มู่นวลนวลจำได้ว่าตัวเองเคยซื้อยาคุมกำเนิดสำรองไว้
เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเเล้วก็คุกเข่าลงตรงหน้าลิ้นชัก เธอเพิ่งจะหายาเจอก็ได้ยินเสียงประตูเปิดจากทางด้านหลัง
มู่นวลนวลหันกลับไป เธอยังถือขวดยาไว้อยู่ในมือ ก็เห็นโม่ถิงเซียวผลักประตูเเละเดินเข้ามา
เธอตอบสนองกลับมาอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็นำขวดยาไปซ่อนไว้ด้านหลังเงียบๆ: ” คุณอยู่บ้านหรอ? ”
เธอคิดว่าโม่ถิงเซียวออกไปเเล้ว เเต่ไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่ที่บ้าน
” หาอะไร? ” โม่ถิงเซียวเดินเข้าไปหาเธออย่างไม่รีบร้อน
มู่นวลนวลซ่อนขวดยาไว้ด้านหลังอย่างแน่นหนา หลังจากนั้นก็ยืนขึ้นช้าๆ: ” รู้สึกเจ็บคอนิดน่อย จึงอยากกินยาน่ะ ”
ในตาของโม่ถิงเซียวมีความเข้าใจอยู่ในนั้น น้ำเสียงของเขาเย็นชาเเละปกติมาก: ” กล่องยาไม่ได้อยู่ตรงนี้นะ ”
มู่นวลนวลถูกเขามองจนทำให้รู้สึกลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย: ” อืม ”
เเต่โม่ถิงเซียวกลับเดินผ่านเธอไปอีกฝั่ง: ” ฉันไปหยิบให้คุณเอง ”
ถึงเเม้ว่ามู่นวลนวลจะรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย เเต่เธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นไม่น้อยเลย
เเละในตอนนี้ โม่ถิงเซียวที่เดิมทีเดินไปด้านหน้าก็หันกลับมาอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นก็เอื้อมมือไปแย่งขวดยาที่มู่นวลนวลซ่อนไว้อยู่ที่ด้านหลัง
ความเร็วของโม่ถิงเซียวเร็วเกินไป เเทบจะไม่ให้โอกาสมู่นวลนวลได้ตอบสนองกลับมาเลยด้วยซ้ำ เเละเขาก็เเย่งขวดยาในมือของเธอ
” คุณ…… ” มู่นวลนวลมีสีหน้าร้อนรน เธออ้าปากค้าง มองสีหน้าที่ค่อยๆมืดลงของโม่ถิงเซียวเเละเงียบลงโดยไม่รู้ตัว
โม่ถิงเซียวบีบขวดยาเเละก้มมองเธอ: ” นี่ยาอะไร? ”
เขาจ้องมู่นวลนวลด้วยสายตาที่อ่านยาก เขาเหมือนธนูที่ขึงตึงเเละพร้อมที่จะระเบิดออกมาได้ตลอดเวลา
มู่นวลนวลกลืนน้ำลายลงคอ หลังจากนั้นก็หันไปมองอีกฝั่งเเละพูดขึ้นเสียงเบา: ” ยาคุมกำเนิด ”
” เสียงดังๆหน่อย ” น้ำเสียงของโม่ถิงเซียวติดแหบนิดหน่อย
มู่นวลนวลจึงหันกลับไปตะโกนใส่เขาเสียงดัง: ” ฉันบอกว่ายาคุมกำเนิดไง คุณไม่ได้ยินหรอ! ”
มือที่กำขวดยาของโม่ถิงเซียวรัดแน่นขึ้น ข้อต่อของเขาปูดราวกับจะบดขวดยาให้เเตกละเอียด
มู่นวลนวลยื่นมือออกไปตรงหน้าเขา: ” เอามาให้ฉัน ”
โม่ถิงเซียวเม้มริมฝีปากแน่น เขากระเเทกขวดยาในมือออกไปอย่างรุนเเรง
เพราะอารมณ์ร้อนเกินไป การหายใจของเขาจึงค่อนข้างรุนเเรง หลังจากนั้นเขาก็กดเสียงตัวเองลง: ” มู่นวลนวล คุณไม่อยากมีลูกกับฉันขนาดนี้เลยหรอ? ”
