“มีผลการตรวจสอบแล้ว? เป็นไปได้ยังไง”สวีไป๋ห้อพูดด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ
ล้อเล่นอะไร คนก็เขาเป็นคนจัดเอง ทำหลักฐานปลอม จะเปลี่ยนคำให้การได้ยังไง?
กรมพาณิชย์จะได้ผลตรวจสอบเร็วขนาดนี้ได้ยังไง?
นี่ หลินอิ่งคนนี้ พลังอำนาจในทางการใหญ่โตขนาดนี้ ประสิทธิภาพการทำงานเร็วขนาดนี้?
“นี่คุณพูดอะไร?”ผู้อำนวยการอู่มองสวีไป๋เห้อด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ผลการตรวจสอบของกรมพาณิชย์ คุณคิดว่ามันไม่ถูกต้องเหรอ? ถ้าคุณไม่เห็นด้วย ก็ไปฟ้องร้อง”
“ผม……”สวีไป๋เห้อไม่กล้าโต้แย้งกับอำนาจของผู้อำนวยการอู่ ในใจอดกลั้นความโกรธไว้
“งั้น ผู้นำ นี่มัน หลานของผมถูกหลินอิ่งทำร้ายในเขตก่อสร้างจนบาดเจ็บสาหัส หรือว่าคุณจะนิ่งดูดายไม่สนใจ?”ซือหม่าเชี่ยวก็ถามอย่างไม่พอใจ
ผู้อำนวยการอู่มองซือหม่าเชี่ยวอย่างลึกซึ้ง
“เรื่องนี้ ผมแนะนำคุณซือหม่า คุณไปแจ้งความที่สำนักงานเมือง เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่การดูแลของหน่วยงานเรา”
“นี่…….”ซือหม่าเชี่ยวก็จุกไปทันที พูดอะไรไม่ออกแล้ว
“พอแล้ว พวกคุณทั้งหลาย จัดการให้เรียบร้อยกันเองเถอะ”
ผู้อำนวยการอู่พูดอย่างเชื่องช้า พูดจนถึงขั้นนี้ ก็พอแล้ว
เขาพาเลขาข้างกาย นั่งขึ้นไปบนรถAudiสีดำคันนั้น ขับออกจากภูเขาฉางชิง
พวกหัวหน้าถาง ก็ก้มหน้า ตามไปด้วยสีหน้าหดหู่ นั่งขึ้นไปบนรถราชการออกจากภูเขาฉางชิง
เหลือซือหม่าเชี่ยวและสวีไป๋เห้อทั้งกลุ่ม หน้าดำเคร่งเครียด
เห็นได้ชัด ที่พึ่งที่พวกเขาเชิญมา ไม่ได้ยืนอยู่ฝั่งพวกเขาเลยแม้แต่น้อย
ไม่รู้ว่า หลินอิ่งใช้วิธีอะไร ทำให้ผู้นำใหญ่ท่านนี้ ยังมีท่าทางที่หวาดกลัวขนาดนี้
“พวกคุณทุกคนฟังชัดเจนแล้วใช่ไหม?”หลินอิ่งมองไปที่ซือหม่าเชี่ยวและสวีไป๋เห้อ
“ผู้นำของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพูดแล้ว โครงการภูเขาฉางชิง ไม่มีปัญหาใดๆ ถ้าพวกคุณยังขัดขวางงานก่อสร้าง ผู้ฝ่าฝืน ก็คือพวกคุณ”
ซือหม่าเชี่ยวและสวีไป๋เห้อ สีหน้าเคร่งเครียด แววตายังคงไม่พอใจอย่างมาก
เพียงแค่ พวกเขาจำเป็นต้องยอมรับความเป็นจริง
ในทางการ พวกเขาก็สู้หลินอิ่งไม่ได้
เกมนี้ ก็แพ้อย่างราบคาบ
“ได้ หลินอิ่ง ถือว่าแกเก่ง แต่ว่า ฉันจะคอยดูว่าแกยังดิ้นรนได้อีกนานแค่ไหน”สวีไป๋เห้อพูดคำโหดออกไป สั่งบอดี้การ์ดเข็นรถเข็นเขากลับไป
“แคกแคก”ซือหม่าเชี่ยวไอแห้งไปสองครั้ง สีหน้าเคร่งเครียด “พวกเราไป”
สีหน้าของทั้งสองคนไม่ดีอย่างมาก ท่ามกลางสายตาผู้คน ถูกคนหักหน้า ยังถูกคนไล่ออกไปด้วยหน้าหม่นหมอง
เรื่องในวันนี้ถูกลือออกไป ต้องเป็นเรื่องตลกในตี้จิงตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอยแน่นอน
เป็นไปตามนั้น ซือหม่าเชี่ยวพาคนทั้งกลุ่มของตระกูลซือหม่า นั่งรถออกจากภูเขาฉางชิง
สวีไป๋เห้อก็ขึ้นรถ จากไปอย่างเศร้าซึม
ถ้าอยู่ต่อไป ก็แค่อับอายขายหน้าต่อหน้าหลินอิ่งเท่านั้น
หลินอิ่งมองดูรถจากไป สีหน้าเรียบเฉย มุมปากยิ้มอย่างเย็นชา
เขาหยิบมือถือออกมา กดเบอร์โทรออก
“ฮัลโหล คุณชายอิ่ง ท่านมีคำสั่งอะไรครับ?”ทางโทรศัพท์ เป็นเสียงอันแหบแห้งของหวงชิงซานดังมา
หลินอิ่งถามอย่างเรียบเฉย “คนต้าเหอสองคนนั้นสอบอะไรได้บ้าง?”
“ดำเนินการราบรื่นมาก พวกเขาสองคนคายข่าวกรองทุกอย่างที่รู้ออกมาหมดแล้ว”หวงชิงซานพูดอย่างจริงจัง “ตอนนี้ พวกเราควบคุมสถานการณ์การจัดวางทั้งหมดของสำนักยุทธ์เชียนในตี้จิงไว้หมดแล้ว”
“ดีมาก คุณไปหาจ้าวเฉิงเฉียน นำข่าวกรองข้อมูลให้เขา ให้เขาปฏิบัติการทันที กำจัดคนของสำนักยุทธ์เชียนในตี้จิงทั้งหมด”หลินอิ่งพูดสั่งการ
“ครับ”
วางสายแล้ว แววตาของหลินอิ่งก็ค่อยๆเฉียบคมขึ้น
กงจิ่วตายแล้ว ตอนนี้สำนักยุทธ์เชียนไม่มีผู้นำ ต้องกำจัดทิ้งโดยไม่หยุดแม้แต่วินาทีเดียว
ไม่มีสำนักยุทธ์เชียนค่อยช่วยอยู่ในที่ลับ ตระกูลสวีก็ไม่มีความหวังแล้ว
รออีกไม่กี่วันเปิดการประชุมธุรกิจใหญ่ตี้จิง เปิดไพ่ชี้ขาด ทำลายอิทธิพลทั้งหมดในครั้งเดียว ของตระกูลสวีในตี้จิงที่สั่งสมมานานปี
งั้น ก็คือเวลาสิ้นสุดของตระกูลสวี…….
เวลานี้เอง รถไมบัคคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างเขตก่อสร้าง มีสาวงามของคนเดินลงมา
กงซุนชิวอวี่พาฉู่ฉู่ เดินเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม
“คิกคิก”กงซุนชิวอวี่พูดอย่างหัวเราคิกคิก “พี่ เมื่อกี้พี่น่าเกรงขามที่สุดเลย ผู้นำใหญ่โตขนาดนั้น ยังให้เกียรติพี่ขนาดนั้น?”
หลินอิ่งพาพวกเธอสองคนมา ตอนที่คุยธุระ ให้พวกเธอนั่งรออยู่บนรถ ทั้งสอง ก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดกับตา
“ใช่แล้ว พี่ โครงการพัฒนาภูเขาฉางชิงนี้ พวกเราสามารถขอของขวัญเล็กๆกับพี่ได้ไหม?”กงซุนชิวอวี่นึกอะไรขึ้นมาได้ เปิดปากพูด
หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดว่า “พูดเลย”
“เมื่อกี้หนูกับฉู่ฉู่ดูไปแล้ว ที่นี่วิวใช้ได้”กงซุนชิวอวี่พูดอย่างจริงจัง “เพราะฉะนั้น หนูกับฉู่ฉู่เจรจากันแล้ว สามารถแบ่งที่ดินให้พวกเราแปลงหนึ่ง หนูคิดว่าจะเปิดร้านกาแฟห้องสมุดที่นี่กับฉู่ฉู่ นำมาเป็นพยานในความเป็นเพื่อนของเราสองคน”
หลินอิ่งพูด “เราเป็นผู้รับผิดชอบของตระกูลกงซุนในเมืองเทียนหลง เรื่องเล็กแค่นี้ต้องทักทายพี่ด้วยเหรอ?”
“พวกเราอยากให้พี่ลงชื่อเป็นอนุสรณ์ หนูเคยเห็นลายมือของพี่ เขียนได้ดีมาก”กงซุนชิวอวี่พูดอย่างออดอ้อน “อีกอย่างมีลายมือของคุณชายอิ่ง น่าเกรงขามขนาดไหน พี่ ได้ไหมคะ?”
หลินอิ่งมองกงซุนชิวอวี่อย่างลึกซึ้ง พูดว่า “ถึงเวลาค่อยพูดละกัน”
พูดจบ เขาก็หมุนตัว ไปหานิ่งซวนเป็นคุยเรื่องงานแล้ว
…….
สองวันผ่านไป
ภูเขาฉางชิงเมืองเทคโนโลยีเทียนหลง ทำการก่อสร้างพัฒนาไปอย่างคึกคัก
ส่วนเรื่องขัดแย้งในภูเขาฉางชิงที่เกิดขึ้นวันนั้น ก็ถูกเลื่องลือไปทั่วแวดวงไฮโซในตี้จิง ลือกันอย่างสนั่น
จากลักษณะภายนอกแล้ว ตระกูลสวีเหมือนจะอยู่ด้อยกว่า
เขตเหยียนหวง วิลล่าตระกูลสวี
ภายในห้องโถงใหญ่ตระกูลสวี
สวีไป๋เห้อและผู้อาวุโสทั้งหลายของตระกูลสวี ต่างก็นั่งบนเก้าอี้ไม้อย่างหน้าม่อยคอตก สีหน้าล้วนดูไม่ดี
พวกเขาต่างก็ได้รับข่าวสารที่เกี่ยวข้อง ทุกวันนี้ ตระกูลสวีในตลาดใหญ่แห่งเมืองเทคโนโลยีเทียนหลงนี้ แทบจะสูญเสียทุนในการต่อสู้กับหลินอิ่งแล้ว
สวีจิ่วหลิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ปรมาจารย์ตรงกลาง สีหน้าเคร่งเครียด พูดว่า “ไป๋เห้อ หลายวันนี้ติดต่อกับผู้อำนวยการอู่ เขาก็ยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เหรอ? แม้แต่ฉันก็ไม่ให้เกียรติแล้ว?”
“พ่อ ทางด้านเขา ไม่อยากไปมาหาสู่กับตระกูลสวีของเราเลยสักนิด”สวีไป๋เห้อพูดจริงจัง “อำนาจของหลินอิ่งในทางการใหญ่เกินไป พวกเราต่อสู้กับเขาในด้านนี้ คาดว่าสู้เขาไม่ได้หรอก”
“งั้น คุณกงจิ่วล่ะ? ติดต่อได้ไหม?”สวีจิ่วหลิงพูดด้วยสีหน้าหม่นหมอง
สวีไป๋เห้อพูดอย่างสงสัย “พูดไปแล้วก็น่าแปลก คุณกง ร่องรอยหายไปอย่างสิ้นเชิง แม้แต่นกพิราบส่งข่าวในมือเขา ก็ติดต่อไม่ได้”
“เฮ้อ”สวีจิ่วหลิงทำเสียงเย็นชา “ตอนเช้า ฉันได้รับโทรศัพท์ทางไกลจากต้าเหอ บอกว่าเป็นคนของสำนักยุทธ์เชียน แทนตัวเองว่าเป็นศิษย์พี่ของกงจิ่ว น้ำเสียงไม่เป็นมิตรเลย”
“ทางโน้นพูดว่า กงจิ่วสูญเสียการติดต่อกับองค์กร สงสัยว่าตายในตี้จิงแล้ว ยังบอกว่าองค์กรของพวกเขาในตี้จิงถูกทำลายอย่างหนัก พวกเขาส่งคนมาที่ตี้จิงด่วนแล้ว จะมาหาตระกูลสวีถามสถานการณ์ให้ชัดเจน”สวีจิ่วหลิงสีหน้าไม่ค่อยดี บอกข่าวใหญ่อย่างเชื่องช้า
“ตอนนี้ สำนักยุทธ์เชียนโมโหแล้ว พวกแก มองเรื่องนี้ยังไง? หรือว่ากงจิ่วตายไปแล้วจริง?”
