ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1120 สวนใหญ่ทั้งห้าแห่ง

เสี่ยวเถียนกวาเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว การคลานเพื่อออกกำลังกายแขนขาเล็กๆ ของเธอ ทำให้ร่างกายทั้งส่วนบนและส่วนล่างมีพละกำลัง ดังนั้นความเร็วในการคลานจึงค่อยๆ เพิ่มขึ้น เริ่มแรกทำได้เพียงปิดล้อมลูกอินทรีทองติงต๊องเอาไว้ แต่หลังจากนั้น เธอก็ค่อยๆ ไล่เหล่าสัตว์เลี้ยงในห้องรับแขกให้วิ่งหนีกันอุตลุดได้แล้ว
หู่เป้าฉงหลัวมาหาฉินสือโอวด้วยความน้อยอกน้อยใจ อยากจะให้คนเป็นพ่อให้ความเป็นธรรมกับพวกมัน ทว่าพ่อยุ่งอยู่กับงาน ไม่มีเวลามาสนใจพวกมัน พวกมันจึงทำได้แค่วิ่งหนีอุตลุดกันต่อไป
อันเดร์วนดูรอบๆ ฟาร์มปลาอยู่หลายวันแล้ว เขาออกแบบสวนดอกไม้ไว้หนึ่งแบบ แล้วให้ฉินสือโอวกับวินนี่มาดู
เนื่องจากสภาพพื้นที่ของฟาร์มปลามีลักษณะแคบและยาว ดังนั้นสวนดอกไม้ที่อันเดร์ออกแบบจึงมีรูปทรงแบบเกลียวคลื่น เข้ากันกับมหาสมุทรที่อยู่ข้างๆ กันได้ดี ซึ่งมีความหมายโดยนัยว่าเป็นสวนดอกไม้ที่มีลักษณะเด่นของมหาสมุทรอยู่ด้วย
สวนดอกไม้มีพื้นที่ราวๆ สิบเฮกตาร์โดยประมาณ อาจจะดูเหมือนว่ามีพื้นที่ไม่น้อย ทว่าในความเป็นจริงแล้วมีขนาดเพียงหนึ่งตารางกิโลเมตรเท่านั้น เล็กกว่าไร่องุ่นอยู่เยอะเลยทีเดียว
พอเห็นเนื้อที่ ฉินสือโอวก็ส่ายหัว แล้วพูดว่า “ทำไมพวกเราไม่ทำให้มันใหญ่ขึ้นอีกหน่อยล่ะครับ? ถึงยังไงฟาร์มปลาของผมก็มีพื้นที่ ที่ใหญ่พออยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ทำสวนดอกไม้แบบเหนือระดับสักร้อยกว่าเฮกตาร์เลยเถอะ!”
ตอนนี้เขาไม่ขาดแคลนเงินทอง เลยอยากมอบขวัญที่วินนี่ชอบให้กับเธอ อีกอย่างคือเธอก็ไม่ค่อยสนใจเครื่องประดับกับพวกน้ำหอมเสื้อผ้าแบรนด์เนมเท่าไร เครื่องประดับชุดเทพีแห่งรัตติกาลชุดนั้น ตั้งแต่ที่รับของขวัญมา เธอยังสวมมันไม่เกินสองครั้งด้วยซ้ำ
วินนี่ชอบสวนสาธารณะ ฉินสือโอวจึงอยากทำสวนสาธารณะขนาดใหญ่ๆ เพื่อทำให้เธอมีความสุข
เมื่อฟังที่เขาพูด อันเดร์ก็หัวเราะออกมาเสียงดัง “เพื่อน สวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดในโลก คือสวนสาธารณะแห่งชาติที่ดูไบกำลังสร้างอยู่ ที่นั่นก็ยังใช้พื้นที่ไม่เกินสองร้อยเฮกตาร์ อีกอย่างนายรู้ไหมว่าต้องใช้เงินทุนกับกำลังคนเยอะแค่ไหน?”
ฉินสือโอวตบหน้าอกพร้อมกับพูดว่า “ผมมีเงิน”
อันเดร์จึงพูดอีกว่า “ถ้าอย่างนั้นนายเตรียมตัวจะจ้างคนทำสวนหนึ่งร้อยคนให้มาคอยดูแลสวนแล้วหรือยัง? พูดตรงๆ เลยนะ เจ้าหนุ่ม สวนสาธารณะก็เหมือนกันกับปราสาท สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ได้อยู่ที่ว่าจะสร้างอย่างไร แต่อยู่ที่การดูแลรักษา! ถ้าดูแลรักษาได้ไม่ดี สวนแห่งนี้ก็จะกลายเป็นซากปรักหักพัง”
ฉินสือโอวถามเขาอย่างสองจิตสองใจว่า “ต้องใช้คนดูแลเยอะขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”
อันเดร์ไหวไหล่ “ต้องใช้คนเยอะๆ เท่านั้นจะใช้น้อยกว่านั้นไม่ได้ จะลองยกตัวอย่างให้นายฟังอีกอย่างละกัน พระราชวังแวร์ซายส์ของประเทศฝรั่งเศส มีพื้นที่แค่ 101 เฮกตาร์เท่านั้น แต่เพื่อที่จะดูแลรักษามัน จึงต้องจ้างพนักงานถึงสี่ร้อยคน!”
ฉินสือโอวรู้สึกตกใจกับจำนวนอ้างอิงนี้มาก ที่ฟาร์มปลาตอนนี้ทั้งชาวประมงและพวกทหารรวมกันแล้วยังได้แค่ยี่สิบกว่าคน ถ้าต่อไปต้องจ้างนักจัดแต่งสวนหลายร้อยคน แบบนั้นอย่าว่าแต่ความกดดันเรื่องการเงินเลย แค่เรื่องการควบคุมดูแลก็มีปัญหาหนักแล้ว
อีกทั้งถ้าต้องอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกันกับคนหลายร้อยคน แค่ฉินสือโอวลองนึกภาพความวุ่นวายแบบนั้น ในใจของเขาก็แอบกลัวจนตัวสั่นแล้ว
อันเดร์จึงพูดปลอบเขาว่า “ไม่เป็นไร ที่จริงแล้วทั้งอุทยานและสวนดอกไม้ ต่างก็สามารถขยายพื้นที่ได้เหมือนกัน นายค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปไม่ดีกว่าเหรอ? สร้างสวนดอกไม้ส่วนนี้ก่อน ถ้าพืชคลุมดินกับดอกไม้สามารถโตได้แบบไม่มีปัญหาอะไร ถึงตอนนั้นค่อยขยายพื้นที่ก็ไม่สาย”
พอเข้าใจเรื่องนี้ ฉินสือโอวก็พยักหน้ารับ อันเดร์พูดถูกแล้ว เขาไม่ควรทำอะไรอย่างผลีผลามเกินกำลัง
วินนี่ก็ชื่นชมคำพูดของอันเดร์เช่นกัน เธอแอบดึงฉินสือโอวไว้ แล้วกระซิบเสียงเบาว่า “ที่รักคะ จริงๆ แล้ว ฉันแค่หวังให้คุณสร้างสวนดอกไม้เล็กๆ ใช้พื้นที่สักพันสองพันตารางเมตรก็พอแล้วค่ะ แบบนั้นฉันจะได้เป็นคนดูแลเองด้วย เนื้อที่สิบเฮกตาร์ ก็ใหญ่เกินไปนิดหนึ่งแล้ว”
ฉินสือโอวกลับรู้สึกว่าเนื้อที่ขนาดสิบเฮกตาร์ไม่ถือว่าใหญ่ ความยาวหนึ่งกิโลเมตร กว้างหนึ่งร้อยเมตร เดินเล่นหนึ่งรอบก็ใช้เวลาแค่ไม่เท่าไร
สวนของฟาร์มปลาแคบและยาวเกินไป เพื่อความสวยงามและเพื่อให้ง่ายต่อการก่อสร้าง อันเดร์จึงออกแบบเป็นห้าเขตใหญ่ ถ้าดูจากแปลนที่ร่างไว้ สวนสาธารณะทั้งห้าเขตนี้เกือบจะแบ่งสวนแห่งนี้ให้มีขนาดเท่ากันทั้งหมด
