ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1040 สงครามทะเลาะวิวาท

อิสึซาโอะ อาโอยาม่ายกมือขึ้นอย่างเอาจริงเอาจังและอย่างใจเย็นว่า “เอาแบบนี้ดีกว่า เทซึกะซัง ผมจะให้ราคาฐานของผมกับคุณที่หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์แคนาดา! ถ้าคุณตาม ปลาตัวนี้ก็จะเป็นของคุณ แต่ถ้าคุณไม่ตาม งั้นก็น่าเสียดาย ผมก็จะรับมันมาด้วยความเสียใจเอง”
คำว่า ‘ดอลลาร์แคนาดา’ ที่เป็นคำสุดท้าย เขาพูดเน้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
เมื่อเขาพูดประโยคนี้ออกมา สถานที่จัดงานประมูลก็ไม่ปะทุอีก ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความช็อก มองไปที่คนญี่ปุ่นตัวเตี้ยคนนี้ราวกับมองคนบ้า ในสายตาของพวกเขา คนคนนี้เป็นคนบ้าจริงๆ
ฉินสือโอวกลับรู้สึกคุ้นเคยนิดหน่อยเมื่อได้ยินคำพูดของอิสึซาโอะ อาโอยาม่า มันเหมือนกับตอนที่เขาไปร่วมงานประมูลที่ตลาดสึกิจิ ครั้งหนึ่งเทซึกะ โกดะก็เคยพูดประโยคคล้ายๆ กันนี้กับเขา ในเวลานั้นอิสึซาโอะ อาโอยาม่ายอมรับความพ่ายแพ้และถอนตัวออกจากการประมูลไป
โชคชะตามีขึ้นมีลง วันนี้อิสึซาโอะ อาโอยาม่าตอบกลับไปด้วยประโยคเดียวกันให้กับเทซึกะ โกดะ แก้แค้นกันไปมาแบบนี้แล้วเมื่อไหร่มันจะจบ
จากนี้ก็รู้แล้วว่า อิสึซาโอะ อาโอยาม่าจับมือเป็นศัตรูกับเทซึกะ โกดะแล้วจริงๆ แม้แต่ประโยคที่เขาพูดเขายังจำไว้ในใจและหาโอกาสที่จะพูดออกมาเพื่อแก้แค้น
ทั้งหมดนี่บ่งบอกถึงลักษณะของคนญี่ปุ่นที่ได้รับอิทธิพลมาจากสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยซึ่งไม่ค่อยน่าประทับใจ จิตใจคับแคบเกินไป เขามองอิสึซาโอะ อาโอยาม่าก็พอที่จะยืนยันเรื่องนี้ได้แล้ว
เทซึกะ โกดะไม่เหมือนกับฉินสือโอวที่ปวดหัวตลอดทั้งวันและมีพลังโพไซดอนเปลี่ยนมันสมอง เขาต้องควบคุมสมาคมอาหารทะเลที่ใหญ่ที่สุดในโตเกียว ทุกวันเขาจะยุ่งจนตัวลอย เขาจะจำประโยคที่ตัวเองเคยพูดออกไปลวกๆ ได้อย่างไร?
เมื่อได้ยินการเสนอราคาของอิสึซาโอะ อาโอยาม่า สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจนน่าเกลียดมากในทันที พี่น้องมอร์รี่ยิ่งมีสีหน้าเหมือนคนที่กินอุจจาระ
เมื่อเห็นฉากนี้ บัตเลอร์ก็ทนไม่ไหวจนหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างไม่หยุดหย่อน เขาตบมือหัวเราะเสียงดัง “ฉันชอบคนญี่ปุ่นคนนี้! ดูท่าทางโง่เขลาของพี่น้องมอร์รี่ที่แสนบัดซบนั่นสิ ฉันอยากจะถ่ายรูปเก็บไว้จริงๆ จากนั้นก็จะโพสต์ลงบนทวิตเตอร์ของฉัน ฉันคิดว่าหลังจากที่พวกเขาเห็นท่าทางของตัวเอง มันจะต้องตลกมากแน่นอน”
ฉินสือโอวถอนหายใจ “ความอาฆาตของคนญี่ปุ่นนั้นน่ากลัวมากจริงๆ! อิสึซาโอะ อาโอยาม่าคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ นึกไม่ถึงว่าเขาจะเพิ่มราคาประมูลขึ้นเป็นสองเท่า!”
