บทที่ 106 ถ้าพูดอีกจะฆ่าแก
“แกพูดอะไรอยู่?”ใบหน้าหลินอิ่งไม่มีสีหน้าอะไรและถามเบาๆ
“ฉันพูดว่าอะไร?” อูฉู่เวินยิ้มเยาะด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “อะไรกัน?ไม่พอใจเหรอ?ฉันบอกว่าพวกแกซื้อวิลล่าแบบนี้ได้เหรอ?”
“ฉันเห็นว่าแม้แต่ประตูพวกแกก็ยังเข้าไม่ได้ ทำได้แค่อยู่ที่นี่และอิจฉาคนอื่นๆ อยากจะซื้อเหรอ?”อูฉู่เวินพูดด้วยท่าทางที่หยิ่ง
ครั้งที่แล้วเธอติดตามคุณชายหวางไปที่หมิงเป่าซวน และไปที่สำนักงานของบริษัทเครื่องประดับจางซื่อ ไอ้ขยะนั้นทำให้เธอหน้าแตกหลายครั้ง
ได้ยินมาว่าหลินอิ่ง ไอ้ขยะนั้นได้ขุ่นเคืองคุณชายหวังอีก ดังนั้นเธอจึงทำให้เขาอับอายในครั้งนี้ จากนั้นจึงรายงานไปยังหวางจื่อเหวิน เพื่อที่จะได้เอาอกเอาใจเขา!
“พวกเราอยู่ที่นี่จะเกี่ยวกับแกอะไร?”จางฉีโม่กล่าวอย่างโกรธ ไม่สามารถทนที่เห็นหน้าอูฉู่เวินแบบนี้ได้
“มันแน่นอนที่จะเกี่ยวกับฉัน! พวกแกสองคนขวางทางฉัน ทำให้ตาของฉันสกปรกและเสียความสนใจของฉัน! สุนัขสองตัวที่ขวางทาง!”อูฉู่เวินพูดและเยาะเย้ย “วันนี้ฉันมาที่นี่พร้อมกับคู่หมั้นของฉัน มาดูห้องจัดงานแต่งงาน เป็นไง จางฉีโม่ อิจฉาไหม?”
“คนที่แบบอย่างพวกแก ก็มีค่าควรแค่อยู่ในชุมชนระดับล่างเท่านั้น รู้ไหมว่าวิลล่าในวิลล่าหิมะมังกรแพงแค่ไหน”อูฉู่เวินกล่าวด้วยความรู้สึกดีกว่าว่า “ฉันบอกแกได้ว่า วิลล่าที่ฉันอาศัยอยู่ ราคาหนึ่นร้อยยี่สิบล้าน”
“หนึ่งร้อยยี่สิบล้านแพงเหรอ”หลินอิ่งกล่าวอย่างเฉยๆ “เท่าที่ฉันรู้ ราคาเริ่มต้นของวิลล่าในวิลล่าหิมะมังกรคือหนึ่งร้อยล้าน แกอาศัยอยู่ในวิลล่าระดับล่างสุด?”
“แกกล้าพูดด้วยเหรอ ว่าวิลล่าหนึ่งร้อยล้านเป็นระดับที่ต่ำสุด? “ชายที่ใส่ชุดสูทที่อยู่ข้างๆ อูฉู่เวินก้าวออกมาและพูด พร้อมกับมองไปที่หลินอิ่งและจางฉีโม่ด้วยสายตาที่ดูถูก
“ฮ่าๆ ตลกจริงๆ คนอื่นอาศัยอยู่ในวิลล่าที่มีราคาเป็นพันล้าน ยังกล้าที่จะมาเยาะเย้ย ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไรจริงๆ”อูฉู่เวินหัวเราะพลางปิดปากด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “ไม่ไปมองกระจก มองดูว่าตัวเองเป็นไง และยังกล้าละอายใจที่จะบอกว่าวิลล่าหนึ่งร้อยล้านนั้นต่ำสุด?”
“หลินอิ่ง คุณทำไม…” จางฉีโม่ดึงแขนเสื้อของหลินอิ่ง สีหน้าของเธอไม่ค่อยดี
หลินอิ่งนี่ก็ช่างหาเรื่องเนาะ วิลล่าที่ราคาหนึ่งร้อยล้านของคนอื่น คุณไปบอกว่ามันเป็นขยะ มันไม่ได้เป็นการทำให้คนอื่นมาเยาะเย้ยหรือไง?
แม้ว่าเธอจะเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นรองประธานของกรุ๊ป ในองค์กรเครื่องประดับก็มีชื่อเสียงที่ดัง ก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง แต่ก็ไม่สามารถซื้อวิลล่าหนึ่งร้อยล้านได้
คนอื่นเขามีเงินซื้อวิลล่าที่หนึ่งร้อยล้านกว่า จะพูดอะไรได้อีก? ถ้าไปต่อไม่ก็อายตัวเองไม่ใช่เหรอ?
“ชั่งมันเถอะ ฉู่เวิน คุณพูดอะไรกับคนบ้านนอกคอกนาสองคนนี้ทำไม กบก้นบ่อพูดอะไรอยู่?แม้ว่าชาตินี้ของพวกเขาก็ไม่สามารถซื้อห้องน้ำในบ้านของเราได้!”ชายที่ใส่ชุดสูทยิ้มแบบเย็นช้า “อย่าลดค่าตัวเองลง ไปกันเถอะ เข้าไปดูห้องแต่งงานกัน”
“อย่างรีบสิ จะไปไหน” สีหน้าของอูฉู่เวินดูขี้เล่น เหมือนว่าเธอยังเล่นไม่สนุก
“นี่ จางฉีโม่ คุณหวางจื่อเหวินไว้หน้าแกขนาดนั้น ให้โอกาสที่แกจะได้แต่งงานไปกับไฮโซตระกูลหวาง แต่แกไม่เอา แกก็จะคบซ้อนกับไอ้ขยะหลินอิ่งนี้เพื่อทำให้คุณหวางจื่อเหวินหน้าแตก”อูฉู่เวินพูดแบบเย็นช้า “นี่ แกก็คือความต่ำตม ชอบชีวิตที่ต่ำ?”
หลังจากพูดจบอูฉู่เวินก็หัวเราะอย่างมีความสุข คิดว่าเดี๋ยวจะโทรหาวางจื่อเหวินทันที และบอกเขาเรื่องที่เกิดในวันนี้ เธอช่วยให้ไอ้ขยะหลินอิ่งหน้าแตก และต้องได้ประทับใจของเขาอย่างแน่นอน
เอาแค่หวางจื่อเหวินช่วยพูดสักสองสามคำต่อหน้าที่ตระกูลอู ต้องประโยชน์มากมายอย่างให้เธอแน่นอน
อีกสองวันเธอก็จะแต่งงานแล้ว ยังสามารถเชิญหวางจื่อเหวินและพ่อเขาหวางกั๋วคางมาดื่มไวน์แต่งงานได้ นั่นคือไว้หน้าขนาดที่ใหญ่มาก! ในองค์กรเพื่อนก็สามารถอวดว่าคนตระกูลหวังก็มางานแต่งงานของเธอด้วย
“อูฉู่เวิน ระวังเวลาที่แกพูด หลินอิ่งเป็นสามีของฉัน หวางจื่อเหวินเป็นใคร ทำไมฉันต้องให้หน้าเขาด้วย” จางฉีโม่โกรธ คำพูดของอูฉู่เวินคือดูถูกเธอ!
“ว้าว! จางฉีโม่ แกยอมรับสามีขยะของแกมากขนาดนี้เลยเหรอ?”อูฉู่เวินกลับตาลปัตรและเยาะเย้ย “โอ้ แกชอบที่จะต่ำตมใช่มั้ย จุ๊ๆ”
“อืม?แกก็เป็นไอ้ขยะลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่รู้จักกันของตระกูลจาง หลินอิ่งเหรอ?”ชายที่ใส่ชุดสูทหัวเราะ “คนที่แบบเช่นเดียวกับแก ฉันไม่รู้จริงๆว่าทำไมแกยังมีหน้าที่จะอยู่ในเมืองชิงหยูนได้ ยังที่จะกล้ามาวิลล่าระดับสู่งที่เช่นกับวิลล่าหิมะมังกร ที่นี่คือสถานที่ที่แกมาได้เหรอ?”
“พวกแก!”จางฉีโม่เหยียบเท้าด้วยความโกรธ อยากจะขึ้นไปเตะพวกเขา
ติ๊ก
ในขนาดนี้ โทรศัพท์มือถือของหลินอิ่งดังขึ้นและเขาก็รับสาย
“ฮัลโหลครับ ท่านหลินครับ ผมคือฉินฝู้กุ้ย คุณไม่ได้ยุ่งอยู่หรือเปล่าครับ” ฉินฝู้กุ้ยถามอย่างระมัดระวังในทางโทรศัพท์
“วุ้ย ฉลาดจริงๆนะเนี่ย รู้ว่าตัวเองอาย เลยแสร้งทำโทรเพื่อหนี?”อูฉู่เวินเย้ยหยัน “กล้าพูดว่าวิลล่าของฉันที่ราคาหนึ่งร้อยล้านเป็นวิลล่าระดับต่ำ วันนี้ฉันก็จะพูดถึงแก ไอ้ขยะนี่ และอีหญิงที่ชอบต่ำตม ทำไมเหรอ? ไม่พอใจใช่ไหม?อีสองคนที่จนทำอะไรได้”
อูฉู่เวินพูดอย่างภูมิใจ คิดว่าหลินอิ่งรู้สึกละอายใจ เขาจึงไม่กล้าพูด วันนี้เธอจะไปดุไอ้หมาจมน้ำอย่างสนุกปาก ถ้าดุให้หลินอิ่งและจางฉีโม่ไม่รู้พ่อแม่ตัวเองคือใครก็จะดีที่สุด! กลับไปต้องเอาใจจากหวางจื่อเหวินให้ดีๆ
“คุณพูด” หลินอิ่งต่อสายและตอบฉินฝู้กุ้ยอย่างเฉยๆ มองไปที่อูฉู่เวินอย่างไม่มีสีหน้าอะไร
“ท่านหลินครับ ฝั่งคุณเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ ต้องการผมไปที่ฝั่งคุณตอนนี้เลยไหมครับ?”ฉินฝู้กุ้ยถามอย่างระมัดระวัง “คืออย่างนี้ ท่านหลินครับ ดูเหมือนว่าซูนเหิงหนี้แล้ว ไม่ให้เงินแล้ว แม้ว่าเมียเขาจางจี้หนิงก็ไม่เอาแล้ว พวกเราจะจัดการผู้หญิงคนนี้อย่างไรดี?”
“วุ้ย จางฉีโม่ฉันลืมที่จะแนะนำ ให้แกรู้จักสามีของฉัน เขาเป็นคนที่แก่นะ หาผู้ชายที่ดีๆ ก็เป็นความสามารถด้านหนึ่งนะ สวยมีประโยชน์อย่างไร?ออกแบบเครื่องประดับได้มีประโยชน์อย่างไร?”อูฉู่เวินพูดด้วยความภูมิใจ รู้สึกตัวเองดีกว่าเธออย่างมาก
ในความคิดของเธอ จางฉีโม่สวยกว่าตัวเองและมีพรสวรรค์ในการออกแบบเครื่องประดับดูเหมือนจะแก่กว่าตัวเอง ดังนั้นต้องแสดงให้เห็นว่าคู่หมั้นของเธอมีความสามารถแก่ขนาดไหน เพื่อเปรียบเทียบกับไอ้ขยะหลินอิ่ง และทำร้ายศักดิ์ศรีของจางฉีโม่อย่างรุนแรง ทำให้ในอนาคตเธอจะซ่อนตัวเมื่อที่เห็นตัวเอง!
อูฉู่เวินกล่าวอย่างภูมิใจ “นี่คือคู่หมั้นของฉัน ฉินอวี่ เขามาจากตระกูลฉินที่ที่หนึ่งในตระกูลระดับชั้นรองของเมืองชิงหยูน ฉินฝู้กุ้ยที่ในเขตเหนือของเมือง พวกแกน่าจะเคยได้ยินคุณเจ้านายฉินใช่ไหม?คนใหญ่คนโตคนนั้นคือพ่อสามีในอนาคตของฉัน!”
“เคยได้ยินชื่อพ่อของฉันฉินฝู้กุ้ยเนาะ”ฉินอวี่พูดและยิ้มแบบเย็นช้า “พวกแกสองคนที่คนบ้านนอกคอกนากล้าล้อเลียนวิลลี่ของฉันระดับต่ำ รีบๆหายไปจากสายตาของฉันทันที ม้วนตัวไปเดี๋ยวนี้! ฉันจะตีพวกแกในเมื่อที่ฉันเห็นพวกแก! ถ้าไม่อย่างนั้น แรงของพ่อฉัน เหยียบให้ตระกูลจางของพวกแกตายก็แค่เป็นเรื่องง่ายๆ และพวกแกต้องคุกเข่าขออภัยกับฉัน!”
ไม่รู้ว่าไอ้คนบ้านนอกคอกนาที่มาจากไหน กล้าเยาะเย้ยวิลล่าที่ราคาหนึ่งร้อยล้าน?ตัวเองไม่มีเงินและยังตอแหล!
“จำไว้ว่าคือให้ม้วนตัวจากหน้าของพวกเรา ไม่ใช่เดินไปไหน”อูฉู่เวินพูดอย่างขี้เล่น “ถ้าไม่ม้วนตัวไปตอนนี้ พวกแกจะต้องเสียใจทีหลังแน่นอน!”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ฉินฝู้กุ้ยตกอยู่ในความเงียบ หลินอิ่งพูดอย่างเฉยๆ “คุณได้ยินทุกอย่างแล้วใช่ไหม?”
ติ๊ก หลินอิ่งวางสายโทรศัพท์
ติ๊กๆ
โทรศัพท์มือถือของฉินอวี่ดังขึ้น เขารับสายด้วยสีหน้างง จากนั้นใบหน้าของเขาก็ตกใจ หน้าผากของเขาเหงื่อออก ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่หลินอิ่ง ร่างกายของเขาทั้งตัวสั่นอย่างบ้าคลั่ง ดูเหมือนว่าขาของเขาไม่มีแรงแล้ว
“ครับพ่อ ผมเข้าใจแล้วครับ”ฉินอวี่วางสายโทรศัพท์อย่างประหม่า และในทันใดก็ยิ้มให้หลินอิ่ง
ฉินอวี่มองไปที่รอยยิ้มที่เหมือนไม่ยิ้มแต่ก็ยิ้มของหลินอิ่ง เขารู้สึกตัวของเขาหนาวมาก!
“มีอะไรเหรอคะ สามี พ่อสามีโทรหาคุณใช่ไหม”อูฉู่เวินพูดด้วยรอยยิ้ม
“หุบปากไป ไอ้ไร้ยางอาย ใครเป็นพ่อสามีแก?” ฉินอวี่เปลี่ยนสีหน้าทันทีและตะโกนใส่อูฉู่เวิน ทำให้อูฉูเวินหน้าซีดด้วยความตกใจ ไม่เข้าใจเกิดอะไรขึ้น
บัง!
ฉินอวี่ตบหน้าอูฉู่เวินอย่างรุนแรง ทำให้เธอล้มลงที่พื้น รอยนิ้วที่อยู่หน้าของเธอแดง
“ถ้าแกกล้าที่จะส่งเสียงอีกครั้ง ฉันจะฆ่าแก!”ฉินอวี่จ้องไปที่อูฉู่เวินอย่างรุนแรง
