บทที่140 ขอร้องท่านหลินเหลือสักชีวิตให้ตระกูลหวาง
ทุกคนในตระกูลหวางต่างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่เข้าใจเลย ทำไมไอ้ลูกเขยระยำอย่างหลินอิ่งแห่งเมืองชิงหยูน ถึงได้มีทักษะยอดเยี่ยม และดูทรงพลังได้เท่านี้
หลินอิ่งเหลือบมองคนตระกูลหวางที่คุกเข่าก้มหัวอยู่ แล้วพูดนิ่งๆ： “ผมไม่หวังงว่าเรื่องวันนี้จะเผยแพร่ออกไป และก็ไม่อยากเห็นสองพ่อลูกตระกูลหวางกับสองสามีภรรยาจางหงอี้อีก เสิ่นซาน ต่อไป คุณจัดการละกัน”
พูดจบ หลินอิ่งก็จูงมือจางฉีโม่ ค่อยๆออกไปจากตระกูลหวางห้องโถง
ในห้องโถงตระกูลหวางก็เงียบไร้เสียงใดๆ สีหน้าทุกคนต่างมีความตกใจปรากฏออกมา
“ฉีโม่ รอเดี๋ยวค่อยไป ฉันคือน้ารองคุณนะ ขอร้องล่ะ ให้หลินอิ่งปล่อยฉันไป！”จางหงอี้ร้องไห้เสียงดัง ไม่หยุดก้มหัวขอโทษ“ขอโทษนะ ฉีโม่ เมื่อก่อนอาสองตาบอด กล้าว่าคุณ ฉันผิดไปแล้ว อีกอย่างหลินอิ่ง ไม่สิ ท่านหลิน ฉันผิดมหันต์จริงๆ！ให้อภัยฉันเถอะ！”
“ใช่ ท่านหลิน ฉีโม่ พวกคุณเห็นแก่หงอี้ ปล่อยเราเถอะ！”หวางโจงก็ก้มหัวขอร้อง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีท่าทีหยิ่งผยองอีกต่อไป
พวกเขาสองสามีภรรยาตกใจจนขี้ขลาด ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ หลินอิ่งไอ้ลูกเขยระยำที่ก่อนหน้านี้ถูกพวกเขาดูถูก จู่ๆก็มีความแข็งแกร่งและพลังขนาดนี้
จู่ๆแม้แต่เสิ่นซานก็ยังเป็นลูกน้องเขา แม้แต่คุณท่านตระกูลตัวเองยังคุกเข่าขอโทษ
เขาเป็นเทพศักดิ์สิทธิ์มาจากไหน？
“หึ”จางฉีโม่หัวเราะอย่างเย็นชา ไม่หันหน้าสักนิด
จางฉีโม่เป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน แต่ จางหงอี้ที่เอาแต่เยาะเย้ยตัวเองบ่อยๆนี้ จู่ๆก็กระตุ้นหวางจื่อเหวินก็มีความคิดที่ร้ายกาจแบบนั้นต่อตัวเอง ให้อภัยไม่ได้！
หลินอิ่งกับจางฉีโม่ออกไปจากตระกูลหวาง ท่ามกลางความตกใจและหวาดกลัวของทุกคน
คนตระกูลหวางที่เหลือ ต่างมีสีหน้าขมขื่น มองเสิ่นซานกับสามพี่น้องหลิวจุนอย่างตะลึง
“ท่านสาม ท่านดูสิ เรื่องนี้ช่วยพวกเราขอร้องท่านหลินได้ไหม？”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างขมขื่น
“ขอร้อง？เหอะๆ ท่านหวาง คุณสับสนเหรอ？”เสิ่นซานหัวเราะอย่างเยือกเย็น
พวกคนไม่ดูตาม้าตาเรือกล้าไปทำให้ท่านหลินขุ่นเคือง ตายไปก็สมควรแล้ว
“ท่านหลินบอกแล้ว เรื่องที่เกิดวันนี้จะเผยแพร่ออกไปไม่ได้ หวางเฉิงเต้า คุณว่า ผมควรจะทำยังไง？”เสิ่นซานมองหวางเฉิงเต้าอย่างมีเลศนัย
“โอ้ย！”หวางเฉิงเต้าตกใจแทบตาย“ขอร้องล่ะคุณไว้ชีวิตให้ตระกูลหวางเถอะนะ！เหลือสักชีวิตให้ตระกูลหวาง”
“คำพูดของท่านหลิน คุณน่าจะได้ยิน ท่านหลินไม่อยากเห็นคุณสองสามีภรรยาหวางโจง และก็ไม่อยากเห็นสองพ่อลูกหวางกั๋วคางอีก”เสิ่นซานพูดอย่างเยือกเย็น“หวางเฉิงเต้า คุณว่า ควรทำอย่างไร？”
“ท่านสาม ไม่ต้องรบกวนให้ท่านออกแรง ผมจัดการเรื่องนี้เอง！”หวางเฉิงเต้าได้สติขึ้นมาทันที พูดขอร้องอ้อนวอน
เสิ่นซานได้แต่มองหวางเฉิงเต้าเหมือนจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม
หวางเฉิงเต้าลุกขึ้น พูดอย่างแรง：“หวางกั๋วคาง หวางจื่อเหวิน จางหงอี้ หวางโจง พวกคุณทั้งสี่！รีบไสหัวไปจากตระกูลหวาง ผมจะระงับทรัพย์สินทั้งหมดที่เป็นชื่อพวกคุณ ยึดสมบัติทรัพย์สินทุกอย่างของพวกคุณคืน！ประกาศไปในแวดวงคนดังของเมืองชิงหยูน ว่าพวกคุณสองคนไม่ใช่คนของตระกูลหวางอีก！”
“ได้ยินไหม！อีกอย่าง เรื่องวันนี้ถ้าปล่อยข่าวรั่วไหล ไม่ต้องรบกวนให้ท่านหลินกับท่านสามลงมือ ผมจะเอาพวกคุณตายก่อนเอง！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างโหดเหี้ยม
“เหอะ คุณท่านหวางโหดพอยัง”เสิ่นซานพูดอย่างชิลๆ“ผมจะพูดเสริมให้พวกคุณอีกอย่าง พวกคุณทั้งสี่ฟังให้เข้าใจ！เมืองชิงหยูน จะไม่มีที่ของพวกคุณอีก ไม่มีบริษัทไหนรับพวกคุณเข้าทำงานทั้งนั้น พวกคุณ ได้แค่ขอทานข้างถนนเท่านั้น！เข้าใจชัดเจนไหม？ถ้ากล้าไปจากเมืองชิงหยูน ก็ตายทันที！”
“นี่！นี่มัน！”
พวกหวางกั๋วคางทั้งสี่คนหน้าซีดขาว เหมือนกับ ท้องฟ้าถล่มลงมา หน้าซีดขาอ่อนปวกเปียกที่พื้น
ใจร้ายมาก！
เดิมที พวกเขาสี่คนเคยใช้ชีวิตอย่างร่ำรวย ชีวิตที่ยากจนก็รับไม่ได้ จู่ๆคุณท่านก็ตัดความสัมพันธ์ด้วย เรียกคืนทรัพย์สมบัติ แล้วยังประกาศต่อภายนอกอีก？
แล้วจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อไป นี่มันตกนรกมาจากสวรรค์จริงๆ！
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสองพ่อลูกหวางกั๋วคางนั้นใจสลายยิ่งกว่า สีหน้าซีดขาว ไม่เพียงแต่ถูกทำร้ายรากเหง้าชีวิต แต่ทุกอย่างที่มีก็ถูกพรากไป ไม่มีสถานะ ครอบครัวก็ไม่มีอีกแล้ว แม้แต่งานก็ไปหาไม่ได้ ได้แต่ขอทานข้างถนน ……
นี่มันน่าเสียใจซะยิ่งกว่าฆ่าพวกเขาอีก！
ทั้งหมดนี้ จู่ๆแค่เพราะว่า ทำให้หลินอิ่งที่ถูกเรียกว่าไอ้ลูกเขยสวะนั่นขุ่นเคือง？
“เข้าใจหรือยัง？พวกคุณน่ะ？”เสิ่นซานมองไปที่หวางกั๋วคางอย่างเย็นชา
“สัตว์เดรัจฉานอย่างพวกคุณ กล้าทำให้ท่านหลินขุ่นเคือง พวกคุณมันสมควรแล้ว รีบไสหัวไป！”หวางเฉิงเต้าพูดด้วยความโมโห“ยังไม่ก้มหัวขอโทษท่านสามอีก ขอบคุณที่ท่านสามไว้ชีวิตสัตว์เดรัจฉานอย่างพวกคุณ！”
