซูวานที่อยู่ด้านหลังก็เตือนขึ้นมา “หลังจากใช้กระบวนท่านี้แล้ว เค้าจะต้องตาย”
“การยืมพลังทหารหยิง!”
น้ำเสียงของเซี่ยฝูซานมันเย็นชาและแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก มันดูราวกับว่ามันดังมาจากนรก มันทำให้ผู้คนขนลุกขนผอง!
“ตึง…”
ในความมืดมิดนี้ ทหารม้านับพันก็ลอยออกมาช้าๆ พวกเค้าถือมีดดาบและขี่ม้ามืด พวกเค้าคือทหารหยินในตำนาน
ฉินเฉิงไม่กล้าที่จะละเลยอะไรเลย ร่างกายของเค้าก็ลุกเป็นเปลวไฟสีทองขึ้นมาในทันที
“วู้วววว ว้าบบบบ!”
ทหารหยินพุ่งตรงเข้าหาฉินเฉิงพร้อมกับเสียงโซ่ตรวน!
ฉินเฉิงยกกำปั้นขึ้นแล้วตะโกน พลังและเลือดของเค้าถูกเผาไหม้ แสงสีทองและสีดำพันเข้าหากัน มันร้องคำรามออกมาอย่างต่อเนื่อง!
หมัดของเค้ามันราวกับดวงอาทิตย์กลมไม่มีที่เปรียบในโลก ทุกหมัดมันก็ไม่มีใครสามารถสู้ได้เลย!
“ตูม!”
ด้วยหมัดนี้เอง ทหารหยินนับพันก็ถูกกวาดออกไปในทันที ด้วยเปลวไฟสีทองหลายสิบเมตร ทหารหยินและม้าทั้งหมดก็โดนรวบเข้าหากัน!
ฉินเฉิงเป็นเหมือนเทพแห่งสงครามที่ไม่เคยแพ้ เข้าวิ่งเข้าไปในความมืดโดยไม่มีใครสามารถขัดขวางได้เลย
เสียงที่น่าสยดสยอง มันก็ทำให้ผู้คนกลัวจนตัวสั่น สถานที่แห่งนี้มันดูราวกับนรก!
“พัฟ!”
ทหารหยินที่ตายไป พวกเค้าก็ค่อยๆรวมตัวกันขึ้นมาแล้วกลายเป็นยักษ์ดำที่ถือมีด
ยักษ์ตัวนี้มันร้ายกาจมาก มันมีพลังที่จะกลืนท้องฟ้าได้ในทุกการเคลื่อนไหว!
ฉินเฉิงก้าวถอยหลังไป เค้าขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นฝ่ามือของเค้าก็พลิกกลับและก็มีลูกปัดสีดำตกลงมาที่มือของเค้า
นี่คือลูกปัดพุทธที่ฉินเฉิงบังเอิญได้มา!
ฉินเฉิงค่อยๆอัดพลังเข้าไปในลูกปัดพุทธนี้ ในตอนนี้เอง พลังแห่งศรัทธาก็ค่อยๆแผ่ขยายออกมา
เมื่อเผชิญหน้าเข้ากับทหารหยิน พลังแห่งศรัทธาได้รวมตัวกลายเป็นดาบยาวที่สามารถฟาดฟันทุกสิ่งได้!
ดาวเล่มยาวกวาดผ่านทุกสิ่งด้วยพลังแห่งความสงบสุขอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ต่อหน้าพลังแห่งศรัทธา ยักษ์ตัวนี้ไม่มีแม้แต่พลังที่จะตอบโต้อะไรเลย หัวของมันก็ถูกตัดขาดไปในทันที
หลังจากนั้น พลังแห่งศรัทธาก็กวาดไปทั่ว มันกวาดล้างพลังหยินทั้งหมดออกไป!
นี่คือพลังแห่งลูกปัดพุทธ!
สภาพแวดล้อมโดยรอบมันค่อยๆกลับมาเป็นปกติและมวลอากาศสีดำก็ค่อยๆหายไป
ฉินเฉิงยืนอยู่ไม่ไกลออกไป เค้าก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า: “เซี่ยฝูซาน นายแพ้แล้ว กลับไปเป็นคนธรรมดาซะ”
แต่ว่ารอบนี้เซี่ยฝูซานไม่ตอบสนองอะไรฉินเฉิงเลย
ร่างของเค้ายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าของเค้ามันเต็มไปด้วยความยิ่งเหยิง
ฉินเฉิงขมวดคิ้วแล้วตะโกนออกมาพร้อมกับความลังเลว่า: “เซี่ยฝูซาน?”
เซี่ยฝูซานยังคงเงียบ ฉินเฉิงก็เลยก้าวเข้ามาแล้วสัมผัสไปที่ร่างของเซี่ยฝูซาน
ร่างของเซี่ยฝูซานก็ล้มลงไปในทันที
ดวงตาของเค้าเบิกกว้างใบหน้าของเค้ามันบูดเบี้ยว มันดูราวกับว่ามีบางอย่างที่น่ากลัวเกิดขึ้น
“ตายแล้ว” ฉินเฉิงถ่มน้ำลายแล้วพูดออกมา
“ฉันได้ยินมาว่ามีเวทมนต์บางอย่างที่จะต้องสัญญากับสำนักหยินเชาตี้ จากนั้นเมื่อตายก็จะต้องพบกับความเจ็บปวดที่ไม่รู้จบ” ซูวานที่อยู่ด้านหลังก็พูดขึ้นมา
เมื่อฉินเฉิงได้ยินเรื่องนี้ เค้าก็รู้สึกสับสนขึ้นมาเล็กน้อย
ในโลกนี้มันไม่มีถูกหรือผิด เซี่ยฝูซานก็แค่ต้องการล้างแค้นให้กับหลานชายของเค้าก็เท่านั้น