แต่เขาไม่ได้แปลกใจ ถ้าไม่พูดถึงงานประมูลระดับสูงพวกนี้ของโซเธบี้กับคริสตีส์ ก็ต้องเป็นงานประมูลริชชี่ของเบลคและบ่อยครั้งที่ราคาของสินค้าที่ประมูลออกไปมักจะสูงขึ้นหลายเท่าจากราคาต้น โดยเฉพาะตอนที่มีคนไม่พอใจ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ตอนนี้อิสึซาโอะ อาโอยาม่าเริ่มไม่พอใจเทซึกะ โกดะแล้ว ทั้งสองคนไม่ใช่แค่ไม่พอใจกัน แต่พวกเขาจะสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย
ดังที่สุภาษิตว่าการทำลายชีวิตของผู้อื่นก็เหมือนกับการฆ่าพ่อแม่ เทซึกะ โกดะโหดเหี้ยมเกินไปหน่อย นึกไม่ถึงว่าเขาจะร่วมมือกับตระกูลมอร์รี่และคิดว่าจะกำจัดอิสึซาโอะ อาโอยาม่าได้อย่างง่ายดาย สุดท้ายหลังจากที่เขาพบว่าตัวเองตกอยู่ในกับดักจะไม่ให้เขาบ้าคลั่งได้อย่างไร?
ถ้าพูดว่าหนึ่งล้าน ในราคานี้คนอื่นที่เข้าร่วมงานประมูลรู้สึกว่ายังสามารถยอมรับได้ แต่ในราคาหนึ่งล้านห้าแสนนั้นก็เพียงพอที่จะกำจัดความคิดของคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปได้แล้ว
หลังจากตกตะลึงอยู่สักพัก คนที่เข้าร่วมงานประมูลก็กลับมามีสติและลดแขนที่อยากลองประมูลลง พวกเขามองหน้ากันและนั่งลงเงียบๆ ดูคนญี่ปุ่นสู้กันอย่างสามัคคี นอกจากนั้นยังมีคนที่นำมือถือออกมาเพราะอยากบันทึกฉากที่ยิ่งใหญ่ครั้งนี้เอาไว้ด้วย
เทซึกะ โกดะเริ่มแสดงจุดยืนของเขาในฐานะที่เป็นเจ้าพ่อแห่งวงการอาหารทะเลญี่ปุ่นออกมา เขามองอิสึซาโอะ อาโอยาม่าอย่างเยือกเย็นและพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณอิสึ ธุรกิจมันก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าไม่ใช่องค์กรของคุณถูกผมยึด ก็คงเป็นองค์กรของผมที่ถูกคุณยึดไป…”
“คนเลวทรามแบบแก ยังจะมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ! แกไปร่วมมือกับพวกอเมริกันเพื่อมาแบ่งแยกตลาดของพวกเราได้ยังไง? ไอ้โง่! ไอ้โง่! ไอ้โง่!” หลังจากคำรามออกมาติดต่อกันสามครั้ง อิสึซาโอะ อาโอยาม่าก็กำหมัดด้วยความโกรธและทุบลงบนโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง “แกทำให้คนของจักรวรรดิญี่ปุ่นที่ยิ่งใหญ่อับอายจริงๆ! เทซึกะ โกดะ แกมันก็แค่คนที่ไม่มีความซื่อสัตย์! ฉันอิสึซาโอะ อาโอยาม่าจะมองว่าแกเป็นศัตรูได้อย่างไร? น่าอับอาย น่าอับอายจริงๆ!”
ฉินสือโอวปรบมืออยู่ในใจ ไม่ว่าจะพูดอย่างไร อิสึซาโอะ อาโอยาม่าคนนี้ก็มียังความกล้าหาญอยู่ ประโยคที่เขาเพิ่งจะพูดนั้นคล้ายกับใน ‘แปดเทพอสูรมังกรฟ้า’ ที่หน้าวัดเส้าหลินนิดหน่อย เสี่ยวเฟิงหัวเราะเยาะมู่หลงฟู่หลังจากที่จู่โจมเขา แต่เขากลับตอบโต้ได้อย่างสมบูรณ์ “เสี่ยวเฟิงชายผู้ยิ่งใหญ่ นึกไม่ถึงว่านายจะเป็นคนที่มีชื่อเสียงคนนี้!”
ในขณะเดียวกัน เมื่อเปรียบเทียบอิสึซาโอะ อาโอยาม่ากับกษัตริย์เสี่ยวที่กล้าหาญอย่างไม่มีที่เปรียบก็ต่างกันราวกับกาแลคซีคนละกาแลคซี ส่วนเทซึกะ โกดะเมื่อเทียบกับมู่หลงฟู่นั้นก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่กาแลคซีเดียวกัน
แม้ว่าจะถูกอิสึซาโอะ อาโอยาม่าดูถูก เทซึกะ โกดะก็ยังไม่โกรธ เขาพูดว่า “ผมร่วมมือกับตระกูลมอร์รี่ ก็เป็นเพราะคิดถึงตลาดที่โตเกียวของพวกเรา คุณอิสึ ตอนนี้มหาอำนาจต่างก็กำลังหมายตาตลาดอาหารทะเลที่โตเกียว คุณคิดว่าลำพังแค่พวกเราสองคนจะรักษาตลาดที่โตเกียวเอาไว้ได้อย่างงั้นเหรอ? มันจะดีกว่าถ้าพวกเราร่วมมือกับ…”
“ไอ้โง่! เทซึกะ โกดะ แกคิดว่าฉันอิสึซาโอะ อาโอยาม่าคนนี้เป็นใคร?! ฉันจะไม่ยอมยกธุรกิจของตัวเองให้พวกอเมริกันหรอก! นอกจาก แกจะคิดว่าฉันเป็นคนโง่ใช่ไหม? แกคงไม่ได้แค่ต้องการให้ฉันยอมแพ้ราชาแห่งปลาตัวนี้หรอกใช่ไหม? ฮ่าๆ หลังจากนั้นล่ะ? วนกลับมาที่แกคิดที่จะเอาองค์กรของฉันไปใช่ไหม?”
อิสึซาโอะ อาโอยาม่าแสดงความดุร้ายออกมาทางสีหน้าและยิ่งพูดเขาก็ยิ่งโกรธ “หนึ่งล้านห้าแสนยูโร แกก็ทำสิ่งที่แกคิดว่าดีไปเถอะ!”
ฉินสือโอวรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้กำลังดูงานประมูล แต่กำลังดูละครโทรทัศน์แนวดราม่าที่พี่น้องชาวญี่ปุ่นตัดขาดกันเพื่อปกป้องบ้านเกิด…
เทซึกะ โกดะมองว่าเป้าหมายของตัวเองถูกอิสึซาโอะ อาโอยาม่ามองข้ามไป เขารู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้หลอกได้ง่ายๆ ก็เลยแสดงเขี้ยวเล็บออกมา “ดี ไม่ยอมที่หนึ่งล้านห้าแสนใช่ไหม? ฉันตาม! หนึ่งล้านห้าแสนหนึ่งหมื่น!”
บัตเลอร์เลิกคิ้วมองฉินสือโอวและพูดว่า “เป็นไง ฉันบอกแล้วว่าฉันมีวิธีทำให้ราคาของปลาตัวนี้พุ่งสูงขึ้นที่อัมสเตอร์ดัม ครั้งนี้นายเชื่อแล้วสิ?”
ฉินสือโอวเพียงแค่รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้โชคไม่ดีนัก ความจริงในตอนนั้นพวกเขาก็ถูกเทซึกะ โกดะเล่นงาน พวกเขาคิดว่าเทซึกะ โกดะไม่ได้ต่อสู้เพื่อแย่งที่ดินทุกตารางนิ้วที่ตลาดสึกิจิ แต่ถูกบัตเลอร์หลอกล่อให้มาอัมสเตอร์ดัมเพื่อซื้อราชาแห่งปลาอีกตัวในราคาถูกก็เท่านั้น
ความจริงพวกเขากำลังทำการแสดงอยู่ เขาอยากจะชนะราชาแห่งปลาในราคาต่ำจริงๆ ซึ่งไม่ใช่เพราะการหลอกลวงของบัตเลอร์ แต่เขาร่วมมือกับตระกูลมอร์รี่เพื่อนำมาปรับใช้และเตรียมเกมหมากรุกที่ดีเกมหนึ่ง
ช่างน่าเสียดาย สุดท้ายหมากรุกเกมนี้ก็ยังคงโหดร้าย เทซึกะ โกดะไม่ได้คิดไว้แน่นอนว่า เกมที่เขาวางไว้อย่างยากลำบากจะถูกตัวเบี้ยอย่างนิชิมุระ เร็นพลิกเกมอย่างไม่คาดคิด ถ้าสามารถคาดการณ์ว่าจะมีวันแบบนี้ได้ ในตอนนั้นเขาจะไม่ใส่ร้ายนิชิมุระ เร็นและระบายความโกรธให้ฉินสือโอวเห็น
เทซึกะ โกดะเสนอราคาใหม่ออกมา ผู้จัดงานประมูลกำลังจะตะโกนขาน อิสึซาโอะ อาโอยาม่าก็พูดต่อทันทีว่า “ฉันให้หนึ่งล้านหกแสน!”
เมื่ออีกฝ่ายประโยคนี้พูดออกมา เทซึกะ โกดะที่รักษาภาพลักษณ์ความใจเย็นไว้ตลอดก็โกรธขึ้นมาในทันที “อิสึซาโอะ อาโอยาม่า แกมันไอ้สารเลว! คำพูดของแกมันเชื่อถือไม่ได้!”
ผู้จัดงานประมูลนอกจากจะดูแลงานประมูลแล้ว ยังต้องรักษากฎระเบียบด้วย เขาไม่สามารถให้เทซึกะ โกดะกับอิสึซาโอะ อาโอยาม่าเปิดสงครามทะเลาะวิวาทกันที่นี่ได้จึงกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวด “กรุณาแก้ปัญหาความคับข้องใจของทั้งสองท่านเป็นการส่วนตัวด้วย พฤติกรรมและคำพูดที่ไม่เหมาะสมในการประมูล ห้ามกระทำอย่างเด็ดขาดในสถานที่ประมูล!”
พี่น้องมอร์รี่รู้ว่าสถานการณ์คงจะไม่ดีขึ้นจึงเพิ่มราคาขึ้นเรื่อยๆ “หนึ่งล้านหกแสนหนึ่งหมื่น!”
ความสำเร็จที่พวกเขาจะได้รับจากงานประมูลครั้งนี้อยู่ห่างแค่ก้าวเดียวก็จะได้รับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่แล้ว นอกจากราชาแห่งปลา ถ้าพวกเขาไม่สามารถชนะราชาแห่งปลาได้ งั้นก็ไม่มีค่าที่จะโฆษณา กับดักที่พวกเขาวางไว้ก็จะไร้ค่าในทันที
…………………………………………………………