เขตใหญ่เขตที่หนึ่งมีลักษณะเป็นแบบระบบนิเวศวิทยาทางธรรมชาติ เชื่อมต่อกับลำธารสายเล็กที่ทอดยาวแต่คดเคี้ยวลงมาจากเทือกเขาเคอร์บัล ลักษณะภูมิประเทศของเขตพื้นที่ตรงส่วนนี้ค่อนข้างซับซ้อน อันเดร์ดำเนินการก่อสร้างอย่างชาญฉลาด มีทางเดินรวมถึงขั้นบันไดหินวนขึ้นไปรอบๆ เนินเขาเล็กๆ ทำให้สามารถเดินขึ้นไปชมวิวจากด้านบนได้
สวนแห่งนี้จะเริ่มดำเนินการก่อสร้างอย่างอลังการ จะต้องติดตั้งและจัดวางหลายสิ่งหลายอย่าง หลังจากสร้างแล้วจะล้อมรั้วไว้ข้างๆ มีศาลาพักผ่อนจำนวนมาก ด้านนอกศาลาจะมีเนินลาดเอียง บนเนินปกคลุมด้วยพืชไม้ดอกระย้า อีกทั้งบริเวณรอบๆ ยังมีลำธารสายเล็กที่ไหลลงมาจากเทือกเขาเคอร์บัลล้อมอยู่รอบด้าน
นอกจากนี้แล้ว อันเดร์ยังทำทะเลสาบเล็กๆ ไว้บริเวณตรงกลางของพื้นที่ ดังนั้นเมื่อสายธารจากบนภูเขาไหลหลั่งลงมา ละอองน้ำตกกระทบลงกลางน้ำ เมื่อถึงเวลานั้นก็จะมีเสียงน้ำไหลริน เต็มไปด้วยลมหายใจของธรรมชาติ
เขตที่สองเป็นสวนสไตล์ยุโรป ออกแบบตามพระราชวังโรมันโบราณ ข้างสวนล้อมรอบด้วยกำแพงพุ่มไม้ที่ถูกตัดแต่งเป็นทรงกลม เพื่อใช้แบ่งแยกทั้งสองเขตออกจากกัน จุดเด่นในสวนแห่งนี้คือรูปปั้นสไตล์ยุโรปและปราสาทไซส์มินิ ต่อไปเสี่ยวเถียนกวากับน้องชายน้องสาวจะได้มาเล่นกันที่นี่
เขตที่สาม ก็คือการจัดแต่งอุทยานแบบจีนที่ฉินสือโอวค่อนข้างชื่นชอบ อันเดร์ลอกแบบมาจากสวนจัวเจิ้ง
สวนจัวเจิ้งเป็นจุดสุดยอดของศิลปะการตกแต่งสวนในหมู่บ้านริมน้ำเจียงหนาน เกาะแฟร์เวลมีทรัพยากรน้ำอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ อันเดร์จึงคิดว่าน่าจะสามารถสร้างทะเลสาบและลำธารสายเล็กๆ ด้วยแรงงานคนได้ พอถึงเวลานั้นจะตกแต่งเสริมด้วยสิ่งก่อสร้างที่เป็นแบบชนชาติจีน สร้างบรรยากาศได้อย่างเต็มที่
เขตที่สี่เป็นเขตที่ปกคลุมไปด้วยพืชไม้ดอกระย้า ขอแค่เป็นพืชดอกที่เหมาะกับสภาพแวดล้อมและสภาพอากาศของนครเซนต์จอห์น ก็สามารถนำมาปลูกได้ทั้งสิ้น ใช้ความหลากหลายของพืชนานาชนิดเพื่อให้ได้รับชัยชนะ เช่นนี้แล้วพอถึงฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูใบไม้ผลิ ในสวนดอกไม้จะงดงามราวกับสวรรค์สรรค์สร้าง หากพูดถึงด้านความหมายกันอย่างจริงจัง แบบนี้ถึงจะเป็นสวนดอกไม้ที่วินนี่เข้าใจ
เขตสุดท้าย เป็นจุดลงพู่กันแต้มสุดท้ายของฟาร์มปลา พื้นที่บริเวณนี้ปกคลุมเขตบ่อน้ำร้อนอยู่พอดี อันเดร์อยากจะสร้างทั้งหมดให้กลายเป็นสวนดอกไม้ในร่ม เพื่อปลูกพืชพันธุ์เขตร้อนและเขตอบอุ่นที่หาไม่ได้ในท้องถิ่นของนิวฟันด์แลนด์ ส่วนบ่อน้ำร้อนก็จะซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางพืชพันธุ์เหล่านี้ มีทั้งกลิ่นอายของธรรมชาติและบรรยากาศแบบต่างประเทศในเวลาเดียวกัน
ฉินสือโอวคิดว่าการออกแบบเช่นนี้มีความยิ่งใหญ่อลังการที่มากพอแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะค่อนข้างสลับซับซ้อน เมื่อถึงตอนนั้นจะกลายเป็นว่าไม่กลมกลืนกันหรือเปล่า
วินนี่ลองคิดๆ ดูแล้วพูดขึ้นมาว่า “ฟาร์มปลาของเราใหญ่มาก บางทีที่คุณอังเดรออกแบบมาแบบนี้อาจจะเป็นเพราะเขาอยากทำไว้เผื่อในอนาคตหรือเปล่า คุณไม่ได้คิดไว้ว่าต่อไปจะทำการขยายพื้นที่สวนดอกไม้หรอกเหรอคะ? ถ้าอย่างนั้นส่วนของสวนดอกไม้ที่ขยายออกไป ก็ใช้การตกแต่งแบบเดียวกันได้ ใช้ทั้งห้าเขตนี้เป็นจุดศูนย์กลาง แบบนั้นก็จะไม่ดูสลับซับซ้อนเกินไปแล้วล่ะค่ะ”
สวนดอกไม้มีรูปแบบลักษณะเป็นเอกภาพมากเกินไป สำหรับสวนดอกไม้ขนาดเล็กนี่อาจจะเป็นข้อดี แต่หากเป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ ก็ไม่จำเป็นต้องตกแต่งให้เป็นแบบเดียวกันทั้งหมดจนทำให้ดูจืดชืด เนื่องจากสวนดอกไม้ขนาดใหญ่มีพื้นที่ที่มากพอ ของที่จะจัดแสดงก็มีอย่างเพียงพอเช่นกัน ออกแบบให้ซับซ้อนสักหน่อย ถึงจะทำให้ดูมีสีสันหลากหลาย
หลังจากฉินสือโอวปรึกษากันกับวินนี่แล้ว พวกเขาก็ยืนยันแผนการออกแบบอันนี้ไปอย่างคร่าวๆ ขณะที่อันเดร์ออกแบบเขาก็ได้คาดการงบประมาณไว้ให้แล้วเช่นกัน หากจะสร้างสวนแห่งนี้ขึ้นมา เช่นนั้นจะต้องใช้เงินทุนอย่างน้อยยี่สิบล้านดอลลาร์แคนาดา!
สำหรับคุณชายฉินแล้ว เงินยี่สิบล้านไม่ได้สร้างความกดดันอะไร เขาบอกให้อันเดร์ทำแบบนี้ได้เลยไม่มีปัญหา อันเดร์พูดกับเขาว่า “ฉิน นายเห็นไหมว่าในสวนดอกไม้มีหลายๆ สถานที่ ที่สร้างขึ้นมาได้ง่ายมาก โดยเฉพาะพื้นที่บริเวณแกนกลาง”
“ดังนั้นฉันจึงขอแนะนำให้พวกนายสร้างสถานที่พวกนี้เอง ปลูกต้นไม้และพืชดอกที่ชอบ วางแปลนด้วยแบบที่คุ้นเคย เพื่อที่สุดท้ายเมื่อสร้างสวนเสร็จแล้ว พวกนายได้จะรู้สึกถึงความสำเร็จและมีความรู้สึกที่เห็นพ้องกัน ถ้าหากจ้างทีมงานก่อสร้างมาดำเนินการก่อสร้างให้อย่างเดียว เช่นนั้นสวนดอกไม้ที่ได้มา จะมีความหมายอะไร ใช่ไหมล่ะ?”
สวนดอกไม้ชั้นนำของโลกอย่างสวนพฤกษศาสตร์แห่งชาติเคอร์สเทนบอส์ชของประเทศแอฟริกาใต้ สวนนงนุชประเทศไทย สวนโบโบลีของอิตาลี สวนเอ็กเบอรีของประเทศอังกฤษ สวนเดสกันโซ่ในรัฐแคลิฟอร์เนียของสหรัฐอเมริกา สวนพฤกษศาสตร์ฮันทิงตันของอเมริกาและสวนบูชาร์ดของรัฐบริติชโคลัมเบียและอื่นๆ ในขั้นแรกล้วนแต่เริ่มมาจากการสร้างสวนดอกไม้ส่วนบุคคล หลังจากนั้นก็ได้พัฒนาขึ้นไปทีละขั้นๆ ถึงได้กลายมาเป็นสวนดอกไม้ชั้นนำระดับโลก
……………………………………………….