ฝึกฝนด้วยความตั้งใจมาแล้วครึ่งชั่วโมง ในที่สุดฉินสือโอวก็เข้าใจแล้วว่างานประเภทนี้ไม่เหมาะกับตัวเอง เขาเลยต้องล้มเลิกการขุดหอยงวงช้าง นี่จึงทำให้บัตเลอร์โล่งใจขึ้นมาได้
แต่ฉินสือโอวก็ยังมีงานที่สำคัญกว่านั้น ซึ่งก็คือการตามหาที่ที่หอยงวงช้างอาศัยอยู่รวมกันนั่นเอง เขาทำสัญลักษณ์เอาไว้ แล้วค่อยให้พวกชาวประมงรีบมาขุด แบบนี้จึงสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานได้มากยิ่งขึ้น
ตามกฎการทำงานของฟาร์มปลา ชาวประมงจะได้รายได้จากการขุดหอยงวงช้างด้วย โดยจะได้ส่วนแบ่งจากหอยงวงช้างหนึ่งปอนด์ถึงสี่ดอลลาร์
สาเหตุที่มีกฎเช่นนี้ก็เพราะปกติแล้วจะต้องดำลงไปขุดหอยงวงช้างขึ้นมาจากใต้น้ำ และบางครั้งยังต้องดำลงไปในทะเลลึก ดังนั้นพวกชาวประมงจึงได้รายได้เพิ่มจากงานส่วนนี้ ในการกำหนดราคา เงินที่ฟาร์มปลาในนิวฟันด์แลนด์แบ่งให้กับชาวประมงนับว่าน้อยมาก ถ้าเป็นที่รัฐบริติชโคลัมเบีย ชาวประมงจะได้ส่วนแบ่งจากหอยงวงช้างหนึ่งปอนด์ตั้งแต่หกถึงแปดดอลลาร์
รัฐบริติชโคลัมเบียมีหอยงวงช้างที่คุณภาพดีที่สุดในโลก และราคาก็สูงที่สุดเช่นกัน ซึ่งมีสาเหตุมาจากอุณหภูมิของน้ำที่ค่อนข้างต่ำ จึงขุดขึ้นมาได้อย่างลำบาก
แน่นอนว่าที่บอกว่าคุณภาพดีที่สุดคือการพูดถึงโดยรวม หากจะพูดอย่างชี้เฉพาะเจาะจง ถ้าอย่างนั้นก็ต้องบอกว่าหอยงวงช้างของฟาร์มปลาต้าฉินต่างหากที่มีคุณภาพดีที่หนึ่ง
สาเหตุที่บัตเลอร์รู้สึกเจ็บปวดใจที่ฉินสือโอวทำให้หอยงวงช้างเสียหายมากขนาดนี้ก็เป็นเพราะหอยงวงช้างเป็นหนึ่งในสินค้ายอดนิยมของฟาร์มปลา ในภัตตาคารอาหารจีนชั้นนำ ของสิ่งนี้เป็นสินค้าที่ได้รับความนิยมที่สุด ยิ่งกว่าพวกปลิงทะเล หอยเป๋าฮื้อกับกุ้งมังกรเสียอีก
หอยงวงช้างที่ส่งออกจากฟาร์มปลาต้าฉินแตกต่างกับหอยงวงช้างทั่วไป โดยเนื้อสัมผัสจะนุ่มเด้งเป็นพิเศษ หอยงวงช้างธรรมดาจะมีท่อจมูกสีเหลืองอ่อน แต่ของที่ส่งออกจากฟาร์มปลาต้าฉินจะเป็นสีขาว
นอกจากนี้ผลลัพธ์ที่ได้ก็แตกต่างกันด้วย ฉินสือโอวไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น แต่บัตเลอร์เล่าผลตอบรับจากลูกค้าชาวเอเชียบางส่วนให้เขาฟังว่า หอยงวงช้างที่มาจากฟาร์มปลาต้าฉินสามารถบำรุงหยินหยางในร่างกายได้จริงๆ
พวกชาวประมงเริ่มออกโจมตีด้วยความดุเดือด พวกเขาทำงานติดต่อกันตั้งแต่เช้าจนน้ำขึ้นตอนบ่ายสองพวกเขาถึงเพิ่งจะหยุดพักทานอาหาร
และด้วยเวลากว่าครึ่งวัน หอยงวงช้างที่พวกชาวประมงจับมาได้ก็มีน้ำหนักรวมกันถึงสองพันกิโลกรัมกว่าๆ แล้ว กล่องเก็บอุณหภูมิกองใหญ่ถูกวางซ้อนกันไว้บนชายหาดจนดูเหมือนภูเขาลูกเล็กลูกหนึ่งเกิดเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่อลังการ
คนที่ขุดได้มากที่สุด คนเรายิ่งแก่ก็ยิ่งมีประสบการณ์ เขาทำงานนี้มาหลายสิบปีแล้วจึงมีความเชี่ยวชาญที่สุด ทั้งเร็วทั้งเสถียรทั้งแม่นยำ แค่เขาคนเดียวก็ขุดได้เจ็ดร้อยห้าสิบปอนด์ ในเวลาแค่แป๊บเดียวเขาสามารถหาเงินได้ถึงสามพันดอลลาร์
ฉินสือโอวโอนเงินเข้าบัญชีเขา แซ็กพอได้รับข้อความจากธนาคารก็ดีใจจนโบกโทรศัพท์แล้วพูดว่า “เพื่อนๆ มีใครอยากดื่มเหล้าสักแก้วไหม? พี่ใหญ่แซ็กเลี้ยงเอง เจอกันที่ผับดาราประกายแล้วกันนะ”
ขุดหอยงวงช้างเสร็จแล้วไปดื่มเหล้าก็เป็นธรรมเนียมอย่างหนึ่ง เนื่องจากช่วงที่น้ำลง พวกชาวประมงต้องดำน้ำลงไปขุดหอยงวงช้าง ซึ่งเกิดเรื่องไม่คาดฝันได้ง่าย ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้มีรายได้ที่สูง ดังนั้นทุกครั้งหาเงินได้พวกชาวประมงก็จะพากันไปปลดปล่อยที่ร้านเหล้า
แน่นอนว่าการขุดหอยงวงช้างในทุกๆ ปีสามารถเพิ่มรายได้ให้กับชาวประมงที่ทำงานประเภทนี้อยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะการหาขุดหอยงวงช้างที่หมู่เกาะอะเล็กซานเดอร์รัฐบริติชโคลัมเบียในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ที่มีชาวประมงบางรายสามารถทำเงินได้มากถึงวันละห้าพันดอลลาร์แคนาดา ทำงานแค่ครั้งเดียวก็หาเงินสำหรับค่าใช้จ่ายตลอดทั้งปีได้แล้ว
ฉินสือโอวให้พวกชาวประมงหยุดงานครึ่งวัน ไม่ต้องทำงานช่วงบ่ายแล้ว พวกเขาจะได้ไปร้านเหล้าเพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากการทำงาน
เขายืนอยู่บนท่าเรือแล้วมองออกไปยังเกลียวคลื่นที่ม้วนตัวเข้ามาจากที่ไกลๆ ราวกับเส้นสีขาวบนถนนที่ปรากฏตัวขึ้นบนผิวทะเล หลังจากนั้นก็ค่อยๆ เคลื่อนที่เข้ามาอย่างช้าๆ กระแสน้ำเพิ่มสูงขึ้นอย่างเชื่องช้าทว่ามั่นคง แฝงไปด้วยพลังอำนาจที่แข็งแกร่งจนไม่อาจต้านทานได้
ไม่กี่วันหลังจากนั้น ทุกๆ วันน้ำทะเลที่ลดลงจะมีระดับน้ำที่แตกต่างกัน ฉินสือโอวจะถือโอกาสนี้พาพวกชาวประมงจับหอยงวงช้างตรงริมชายฝั่งขึ้นมาอีกหนึ่งรอบ แต่ยิ่งขุดต่อไปหอยงวงช้างที่ได้ก็ยิ่งน้อยลงไปทุกที
เช่นเดียวกันกับปลาหัวเมือก หอยงวงช้างเองก็เป็นสัตว์ทะเลที่เติบโตได้ช้าเช่นกัน อย่างหอยงวงช้างที่พวกฉินสือโอวขุดขึ้นมาส่วนใหญ่ก็มีอายุยืนห้าสิบถึงหนึ่งร้อยปีแล้วทั้งนั้น
เวลาราวๆ หนึ่งสัปดาห์ ฉินสือโอวขุดหอยงวงช้างขึ้นมาได้ห้าพันกิโลกรัม บัตเลอร์ที่อาศัยอยู่ที่นี่เป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ ก็ช่วยกระจายหอยงวงช้างไปยังสาขาใหญ่หลายแห่งอย่างต่อเนื่อง
น้ำทะเลลดระดับวันสุดท้าย ในเวลานี้น้ำทะเลลดระดับลงไปได้ไม่มากแล้ว ถึงขั้นที่ว่าหากมองดูชายฝั่งทะเลก็แทบจะไม่เห็นร่องรอยของระดับน้ำทะเลที่ลดลงเลย
ฉินสือโอวนำชุดดำน้ำกับมีดขึ้นมาไว้บนเรือด้วย เมื่อหาตำแหน่งของไร่ไข่มุกเจอแล้วเขาก็จะดำน้ำลงไป
ผ่านการเพิ่มพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนอย่างต่อเนื่องมาหลายเดือน ในที่สุดราชาหอยนางรมลอยก็มีไข่มุกสีดำเม็ดใหญ่ให้ฉินสือโอวแล้ว เม็ดที่ใหญ่ที่สุดมีขนาดเท่ากันกับไข่นกพิราบ เม็ดมีขนาดค่อนข้างเล็กก็มีประมาณสิบเม็ด
ฉินสือโอวต้องการเก็บไข่มุกสีดำพวกนี้กลับไป หลังจากนั้นนี่ก็จะเปลี่ยนมันเป็นวัสดุสำหรับแหวนแต่งงาน
ว่ายไปในน้ำอย่างช้าๆ ฉินสือโอวมาถึงด้านบนแนวปะการังที่เป็นที่อยู่ของหอยนางรมลอยแล้ว แค่แป๊บเดียวเขาก็หาราชาหอยที่โดดเด่นเหนือหอยธรรมดาๆ ได้พบ ต่อจากนั้นจึงดำน้ำลงไปข้างล่างทันที
เขาควบคุมให้มันเปิดฝาออก ภายใต้เนื้อหอยสีชมพู ไข่มุกสีดำกองโตก็ปรากฏตัวออกมาด้วยท่าทีเขินอาย
ใช้มือลูบตัวส่วนลำตัวขนาดใหญ่ของราชาหอย เขารู้สึกเสียดายอยู่เล็กน้อยเนื่องจากไข่มุกสีดำพวกนี้มีขนาดใหญ่เกินไป เขาจึงต้องใช้มีดผ่าเนื้อของมันถึงจะนำไข่มุกออกมาได้ ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนี้ราชาหอยก็อาจจะต้องตาย
เขาถอนหายใจออกมา ในที่สุดฉินสือโอวก็หักใจแล้วลงมีดกับมัน หลังจากใช้มีดแหลมเล่มเล็กผ่าเสร็จแล้ว เขาก็ใช้มือลูบและบีบเนื้อของหอยเพื่อนำไข่มุกแต่ละเม็ดออกมาอย่างเบามือ
ขณะเดียวกันก็ถ่ายทอดพลังโพไซดอนให้กับภายในร่างกายของหอยอย่างเต็มที่ ส่งจิตสำนึกแห่งโพไซดอนทั้งสี่สายออกไปพร้อมกัน พวกมันพุ่งออกไปราวกับน้ำที่เปิดจากก๊อก
เขาพยายามผ่าเนื้อหอยให้มีปากแผลที่เล็กที่สุดเพื่อเอาไข่มุกสีดำออกมา โดยหวังว่าจะสามารถรักษาชีวิตของราชาหอยเอาไว้ได้
หลังจากเอาไข่มุกสีดำที่มีขนาดใหญ่ที่สุดออกมาได้สิบกว่าเม็ด ภายในร่างกายของราชาหอยก็ยังมีไข่มุกขนาดค่อนข้างเล็กที่เรียงติดอยู่ด้วยกัน ทีแรกฉินสือโอวอยากเอาพวกมันออกมาให้หมด ทว่าเขาสัมผัสได้ว่าราชาหอยยังมีลมหายใจอยู่ เขาจึงรีบยั้งมือเอาไว้
ถ่ายทอดพลังโพไซดอนต่อ ฉินสือโอวก็พอจะสัมผัสได้ว่าพลังชีวิตของราชาหอยเสียหายอย่างรุนแรง จวนเจียนจะหมดลมหายใจทว่ายังมีชีวิตอยู่จริงๆ
นี่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและดีใจเป็นอย่างมาก ไม่สามารถเก็บไข่มุกสีดำที่เหลือได้แล้ว หากลงมีดอีกครั้ง คาดว่านั่นคงทำให้ฟางเส้นสุดท้ายของราชาหอยต้องขาดสะบั้นลง
เขาบังคับให้ราชาหอยปิดฝา ฉินสือโอวใส่ไข่มุกสีดำทั้งยี่สิบเม็ดไว้ในกระเป๋ากางเกง ตอนนี้เขาได้ของที่จะนำไปทำแหวนแต่งงานแล้ว
เขาว่ายวนไปรอบๆ ฝูงหอยนางรมลอยขยายใหญ่ขึ้นมาก อาศัยอยู่บนแนวปะการังอย่างแน่นขนัด มีทั้งตัวใหญ่ตัวเล็ก อยู่กระจัดกระจายกันอย่างอิสระ
ฉินสือโอวบังคับให้พวกมันเปิดฝาออกราวกับนายพลตรวจสอบพลทหาร ขอเพียงมีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือของเด็กทารก หอยนางรมลอยตัวนั้นก็จะมีไข่มุกสีดำอยู่ข้างใน ไข่มุกสีดำบางส่วนยังมีขนาดแค่เท่ากันกับเมล็ดงา ไข่มุกสีดำตามธรรมชาติเกิดขึ้นยากมาก
เขาทิ้งไข่มุกธรรมดาบางส่วนไว้ที่แนวปะการังผืนนี้ เพื่อที่จะได้ควบคุมให้หอยนางรมลอยรับเม็ดไข่มุกเข้าไป ซึ่งจะง่ายต่อการผลิตไข่มุกสีดำ และจะทำให้ระดับความเร็วเพิ่มขึ้นถึงหนึ่งร้อยเท่า
ก็จริงที่ว่านี่คือการทุจริต แต่อยู่ๆ คงไม่มีใครเอาไข่มุกสีดำมาทุบดูว่าข้างในเป็นอย่างไรหรอกใช่ไหมล่ะ?
เมื่อจัดการหอยนางรมลอยเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉินสือโอวก็นำไข่มุกที่เก็บมาได้ว่ายขึ้นไปสู่ผิวน้ำอย่างมีความสุข ศีรษะเพิ่งจะโผล่พ้นผิวน้ำทันใดนั้นเงามืดขนาดใหญ่ก็เข้ามาโจมตีเขา
ฉินสือโอวรู้สึกเหมือนหมวกดำน้ำถูกอะไรสักอย่างชนเข้าอย่างจัง ออกซิเจนเหลวที่อยู่ข้างในก็สั่นคลอนอย่างต่อเนื่อง จนเขาเกือบจะสำลัก
เขารีบกลับลงมาในน้ำอีกครั้ง ฉินสือโอวพยายามควบคุมการหายใจให้เป็นปกติ เพียงไม่นานเขาก็พบว่าการหายใจเป็นไปอย่างลำบาก เพราะมันฉุนขึ้นมาถึงหลอดลมของเขาอยู่หลายครั้ง
ปกติแล้วจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ หมวกดำน้ำจะมีการหมุนเวียนออกซิเจนเหลว ร่างกายของเขาสามารถปรับตัวเข้ากลับสภาวะแบบนี้
หลังจากนั้นเขาก็เดาสาเหตุได้ทันที ซึ่งนั่นน่าจะเป็นเพราะเมื่อสักครู่นี้หมวกคงจะถูกกระแทกจนแตก จนทำให้มีน้ำทะเลไหลเข้ามาหรือออกซิเจนเหลวที่อยู่ข้างในก็อาจจะไหลออกไปแล้วนั่นเอง!
……………………………………………
ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1335 ราชาหอยผู้รอดชีวิต
Posted by ? Views, Released on November 8, 2021
, ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา
ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท
หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง
แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้
นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา
แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี
นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก
จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน
กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี
ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป
ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’
ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา
จากนั้นมา…
จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้
และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!