ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1406 ซ่อมแซมบ่อน้ำพุร้อน

วินนี่เป็นนายกเทศมนตรี เมื่อหาตัวคนร้ายที่เป็นคนวางยาในเปลือกหอยเจอแล้ว โรเบิร์ตต้องรีบมารายงานเธอทันทีเป็นเรื่องธรรมดา
สำหรับนายกเทศมนตรีแล้ว เรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ ครั้งแรกเนื่องจากพบเจอพิษในเปลือกหอย น่านน้ำของเมืองแห่งนี้จึงถูกปิดไปหนึ่งสัปดาห์เต็ม ทำให้เกิดความสูญเสียอย่างมาก เพื่อที่จะชดเชยให้กับนักท่องเที่ยวที่เข้ามาในเมืองในช่วงเวลานั้น เมืองแห่งนี้จำเป็นที่จะต้องใช้เงินไปจำนวนไม่น้อย
แต่ว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับฉินสือโอว แต่เขาก็ยังคงมีส่วนร่วมในการสืบสวนคดีนี้ เมื่ออ้างอิงจากกฎหมายแล้ว คาร์เตอร์ไม่มีเหตุจูงใจอะไรที่จะต้องวางยา เพราะว่าระหว่างเขากับเมืองแฟร์เวลไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกัน
ฉินสือโอวบอกกับโรเบิร์ตว่า เรื่องนี้ไม่สามารถเป็นเรื่องที่คาร์เตอร์จะวางแผนได้เอง ผู้ร่วมขบวนการกับเขาต้องหนีไม่พ้นตระกูลมอร์รี่แน่นอน อีกอย่างเขารู้สึกว่าคาร์เตอร์อาจจะไม่ได้เล็งเป้าหมายไว้ที่เมืองแฟร์เวล แต่เล็งมาที่ฟาร์มปลา เพียงแค่ว่าวินนี่ที่เป็นนายกเทศมนตรีเป็นภรรยาของเจ้าของฟาร์มปลา เมืองนี้ช่างโชคร้ายเสียเหลือเกิน
เพราะว่าพลังทำลายล้างของเปลือกหอยพิษ เรื่องนี้ไม่สามารถถูกจัดการได้โดยตำรวจจากสถานีตำรวจในชนบท การรายงานเหตุการณ์เป็นไปอย่างรวดเร็ว กรมตำรวจมหานครเซนต์จอห์นได้จัดตั้งทีมสอบสวนขึ้นมา เพื่อตรวจสำนวนและตัดสินคดีนี้
สองวันถัดมา วินนี่ก็บอกกับฉินสือโอวว่า ทีมงานสอบสวนได้ใช้กลยุทธ์สอบสวนทีละคน คนแรกคือการเปิดปากชายหนุ่มชาวประมงที่ได้รับบาดเจ็บ จากนั้นก็สอบสวนชาวประมงคนอื่นๆ พวกเขาได้หลักฐานมา เดิมทีที่พวกเขามาที่ฟาร์มปลา พวกเขาเพียงแค่แวะเข้ามาปล่อยหอยพิษพวกนั้นเท่านั้น
เป็นอย่างที่ฉินสือโอวคาดการณ์ไว้ หลังจากที่พวกเขานำหอยพิษทั้งสองตัวมาปล่อยไว้ในทะเล หลังจากนั้นก็เกิดคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้ามา ทำให้เรือสำราญโคลงเคลงไปมาอย่างรุนแรง ทำให้ชาวประมงหนุ่มที่มีหน้าที่ปล่อยหอยพิษนั้นลื่นล้มลงกับพื้น หอยพิษที่อยู่ในมือหล่นใส่ใบหน้า ทำให้เขาได้รับพิษ