“ขอบ……คุณท่านสาม”
พวกหวางกั๋วคาง แววตาคู่นั้นเหม่อลอย เหมือนกับเสียจิตวิญญาณไป น้ำตาไหล คุกเข่าก้มหัวลง
“บอดี้การ์ด เอาคนพวกนี้ออกไปจากตระกูลหวาง ถ้ากล้ามาตระกูลหวางอีก ก็ทำพวกเขาให้ตายไปเลย”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างร้ายกาจ
เสียงดังโครม บอดี้การ์ดตระกูลหวางพุ่งเข้ามา ลากพวกหวางกั๋วคางออกไป พาออกไปจากตระกูลหวาง สีหน้าพวกเขาซีดขาว ไม่รู้ว่าต่อไปจะใช้ชีวิตอย่างไร เผชิญหน้ากับผู้ที่เคยขุ่นเคืองมาก่อน จะแก้แค้นอย่างไร！
เสิ่นซานหัวเราะอย่างเยือกเย็น ไม่พูดอะไรอีก พาสามพี่น้องหลิวจุนออกไปจากตระกูลหวาง เตรียมรายงานท่านหลิน
พอรอเสิ่นซานออกไป หวางเฉิงเต้าก็ถอนหายใจยาวๆ ประสานมือทั้งคู่ สั่นทั้งตัว
“เฉิงเฉียน ต่อไป ตระกูลหวางก็ให้คุณดูแล ผมแก่แล้ว”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างอาลัยตายอยาก จู่ๆก็คิดอะไรขึ้นได้“อีกอย่าง หงหลิงไม่ใช่ว่ามีมิตรภาพกับหลินอิ่งเหรอ คุณกลับไปทักทายเธอหน่อย แต่จะเปิดเผยข่าวใดๆไม่ได้！ให้หงหลิงต้องทำทุกวิถีทาง ประจบหลินอิ่ง！เข้าใจไหม？อนาคตของตระกูลหวางจะเป็นจะตายอย่างไร อยู่ที่ตัวหงหลิง ดูว่าเธอจะประจบหลินอิ่งได้แค่ไหน！”
……
ส่วนอีกด้าน หลินอิ่งกับจางฉีโม่ออกมาจากลานกว้างตระกูลหวาง นั่งอยู่บนรถ กลับไปที่วิลล่าหิมะมังกร
“หลินอิ่ง สรุปคุณทำยังไงให้คนใหญ่โตอย่างเสิ่นซาน ยอมคุณได้ขนาดนี้？”จางฉีโม่ถาม
วันนี้ เธอถึงเข้าใจอย่างแท้จริง สามีของตัวเอง มีความสามารถและพลังมากแค่ไหน！
แม้แต่ตระกูลหวางแห่งเมืองชิงหยูนต่างจัดการอย่างราบเรียบ！พูดออกไปก็กลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ！
“ที่จริง ผมแข็งแกร่งมาก”หลินอิ่งหัวเราะเบาๆ
จางฉีโม่กัดปากเบาๆ พูด：“ฉันรู้แล้ว”
ก่อนหน้านี้ก็สงสัย หลินอิ่งท่าทางดูไม่ธรรมดา แต่คิดไม่ถึงว่า หลินอิ่งที่แท้จริง จะแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็แค่ เธอไม่เข้าใจ ทำไมก่อนหน้านี้หลินอิ่งไม่เปิดเผยมาก่อน？เพราะว่าเขามีความลับที่สำคัญมากเหรอ？
จางฉีโม่คิด ยังไงซะ แค่หลินอิ่งชอบตัวเองก็พอแล้ว เขาสุดยอดตั้งมากมายแค่ไหน มีความลับอะไร ก็ไม่จำเป็นต้องถาม
ติ๊ดติ๊ด
เวลานี้ โทรศัพท์หลินอิ่งก็ดังขึ้น
เป็นนิ่งจองเป่าโทรมา
“ผู้อาวุโส ขอโทษจริงๆ ก่อนหน้านี้ก่อนหน้านี้ล้วนแต่เป็นความผิดของลูกน้อง！”นิ่งจองเป่าพูดด้วยน้ำเสียงเคารพ พูดอย่างหวาดกลัว
