ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1312 ลู่ทางใหม่

ฉินสือโอวไปหาบัตเลอร์แล้วโบกมือถือไปมาพลางพูดว่า “ข่าวดี บางทีอาหารทะเลแบรนด์ของเราอาจจะแทรกเข้าไปได้”
ลุงหนวดผิวสีออกสีหน้าตื่นเต้น “จริงเหรอ?”
ฉินสือโอวยักไหล่ “ฉันต้องไปคุยกับคาเมรอนหน่อย ตอนนี้เรื่องเริ่มจะซับซ้อนขึ้นมาแล้ว”
ก็ซับซ้อนจริงๆ ชีวิตคนเราหากไร้กิเลสก็ไร้ความกลัว เมื่อก่อนฉินสือโอวไม่สนใจว่าหนังเรื่องนี้จะถ่ายทำอย่างไร เขายินดีให้นิมิตส์เข้าร่วมการถ่ายทำด้วยซ้ำ
แต่ว่าตอนนี้เขาอยากจะได้ผลประโยชน์จากมันแล้ว แน่นอนไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อเมืองและอาจเพื่อทำให้วินนี่ดีใจ แต่ไม่ว่าจะพูดว่าอย่างไร พอมีความคิดก็ต้องมีแผน และก็จะมีเรื่องยุ่งยากตามมา
ฉินสือโอวผิวปาก นิมิตส์ที่เกาะอยู่บนราวตากผ้ากระพือปีกแล้วบินกลับมาจากนั้นก็มาจับที่ไหล่เขา ดูสง่าผ่าเผยราศีจับ
พอหาคาเมรอนเจอ ฉินสือโอวก็พูดว่า “อาจารย์ ผมมีเรื่องบางอย่างที่คิดว่าเราควรปรึกษากันหน่อย”
การคุยกันระหว่างคนฉลาดนั้นช่างง่ายดาย ไม่ต้องให้เขาพูดต่อ คาเมรอนก็รู้ถึงจุดประสงค์ที่เขามา “เรื่องแทรกโฆษณาอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินเหรอ?”
ฉินสือโอวยักไหล่แล้วเอ่ยถาม “ทำไม่ได้จริงๆ เหรอ?”
คาเมรอนถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ฉิน ที่จริงเรื่องนี้น่ะไม่ยาก เพียงแต่ ช่างเถอะ ธุรกิจก็คือธุรกิจ ตอนนั้นคุณไม่ได้คุยเป็นธุรกิจกับผม เพราะฉะนั้นผมเองก็อาจควรเห็นแก่คุณธรรม ความสัมพันธ์อะไรพวกนี้ โอเค แทรกโฆษณาของพวกคุณได้ไม่มีปัญหา”
พอเขาพูดแบบนั้น หัวข้อต่อไปที่ฉินสือโอวจะพูดก็เริ่มพูดยากเสียแล้ว นิสัยของเขาต้องใช้ไม้อ่อนใช้ไม้แข็งไม่ได้ แล้วจะพูดเรื่องที่จะให้พวกเขาไปถ่ายทำที่เกาะแฟร์เวลได้อย่างไร? ออกจะทำคนลำบากใจไปสักหน่อย
ดังนั้นเขาเลยถามลองเชิงดู “เฮ้ เพื่อน ผมอยากถามหน่อย ตอนนี้พวกคุณเลือกสถานที่ถ่ายทำกันหรือยัง? ความหมายผมก็คือ ในหนังพวกคุณจะมีเรื่องราวเกี่ยวกับฟาร์มปลาด้วยไม่ใช่เหรอ? งั้นพวกคุณจะถ่ายฉากฟาร์มปลาที่ไหน?”