” ไม่ใช่นะ ก็เเค่ยังไม่อยากมีตอนนี้เท่านั้นเอง ” มู่นวลนวลกัดริมฝีปากเเละก้าวถอยหลังเล็กน้อย
” ไม่ลองชุดแต่งงาน ไม่เเต่งงาน ไม่มีลูก ต่อไปก็คงจะไม่อยากอยู่กับฉันเเล้วใช่ไหม? ” เสียงของโม่ถิงเซียวเย็นเฉียบราวกับน้ำเเข็งเเละเย็นจนทะลุเข้าไปในกระดูก
มู่นวลนวลพูดเเย้ง: ” ไม่ใช่นะ ”
” ไม่ใช่เเล้วคุณกินยาอะไร ” โม่ถิงเซียวมองเธอด้วยสีหน้าดำทะมึน เส้นเลือดบนขมับนูนขึ้นราวกับว่าความอดทนถึงขีดจำกัดเเล้ว
” ไม่ใช่ไม่อยากได้ลูกของคุณนะ ฉันก็เเค่คิดว่าตอนนี้ยังไม่เหมาะสมเท่านั้น ”
” ถึงอย่างไรจะช้าหรือเร็วก็ต้องมีอยู่ดี มีตอนนี้กับมีทีหลังมันต่างกันยังไง? ”
” ถ้าท้องตอนนี้ ฉันอาจไม่สามารถทุ่มเทให้กับงานในปีหรือสองปีถัดไปได้ ”
” คุณเพิ่งจะยี่สิบสองปี คลอดเสร็จเเล้วค่อยทำงานก็ค่าเท่ากัน ”
” …… ” มู่นวลนวลรู้ดีว่าถ้าพูดแบบนี้ต่อไป ตัวเองอาจจะพูดสู้โม่ถิงเซียวไม่ได้อย่างแน่นอน
มู่นวลนวลเอื้อมมือไปจับผมของตัวเองเเละพูดอย่างหงุดหงิดนิดหน่อย: ” คุณเคารพความคิดของฉันบ้างไม่ได้หรือไง? คุณมีสิทธิอะไรมาตัดสินใจทุกเรื่องด้วยตัวเอง ฉันก็มีความคิดเเละแผนการชีวิตของตัวเองเหมือนกัน ทั้งหมดนี้…… ” สามารถปรึกษากันได้นะ
โม่ถิงเซียวพูดขัดจังหวะเธอ: ” ในแผนการชีวิตของคุณไม่รวมถึงการมีลูกของเรา ”
” เมื่อสักครู่ฉันได้พูดไปแล้ว…… ”
” ฉันรู้ ” โม่ถิงเซียวหัวเราะอย่างเย็นชา เขาหมุนตัวเเละกำลังจะออกไป
เเต่ก่อนที่จะออกไป เขาก็ไม่ลืมที่จะหยิบขวดยาที่ตัวเองกระเเทกลงไปบนพื้นขึ้นมา
เขากลัวว่าเธอจะกินยาคุมกำเนิดอย่างนั้นหรอ?
มู่นวลนวลทั้งรู้สึกขำเเละรู้สึกโมโห
เมื่อสักครู่เห็นได้ชัดว่าโม่ถิงเซียวโมโหจนใกล้จะระเบิดออกมาอยู่เเล้ว เเต่เขาก็ยังไม่ลืมที่จะหยิบขวดยาออกไป
……
โม่ถิงเซียวหยิบยาไปแล้ว มู่นวลนวลจึงทำได้เพียงลงไปทานข้าว รอให้ทานข้าวเสร็จเเล้วค่อยออกไปซื้อยา
พอทานข้าวเช้าเสร็จ มู่นวลนวลก็จะออกไปข้างนอก
ตอนเดินมาถึงหน้าประตู เธอก็ถูกบอดี้การ์ดขวางไว้: ” คุณหญิง คุณจะไปไหนครับ? ”
มู่นวลนวลไม่ได้คิดอะไร เธอจึงตอบไปตามตรง: ” ฉันจะออกไปซื้อของสักหน่อย พวกนายไม่ต้องตามไปหรอก ฉันไปเองได้ ”
เธอพูดจบเเล้ว เเต่บอดี้การ์ดที่ขวางเธอกลับไม่หลีกทางให้เธอ
มู่นวลนวลขมวดคิ้ว สีหน้าของเธอหม่นลงนิดหน่อย: ” หมายความว่ายังไง? ”
บอดี้การ์ดพูดหน้านิ่ง: ” คุณชายสั่งว่าถ้าคุณหญิงจะออกไปข้างนอก ต้องรอให้เขากลับมาก่อนเเล้วค่อยออกไปด้วยกันครับ ”
” โม่ถิงเซียวสั่งไว้หรอ? ” มู่นวลนวลคิดว่าตัวเองฟังผิดไป
บอดี้การ์ดพยักหน้าอย่างเคารพนบนอบ: ” ใช่ครับ ”
นี่โม่ถิงเซียวกำลังจำกัดอิสระของเธอ โดยที่ไม่ให้เธอออกไปข้างนอกอย่างนั้นหรอ?
มู่นวลนวลเม้มริมฝีปาก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาโม่ถิงเซียว: ” โม่ถิงเซียวคุณเป็นบ้าไปแล้วหรอ? ที่คุณไม่ให้ฉันออกไปข้างนอกมันหมายความว่ายังไง? ”
ถ้าเทียบกับเสียงแหลมแและเย็นชาของมู่นวลนวลเเล้ว เสียงของโม่ถิงเซียวดูจะสงบนิ่งมากกว่า: ” ถ้าจะออกไปข้างนอกก็รอฉันกลับไป แล้วค่อยไปด้วยกัน ”
” ใครอยากจะไปกับคุณล่ะ ไม่ใช่ว่าฉันเดินไม่เป็นสักหน่อย! ”
” เชื่อฟังหน่อย ”
” ฟังบ้าอะไรล่ะ! ” ช่วงนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนไม่ได้กลมกลืนกันสักเท่าไหร่ โม่ถิงเซียวเอาเเต่ทำหน้าเย็นชา มู่นวลนวลก็อารมณ์ไม่ค่อยดี จึงอดไม่ได้ที่จะระเบิดคำหยาบคายออกมา
ตอนนี้โม่ถิงเซียวจำกัดอิสระส่วนบุคคลของเธอเเละปฏิบัติต่อเธอเหมือนสัตว์เลี้ยงหรืออะไร?
” เดี๋ยวฉันก็กลับเเล้ว ” ฟังเเล้วน้ำเสียงของโม่ถิงเซียวดูสงบนิ่งมากเเละไม่มีวี่แววของความโกรธเลย
มู่นวลนวลโมโหจนต้องตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง
กลุ่มบอดี้การ์ดรู้ว่ามู่นวลนวลโทรศัพท์หาโม่ถิงเซียว เมื่อสักครู่พวกเขาก็ได้ยินที่มู่นวลนวลพูดเเล้วด้วย พวกเขาทั้งหมดจึงก้มหน้าลงอย่างเฉยเมยและแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน
ก็มีเพียงคุณหญิงเท่านั้นแหละที่กล้าพูดกับคุณชายแบบนี้
โม่ถิงเซียวกลับมาเร็วมาก
อากาศหนาวมาก โม่ถิงเซียวใส่เเค่ชุดสูททางการเเละเดินเข้ามาจากด้านนอก บนตัวเขายังมีความเย็นเกาะอยู่
ป้าหูเห็นโม่ถิงเซียวกลับมาเเล้ว จึงรีบออกไปต้อนรับทันที: ” คุณชาย ”
โม่ถิงเซียวโบกมือไปมา เป็นการบอกใบ้ให้ป้าหูลงไปด้านล่าง
ป้าหูก็รู้ว่าช่วงนี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนไม่ค่อยดีนัก ก่อนไป เธอก็ได้หันมามองพวกเขาอย่างเป็นกังวลบ่อยๆ
รอจนเงาของป้าหูหายไป โม่ถิงเซียวถึงจะเดินไปนั่งลงข้างๆมู่นวลนวล
เขายื่นมือออกไปจับมือของมู่นวลนวลไว้: ” อยากไปไหน ฉันไปกับคุณ ”
มู่นวลนวลดึงมือของตัวเองกลับมา หลังจากนั้นก็ถามเขาอย่างเหน็บแนม: ” คุณจะปล่อยฉันออกจากบ้านตอนไหน? ”
โม่ถิงเซียวหน้าตึงนิดหน่อย เเต่ไม่นานก็ผ่อนคลายลง: ” ช่วงนี้คุณไม่ออกจากบ้านดีที่สุด ”
” คุณกลัวว่าฉันจะออกไปซื้อยาคุมกำเนิดใช่ไหม? ” มู่นวลนวลไม่ได้โง่ ตอนเช้าโม่ถิงเซียวหยิบยาของเธอไป พอเธอลงมาด้านล่างก็ถูกบอดี้การ์ดขวางไว้อีก
เธอต้องยอมรับว่าบางครั้งโม่ถิงเซียวคนนี้ก็เด็ดขาดเเละโหดเหี้ยมมากจริงๆ
สายตาของโม่ถิงเซียวกระตุกเล็กน้อย: ” ในเมื่อคุณรู้ก็ทำตัวให้เชื่อฟังหน่อยสิ ”
” ถ้าฉันไม่ล่ะ? ” มู่นวลนวลหรี่ตามองเขา ในน้ำเสียงของเธอมีความยั่วยุอยู่ในนั้น
” งั้นฉันคงต้องใช้วิธีของตัวเองเพื่อให้คุณเชื่อฟังสักหน่อยเเล้ว ” โม่ถิงเซียวพูดช้าๆ น้ำเสียงของเขาไม่ได้ผิดปกติอะไร
เเต่พอมู่นวลนวลได้ฟัง กลับทำให้หนังศีรษะของเธอตึงขึ้นทันที
โม่ถิงเซียวตัดสินใจเเล้วเเละต้องการทำให้เธอท้องให้ได้!