ฉินสือโอวถามวินนี่ว่าเธอวางแผนจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร วินนี่บอกว่าเมืองแฟร์เวลจะฟ้องไปยังคาร์เตอร์ การกระทำของพวกเขาถือว่าเข้าข่ายเป็นความผิดทางอาญา คาร์เตอร์จะต้องเข้าคุก แน่นอนว่าจะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กับเมืองแฟร์เวลด้วย แต่หลังจากที่ชาวเมืองได้รับเงินชดเชยแล้ว เพราะว่าตอนแรกเป็นเขาและคนอีกจำนวนหนึ่งได้ลงไปยังทะเลเพื่อเก็บหอยพิษพวกนั้น ดังนั้นพวกเขาจะได้รับรางวัล
นี่ถือว่าเป็นผลประโยชน์ที่เขาไม่คิดว่าจะได้รับ ฉินสือโอวหัวเราะออกมา แต่ก็ไม่ได้สนใจในเรื่องนี้เท่าไหร่
หลังจากที่จับคาร์เตอร์และคนร้ายที่เหลืออีกจำนวนหนึ่งได้ หิมะที่ตกหนักก็หยุดลง ฟาร์มปลาต้าฉินได้กลายเป็นโลกแห่งน้ำแข็ง เมื่อมองออกไปไกลจากประตูบ้าน ไม่ว่ามองไปทางไหนก็จะเห็นแต่สีเงินปกคลุมไปทั่วเมือง
พวกเด็กๆ มีความสุขกันมาก รถเลื่อนของกอร์ดอนพลิกคว่ำไปมา แต่ว่าไม่ได้ใช้มาหนึ่งปีมันเลยพังได้ง่าย พวกเขาต้องเรียกซีมอนสเตอร์ให้มาช่วยซ่อมแซม พาวลิสพูดกลั้วหัวเราะว่า “ไม่ต้องแล้วล่ะ พี่น้อง ยกให้ฉันเถอะ ฉันจัดการเอง”
เด็กๆ ในแคนาดารู้จักเครื่องกลและเครื่องมือตั้งแต่เล็กๆ ฉินสือโอวเคยเห็นพวกเด็กที่อายุยังไม่ถึงสิบขวบ ถือประแจ และไขควงอะไรพวกนั้นมาซ่อมรถจักรยาน และ เก้าอี้เล็กๆ ด้วยตัวเอง
พาวลิสนำพวกเด็กๆ ขึ้นมาบนรถเลื่อน จากนั้นก็เกิดเสียง ‘ปังๆๆๆ’ ดังขึ้นตามมา หลังจากนั้นรถเลื่อนที่ได้รับการซ่อมแซมอย่างสมบูรณ์แล้วก็ปรากฏขึ้น ฉินสือโอวลองจับดูแล้วค่อนข้างแข็งแรง เขาจึงหันไปชมความสามารถของพาวลิส เขาตบไหล่พาวลิสแล้วพูดว่า “นายควรเรียนรู้เกี่ยวกับเครื่องมือรถบ้างนะ พอผ่านฤดูไป ฉันจะสอนนายขับรถดีไหม?”
นี่เป็นเอกลักษณ์ของลูกครึ่งอเมริกันแคนาดา อายุแค่สิบกว่าปีก็สามารถขับรถได้แล้ว เมื่ออายุครบสิบหกปีก็สามารถทำใบขับขี่ได้ เมื่อได้รับใบขับขี่ก็สามารถขับรถบนถนนได้ จากนั้นก็จะเริ่มหลงใหลไปกับท้องฟ้าและทะเล
เรื่องนี้สร้างแรงบันดาลใจให้กับพาวลิสเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินคำพูดของฉินสือโอว พาวลิสก็ชูกำปั้นขึ้นอย่างตื่นเต้น แล้วพูดออกมาว่า “ผมแทบจะอดใจรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวแล้วล่ะ!”
ฉินสือโอวนำเจ็ทสกีน้ำแข็งออกมา ของเล่นชิ้นนี้ได้รับการเก็บอย่างดีในกล่อง เขานำมันมาให้พาวลิส พลางพูดขึ้นว่า “นายไม่ต้องรอถึงวันนั้นหรอก ตอนนี้นายก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว สามารถใช้รถคันนี้ได้แล้ว”
รูปร่างของเจ็ทสกีน้ำแข็งดูล้ำยุค สำหรับเหล่าวัยรุ่นเจ็ทสกีน้ำแข็งคันนี้ล่อตาล่อใจกว่ารถเลื่อนธรรมดา
กอร์ดอน มิเชลต่างกันร้องเรียกอยากจะขี่เจ็ทสกีน้ำแข็งกันเสียงดัง ฉินสือโอวปฏิเสธอย่างจริงจัง พวกเขาไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ที่สุขุมเหมือนกับพาวลิส อาจจะเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ความเร็วของเจ็ทสกีนี้สามารถเคลื่อนที่ไปได้เร็วมาก นอกจากนี้ยังขาดอุปกรณ์ป้องกันตัวอีกต่างหาก หากเกิดอะไรขึ้นเขาจะต้องเสียใจแน่นอน
หลังจากที่ให้เจ็ทสกีน้ำแข็งแก่พาวลิสแล้ว ฉินสือโอวก็มองเข้าไปในตาของเขาแล้วพูดออกมาว่า “เพื่อน นายสามารถขับมันได้ แต่ว่าต้องไม่ให้คนอื่นขี่อย่างเด็ดขาด เด็ดขาดเลยนะ นอกจากว่าพวกเขาจะอายุถึงสิบหกแล้วเท่านั้น เข้าใจไหม?”
กอร์ดอนทำเสียงครวญครางออกมา ฉินสือโอวกลัวว่าพวกเขาจะไม่ซื่อสัตย์ จึงชี้นิ้วไปทีละคนแล้วพูดออกมาว่า “ถ้าหากไม่เชื่อฟัง พวกนายทุกคน จะไม่ได้เงินค่าขนมทั้งฤดูหนาวนี้เลย! จะไม่ได้ออกไปไหนทั้งฤดูหนาวนี้ด้วย และจะต้องตั้งใจเรียนหนังสือในบ้านอย่างจริงจัง เข้าใจไหม?”
“เข้าใจครับ!” เหล่าเด็กๆ พากันขานรับครับอย่างขมขื่น
เชอร์ลี่ย์นั้นมีความบริสุทธิ์ใจ เพราะเธอไม่ได้สนใจเจ็ทสกีน้ำแข็ง ตอนนี้ทุกวันในช่วงเช้าตรู่เธอจะต้องคอยมาดูแลทำความสะอาดม้าทั้งสองตัว หลังจากที่เลิกเรียนแล้วก็ต้องพาพวกมันออกไปเดินเล่น
ม้าพันธุ์อเมริกันเพนต์โตไวมาก เช่นว่าตอนนี้มันสามารถวิ่งไปพร้อมกับเชอร์ลี่ย์ได้แล้ว
เมื่อพวกเด็กๆ ลากเจ็ทสกีออกไป วิลก็พาเหล่าคนงานก่อสร้างมาถึงฟาร์มปลา ฉินสือโอวเข้าไปสวมกอดวิลแล้วพูดขึ้นว่า “ผมบอกได้เลยว่าพวกคุณนี่เป็นคนที่ตรงต่อเวลาจริงๆ อันที่จริงคุณไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้”
วิลยิ้มออกมาจนเห็นฟันครบสามสิบสองซี่ พลางพูดออกมาว่า “ผมต้องรักษาสัญญา ผมบอกว่าหลังจากที่หิมะหยุดตกแล้วจะมาช่วยคุณซ่อมบ่อน้ำพุร้อน ตอนนี้หิมะหยุดแล้ว ผมก็ต้องมาที่นี่อยู่แล้ว”
ฉินสือโอวเชิญให้เขาเข้าไปดื่มชาก่อนสองสามถ้วย หลังจากนั้นจึงเริ่มคุยกันถึงเรื่องการซ่อมแซมบ่อน้ำพุร้อน