คาเมรอนชี้ไปที่ด้านหลังแล้วพูดว่า “แค่ทำฉากง่ายๆ ที่นี่ก็สร้างฟาร์มปลาออกมาได้แล้ว”
สมองของฉินสือโอวโลดแล่นอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็คิดวิธีหนึ่งได้ทันใดจึงรีบพูดขึ้นว่า “คาเมรอนฟังนะ คุณก็รู้ผมเป็นใคร ตอนนั้นผมเคยบอกว่าเรื่องนี้พวกคุณทำได้ตามสบาย ผมไม่ยื่นมือเข้าไปแทรก และผมก็จะไม่แบ่งกำไรของคุณ”
“แน่นอน ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ขอให้แทรกโฆษณาไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ผมกลืนคำพูดตัวเอง ฉะนั้นผมเลยเกรงใจ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะชดเชยคุณหน่อย อย่างเช่นฉากฟาร์มปลา คุณสามารถไปถ่ายที่ฟาร์มปลาของผมได้”
ได้ยินแบบนั้น คาเมรอนก็ตื่นเต้นดีใจยกใหญ่และถามว่า “จริงเหรอ? เพื่อน คุณเปลี่ยนไป เอ่อ เป็น เอ่อ ผมไม่รู้ควรพูดว่าอะไร จำได้ว่าก่อนหน้านี้คุณไม่อนุญาตให้ผมไปทำความเสียหายในฟาร์มปลาของคุณไม่ใช่เหรอ”
ใช่ ที่จริงคาเมรอนเคยบอกว่าอยากไปถ่ายทำที่ฟาร์มปลาของเขา แต่ตอนนั้นฉินสือโอวไม่เห็นด้วย เพราะการถ่ายหนังไม่ใช่การเล่นแต่เป็นการทำลาย
การวางราง ติดตั้งทาวเวอร์เครนจะเป็นการทำลายสนามหญ้าและหาดทราย คนกองถ่ายเยอะเสียขนาดนั้น กินอะไรเดี๋ยวก็โยนขยะทิ้งเกลื่อน ตอนถ่ายหนังก็จะทำอุปกรณ์มากมาย พอไม่ได้ใช้แล้ว ของพวกนี้จะจัดการอย่างไร?
ฉินสือโอวยิ้มอย่างใจดี “เพื่อที่จะชดเชย เจมส์ เพื่อที่จะชดเชยไปกับความวุ่นวายที่ผมก่อให้คุณ ผมยินดีสละพื้นที่ในฟาร์มปลาให้”
ชื่อเต็มของคาเมรอนคือเจมส์ คาเมรอน ท่านชายฉินเรียกเขาว่าเจมส์ก็เพื่อกระชับความสัมพันธ์ของทั้งสองคน
ต้องบอกเลยว่าการทำแบบนี้ออกจะสยองนิดๆ คาเมรอนจงใจขยับตัวสองทีแล้วพูดว่า “การเปลี่ยนแปลงของคุณทำให้ผมแปลกใจมาก ฉิน แต่ว่าผมก็ดีใจมากที่ได้เห็นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น นี่เป็นเรื่องที่ดี จริงไหม?”
รอจนคาเมรอนเดินจากไป รอยยิ้มบนหน้าของฉินสือโอวก็ค่อยๆ จางลง นี่ก็เป็นเรื่องดีจริงๆ เพียงแต่คงดีได้ไม่เท่าคาเมรอน
เขายินดีให้คาเมรอนยืมพื้นที่ส่วนหนึ่งของฟาร์มปลามาใช้ แต่ไม่ใช่ฟาร์มปลาต้าฉินที่ผู้กำกับคิดไว้ แต่เป็นชายฝั่งฟาร์มปลาสาธารณะของเมือง นั่นก็ฟาร์มปลาเหมือนกัน แล้วอีกอย่างตอนนี้เขาก็ตัดสินใจได้
เริ่มแรก ฉินสือโอวไม่ให้กองถ่ายใช้พื้นที่ฟาร์มปลาของเขาเพื่อป้องกันความเสียหาย เพราะเขาเองไม่มีแรงที่จะเปลี่ยนสถานที่ถ่ายทำให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เขาไม่อยากเปิดฟาร์มปลาให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวหรอก
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เมืองต้องการโปรแกรมท่องเที่ยวใหม่ และแน่นอนว่าสถานที่ถ่ายทำฉากหนังฮอลลีวูดเรื่องหนึ่งก็เป็นลูกเล่นที่เพียงพอ
นอกจากนี้ถ้ากองถ่ายทำความเสียหายให้สิ่งแวดล้อมของเมือง งั้นก็จ่ายเงินชดเชยแล้วกัน เขาเชื่อว่าเทศบาลท้องถิ่นที่วินนี่นำอยู่ไม่มีทางออมมือแน่
เขากับคาเมรอนต่อรองกันแบบง่ายๆ เรื่องนี้ยังไม่ได้ข้อยุติ กองถ่ายกับฝ่ายนักลงทุนยังต้องประชุมกัน เพราะพวกเขาเริ่มลงทุนกันที่ไมอามีแล้ว
พวกเขาปรึกษากันภายในจนได้ผลสรุปเรียบร้อยก็ยังต้องเจรจากับเมืองแฟร์เวลอีก ได้รับการสนับสนุนทางทรัพยากรแบบไหนได้บ้าง มีสิทธิทำอะไรบนเกาะบ้าง ต้องจ่ายอะไรบ้าง เป็นต้น
ฉินสือโอวโทรหาวินนี่แล้วเล่าสิ่งที่เขาคิดให้ฟัง
วินนี่ค่อนข้างจะเฉยๆ กับเรื่องนี้ เธอคิดว่าฉากหนังอาศัยเอฟเฟกต์มากกว่า โดนเฉพาะหนังเรื่องนี้ที่ขายเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ เน้นฝีมือการแสดงไม่ใช่ฉากหลัง ฉะนั้นยังไม่แน่ว่าจะเป็นประโยชน์กับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจริง
ยกตัวอย่างเช่นเรื่องอภินิหารแหวนครองพิภพทั้งสามภาค ซึ่งริเริ่มกระแสความคลั่งไคล้ในการชมภาพยนตร์ทั่วโลก เป็นที่รู้จักในเรื่องสภาพแวดล้อมที่งดงามและลึกลับ แต่พอหนังออกฉายก็ไม่ได้ส่งผลที่น่าประทับใจกับการท่องเที่ยวนิวซีแลนด์ เพราะสถานที่ถ่ายทำจริงไม่ได้สวยขนาดนั้น ฉากในหนังก็ล้วนแล้วแต่เป็นผลจากเอฟเฟกต์คอมพิวเตอร์
นี่ก็คือเหตุผลที่พอฉินสือโอวเปลี่ยนใจแล้วคาเมรอนไม่ได้คิดอะไรมาก ฉินสือโอวสร้างภาพลักษณ์เป็นฤาษีที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก การแทรกโฆษณาอาจมองได้ว่าเป็นเพราะบัตเลอร์ยุยงเขา
เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะตัดสินใจได้ในวันสองวัน ฉินสือโอวกับเหมาเหว่ยหลงอยู่ที่นั่นต่อ ตอนกลางวันไปอาบแดดที่หาดไมอามี ดูสาวสวย ตกกลางคืนก็นอนคุยกันบนระเบียง
แน่นอน ฉินสือโอวยังมีงานที่สำคัญกว่า นั่นก็คือรีบย้ายแก้วน้ำลึกจากในแอ่งมหาสมุทรไปที่นอกชายฝั่งและสร้างวังคริสทัลขึ้นมา
นิมิตส์ก็ค่อนข้างยุ่งแล้ว มันต้องทำท่าต่างๆ ตามที่เจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคต้องการหน้ากล้อง เครื่องบันทึก เครื่องจับภาพสามมิติอยู่เรื่อยๆ และเอามันเป็นพิมพ์เขียวจากนั้นก็สร้างนกโจรสลัดใหญ่ตัวใหม่ที่เชื่องออกมา
ตอนแรกฉินสือโอวจะอยู่เป็นเพื่อนมัน ตอนหลังขอแค่อยู่ในที่ที่มันมองเห็นก็พอแล้ว มันจะทำท่าพื้นฐานตามที่เจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคบอกด้วยตัวเอง
ไม่นานบาทหลวงของพระเจ้าก็พิชิตกองถ่าย เสียวหลี่จือลงรูปคู่เขากับนิมิตส์ลงทวิตเตอร์ทุกวัน พอเป็นแบบนั้นความนิยมของนิมิตส์ในอเมริกาเลยพุ่งสูงกระฉูด พอๆ กับความนิยมของหู่จือกับเป้าจือที่แคนาดาเลย
ฉินสือโอวหาดูในเน็ตโดยเฉพาะว่ามีบริษัทที่ทำอาหารนกไหม จะได้ให้นิมิตส์ไปเป็นพรีเซนเตอร์สักอัน…
หลังจากมาไมอามีบิลลี่ก็มาหาเขาอย่างตื่นเต้น พอเจอหน้าก็ตะโกนสุดเสียง “ฉันจะซื้อไมอามี!”
………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset