NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1157 พ่อของซุนเฟย

สายตาของหลี่ฝาง กวาดไปทางผู้คนตระกูลเจิ้งอีกครั้ง
จากที่เขากวาดสายตามอง ผู้คนรอบๆ ตัวเจิ้งชิงก็ตัวสั่นคุกเข่าลงกับพื้นไปทีละคน เพียงพริบตา ทั้งตระกูลเจิ้ง นอกจากเจิ้งชิง ทั้งหมดก็คุกเข่าไปทางหลี่ฝาง
“เจิ้งชิง คำพูดเมื่อกี้ นายพูดใหม่อีกครั้งได้นะ”
ในมือของหลี่ฝางปรากฏมืดเล่มยาวอีกครั้ง ใบมีดจ่ออยู่บนคอของเจิ้งชิง
ความรู้สึกที่เย็นยะเยือกนั้น ในที่สุดก็ทำให้เจิ้งชิงได้สติกลับมา นึกได้ว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตน นั้นสามารถสับแยกการมีอยู่ของภูเขาทั้งลูกได้ด้วยดาบเดียว
ครึ่งเทพ！หลี่ฝาง！
“ฉัน……” ร่างของเจิ้งชิงสั่นไม่หยุด แต่ยังคงไม่ให้ตนคุกเข่าลงไป ในที่สุดก็พูดขึ้นประโยคนึง
“ตระกูลเจิ้ง……ทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งหมดในเมืองตง เป็นของนายทั้งหมดแล้ว……แล้วก็ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปจะไม่เข้ามาในเมืองตงแม้แต่ก้าวเดียว!”
พูดประโยคนี้จบ ท่าทีของนายท่านเจิ้งก็ดูเศร้าซึมลงไปหมดเลย ทั้งร่างราวกับจะชราลงไปเป็นยี่สิบปี
และประโยคนี้ยังทำให้ทุกคนเกิดความปั่นป่วน
ทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งมีเท่าไหร่? แน่นอนว่าต้องมากกว่าแสนล้าน！ทั้งหมดนี้เป็นของหลี่ฝางแล้ว！
แต่ว่าก็มีคนไม่น้อยที่ฟังความหมายอีกอย่างนึงของประโยคนี้ออก
ธุรกิจของตระกูลเจิ้งกระจายไปทั่วโลก แต่ตอนนี้เขากลับพูดแค่ว่าทรัพย์สินในเมืองตง แต่ไม่ได้รวมถึงทรัพย์สินในต่างประเทศ เกรงว่าจะไม่น้อยไปกว่าทรัพย์สินในเมืองตงสักเท่าไหร่
หลี่ฝางก็ฟังออกถึงความหมายนั้น แต่ว่าเขาก็ไม่ได้จะตอแยอะไรอีก
“งั้น ก็เอาแบบนั้นแล้วกัน”
……
ทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งมากกว่าแสนล้าน อยากจะรวบมาทั้งหมด ก็ยังคงยุ่งยากมากๆ อยู่ดี
ไม่ใช่ว่ามีคนกล้าขัดแข้งขัดขา แต่การถ่ายโอนทรัพย์สินนั้นต้องมีขั้นตอนที่ยุ่งยากต่างๆ มากมาย ถึงยังไงเงินจำนวนนี้ มันก็มากมายมหาศาลจริงๆ
ใช่ว่าแค่ไฟเขียวดวงเดียว หลิวฮุยยังเตรียมคนมาเพื่อช่วยหลี่ฝางดำเนินการเป็นพิเศษ ก็จะสามารถทำสำเร็จได้ภายในวันสองวัน
ไม่มีทางเลือก หลี่ฝางทำได้แค่อยู่ที่เมืองตงต่อ และในตอนนี้คนที่อยู่ข้างกายเขา ก็มีแค่ซุนเฟยคนเดียวเท่านั้น
“คุณหลี่ มีคนมาเยี่ยมถึงที่เลย” ซุนเฟยพูดเสียงเบา
ช่วงนี้ซุนเฟยอยู่ข้างกายหลี่ฝางตลอด หนึ่งคือดูแลเรื่องอาหารการกินของหลี่ฝาง สองคือเธอผิดหวังในตัวพ่อเธอมาก จนไม่อยากจะกลับไปที่บ้านอีกแล้ว
“ใครอีกล่ะ?”
หลี่ฝางปวดหัวเล็กน้อย
ระยะนี้ คนที่เข้ามาเยี่ยมหลี่ฝางมีมาไม่ขาดสายเลย
คนที่มีอิทธิพลหน่อยๆ ก็ต่างเข้าใจ หลี่ฝางที่มีพลังของครึ่งเทพ แถมยังรวบทรัพย์สินแสนล้านของตระกูลเจิ้ง ก็จะเข้ามาแทนที่ตระกูลเจิ้งอย่างสมบูรณ์ กลายเป็นพระราชาที่ไม่มีมงกุฎของเมืองตง
ขอแค่หลี่ฝางไม่เกิดปัญหา ในอนาคตแน่นอนว่าในตระกูลระดับสูง จะต้องมีตระกูลหลี่อยู่ในนั้นด้วยแน่ๆ เลย
ไม่ใช่แค่บุคคลในสังคมของเมืองตง ยังมีที่อื่นๆ แม้แต่ผู้มีอิทธิพลต่างชาติ ก็มาปรากฏตัวที่เมืองตง เพียงเพื่ออยากจะพบกับหลี่ฝางสักครั้ง
เพราะว่าศึกของหลี่ฝางกับถังโจว ได้ทำให้คนทั้งโลกรู้แล้วว่า ครึ่งเทพ นั้นเป็นการมีอยู่ของอะไร
พลังทำลายล้างแบบนี้ จะเรียกว่าเป็นอาวุธนิวเคลียร์ในร่างมนุษย์ ก็ต่างกันไม่มากเท่าไหร่
ฟังคำถามของหลี่ฝาง ซุนเฟยก็เลิ่กลั่กเล็กน้อย
“คือ……พ่อฉันเอง”
“เป็นเขาเหรอ?” ในหัวของหลี่ฝางก็มีภาพคนโลภใจดำคนนั้นลอยขึ้นมา นักธุรกิจที่แม้แต่ลูกสาวของตัวเองยังสามารถขายได้
สำหรับคนคนนี้ เขาไม่ชอบเอามากๆ
“ขอโทษนะ ฉันจะให้เขากลับไปเดี๋ยวนี้” ซุนเฟยเห็นหลี่ฝางขมวดคิ้ว ในใจก็กระวนกระวาย แล้วรีบพูดขึ้น
“ช่างเถอะ เจอเขาสักครั้ง” หลี่ฝางพูด “แค่ครั้งเดียว”
นี่ถือได้ว่าไว้หน้าซุนเฟยแล้ว แม้ว่าซุนจื้อเหวินจะแย่ขนาดไหน ยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อแท้ๆ ของซุนเฟย
แล้วก็ หลี่ฝางจำได้ว่าซุนเฟยยังมีน้องสาวอีกคน เธอกับน้องสาวสนิทกันมาก หลี่ฝางไม่อยากให้ซุนเฟยตัดความสัมพันธ์กับน้องสาว
ไม่นาน ซุนจื้อเหวินที่แต่งตัวไม่สุภาพ และพยายามทำตัวเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ยิ่งกลับทำให้ดูน่าตลกมากๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลี่ฝาง
ส่วนน้องสาวของซุนเฟยก็ยืนอยู่ด้านข้างซุนจื้อเหวิน และมองหลี่ฝางอย่างอายๆ ไม่กล้าพูดอะไร
“คุณหลี่”
ซุนจื้อเหวินคำนับไปทางหลี่ฝางอย่างประจบ ในตาเขาดูเหมือนจะมีความกลัวเล็กน้อย
ตั้งแต่ที่หลี่ฝางพาซุนเฟยไป เขาก็รอให้หลี่ฝางถูกตระกูลเจิ้งกำจัดทิ้งซะ แล้วตนค่อยส่งซุนเฟยไปที่ตระกูลเจิ้งและคืนความสัมพันธ์อันดี
แต่คิดไม่ถึงในเวลาที่เขารอกลับได้ยินข่าวว่าทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งทั้งหมดถูกถ่ายโอนไปให้หลี่ฝาง ทันใดนั้นก็ช็อกจนวิญญาณจะออกจากร่าง
แล้วยังมีท่าทีที่หลี่ฝางมีต่อซุนเฟยมันพิเศษ ยิ่งทำให้คนจินตนาการกันไปไกล จนเป็นเรื่องเม้าท์มอยกันในวงอาหารของเมืองตงในช่วงนี้
นึกถึงเมื่อก่อนที่ตนเนรคุณ ที่ชี้หน้าด่าหลี่ฝางในตอนนั้น ในใจของซุนจื้อเหวินก็ตกใจกลัว
ส่วนซุนเฟยที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็มองไปที่ซุนจื้อเหวิน ในใจก็รู้สึกซับซ้อน
แค่เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ก็ถึงกลับผลักลูกสาวของตนลงไปในกองไฟ
สิ่งที่ซุนจื้อเหวินทำทั้งหมด ทำให้เธอผิดหวังมากจริงๆ
แต่ความสัมพันธ์ทางสายเลือดนี้ กลับทำให้อารมณ์ของเธอนั้นซับซ้อนจนหาที่เปรียบไม่ได้
“เวยเวย ไปคุยกับพี่สาวสิ” ซุนจื้อเหวินก็รู้ว่าสายตาที่ลูกสาวมองเขามันเป็นยังไง จึงให้ลูกสาวคนเล็กของตนไปบรรเทาความสัมพันธ์นั้น
และก็เป็นอย่างที่เขาคิด ความสัมพันธ์ของซุนเวยเวยกับซุนเฟยนั้นดีสุดๆ พูดไม่กี่ประโยค สีหน้าของซุนเฟยก็ดีขึ้นมาก
ส่วนในใจของซุนจื้อเหวินก็แฮปปี้ และรีบพูดประจบไปทางหลี่ฝางอีกครั้ง： “คุณหลี่ ยินดี……”
“เข้าเรื่องเลย” หลี่ฝางพูดขัดเขา
ทันใดนั้น ก็ได้ทำให้ซุนจื้อเหวินที่เตรียมตัวมาเลียแข้งเลียขานั้นเลิ่กลั่กอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ทำให้ไม่กล้าพูดมาก