วิลพูดออกมาว่า “ตอนนี้กระจกกันฝ้าที่ใช้กันทั่วไปมีอยู่สามประเภท กระจกเคลือบเงากันฝ้า กระจกกันฝ้าด้วยความร้อนจากไฟฟ้าและกระจกกันฝ้านาโนคอมโพสิต นี่เป็นหนังสือแนะนำสินค้าและราคา คุณดูก่อนได้”
ฉินสือโอวเปิดหนังสือแนะนำผลิตภัณฑ์ ในขณะที่เขากำลังดูอยู่ วิลก็แนะนำเขาว่า “ตอนนี้ที่คนนิยมใช้กันมากที่สุดคือกระจกเคลือบกันฝ้า ของสิ่งนี้ป้องกันการเกิดฝ้าโดยการเคลือบสารไมโครโพส”
“คุณอยากรู้หลักการของมันไหม? มันง่ายมากเลย การเคลือบกันฝ้านี้อุดมไปด้วยวัสดุนำไฟฟ้าอย่างไอทีโอและซิลิคอนออกไซด์ พวกมันจะสร้างสารที่ป้องกันไฟฟ้าสถิตและน้ำ ผลของมันคือสามารถป้องกันการเปรอะเปื้อน ฝ้า และไฟฟ้าสถิตได้อย่างดีเยี่ยม”
ฉินสือโอวมองไปยังกระจกกันฝ้าชนิดที่สอง วิลจึงพูดแนะนำว่า “ฝ้า กระจกกันฝ้าด้วยความร้อนจากไฟฟ้าเป็นเทคโนโลยีที่ถูกพัฒนาขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบ มันเพิ่มความชื้นให้สูงขึ้นจากเครื่องทำความร้อนไฟฟ้า ฝ้าจะหายไปอย่างรวดเร็ว จนไม่สามารถเกิดเป็นหมอกขึ้นมาได้ กระจกนี้ต้องใช้ไฟฟ้า แต่ว่าข้อดีของมันคือเมื่อไหร่ที่คุณต้องการให้หมอกหายไปคุณก็แค่เปิดไฟฟ้าก็เท่านั้น กระจกนี้สามารถควบคุมได้”
“เทคโนโลยีที่ทันสมัยที่สุดในตอนนี้คือกระจกกันฝ้านาโนคอมโพสิต ได้ยินชื่อของมันก็รู้แล้ว มีตรงไหนที่ได้ยินแล้วไม่เข้าใจถึงความชัดเจนนั้นบ้างล่ะ?” วิลพูดพลางหัวเราะออกมา
ฉินสือโอวพลิกหนังสือแนะนำผลิตภัณฑ์ไปมา “ดูเหมือนว่าตอนนี้อะไรก็มีนาโนคอมโพสิตเข้ามาเกี่ยวข้องไปหมด งั้นต่อไปโลกของเราคงต้องเปลี่ยนเป็นโลกแห่งนาโนแล้วล่ะ ใช่ไหม?”
คนงานคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “ผมไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะนะครับ คุณฉิน แต่ผมขอพูดหน่อย โลกนาโนได้มีอยู่แล้ว ชื่อเต็มๆของมันคือ นาโนเฟียร์ที่เกิดจากการก่อตัวขึ้นเองของอะตอม เป็นน้ำมันหล่อลื่นชนิดหนึ่งที่เป็นของแข็ง สามารถใช้กับเครื่องยนต์ได้”
ฉินสือโอวยักไหล่แล้วพูดออกมาว่า “ว้าว ตอนนี้เทคโนโลยีช่างก้าวหน้าไปมากเสียจริง ผมตามหลังพวกคุณไม่ทันแล้ว เรื่องนี้มันยากแหะ”
วิลพูดออกมาว่า “ไม่หรอก มีเงินอยู่จำนวนมากมายอยู่ในมือของคุณ ไม่ว่าเทคโนโลยีจะพัฒนาไปขนาดนั้น คุณก็ไม่ล้าหลังหรอก“
“พูดอีกก็ถูกอีก” ฉินสือโอวหัวเราะออกมาเช่นกัน
……………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset